Στο πρώτο του φιλικό επί ελληνικού εδάφους ο Παναθηναϊκός ήταν ακόμα καλύτερος, από το ματς με την Τσεντεβίτα και «έφτιαξε» ακόμα περισσότερο τον κόσμο του.
Στο πρώτο του φιλικό επί ελληνικού εδάφους ο Παναθηναϊκός… εντυπωσίασε. Ναι. Και δεν είμαστε υπερβολικοί. Και δεν έχει να κάνει με τον αντίπαλο και τη δυναμική του. Έχει να κάνει αποκλειστικά και μόνο με την εικόνα του Παναθηναϊκού, τη διάθεση των παικτών του και την ενέργεια που έβγαλαν πάνω στο παρκέ παρά το γεγονός ότι προέρχονται από μια εβδομάδα με πολύ έντονες προπονήσεις, αλλά και με πολλές απουσίες.
Και αυτό γιατί ο Παναθηναϊκός μετράει τις απουσίες πέντε παικτών οι οποίοι και αγωνιστικές λύσεις θα μπορούσαν να δώσουν και να ανεβάσουν ακόμα περισσότερο το επίπεδο της ομάδας, αλλά και να φρεσκάρουν τους παίκτες που αγωνίζονται όλο αυτό το διάστημα.
Βαριά πόδια, αμυντικά κενά, φυσιολογικά (για την εποχή) πράγματα
Ξεκινώντας από τα αρνητικά του Παναθηναϊκού δεν είναι πολλά. Αλλά είναι βασικά. Πολύ βασικά. Και το βασικότερο όλων είναι η άμυνα. Οι «πράσινοι» για ένα ακόμα παιχνίδι έδειξαν ότι θέλουν πολλή δουλειά ακόμα στην αμυντική τους λειτουργία. Βέβαια, για να είμαστε απόλυτα δίκαιοι και σωστοί αυτό είναι το φυσιολογικό για την περίοδο που βρισκόμαστε και φυσικά για μια ομάδα που ακόμα είναι στις αρχές της με 10 καινούριους παίκτες και έναν καινούριο προπονητή με μία τελείως διαφορετική φιλοσοφία. Για του λόγου το αληθές ο Παναθηναϊκός δέχθηκε 82 πόντους, 22 στο πρώτο και στο δεύτερο δεκάλεπτο, 23 στο τρίτο και στο τέταρτο ξέφυγε, ο ρυθμός έπεσε και η Κλουζ πέτυχε 15.
Ταλέντο που ξεχειλίζει στην επίθεση
Στην επίθεση όμως τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά. Μα τελείως όμως. Ο Παναθηναϊκός κάνει «μπαμ» από μακριά πως πρόκειται για μια ομάδα με επιθετικό ταλέντο που… ξεχειλίζει. Με παίκτες με απίστευτη ποιότητα που δε χρειάζονται ιδιαίτερο χρόνο για να «δέσουν» και να βρεθούν μεταξύ τους. Κάτι το οποίο φαίνεται και από τις 28 τελικές πάσες που είχαν οι «πράσινοι» στην αναμέτρηση. 28 εκ των οποίων οι 16 στο πρώτο μέρος. Μιλάμε για έναν αριθμό ημιχρόνου που την περσινή σεζόν οι παίκτες του Παναθηναϊκού δεν τον έφταναν σε ολόκληρο τον αγώνα.
Και λίγες είναι οι 28 ασίστ
Από την άλλη, με μια άλλη ματιά, οι 28 ασίστ μπορεί να φαντάζουν και λίγες. Όταν έχεις παίκτες με δημιουργία και φαντασία όπως του Σλούκα, του Βιλντόζα, του Γκραντ, ακόμα και των ψηλών σου (ο Μπλατσερόφσκι είχε 5 τελικές πάσες) και όλοι αυτοί συνδυάζονται με παίκτες που μπορούν να βάλουν με… χίλιους δύο τρόπους τη μπάλα στο καλάθι τότε οι 28 ασίστ έρχονται φυσιολογικά.
