By Επιστροφή ομάδων με τεράστια «κληρονομιά», όνομα και κόσμο από πίσω τους, έχει δημιουργήσει προσμονή για την πιο συναρπαστική διοργάνωση ίσως και της ιστορίας.
Μπαίνουμε σε περίοδο φιλικών επιπέδου Euroleague. Προπονητές και παίκτες επέστρεψαν απ’ το Μουντομπάσκετ, οι μεταγραφικές κινήσεις από εδώ και πέρα δε θα είναι πολλές. Οι ομάδες είναι σχεδόν διαμορφωμένες και μένει πλέον να ξεδιπλώσουν στα παρκέ τις δυνατότητές τους.
Η προσμονή και η θέληση του κόσμου για τη φετινή λίγκα, είναι πραγματικά στα ύψη. Όχι μόνο στην Ελλάδα, όπου ο Παναθηναϊκός και η ολική επαναφορά του εκτόξευσαν το ενδιαφέρον και το πάθος. Το φαινόμενο είναι πανευρωπαϊκό. Γιατί όμως;
Απλή η απάντηση: Η επιστροφή της παράδοσης που συντελείται την τελευταία διετία. Όσο ωραίες κι αν ήταν τα παλαιότερα χρόνια η Ζενίτ, η Ούνικς, η Μονακό, όσα χρήματα κι αν έφερναν/φέρνουν μαζί τους, λείπει ένα σημαντικό συστατικό που κάνει τη διαφορά: Η παράδοση. Ο κόσμος που θα τις ακολουθούσε και θα αποτελούσε σημείο αναφοράς.
Η Μακάμπι έμοιαζε να είναι σε τέλμα. Ο Παναθηναϊκός στις τελευταίες θέσεις. Η Παρτιζάν εκτός Euroleague. Η Βίρτους Μπολόνια ακόμη-ακόμη. Ομάδες που έχουν την παράδοση, το legacy, τη δυναμική αλλά δεν είχαν τις δυνατότητες. Πλέον αυτό άλλαξε.
Τα δύο μεγαθήρια της Ισπανίας, ο Ολυμπιακός, η Εφές και λίγο πιο πίσω Ζαλγκίρις, Μπασκόνια. Ομάδες με παράδοση, αλλά χωρίς την ίδια δυναμική πολλές φορές. Δεν αρκούσαν σε μια λίγκα που ήθελε να μεγαλώσει. Κόσμο έχουν ο Ερυθρός Αστέρας, γήπεδα γεμάτα βρίσκεις και στη Γερμανία. Όμως σε καμία των περιπτώσεων δεν υπήρχαν βλέψεις σε αυτές τις ομάδες.
Η Euroleague έχει ξανά ομάδες με τεράστια παράδοση. Ομάδες που πάτησαν στα πόδια τους κι αυτό τις μετατρέπει αυτόματα σε διεκδικήτριες. Από μόνο του το όνομά τους δίνει προσδοκίες.
Φέρνουν «δίψα» στον κόσμο, τόσο το δικό τους που θέλει να τις δει ξανά να μεγαλουργούν, όσο και στους αντιπάλους. «Γεννήθηκαν» ξανά σπουδαία ντέρμπι στην Ευρώπη. Η παρουσία τους εκτός έδρας θα προσελκύει θεατές.
Ήδη έχουμε μπροστά μας μια λίστα ομάδων που την κοιτάς και δεν μπορείς με ευκολία να επιλέξεις ποιες 8 θα είναι στα Play offs. Την περασμένη σεζόν υπήρξε το φαινόμενο της Παρτιζάν. Τώρα έρχεται ο Παναθηναϊκός. Η Μακάμπι ισχυροποιήθηκε και πλέον έχει βλέψεις και στόχους ξεκάθαρους. Μόνο αυτή η τριάδα, αλλάζει τα δεδομένα στην Euroleague.
Αγωνιστικά και στις εξέδρες.
Το μπάσκετ δεν είναι όπως το ποδόσφαιρο. Ακόμη και μια πρόχειρη περιήγηση στο διαδίκτυο να κάνετε, θα δείτε πως οι Αμερικανοί για παράδειγμα δεν ασχολούνται με το επίπεδο του μπάσκετ που παίζεται εδώ. Ξέρουν πως το ΝΒΑ είναι ανώτερο σε ταλέντο,
οργάνωση, θέαμα. Η Ευρώπη έχει να αντιπαρατάξει πάθος, εξέδρα, παράδοση ομάδων. Αυτό ακριβώς θαυμάζουν στην άλλη άκρη του Ατλαντικού.
Κατάσταση που φανερώνει και τι συμφέρει την Euroleague. Καλή-χρυσή η Μονακό με το γηπεδάκι της, τα πολλά λεφτά και την εξαιρετική αγωνιστικά ομάδα. Όσους Κέμπα Γουόκερ κι αν φέρει όμως, θα χρειαστεί δεκαετίες για να δημιουργήσει την παράδοση των «μεγάλων» του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Αυτή που επέστρεψε και βάζει «φωτιά» στη Euroleague.
Comments