Το ευρωπαϊκό καλοκαίρι του Παναθηναϊκού που έδειξε ότι επέστρεψε και ήταν το πιο πετυχημένο από όλες τις ελληνικές ομάδες.
Μερικές μέρες μετά τον αποκλεισμό από τους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ σίγουρα μπορούμε να σκεφτούμε πιο καθαρά και να κάνουμε έναν ρεαλιστικό απολογισμό για το τι πέτυχε ο Παναθηναϊκός σε σχέση με τους στόχους και την τελευταία δεκαετία, αλλά και το τι πέτυχε σε σχέση με τις άλλες ελληνικές ομάδες.
Το τσουβάλιασμα είναι ένα ελληνικό φαινόμενο. Συνηθίζεται όταν δεν θες να σπάσεις αυγά και θέλεις να τα στρογγυλεύεις . Επειδή ακούω σήμερα την θεωρία ότι ο Παναθηναϊκός και η ΑΕΚ έπαιξαν ανάλογα στα προκριματικά και δεν τα κατάφεραν θέλω πω ότι αυτό είναι ένα μεγάλο ψέμα. Και θα το εξηγήσω αμέσως.
Ο στόχος του Παναθηναϊκού στην αρχή του καλοκαιριού ήταν να επιστρέψει σε ευρωπαϊκούς ομίλους. Αν αυτό δεν γινόταν θα είχε αποτύχει με το καλημέρα της χρονιάς. Από κει και πέρα και λόγω του ότι θα έβρισκε αντίπαλους από χώρες που απέχουν σε επίπεδο από την Ελλάδα θα ήταν υπέρβαση η οποιαδήποτε πρόκριση και θαύμα η είσοδος στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Μην ξεχνάμε ότι έπαιζε στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ ως δευτεραθλητής, άρα με αντιπάλους από πιο ισχυρές χώρες από την Ελλάδα και είχε τρία προκριματικά να δώσει.
Προσοχή μιλάμε για τον Παναθηναϊκό των τελευταίων ετών που είχε φθάσει στον πάτο και ήταν εκτός Ευρώπης για χρόνια, όχι για τον Παναθηναϊκό των μεγάλων ευρωπαϊκών επιτυχιών .
Τι έκανε η ομάδα ; Εξασφάλισε τον βασικό της στόχο ευκολά. Προκρίθηκε στους ομίλους του Europa League με αντίπαλο την Ντνίπρο, που ναι δεν είναι και κανένα μεγαθήριο, αλλά είναι ομάδα της Ουκρανίας που είναι πιο πάνω από την Ελλάδα στην κατάταξη και τα τελευταία χρόνια συμμετείχε στην Ευρώπη σε αντίθεση με τον Παναθηναϊκό. Η πρόκριση ήρθε με εντυπωσιακή εμφάνιση και νίκη με 3-1 στο πρώτο ματς που έγινε στην Σλοβακία λόγω του πολέμου και με όχι τόσο καλή εμφάνιση και ισοπαλία 2-2 στη ρεβάνς.
Στη συνέχεια η κλήρωση έβγαλε την Μαρσέιγ. Σχεδόν όλοι είχαν την ομάδα καταδικασμένη. Όλοι εκτός από την ίδια την ομάδα . Στο πρώτο ματς στην Λεωφόρο ο Παναθηναϊκός έκανε το κορυφαίο παιχνίδι ελληνικής ομάδας στην Ευρώπη αυτό το καλοκαίρι νίκησε με 1-0 και θα μπορούσε να βάλει και άλλο γκολ. Η λαμπερή Μαρσέιγ των 287 εκατ. ευρώ έκανε μια φάση σε 90 λεπτά.
Στη ρεβάνς ο Παναθηναϊκός πέρασε ένα δύσκολο πρώτο ημίχρονο οπού βρέθηκε με 2-0 πίσω στο σκορ. Βρήκε τα ψυχικά αποθέματα μέσα σε μια έδρα κόλαση πήρε τον έλεγχο του αγώνα, πίεσε την αντίπαλο του ειδικά στο τελευταίο ημίωρο, μείωσε σε 2-1, οδήγησε το ματς στην παράταση και πήρε την μεγάλη πρόκριση στα πέναλτι. Εκει που και οι πέντε παίκτες του Παναθηναϊκού ήταν εύστοχοι, ενώ ο Μπρινιόλι απέκρουσε το πέναλτι του Γκεντουζί και η Μαρσέιγ έφαγε ένα γερό χαστούκι διότι είχε πρώτο στόχο φέτος την διάκριση στο Τσάμπιονς Λιγκ. Στη συνέχεια ο Παναθηναϊκός κλήθηκε να περάσει και το εμπόδιο της Μπραγκα μιας ομάδας που έσπασε πέρυσι την τριάδα των Πόρτο, Μπενφίκα, Σπόρτινγκ στην Πορτογαλία, μιας ομάδας που πρόπερσι προχώρησε πολύ στο Europa League και είχε συμμετοχή στα Κύπελλα Ευρώπης τα τελευταία χρόνια.
Στο πρώτο ματς στην Πορτογαλία με εξαίρεση ένα δεκάλεπτο ο Παναθηναϊκός έκανε πολύ καλή εμφάνιση, έχασε ευκαιρίες με κορυφαία του Σπόραρ, πλήρωσε όμως τα ατομικά λάθη και έφθασε να χάνει από το πουθενά 2-0. Παρόλα αυτά βρήκε τη δύναμη και πάλι αντέδρασε και σκόραρε στις καθυστερήσεις κάνοντας το 2-1.
