By Ο mvp του περσινού Παναθηναϊκού, Αλμπέρτο Μπρινιόλι, μιλά για τα χρόνια στην Ιταλία, το λάθος του, την σχέση του με τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς, την σεζόν που πέρασε και αυτή που έρχεται αλλά και για την μεγάλη του επιθυμία να παραμείνει «πράσινος».
Από την πέμπτη κατηγορία του ιταλικού ποδοσφαίρου, βήμα προς βήμα μέχρι την Γιουβέντους. Από το αριστερό ”φτερό” της επίθεσης στη θέση κάτω από τα δοκάρια. Όπως ο πατέρας και ο παππούς του. Από το καλοκαίρι του 2021 στο Τριφύλλι που αποκτήθηκε για να αποτελέσει ένα δυνατό δίδυμο με τον Σωκράτη Διούδη, στη κατάκτηση του Κυπέλλου και στη περσινή σεζόν όπου ήταν αδιαμφισβήτητα ο mvp της ομάδας του Ιβάν Γιοβάνοβιτς.
Η καριέρα του Αλμπέρτο Μπρινιόλι είναι ένα ασανσέρ που σταθερά ανεβαίνει προς το ρετιρέ. Χωρίς στάσεις, χωρίς υποχωρήσεις, με βήματα μόνο μπροστά που ίσως του κόστισαν κιόλας την καριέρα στη Serie A.
Ο Ιταλός κίπερ ξετύλιξε το κουβάρι της καριέρας του στο Gazzetta, μίλησε για την διετία του στον Παναθηναϊκό, έσταξε μέλι για τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς, αποθέωσε τον Βασίλη Ξενόπουλο και έδωσε και κάποια μυστικά της πιο δύσκολης και μοναχικής θέσης στο ποδόσφαιρο, εκφράζοντας απερίφραστα την επιθυμία του να ανανεώσει το συμβόλαιό με τους ”πράσινους”.
«Οφείλω πολλά στον πατέρα μου, έπρεπε να έχω περισσότερη υπομονή»
Πως ξεκίνησε η επαφή σου με το ποδόσφαιρο;
«Μεγάλωσα στη Βόρεια Ιταλία σε ένα χωριό κοντά στο Μπέργκαμο. Έχω μια αδελφή μεγαλύτερη από εμένα. Ήταν πολύ φυσιολογικά τα παιδικά μου χρόνια. Ζούσαμε όλοι μαζί με την γιαγιά μου στο ίδιο σπίτι και ξεκίνησα με πολλά διαφορετικά σπορ. Ποδήλατο, σκι, στα 12 έπαιξα πρώτη φορά ποδόσφαιρο, όχι ως τερματοφύλακας. Έπαιξα δύο χρόνια ως εξτρέμ κυρίως. Πάνω στην γραμμή με πολύ τρέξιμο, μετά αποφάσισα πως ήταν αρκετό το τρέξιμο(γέλια) και πήγα κάτω από τα δοκάρια. Ήταν δική μου απόφαση και την οφείλω στον πατέρα μου. Εκείνος έπαιζε ως γκολκίπερ σε ερασιτεχνικές ομάδες, όπως και ο παππούς μου. Μάλλον κυλά στο dna μας. Έβλεπα τις φωτογραφίες στο σπίτι μου, τις φανέλες τους και έτσι απέκτησα το μεράκι για την θέση. Εξαρχής ένιωθα άνετα, πάρα πολύ όμορφα σε αυτή την θέση».
Έχεις κάποια συμβουλή από τον πατέρα σου που να κρατάς μέσα σου ως παράδειγμα;
«Ήμασταν μια οικογένεια αθλητική. Και η αδελφή μου έπαιζε βόλει. Δεν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη συμβουλή αλλά θέλω να πω κάτι για τον πατέρα μου. Ήταν πάντα δίπλα μου. Πάντα. Όχι με τα λόγια. Αλλά ως μία νοοτροπία που μου έδινε ισορροπία. Να μην νοιάζομαι για τους άλλους αλλά να είμαι συγκεντρωμένος στη δουλειά μου και να σέβομαι. Πάντα ήταν δίπλα μου, κοντά σε εμένα με τον σωστό τρόπο, ώστε να ξέρω πως ναι μεν ήμουν μόνος μου αλλά αν γυρνούσα το κεφάλι μου θα ήταν εκεί να με βοηθήσει. Είναι μεγάλο κομμάτι της καριέρας μου ο πατέρας μου».
