Παναθηναϊκός ξανά: Ευρωπαϊκοί όμιλοι στο ποδόσφαιρο – Χουάντσο Ερνανγκόμεθ στο μπάσκετ!

Σε τροχιά κανονικότητας ο Παναθηναϊκός – Με το βλέμμα φυσικά προς τα πάνω

Είναι πολύ νωρίς ακόμη. Ούτε καν ο Ιούλιος δεν έχει φύγει. Και προφανώς ο Παναθηναϊκός έχει βιώσει τόσες μοναδικές στιγμές που ούτε μία νίκη σε προκριματικά διοργάνωσης στο ποδόσφαιρο ούτε μία σημαντική μεταγραφή στο μπάσκετ μπορούν να σταθούν δίπλα τους.

Ας τα πάρουμε με τη σειρά. Πρώτα απ’ όλα με το ποδόσφαιρο που προηγείται χρονικά. Μία επικράτηση επί της Ντνίπρο, ακόμη κι αν παραδόξως αποτελεί μία από τις πιο εμφατικές εκτός Ελλάδας στην ιστορία του συλλόγου, δεν είναι κάτι φοβερό.

Βέβαια επειδή οι εποχές έχουν αλλάξει και δεν βρισκόμαστε στο 2000, θα πρέπει να τονιστεί ότι μία οποιαδήποτε νίκη στο UEFA Champions League, ακόμη και στον β’ προκριματικό γύρο, είναι σημαντική. Μια ματιά στο UEFA Ranking θα σας υπενθυμίσει πού βρίσκεται τώρα η χώρα. Καμία σχέση δηλαδή με τις αρχές του αιώνα που καμάρωνε ακόμη και στην 6η θέση (2001-02, 2002-03).

Αυτό που αποτελεί κοινό μυστικό μεταξύ των φίλων του Παναθηναϊκού αλλά και μερίδας αντιπάλων είναι ότι για να επιστρέψει η Ελλάδα σε καλύτερες ποδοσφαιρικές εποχές, θα πρέπει να ξαναγίνει κανονικό το «τριφύλλι».

Μέσα τους οι φίλοι του Παναθηναϊκού δεν σκέφτονται τους ομίλους του UEFA Europa League, αλλά τις μονομαχίες με τη Μαρσέιγ. Το DNA του κλαμπ είναι συνδεδεμένο με τέτοιες αναμετρήσεις. Θα πρέπει τώρα να μπει ένα φρένο διότι υπάρχει και η ρεβάνς με την Ντνίπρο. Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς, όμως, έχει δουλέψει πολύ και οδηγεί βήμα-βήμα την ομάδα με το βλέμμα συνεχώς προς τα πάνω. Ακόμη κι αν χάθηκε το πρωτάθλημα στο… 90′.

Αναφορικά με το μπάσκετ Ανδρών, το οποίο προφανώς προέρχεται από τη χειρότερη περίοδο της ιστορίας του μετά το 1996-97, η έλευση του πιο επιτυχημένου προπονητή των τελευταίων ετών Εργκίν Αταμάν και οι μεταγραφές δεν μπορούν παρά να σκορπίζουν υπέρμετρη αισιοδοξία.

Κώστας Σλούκας, Λούκα Βιλντόζα, Ματίας Λεσόρ και τώρα, όπως φαίνεται, Χουάντσο Ερνανγκόμεθ, αποτελούν παίκτες επιπέδου Final 4. Αναμφίβολα. Παράλληλα, ο Παναθηναϊκός τόνωσε πολύ τον ελληνικό κορμό του (Ιωάννης Παπαπέτρου, Ντίνος Μήτογλου, Κώστας Αντετοκούνμπο, Δημήτρης Μωραΐτης) και έφερε ενδιαφέρουσες προσωπικότητες (τον «μπομπέρ» Κάιλ Γκάι, τον MVP του EuroCup Τζέριαν Γκραντ), εν αναμονή του γίγαντα με το τρομερό τρίποντο (!) Άλεξ Μπαλτσερόφσκι.

Εν κατακλείδι, το κλαμπ γίνεται Παναθηναϊκός ξανά. Τώρα θα πρέπει να ξαναγίνει και… Panathinaikos.