Πάει στον… αυτόματο
Ο Παναθηναϊκός επιθετικά φαίνεται πως έχει κάνει πολύ δουλειά, αλλά πάει και στον… αυτόματο. Και εξηγούμαστε. Οι παίκτες ξέρουν τι πρέπει να κάνουν. Ξέρουν τι ζητάνε από τον εαυτό τους και τους συμπαίκτες τους. Η κυκλοφορία της μπάλας είναι σεμιναριακού επιπέδου, οι αποστάσεις (στις περισσότερες των περιπτώσεων είναι εξαιρετικές) και ο Αταμάν έχει «Χτίσει» μια ομάδα που απειλεί σε κάθε φάση με κάθε παίκτη. Είναι χαρακτηριστικό ότι από όλες τις πεντάδες που χρησιμοποίησε ο Χρήστος Σερέλης σε όλες τουλάχιστον οι 4 παίκτες που πατούσαν παρκέ μπορούσαν να απειλήσουν από το τρίποντο. Και αυτό «μιλάει» από μόνο του.
Σίγουρα ακόμα είναι νωρίς. Σίγουρα η Κλουζ δεν είναι η ομάδα που θa συγκριθεί με τον Ολυμπιακό ή με τις υπόλοιπες ομάδες της Euroleague. Σίγουρα από τέτοια φιλικά δε μπορείς να βγάλεις μακροπρόθεσμα συμπεράσματα. Όμως κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει πως ο Εργκίν Αταμάν με τους συνεργάτες του και τους παίκτες του Παναθηναϊκού από την πρώτη ημέρα της προετοιμασίας «χτίζουν» κάτι καλό.
Κάτι πολύ καλό.
ΥΓ1: Αυτό που συμβαίνει το τελευταίο διάστημα με μερίδα προπονητών της Basket League χρήζει… διερεύνησης. Έχει ξεκινήσει από τον Γιώργο Μπαρτζώκα, ο οποίος έχει φέρει ουκ ολίγες φορές σε δύσκολη θέση δημοσιογράφους (επειδή δεν του άρεσαν οι ερωτήσεις που το γινόταν) και το… χούι αυτό το έχουν πάρει κι άλλοι προπονητές. Που κατά σύμπτωση έχουν βρεθεί στον κοινωνικό ή αθλητικό περίγυρο του προπονητή του Ολυμπιακού.
Εδώ και μερικά εικοσιτετράωρα έχει ανοίξει μεγάλη κουβέντα αναφορικά με τον διάδοχο του Δημήτρη Ιτούδη στη θέση του Ομοσπονδιακού τεχνικού. Με τις φήμες και τις πληροφορίες να θέλουν τον Βασίλη Σπανούλη να είναι ο εκλεκτός της διοίκησης Λιόλιου. Και απολύτως φυσιολογικά ο τεχνικός του Περιστερίου ρωτήθηκε γι αυτό το θέμα, αμέσως μετά τη λήξη του αγώνα της ΑΕΚ με το Περιστέρι. Και ο Βασίλης Σπανούλης αντί να απαντήσει προτίμησε να σηκωθεί να φύγει και να δείξει τον εκνευρισμό του. Ξεκάθαρο λάθος του. Ξεκάθαρο φάουλ.
Και στο κάτω-κάτω ας αποφασίσει και ο κύριος Σπανούλης και ο κύριος Μπαρτζώκας και όλοι οι άλλοι προπονητές που… δυσανασχετούν όταν δέχονται ερωτήσεις που δεν τους αρέσουν. Θέλουν ή δε θέλουν να τους γίνονται ερωτήσεις. Γιατί όταν οι δημοσιογράφοι γράφουν κάτι που δεν αρέσει τότε λένε «Γράφετε χωρίς να ρωτάτε. Σηκώστε το τηλέφωνο και κάντε την ερώτηση πριν γράψετε».
Αλλά μάλλον κάποιο το έχουν κάνει… μόδα να ενοχλούνται από ερωτήσεις και στη συνέχεια να γίνονται viral. Μπορεί και να το επιδιώκουν.
ΥΓ2: Ο Γκραντ άκουσε πολλά όταν ήρθε στον Παναθηναϊκό. Όχι ο ίδιος, αλλά σαν… επιλογή. «Δεν κάνει», «Δεν είναι του επιπέδου Παναθηναϊκού» και άλλα τέτοια. Θα έχουμε μπόλικο χρόνο μπροστά μας να αναλύσουμε και τα ατομικά χαρακτηριστικά των παικτών και τον ρόλο που θα έχει ο κάθε παίκτης και να δούμε αν τελικά έκανε ή δεν έκανε. Μέχρι στιγμής πάντως μόνο θετικός είναι.
ΥΓ3: Μετά τον αγώνα με το Περιστέρι θα σταθούμε στις δύο πολύ σημαντικές διαφορές του φετινού Παναθηναϊκού με τον Παναθηναϊκό των προηγούμενων ετών. Δύο διαφορών που βγάζουν… μάτι!
Comments