Πότε κατάλαβες ότι θα γίνεις επαγγελματίας;
«Τίποτα δεν έγινε ξαφνικά. Όλα έγιναν βήμα-βήμα. Ξεκίνησα από την χαμηλότερη κατηγορία και κάθε χρόνο ανέβαινα ένα ένα τα σκαλιά μέχρι να φτάσω στη Γιουβέντους. Σε επτά σεζόν από την πέμπτη κατηγορία βρέθηκε στη Serie A ως παίκτης της Γιούβε. Στην αρχή κανείς δεν πίστευε σε εμένα, ήμουν ο πιο μικρός. Δίπλα μου, όμως, είχα άτομα που με πίστεψαν. Κάναμε σούπερ σεζόν, πήραμε το πρωτάθλημα με την Μοντικιάρι. Μετά όλοι έλεγαν για να δούμε τι θα κάνεις μετά. Κάθε χρόνο πετύχαινα τον στόχο μου. Με τα καλά και τα λάθη μου. Έκανα πολλά λάθη, αλλά οι άνθρωποι μου έδιναν το ελεύθερο να κάνω τα λάθη της ηλικίας και μου επέτρεψαν να ”μεγαλώσω” και να γίνω καλύτερος».
Ποιος ήταν το είδωλό σου; Το ιταλικό ποδόσφαιρο, εξάλλου, έχει «γεννήσει» σπουδαίους άσους…
«Στην αρχή ήταν ο Φραντσέσκο Τόλντο. Μάζευα πράγματα σχετικά με εκείνον, όπως κάρτες, αφίσες και όλα αυτά. Έπειτα προστέθηκε και ο Τζίτζι Μπουφόν, με τον οποίο είχα την ευκαιρία να δουλέψω μαζί του στη Γιουβέντους. Ήταν φανταστική εμπειρία. Προσπαθούσα να «κλέψω» κάτι από εκείνον, να μάθω πράγματα, από όλους. Από την νοοτροπία του, τον τρόπο παιχνιδιού του Μπουφόν. Από την δεύτερη κατηγορία της Ιταλίας βρέθηκα μαζί του στη Γιούβε πριν παραχωρηθώ δανεικός. Είναι σούπερ ως άνθρωπος, ως τερματοφύλακας το ξέρει όλος ο κόσμος».
Ποια ήταν η καλύτερη σεζόν της καριέρας σου πριν έρθεις εδώ; Στην Έμπολι όπου αναδείχθηκες mvp?
«Στη δεύτερη κατηγορία πάντα έκανα πολύ καλές σεζόν και από εκεί πήγα στη Γιουβέντους. Στη Περούτζια έκανα πολύ καλή σεζόν, στη Παλέρμο, στην Έμπολι. Πολλές φορές είχα την ευκαιρία να πάω Serie A και το σκέφτομαι κάποιες φορές, δεν στο κρύβω. Από την άλλη είναι η θέση αυτή τόσο δύσκολη. Δες το παράδειγμα του Γιούρι. Είναι ένας φανταστικός τερματοφύλακας, έχει παίξει στην Εθνική Ρωσίας, στο Champions League. Έκανε σούπερ σεζόν στον ΠΑΣ και συναντά μια συνθήκη δύσκολη για έναν κίπερ. Έτσι κι εγώ. Έκανα σούπερ σεζόν και μετά σε μία μεγαλύτερη ομάδα μπορεί να έμενα έξω. Αυτός είναι ο κανόνας μου. Θέλω πάντα να παίζω. Πάντα. Αυτό ρωτούσα κάθε ομάδα που με έπαιρνε για μεταγραφή. Από μικρός πάντα έπαιζα. Ίσως αυτό να ήταν και το μεγάλο μου λάθος, το γεγονός πως δεν είχα υπομονή. Θα σου πω ένα παράδειγμα για να καταλάβεις.
