Ο Αϊτόρ βρίσκει μέρα με την μέρα την εμπιστοσύνη στον εαυτό του μετά την επιστροφή από τον σοβαρό τραυματισμό του, με τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς να έχει ένα πλάνο στο μυαλό του προκειμένου να τον έχει στην κατάσταση που πρέπει στους αγώνες με την Ντνίπρο.
Είναι… περιττό να συζητάει κανείς το πόσο πολύ κόστισε σε όλο τον οργανισμό του Παναθηναϊκού η απώλεια του Αϊτόρ από τον περασμένο Οκτώβριο μέχρι τη λήξη του πρωταθλήματος.
Όχι μόνο στους αριθμούς με τα γκολ (8) και τις ασίστ (2) που είχε γράψει ήδη μέχρι εκείνο το δύσκολο βράδυ της 23ης Οκτωβρίου με τον Άρη, όταν άκουσε κι ένιωσε τη ζημιά στο χιαστό του. Αλλά κι επειδή η απουσία του, επηρέασε κι άλλους παίκτες της ομάδας και συνολικά τον τρόπο παιχνιδιού των “πράσινων” που προσπάθησε να “μακιγιάρει” ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς, αλλά δεν τα κατάφερε στο βαθμό που θα ήθελε για τον Παναθηναϊκό το ίδιο δημιουργικό κι αποτελεσματικό μεσοεπιθετικά.
Ήταν “άλλος” παίκτης ο Χουάνκαρ χωρίς τον Αϊτόρ στο δεύτερο μισό της σεζόν, διότι δεν είχε πλέον την ίδια “χημεία” που έβγαζαν στις αυτοματοποιημένες κινήσεις τους απ’ την αριστερή πλευρά οι δύο Ισπανοί.
Ήταν “άλλος” παίκτης ο Σπόραρ από τον Ιανουάριο και μετά – πέρα απ’ τις ατυχίες του με τους τραυματισμούς του και τις ιώσεις που πέρασε – επειδή δεν είχε όλα όσα του έδινε η παρουσία του Αϊτόρ στο πλευρό του με τις κινήσεις που έκανε πατώντας στην περιοχή.
Και γι’ αυτό είναι πολύ μεγάλη υπόθεση και το καλύτερο νέο για τον Παναθηναϊκό, η αγωνιστική “επιστροφή” του 26χρονου μεσοεπιθετικού στο πλάνο της ομάδας, πέρα απ’ τις μεταγραφικές κινήσεις επιβάλλεται και που πρέπει να γίνουν από εδώ και πέρα.
Ο Αϊτόρ βρίσκει μέρα με τη μέρα ξανά την εμπιστοσύνη του και την αυτοπεποίθησή του για την ολική επιστροφή. Μία επάνοδος που γίνεται βάσει συγκεκριμένου πλάνο κι απ’ την πλευρά του Ιβάν Γιοβάνοβιτς, προκειμένου να είναι σε ένα υψηλό σημείο κι επίπεδο ετοιμότητας στους δύο κρίσιμους αγώνες με την Ντνίπρο, αλλά πολύ περισσότερο στο υπόλοιπο της σεζόν που έρχεται.
Ένα πλάνο το οποίο -σε πρώτη φάση- δεν “περνάει” τόσο πολύ απ’ τους φιλικούς αγώνες, αλλά απ’ τις προπονήσεις, εκεί όπου ο Καταλανός ξαναχτίζει κομμάτι με το κομμάτι την ψυχολογία του. Ο Γιοβάνοβιτς του έδωσε στο πρώτο φιλικό με τη Βίενερ Βικτόρια 17 λεπτά για την πρώτη “κρυάδα” και την πρώτη συμμετοχή μετά από 8 μήνες. Με τη Ρογκάσκα χρησιμοποίησε τόσο τον Αϊτόρ, όσο και τον Ζέκα 35 λεπτά, βγάζοντάς τους στο τελευταίο δεκάλεπτο του δευτέρου ημιχρόνου.
Στο φιλικό της Τρίτης (4/7) με την Πετρολούλ στο Μάτερσμπουργκ αναμένεται να παίξει άλλα 30 λεπτά (στο μοίρασμα του χρόνου που θα γίνει σε όλους τους παίκτες) και την επομένη (5/7) κόντρα στη βουλγαρική ΤΣΚΑ 1948, πιθανότατα θα “ανέβει” στο ένα ημίχρονο. Με το χρόνο του να ανεβαίνει προοδευτικά, μέχρι να βρει το ρυθμό του και την σταθερότητά του.
Δεν τον προβληματίζει τον Γιοβάνοβιτς
Ο Γιοβάνοβιτς δεν προβληματίζεται καθόλου που δεν “έπιανε” τίποτα στον Αϊτόρ στο φιλικό με την Ρογκάσκα στις 4-5 ενέργειες που πήρε πάνω του. Το είδε πως ο Καταλανός δεν ήταν ευχαριστημένος με τον εαυτό του, όμως δεν ανησυχεί…
Διότι ξέρει και βλέπει πως όλα θα πρέπει να γίνουν αργά και προσεκτικά. Και η ολική επιστροφή θα (πρέπει να) γίνει -και θα γίνει- πρωτίστως μέσα απ’ την καθημερινότητα των προπονήσεων.
Όπως έγινε επί παραδείγματι το απόγευμα της Κυριακής (2/7), όπου ο Καταλανός ήταν πραγματικά εξαιρετικός, όχι μόνο γιατί σκόραρε στα εσωτερικά διπλά 4 φορές, αλλά γιατί ειδικά το ένα γκολ που σημείωσε με γυριστό σουτ στην κίνηση ήταν σφραγίδας και κλάσης… Αϊτόρ. Το ευχαριστήθηκε ο 26χρονος άσος με την ψυχή του και το ίδιο κι ο Γιοβάνοβιτς, γυρίζοντας απ’ την άλλη πλευρά με ένα πλατύ χαμόγελο λίγων δευτερολέπτων στα χείλη του. Μέχρι την επόμενη φάση…
Θέλει το χρόνο του για να φτάσει στα κανονικά στάνταρντς του και πάλι ο Καταλανός, όμως η διαδρομή που ακολουθεί (μετά την αποκατάστασή του για την οποία δούλεψε πολύ σκληρά και πολύ σωστά), είναι ακριβώς αυτή που πρέπει και θέλει κι ο Σέρβος τεχνικός, όντας σίγουρος πως σύντομα θα επανέλθει στο επίπεδό του.
Comments