Στη ρεβάνς στο ΟΑΚΑ ο Παναθηναϊκός έχασε 8 κλασικές ευκαιρίες για γκολ. Οκτώ. Δεν σκόραρε και η Μπράγκα στις δυο φάσεις που έκανε έβαλε γκολ και πήρε την πρόκριση. Με βάση την εικόνα και των δυο αγώνων ο Παναθηναϊκός θα μπορούσε να περάσει. Συμπέρασμα; Ο Παναθηναϊκός αυτό το καλοκαίρι δεν έκανε απλά ένα βήμα σε σχέση με πέρυσι, αλλά άλματα και μας έδειξε οτι επέστρεψε. Έδωσε εξι ευρωπαϊκά παιχνίδια υψηλής σημασίας και έντασης και είχε δυο νίκες, μια ισοπαλία και τρεις ήττες από τις οποίες μόνο την μια άξιζε βάση εικόνας αγώνα: Αυτή με την Μαρσέιγ.
Και στα έξι παιχνίδια ήταν σούπερ ανταγωνιστικός και στα περισσότερα ημίχρονα καλύτερος από τους αντιπάλους του επιπέδου Τσάμπιονς λιγκ και όχι ελληνικού πρωταθλήματος. Η ΑΕΚ στην αρχή του καλοκαιριού είχε βασικό στόχο την είσοδο στο Τσάμπιονς Λιγκ. Όλοι αυτό έλεγαν, αυτό έγραφαν. Πέρασε την πολύ καλή (αλλά οχι επιπέδου Μαρσέιγ) Ντιναμό Ζάγκρεμπ με νίκη στην Κροατία, αλλά και δυο γκολ που βρήκε στις καθυστερήσεις στη ρεβάνς στην Φιλαδέλφεια. Και αποκλείστηκε από την Αντβέρπ, μια πολύ καλή τακτικά ομάδα, αλλά όχι επιπέδου Μπράγκα. Μάλιστα στην Αθήνα στη ρεβάνς η ΑΕΚ έκανε μόλις μια μεγάλη φάση και ένα γκολ σε αντίθεση με το ματς στο Βέλγιο που έκανε αρκετές φάσεις στο πρώτο ημίχρονο και θα έπρεπε να σκοράρει.
Καταλαβαίνουμε ότι είναι άλλο να παίζεις με αντίπαλες ομάδες από την Κροατία και το Βέλγιο και άλλο να παίζεις με αντίπαλες ομάδες από την Γαλλία και την Πορτογαλία. Και πιο πριν να έχεις παίξει σαν Παναθηναϊκός και άλλο έναν προκριματικό με πολλά πρέπει και να αποκλείεις ομάδα από την Ουκρανία. Και φυσικά η καλοκαιρινή πορεία του Παναθηναϊκού δεν μπορεί να συγκριθεί ούτε με αυτή του Ολυμπιακού και του ΠΑΟΚ σε Europa και Conference αντίστοιχα. Οι αντίπαλοι ήταν πολύ πιο χαμηλής δυναμικότητας και οι δυο ομάδες πετυχαίνουν τον στόχο να μπουν σε ομίλους που δεν αποτελεί καμία υπέρβαση ειδικά σε αυτό το επίπεδο.
Είναι φανερό λοιπόν, ότι πίσω από την στενοχώρια μας για τον αποκλεισμό από το Τσάμπιονς Λιγκ – πίσω από το δέντρο δηλαδή- υπάρχει το δάσος. Και από τα ευρωπαϊκά παιχνίδια του καλοκαιριού φάνηκε ότι ο Παναθηναϊκός έκανε υπέρβαση με τον αποκλεισμό επί της Μάρσειγ που καμία άλλη ομάδα δεν έκανε. Η πρόκριση επί της Μαρσέιγ έγινε πρώτο θέμα στην Εκίπ και στην Ευρώπη, ακούστηκε παντού και πάλι το όνομα του Παναθηναϊκού. Και φυσικά συνολικά και στα έξι παιχνίδια και με βάση την δυναμική των αντιπάλων ο Παναθηναϊκός έκανε τις καλύτερες εμφανίσεις από όλους όχι με κλεφτοπόλεμο, αλλά με κυριαρχικό ποδόσφαιρο.
Αν αυτό συνεχιστεί- το θεωρώ δεδομένο με την βελτίωση των νέων παικτών και το δέσιμο της ομάδας – θα ζήσουμε ωραία ευρωπαϊκά βραδιά φέτος από την ομάδα στο Europa League, που έχει πολλές ομάδες επιπέδου Τσάμπιονς Λιγκ. Και ο κόσμος θα περιμένει και πάλι με λαχτάρα τα παιχνίδια στο ΟΑΚΑ για να δημιουργήσει μια μοναδική ατμόσφαιρα όπως αυτή με την Μπράγκα. Για αυτό πιστέψτε όλοι στην ομάδα τα καλύτερα ήρθαν και τα ακόμα καλύτερα έρχονται.
*Η έπαρση πάντα πληρώνεται στο ποδόσφαιρο. Διάβαζα μετά το πρώτο ματς της ΑΕΚ με την Αντβέρπ και νόμιζα ότι η ΑΕΚ αντιμετώπιζε μια μικρή ομάδα του ελληνικού πρωταθλήματος και όχι την πρωταθλήτρια Βελγίου. Και ήρθε η ρεβάνς και η απότομη προσγείωση. Άλλη διαφορά εδώ. Προκρίθηκε ο Παναθηναϊκός επί της Μαρσέιγ και κανείς από την ομάδα, ή γύρω από την ομάδα δεν έβγαλε έπαρση. Ίσα-ίσα όλοι είπαν ότι η Μπράγκα ήταν το φαβορί. Πάντα πρέπει να σέβεσαι τον αντίπαλο σου και όταν δεν το κάνεις σίγουρα είσαι σε λάθος δρόμο και έχεις λάθος νοοτροπία.
Comments