By Οι οπαδοί του Παναθηναϊκού λατρεύουν τη Λεωφόρο και είναι συναισθηματικά δεμένοι με την ιστορική έδρα του τριφυλλιού. Όμως άπαντες γνωρίζουν ότι η ομάδα έφτιαξε τον μύθο της στην Ευρώπη όταν «μετακόμισε» στο Ολυμπιακό Στάδιο.
Προφανώς προϋπήρξε η ανεπανάληπτη πορεία μέχρι τον τελικό του Κυπέλλου πρωταθλητριών την περίοδο 1970-71 με τα ιστορικά παιχνίδια-προκρίσεις στη Λεωφόρο. Ομως όταν ο Γιώργος Βαρδινογιάννης πήρε την απόφαση να χρίσει το ΟΑΚΑ ευρωπαϊκή έδρα του Παναθηναϊκού άρχισαν να γράφονται η μία μετά την άλλη χρυσές σελίδες.
Εκεί δημιουργήθηκε ο Panathinaikos που έμελλε έως και σήμερα να είναι η πιο επιτυχημένη ελληνική ομάδα στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Εκεί, μόλις την 1η σεζόν που έπαιξε, έφτασε στα ημιτελικά του κυπέλλου πρωταθλητριών.
Εκεί, μεγαλούργησαν οι «διάδοχοι» του Δομάζου, του Καμάρα, του Αντωνιάδη, του Ελευθεράκη και των άλλων θρυλικών μορφών του Γουέμπλεϊ.
Στο ΟΑΚΑ ο Panathinaikos γιγαντώθηκε. Βραδιές με 80.000 κόσμο να αποθεώνει τον Βέλιμιρ Ζάετς, τον Δημήτρη Σαραβάκο, τον Χουάν Ραμόν Ρότσα, τον Κριστόφ Βαζέχα, τον Χουάν Χοσέ Μπορέλι, τον Άγγελο Μπασινά, τον Πάολο Σόουζα, τον Γιώργο Καραγκούνη, τον Τζιμπρίλ Σισέ, τον, τον, τον…
Στο ΟΑΚΑ ο Panathinaikos έχτισε το «Ελλάς, Ευρώπη, Παναθηναϊκός», βίωσε τις «Glory Days», ταξίδεψε με περηφάνια σε όλη την Ευρώπη διαφημίζοντας το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Γενιές οπαδών του τριφυλλιού έζησαν στιγμές που δεν φεύγουν ποτέ από το μυαλό. Είναι θησαυροί καθώς συνδέονται με όλη τους τη ζωή. Γιατί κάθε παιχνίδι έχει τη δική του ιστορία, τις δικές του θύμησες για την παρέα, για τον πατέρα, για τον γιο, για τον παππού.
Έχω ακούσει τα τελευταία χρόνια αρκετούς, νεότερους σε ηλικία, να αποκαλούν το ΟΑΚΑ «ψυχρό», «αντιποδοσφαιρικό γήπεδο» και άλλα ανάλογα. Επιτρέψτε μου, ως άνθρωπος που το έχει ζήσει σε συγκλονιστικές βραδιές με όλες τις μεγάλες ομάδες αλλά και την Εθνική, να διαφωνήσω.
Προφανώς το λένε «ψυχρό» γιατί δεν το έζησαν στο Παναθηναϊκός-Γκέτεμποργκ με 80.000 κόσμο να πάλλεται λες και επρόκειτο να πάει βόλτα έως την Ομόνοια. Γιατί δεν το έζησαν σε τόσα και τόσα τεράστια βράδια του Παναθηναϊκού στην Ευρώπη, σε Πρωταθλητριών, ΟΥΕΦΑ, Champions League, Europa League κλπ
Ξέρετε, ποδοσφαιρικό ή μη ένα γήπεδο το κάνει μια καλή ομάδα. Ρωτήστε τον Δημήτρη Σαραβάκο που έγραψε τον τεράστιο μύθο του ΕΚΕΙ, στο Μαρούσι, στο ΟΑΚΑ. Ρωτήστε όλους όσοι έπαιξαν στις μεγάλες ομάδες του Παναθηναϊκού τι ένοιωθαν όταν περισσότεροι από 70.000 άνθρωποι «έπαιζαν» μαζί τους. Κι όταν στο τέλος γιόρταζαν μαζί τους σε βραδιές αξέχαστες.
Αυτό είναι το ΟΑΚΑ όταν έχεις πραγματικά καλή ομάδα: Ένας δυναμίτης έτοιμος να εκραγεί και να σε πάει ψηλά. Όταν μπορείς να το γεμίσεις, να το κάνεις «μια εξέδρα», ένα τεράστιο καμίνι για τον αντίπαλο. Ναι, «ψυχρό» είναι όταν πηγαίνει 10-15.000 κόσμος.
Προφανώς δεν είμαι μάντης για να γνωρίζω τι θα γίνει στη ρεβάνς του Παναθηναϊκού με τη Μπράγκα. Αίσθησή μου είναι πως όλα θα παιχτούν όχι στην επίθεση αλλά στην άμυνα του τριφυλλιού. Μπροστά θα έρθει ένα γκολ, πιθανώς και δύο. Πίσω πρέπει να κρατήσει ο Παναθηναϊκός το ταλέντο της Πορτογαλικής ομάδας. Εκεί να έχει καθαρό μυαλό και ισορροπία στις αλληλοκαλύψεις και στις επιστροφές. Μπροστά θα έρθουν τα καλά, τα προσδοκώμενα.
Εκείνο που ξέρω όμως είναι ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΑ ΣΥΜΒΕΙ στις εξέδρες του ΟΑΚΑ. Περισσότεροι από 60.000 άνθρωποι θα κάνουν τον Γιοβάνοβιτς και τους παίκτες του να νιώσουν ότι ταξιδεύουν στη δεκαετία του ’80, του ’90, του 2000, του 2010. Θα τους προσφέρουν την αύρα για μια μαγική βραδιά που όμοιά τους δεν θα έχουν ξαναζήσει.
Στο χέρι τους ή μάλλον στα πόδια τους είναι να προσθέσουν το όνομά τους δίπλα στους θριάμβους όσων μεγάλων ποδοσφαιριστών προανέφερα. Και πολλών πολλών ακόμα! Ας το ευχηθούμε στον Panathinaikos!
Comments