Στην Σαμπντόρια στη Serie A, την πρώτη σεζόν ήμουν πίσω από τον Βιβιάνο, έπαιξα μόνο ένα ματς. Στο τέλος της σεζόν μου είπαν να παραμείνω, μου είπαν ”είσαι εξαιρετικός, θέλουμε να παραμείνεις και δεύτερη χρονιά δανεικός από την Γιουβέντους”. Τους ευχαρίστησα αλλά αρνήθηκα. Ήθελα να παίζω. Μετά από πέντε παιχνίδια ο Βιβιάνο τραυματίστηκε, θα έπαιρνα την θέση του αλλά εγώ ήμουν στην Ισπανία στη Λεγανιές, όπου ούτε εκεί έπαιξα. Μετά από έναν μήνα κατάλαβα πως δεν με ήθελαν. Έκατσα λίγους μήνες και έφυγα τον Ιανουάριο. Επέστρεψα στην Ιταλία. Αν τηρείς αυτά που μου λες έχεις τον σεβασμό μου. Αν όχι, δεν σε σέβομαι. Είναι τόσο απλό. Έκανα πολλές καλές σεζόν αλλά η θέση του τερματοφύλακα είναι η πιο δύσκολη. Δεν έχεις ευκαιρίες, όπως ένας φορ, ή ένας εξτρέμ μέσα στη σεζόν. Είναι πολλά κομμάτια που πρέπει να ενωθούν. Ο Βικάριο που δουλέψαμε μαζί πήγε στη Τότεναμ, ο Πρόβεντελ που ήταν δεύτερος στην Έμπολι όταν εγώ ήμουν πρώτος, τώρα είναι βασικός στη Λάτσιο. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα».
«Να βελτιώσουμε τις μικρές λεπτομέρειες για να φτάσουμε στη κορυφή, ο Ιβάν είναι το φως που ακολουθούμε»
Και από την Έμπολι που μόλις είχε προβιβαστεί και ήσουν mvp, έρχεσαι στην Ελλάδα για τον Παναθηναϊκό…
«Μου είπαν πως δεν θα έπαιζα παρά το γεγονός πως πήραμε το πρωτάθλημα. Είπα «οκ», θα βρω ομάδα και θα φύγω. Κάποιοι μίλησαν για εμένα με κακό τρόπο εκεί. Είμαι ένας τύπος που θέλει το καλό όλων και θέλω όλοι να πιέζονται για το καλύτερο. Αν δεν πιέζεις, δημιουργείς πρόβλημα και σε εμένα. Δεν παίζουμε τένις. Αν δεν πιέζεις θα με έχεις απέναντί σου γιατί θέλω να γίνομαι συνέχεια καλύτερος. Δεν με άφησαν να διεκδικήσω την θέση, μου είπαν πως θα δημιουργούσα πρόβλημα στον πρώτο τερματοφύλακα. Ποτέ δεν έγινε αυτό, τον βοήθησα πολύ, δουλέψαμε πάρα πολύ καλά. Δεν είχαν κάτι να μου προσάψουν αγωνιστικά και έβρισκαν πράγματα που δεν είχαν καμία βάση. Και κάπως έτσι ήρθε ο Παναθηναϊκός»…
Πως ήταν η πρώτη σου σεζόν;
«Πολύ δύσκολη. Ειδικά το πρώτο εξάμηνο. Όλα διαφορετικά. Ο Μακέντα με βοήθησε πολύ στο να προσαρμοστώ. Βρήκα ισορροπία προς το τέλος της σεζόν. Ο Διούδης ήταν βασικός, μετά εγώ, έπειτα ξανά ο «Δίου» και προς το τέλος παρέμεινα βασικός. Η περσινή σεζόν ήταν κάτι άλλο. Όλοι είχαν πολλές απαιτήσεις από εμένα και έπρεπε να σταθώ αντάξιός τους, κάναμε πολύ καλή σεζόν, αν και δεν πήραμε το τρόπαιο. Απλά χρειαζόμαστε λίγο χρόνο ακόμα, όλα είναι ένα ταξίδι και πρέπει βήμα-βήμα να προχωράς».