Υ.Γ. Το «μπαμ» με Ερνανγκόμεθ «έσκασε» ανήμερα της 11ετής επετείου της ανάληψης της ΚΑΕ από τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο. Τυχαίο;

Είναι πολύ νωρίς ακόμη. Ούτε καν ο Ιούλιος δεν έχει φύγει. Και προφανώς ο Παναθηναϊκός έχει βιώσει τόσες μοναδικές στιγμές που ούτε μία νίκη σε προκριματικά διοργάνωσης στο ποδόσφαιρο ούτε μία σημαντική μεταγραφή στο μπάσκετ μπορούν να σταθούν δίπλα τους.

Ας τα πάρουμε με τη σειρά. Πρώτα απ’ όλα με το ποδόσφαιρο που προηγείται χρονικά. Μία επικράτηση επί της Ντνίπρο, ακόμη κι αν παραδόξως αποτελεί μία από τις πιο εμφατικές εκτός Ελλάδας στην ιστορία του συλλόγου, δεν είναι κάτι φοβερό.

Βέβαια επειδή οι εποχές έχουν αλλάξει και δεν βρισκόμαστε στο 2000, θα πρέπει να τονιστεί ότι μία οποιαδήποτε νίκη στο UEFA Champions League, ακόμη και στον β’ προκριματικό γύρο, είναι σημαντική. Μια ματιά στο UEFA Ranking θα σας υπενθυμίσει πού βρίσκεται τώρα η χώρα. Καμία σχέση δηλαδή με τις αρχές του αιώνα που καμάρωνε ακόμη και στην 6η θέση (2001-02, 2002-03).

Αυτό που αποτελεί κοινό μυστικό μεταξύ των φίλων του Παναθηναϊκού αλλά και μερίδας αντιπάλων είναι ότι για να επιστρέψει η Ελλάδα σε καλύτερες ποδοσφαιρικές εποχές, θα πρέπει να ξαναγίνει κανονικό το «τριφύλλι».

Μέσα τους οι φίλοι του Παναθηναϊκού δεν σκέφτονται τους ομίλους του UEFA Europa League, αλλά τις μονομαχίες με τη Μαρσέιγ. Το DNA του κλαμπ είναι συνδεδεμένο με τέτοιες αναμετρήσεις. Θα πρέπει τώρα να μπει ένα φρένο διότι υπάρχει και η ρεβάνς με την Ντνίπρο. Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς, όμως, έχει δουλέψει πολύ και οδηγεί βήμα-βήμα την ομάδα με το βλέμμα συνεχώς προς τα πάνω. Ακόμη κι αν χάθηκε το πρωτάθλημα στο… 90′.

Αναφορικά με το μπάσκετ Ανδρών, το οποίο προφανώς προέρχεται από τη χειρότερη περίοδο της ιστορίας του μετά το 1996-97, η έλευση του πιο επιτυχημένου προπονητή των τελευταίων ετών Εργκίν Αταμάν και οι μεταγραφές δεν μπορούν παρά να σκορπίζουν υπέρμετρη αισιοδοξία.

Κώστας Σλούκας, Λούκα Βιλντόζα, Ματίας Λεσόρ και τώρα, όπως φαίνεται, Χουάντσο Ερνανγκόμεθ, αποτελούν παίκτες επιπέδου Final 4. Αναμφίβολα. Παράλληλα, ο Παναθηναϊκός τόνωσε πολύ τον ελληνικό κορμό του (Ιωάννης Παπαπέτρου, Ντίνος Μήτογλου, Κώστας Αντετοκούνμπο, Δημήτρης Μωραΐτης) και έφερε ενδιαφέρουσες προσωπικότητες (τον «μπομπέρ» Κάιλ Γκάι, τον MVP του EuroCup Τζέριαν Γκραντ), εν αναμονή του γίγαντα με το τρομερό τρίποντο (!) Άλεξ Μπαλτσερόφσκι.

Εν κατακλείδι, το κλαμπ γίνεται Παναθηναϊκός ξανά. Τώρα θα πρέπει να ξαναγίνει και… Panathinaikos.

Υ.Γ. Το «μπαμ» με Ερνανγκόμεθ «έσκασε» ανήμερα της 11ετής επετείου της ανάληψης της ΚΑΕ από τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο. Τυχαίο;