By Το αίμα νερό δεν γίνεται, αλλά το πράσινο αίμα του Σωτήρη Αλεξανδρόπουλου έγινε τελικά κόκκινο. Η κίνηση του με το έμβλημα μαρτυρά πολλά…
«Το κάνω σε κάθε παιχνίδι που αγωνίζομαι και δεν είναι η πρώτη φορά. Κάνω το σταυρό μου πριν αγωνιστώ και φιλώ το σήμα της ομάδας μου από την περίοδο που αγωνιζόμουν στην Κ15 του Παναθηναϊκού. Είναι κάτι σαν μια μικρή ιεροτελεστία. Το τριφύλλι είναι το φυλακτό μου».
Αυτές ήταν οι δηλώσεις του Σωτήρη Αλεξανδρόπουλου, λίγο μετά το επαγγελματικό ντεμπούτο του με την φανέλα του Παναθηναϊκού, το οποίο είχε συνοδευτεί με μία κίνηση που είχε προκαλέσει αίσθηση.
Ο νεαρός τότε μέσος, με το που μπήκε στην αναμέτρηση, φίλησε το τριφύλλι, σε μία χειρονομία που έδειχνε ότι το αίμα του ήταν… πράσινο.
Σε μία από τις πρώτες του συνεντεύξεις δήλωσε πως: «είμαι Παναθηναϊκός, θρησκευόμενος και λίγο τρελός», με το δωμάτιο του να έχει μία μεγάλη σημαία του τριφυλλιού και τέσσερις φανέλες του με τον αριθμό 55 στην πλάτη.
Την ημέρα που οριστικοποιήθηκε η μεταγραφή του στην Σπόρτινγκ Λισσαβόνας, ο Παναθηναϊκός δεν του είπε «αντίο», αλλά «εις το επανιδείν» με πολύ θερμά λόγια που έδειχναν ένα ιδιαίτερο δέσιμο: «Μία δεκαετία μαζί δημιουργήσαμε έναν άρρηκτο δεσμό. Σωτήρη δεν λέμε «αντίο», αλλά «εις το επανιδείν». Σε συνοδεύουν οι ευχές όλων μας στο νέο σου ξεκίνημα στην Σπόρτινγκ Λισσαβόνας».
Στην επίσημη παρουσίαση του από τον Ολυμπιακό, όπου παραχωρήθηκε ως δανεικός από τον πορτογαλικό σύλλογο, ο Σωτήρης Αλεξανδρόπουλος έκανε πάλι το ίδιο πράγμα. Πόζαρε, δείχνοντας με καμάρι το έμβλημα του νέου του συλλόγου.
Οι φωτογραφίες που δείχνει το έμβλημα είναι τόσο copy paste, που επιβεβαιώνει ότι τίποτα δεν είναι ισχυρότερο σήμερα από τον επαγγελματισμό.
Οι αγάπες στο ποδόσφαιρο είναι… λόγια που γράφονται στο χιόνι. Ή καλύτερα, στο σήμα στην καρδιά…
Comments