Τι γεύση σου άφησε η περσινή χρόνια με την απώλεια του τίτλου στις τελευταίες αγωνιστικές;
«Έγιναν πολλά πράγματα στο τέλος αλλά δεν μου αρέσουν οι δικαιολογίες. Ήμασταν μπροστά πολλούς πόντους μπροστά από την ΑΕΚ και χάσαμε την διαφορά. Στο τέλος είχαμε τον covid, μας επηρέασε σίγουρα αλλά για παράδειγμα αν νικούσαμε τον ΠΑΟΚ, ήρθαμε ισοπαλία. Το ίδιο και με τον Βόλο στην έδρα μας. Σε αυτές τις μικρές λεπτομέρειες έπρεπε να ήμασταν πιο αποτελεσματικοί. Είναι κομμάτι του ποδοσφαίρου αυτές οι λεπτομέρειες. Ήμασταν η πρώτη ομάδα για πολύ καιρό, κάτι χάσαμε στη πορεία αλλά μπορεί να συμβεί αυτό. Είναι κομμάτι της προόδου, να πηγαίνεις βήμα προς βήμα. Ξαναχτίσαμε με τον Γιοβάνοβιτς έναν Παναθηναϊκό όπως ήταν στο παρελθόν. Πήραμε το Κύπελλο, πέρσι διεκδικήσαμε τον τίτλο. Δεν μπορεί μια ομάδα από το… πουθενά, να βρεθεί απευθείας τόσο ψηλά».
Πόσο σημαντικός είναι σε αυτή την ανοικοδόμηση ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς και ποια η σχέση σου μαζί του;
«Αυτός είναι ο άνθρωπος που φτιάχνει τα περισσότερα πράγματα, που δημιουργεί την σωστή νοοτροπία. Είναι πολύ σημαντικός, μας βελτιώνει όλους, ώστε πάντα να κοιτάμε το παραπάνω. Είναι το φως μας και εμείς τον ακολουθούμε. Συζητάμε, πάντα μας βοηθά στο οτιδήποτε. Είναι ένας δίκαιος άνθρωπος. Όταν πρέπει να μου κάνει κριτική θα το κάνει, όταν πρέπει να πει μπράβο θα το κάνει. Εντάξει είναι δύσκολο να πάρεις μπράβο(γελάει) από εκείνον αλλά είναι δίκαιος. Τον καταλαβαίνω. Κι εγώ είμαι στον ίδιο δρόμο. Πρέπει πάντα να πιέζεσαι για να γίνεσαι καλύτερος προς όφελος της ομάδας. Όλοι πρέπει να βάζουν τον Παναθηναϊκό πάνω από όλα».
Έχετε μπροστά σας μια μεγάλη πρόκληση κόντρα στην Ντνίπρο…
«Βήμα προς βήμα έφτασε κι αυτή η πρόκληση. Έχουμε την ευκαιρία να οδηγήσουμε το κλαμπ σε ακόμη μία πρόοδο, γιατί ο Παναθηναϊκός είναι πάνω από όλα, ένας σύλλογος με τεράστια ιστορία. Πρέπει να επαναφέρουμε το Τριφύλλι σε αυτό το επίπεδο, να κάνουμε τα πάντα για να το πετύχουμε. Θέλω να είμαι κομμάτι του συλλόγου όταν επιστρέφει στα καλύτερά του. Κάθε χρόνο βελτιωνόμαστε. Φέτος θα είναι πιο δύσκολο, αλλά όλοι λειτουργούν για τον κοινό σκοπό. Καλύτεροι παίκτες, καλύτερο staff, όλα καλύτερα, μέχρι να φτάσουμε στη κορυφή και να παραμείνουμε εκεί».
