Η αναγνώριση στον Γιοβάνοβιτς, ο «Σλοβένος Τόργκελε» και οι… πληκτρολόμαγκες

Ο Παναθηναϊκός πήρε μία μεγάλη ευρωπαϊκή νίκη, κόντρα στα προγνωστικά των γκρινιάρηδων, με τον Γιοβάνοβιτς να δικαιώνεται, τον Χουάνκαρ να κάνει το ματς της ζωής του και τον Τζούρισιτς να βάζει την υπογραφή του με αριστουργηματικό τρόπο.

Αν δεν είχε προηγηθεί το φιλικό με τη Ράγιο Βαγιεκάνο και μία διαδικασία αποδόμησης του Ιβάν Γιοβάνοβιτς από τους… νεοφερμένους Παναθηναϊκούς που συνήθως βλέπουν μπάλα και την πηγαίνουν στο αστυνομικό τμήμα, η νίκη επί της Ντνίπρο δεν θα είχε πάρει τόσο μεγάλες διαστάσεις. Προφανώς μιλάμε για ένα μεγάλο αποτέλεσμα, με επιβλητική εμφάνιση και εξίσου επιβλητικό σκορ, αλλά είναι πολλά παραπάνω για όλο τον οργανισμό.

Ο Γιοβάνοβιτς βρέθηκε στο στόχαστρο από μία μερίδα κόσμου των social media που ψάχνουν την ευκαιρία να γκρινιάξουν θεωρώντας εαυτούς πιο πάνω από τον Παναθηναϊκό, ο Σπόραρ λίγο έλειψε να γίνει ο Σλοβένος Τόργκελε  και να τον βγάλουν άχρηστο και γενικώς ο εφετινός Παναθηναϊκός ήταν για τα… σκουπίδια επειδή δεν έπαιξε καλά και έχασε σε φιλικό.

Έργο Γιοβάνοβιτς, τελεία και παύλα

Σκεφτείτε, λοιπόν, τι θα γινόταν αν το βράδυ της Τρίτης δεν έπαιρνε αποτέλεσμα στη Σλοβακία. Μέχρι και τον Γερεμέγεφ θα έκαναν σημαία! Γι’ αυτούς τους λόγους έχει τεράστια σημασία το διπλό του τριφυλλιού στο πρώτο παιχνίδι με τη Ντνίπρο και γι’ αυτό έχει σημασία ορισμένοι να πλένουν το στόμα τους προτού μιλήσουν για τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Γιατί με τα καλά του και τα κακά του, όλοι του αναγνωρίζουμε ότι επανέφερε τον Παναθηναϊκό στην κανονικότητα σε Ελλάδα και Ευρώπη και αν μη τι άλλο γνωρίζει καλά που βρίσκεται και ποιο το μέγεθος της ομάδας που εργάζεται. Την οποία είχε την τύχη να αντιμετωπίσει και ως ποδοσφαιριστής, τότε που οι πληκτρολόμαγκες των social media ήταν αγέννητοι.

Δική του λοιπόν η αναγνώριση και για τη νίκη επί της Ντνίπρο που στέλνει τους «πράσινους» απέναντι στη Μαρσέιγ, στον επόμενο γύρο των προκριματικών του Champions League.

Τα έκανε όλα ο Χουάνκαρ!

Ε, εντάξει. Όχι ακριβώς ολόκληρη δική του. Μερίδιο ανήκει και στον Χουάνκαρ που αν του το ζητούσε ο Γιοβάνοβιτς και σπαθιά θα κατάπινε. Τα έκανε όλα από τα αριστερά. Και ντρίμπλες και «τούνελ» και δύο ασίστ και ένα κερδισμένο πέναλτι και βάλε και ζαμπόν κυρ Στέφανε, θα το κάψουμε απόψε!

Στους διακριθέντες φυσικά και ο Φίλιπ Τζούρισιτς, όχι μόνο για το εκπληκτικό γκολ που πέτυχε, αλλά για τη γενικότερη εμφάνισή του στον άξονα και για το γεγονός ότι ήταν μέσα σε όλες τις φάσεις της δημιουργίας. Πολύ καλό βαθμό και για τον Βιλένα, παίκτης που θα αλλάξει τη μεσαία γραμμή του τριφυλλιού με την ποιότητά του, όταν θα είναι πανέτοιμος. Το βράδυ της Τρίτης έκανε διαχείριση του εαυτού του, έτρεξε τόσο όσο, βοήθησε στην κυκλοφορία, βοήθησε και ανασταλτικά, θα μπορούσε να βάλει και γκολ στη μεγάλη ευκαιρία που έχασε.

Γενικώς ο Παναθηναϊκός λειτούργησε πάρα πολύ καλά, με εξαίρεση στο τέλος που και πάλι έδειξε αυτά τα σημάδια της αδράνειας στην άμυνα που πρέπει να διορθωθούν. Πλήγμα η απουσία του Σένκεφελντ, αλλά τουλάχιστον τώρα έχει λύσεις και ο Γεντβάι είναι τέτοια και μάλιστα ενδεκαδάτη.

Θα τη χαρούν και δεν θα ρωτήσουν και κανέναν

Για επιμύθιο, η αποδόμηση της νίκης λόγω της δυναμικότητας του αντιπάλου (ας μη πιάσουμε αυτό το θέμα περί δυναμικότητας γιατί οι ελληνικές ομάδες δεν φημίζονται για τις ευρωπαϊκές τους επιτυχίες τα τελευταία χρόνια ακόμα και αν χαρακτηρίζονται ως φαβορί) δεν πρέπει να βάζει σε διαδικασία απαντήσεων τους «πράσινους». Ναι, έχουν κάθε δικαίωμα οι φίλοι του Παναθηναϊκού να πανηγυρίζουν για μία ευρωπαϊκή νίκη μετά από 6 χρόνια. Πέντε χρόνια και 11 μήνες, για την ακρίβεια. Ναι, είναι σημαντικό για μία ομάδα που επέστρεψε σε μία κανονικότητα που είχε χαθεί… στα βάθη του χρόνου. Έργο Γιοβάνοβιτς, είπαμε. Μην επαναλαμβανόμαστε.