«Θέλω να παραμείνω στον Παναθηναϊκό, ο Ξενόπουλος αξίζει περισσότερο από τον καθένα να παίξει στην ομάδα»
Είσαι ένας πολύ ποιοτικός τερματοφύλακας με την μπάλα στα πόδια. Είναι θέμα ταλέντου, δουλειάς ή συνδυασμός;
«Δουλεύω πολύ. Στις προπονήσεις έχω την δυνατότητα να βελτιώσω και το δεξί και το αριστερό μου πόδι. Έχω την ελευθερία να κάνω λάθος στη προπόνηση, ώστε στο παιχνίδι να γίνομαι καλύτερος. Αν βάλω προβλήματα στον εαυτό μου στη προπόνηση, τα πράγματα θα είναι καλύτερα στο ματς. Είναι πολύ σημαντικό να παίζω και με τα δύο πόδια. Έχω δύο επιλογές όταν με πιέζουν, μπορώ να παίξω και στις δύο πλευρές».
Έχεις ακόμη έναν χρόνο συμβόλαιο. Να φανταστώ πως θέλεις να παραμείνεις εδώ;
«Δεν είναι κάτι που το σκέφτομαι, το θέμα του συμβολαίου μου. Παντρεύτηκα, θέλω να κάνω οικογένεια και θα ήταν ιδανικό αν ήξερα πως τα επόμενα χρόνια θα ήμουν κάπου δεδομένα. Αυτό αφορά την προσωπική ζωή, να έχω ένα πλάνο για τα επόμενα χρόνια. Να ξέρω που είναι το ”σπίτι” μου. Ο Παναθηναϊκός θα αποφασίσει, θα περιμένω και φυσικά θέλω να παραμείνω εδώ. Για εμένα είναι ένα μέρος που βελτιώνομαι συνέχεια ο Παναθηναϊκός και για αυτό ήρθα. Ο Παναθηναϊκός μου δίνει πράγματα που δεν είχα στο παρελθόν, μου δίνει την ευκαιρία να παίξω στην Ευρώπη. Ο στόχος μου είναι να μείνω εδώ. Τόσο ως άνθρωπος όσο και ως ποδοσφαιριστής. Δεν το σκέφτομαι, όμως. Θέλω το μυαλό να είναι στην δουλειά. Όλα τα άλλα έρχονται στη πορεία, δεν θέλω να χαλάσω το μυαλό μου».
Ποια η άποψή σου για τον Τζούρισιτς, με τον οποίο έχετε παίξει μαζί στην Μπενεβέντο;
«Πολύ καλός παίκτης. Το καλό είναι πως προσαρμόστηκε πάρα πολύ γρήγορα. Μέσα σε μια εβδομάδα, νιώθεις πως είναι εδώ χρόνια. Υποδέχεται υπέροχα την μπάλα, είναι έξυπνος. έχει ποιότητα και είμαι σίγουρος πως θα μας βοηθήσει».
Πως είναι να συναγωνίζεσαι κάθε μέρα με τον Γιούρι Λοντίγκιν;
«Όπως είπα και πριν, ο Γιούρι είναι εξαιρετικός τερματοφύλακας, είναι καλό για εμένα η παρουσία του. Δεν είναι, όμως, μόνο Γιούρι. Είναι και ο Βασίλης Ξενόπουλος που είναι πάρα πάρα πάρα πολύ καλός πορτιέρε. Αξίζει περισσότερο από εμένα, περισσότερο από τον καθένα να παίζει για τον Παναθηναϊκό. Πίστεψέ με. Αυτό είναι, όμως, το ποδόσφαιρο. Πρέπει να περιμένει την ευκαιρία του. Δες για παράδειγμα, ο Βλαχοδήμος πήρε την ευκαιρία, έδειξε την αξία του και έφυγε για την Μπενφίκα. Είναι φανταστικά να δουλεύουμε όλοι μαζί, υπό τις οδηγίες του Μουντάκη που είναι πολύ καλός και έχουμε άριστη σχέση μεταξύ μας. Πρέπει ως τερματοφύλακες να είμαστε ήρεμοι μέσα στη χρονιά και ο καθένας να δίνει το κάτι παραπάνω. Για παράδειγμα ο Γιούρι έπιασε το πέναλτι με τον Άρη και βγήκαμε η καλύτερη άμυνα. Είμαι πολύ χαρούμενος που υπάρχει, μου βάζει πίεση. Ξέρω πως στο πρώτο, στο δεύτερο λάθος είμαι έξω. Είναι υγιές αυτό που υπάρχει, να είμαστε τρεις καλοί κίπερ».
Η αλλαγή στον Παναθηναϊκό και η λατρεία του… DJ Brigno για την μουσική
Ποιο θεωρείς δυνατό σημείο σου ως πορτιέρε και τι θα ήθελες να βελτιώσεις;
«Κάθε μέρα δουλεύω για να γίνομαι καλύτερος. Το μεγάλο μου προσόν νομίζω πως δίνω ασφάλεια στους συμπαίκτες μου. Μπορούν να παίξουν ελεύθερα, γνωρίζοντας πως από πίσω υπάρχει ένας πορτιέρε που μπορεί να διορθώσει τα προβλήματα. Κάθε πόντους που δίνει ένας τερματοφύλακας είναι σημαντικός και πρέπει σε κάθε σεζόν να μπορείς να δίνεις πάνω από έναν πόντο. Αλλά το πιο σημαντικό είναι να ξέρουν πως υπάρχει κάποιος που μπορεί να διαχειριστεί τα εύκολα. Όλοι δέχονται γκολ. Είναι μέσα στο παιχνίδι. Μέσα σε μια σεζόν δεν πρέπει να δίνεις ”εύκολα” γκολ, ώστε να μην διαταραχθεί αυτή η ασφάλεια που νιώθουν οι συμπαίκτες μου».
Ο κόσμος σε ψήφισε mvp. Για εμένα ήσουν, επίσης, mvp. Ήταν η καλύτερή σεζόν στη καριέρα σου;
«Ήταν από τις καλύτερες σίγουρα. Όταν τελειώσω την καριέρα μου θα σου πω αν ήταν η καλύτερη. Τώρα θέλω να γίνω ακόμη καλύτερος, να προσπαθήσω να μην κάνω κανένα λάθος μέσα στη σεζόν. Με τον Ιβάν έχω βελτιωθεί πολύ γιατί δεν ένιωθα σιγουριά για την θέση μου. Ήξερα πως πρέπει κάθε μέρα να δείχνω την αξία μου. Δεν έχει σημασία μόνο τι έκανες στο προηγούμενο ματς, έχει σημασία και τι κάνεις καθημερινά στη προπόνηση. Αυτός είναι ο προπονητής που βελτίωσε την νοοτροπία μου. Στον Παναθηναϊκό βελτιώθηκε πάρα πολύ το πνευματικό μου κομμάτι, πέρα από την εικόνα μου μέσα στο γήπεδο».
Πως περνάς τον ελεύθερό σου χρόνο;
«Με ξεκούραση. Πηγαίνω γυμναστήριο, προσέχω τον εαυτό μου, περνάω χρόνο με την σύζυγό μου, με τους φίλους μου. Καμία φορά πάμε για βόλτα στη Γλυφάδα ή στη Βουλιαγμένη, για κάποιο φαγητό αν και τα εστιατόρια είναι πολύ ακριβά στην Αθήνα. Μου αρέσει να πηγαίνω στο Napule στη Βάρη, υπέροχο ιταλικό εστιατόριο. Είμαι σπιτόγατος».
Ποιο είδος μουσικής είναι το αγαπημένο σου;
«Η τέκνο. Έχω όλα τα εργαλεία για να παίζω μουσική στο σπίτι μου, σαν ένας dj. Αυτό είναι το μεγαλύτερό μου πάθος. Η μουσική. Είναι πάνω από το ποδόσφαιρο. Το ποδόσφαιρο είναι η δουλειά μου, η μουσική το πάθος μου. Μου αρέσει η δουλειά μου, την λατρεύω αλλά πρέπει να την ξεχνάω μέσα στην ημέρα και η μουσική με βοηθάει».
Comments