By
Αντισυμβατικός, ευθύς, αυθεντικός, 100% ειλικρινής, όπως έγραψε και ο ίδιος στο αποχαιρετιστήριο ποστάρισμα για την καριέρα του στον Παναθηναϊκό. Η πορεία του Κροάτη στόπερ στους «πράσινους» έμοιαζε με roller coaster, ωστόσο εν τέλει, όχι μόνο κατάφερε να βρει θέση στην ενδεκάδα του «Τριφυλλιού», αλλά και να κερδίσει την εμπιστοσύνη των οπαδών του. Κατέγραψε 49 ματς, εκ των στα 30 ο Παναθηναϊκός δεν δέχθηκε γκολ.
O 26χρονος σέντερ μπακ, την στιγμή που έδειχνε να βρίσκει ρυθμό, αλλά και να «δένεται» με τους «πράσινους» οδηγήθηκε στην απόφαση να αποχωρήσει ξηγώντας χωρίς υπεκφυγές τους λόγους του «διαζυγίου».
Ο Σάρλια, ο οποίος πριν λίγες μέρες ενώθηκε με τα δεσμά του γάμου, σε μια σπάνια κατάθεση ψυχής, αναφέρθηκε με περίσσιο πάθος σε όσα βίωσε στον Παναθηναϊκός δίχως να κρυφτεί, αλλά ούτε και να μασήσει τα λόγια του.
Ο πρώην παίκτης της ΤΣΣΚΑ Μόσχας, υπογράμμισε πως δεν ήρθε για τα λεφτά στον Παναθηναϊκό, αλλά για τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς, ενώ εξέφρασε την απορία του για την καθυστέρηση που σημειώθηκε σε ότι αφορά τις διαπραγματεύσεις για το μέλλον του στο «Τριφύλλι» κάνοντας νύξη και στην αποχώρηση του φίλου του, Δημήτρη Κουρμπέλη.
Παράλληλα, επεσήμανε πως δεν θα μπορούσε να μεταπηδήσει σε άλλη ελληνική ομάδα προκειμένου να μην τεθεί αντιμέτωπος με τον Παναθηναϊκό, όπου έκανε φιλίες που θα τον συντροφεύουν σε όλη του την ζωή, αν και πρόθεση του, ήταν να παραμείνει στον σύλλογο για τουλάχιστον μια πενταετία!
Ο Κροάτης αμυντικός, σχολίασε τις συνθήκες κάτω από τις οποίες αναγκάστηκε να παραταχθεί ο Παναθηναϊκός στο τελευταία ματς των πλει-οφ απέναντι στον Ολυμπιακό, αναφέρθηκε στο χέρι του Άμραμπατ στο παιχνίδι με την ΑΕΚ, αναλαμβάνοντας παράλληλα την ευθύνη που αναλογεί σε εκείνον και τους συμπαίκτες του για το γεγονός πως δεν κατάφεραν να «καθαρίσουν» νωρίτερα το πρωτάθλημα!
Ο Σάρλια επιπρόσθετα κατέληξε πως προτιμά να το θυμούνται ως έναν καλό άνθρωπο, ανεξάρτητα εάν ήταν αξιόλογος η κακός ποδοσφαιριστής.
– Ζβόνιμιρ πως οδηγήθηκες έπειτα από δύο χρόνια στον Παναθηναϊκό στην απόφαση να αποχωρήσεις από τον σύλλογο;
«Εξ όσων γνωρίζω, ο προπονητής (Γιοβάνοβιτς) ήταν ικανοποιημένος από μένα και ήθελε να με κρατήσει. Και η δική μου επιθυμία ήταν να παραμείνω στον Παναθηναϊκό και να συνεχίσω στον σύλλογο, αλλά δυστυχώς δεν επετεύχθη συμφωνία ανάμεσα σε μένα, τον ατζέντη μου και την ομάδα. Έτσι είναι το ποδόσφαιρο, θα πρέπει να στραφώ σε άλλες επιλογές για την καριέρα μου, όπως και ο Παναθηναϊκός. Είναι θέμα μομέντουμ. Θα μπορούσαμε να συμφωνήσουμε σε πέντε λεπτά, αλλά αυτό δεν συνέβη».
– Από αυτά που συμπεραίνω η διαφορά στο οικονομικό έπαιξε ρόλο στην απόφαση σου…
«Κοίταξε, δεν θα έλεγα πως είμαι ο τύπος που τρέχει εκεί που υπάρχουν λεφτά. Εάν ίσχυε αυτό δεν θα ερχόμουν καν στον Παναθηναϊκό. Όπως γνωρίζετε έχω παίξει σε χώρες όπως η Ρωσία και η Τουρκία όπου οι μισθοί είναι τεράστιοι.
Μπορώ να πω, πως ήρθα με πολύ λιγότερα χρήματα στον Παναθηναϊκό. Αυτό συνέβη γιατί έχω κάποιους φίλους που μου είπαν πως αξίζει να δουλέψω με τον προπονητή της ομάδας (Γιοβάνοβιτς).
Ήρθα λοιπόν κατά 99% λόγω του κόουτς και όχι για τον Παναθηναϊκό των προηγούμενων δύο ετών. Ήξερα τον Παναθηναϊκό από πιο παλιά. Εννοώ την ιστορία του συλλόγου, πόσο μεγάλη ομάδα ήταν και όλα αυτά. Ο σημερινός Παναθηναϊκός με τον προ δύο ετών Παναθηναϊκό δεν είναι η ίδια ομάδα.
Όταν έρχεσαι λοιπόν σε έναν τέτοιο σύλλογο δεν ζητάς τρελά λεφτά, αλλά προσπαθείς και εσύ να τον επαναφέρεις εκεί που πραγματικά αξίζει να βρίσκεται.
Περίμενα μετά από την προσπάθεια που κάναμε, να πουν από την ομάδα πως ‘αυτό το παιδί μας βοήθησε πολύ, πως αυτό το παιδί πάντα ήταν θετικό και δεν δημιούργησε προβλήματα’. Σκεφτόμουν πως αυτό το καλοκαίρι, έπειτα από δύο χρόνια, θα ήταν η κατάλληλη στιγμή για να μου δείξουν σεβασμό. Στο τέλος γι’ αυτό δεν έμεινα στην ομάδα.
Τα λεφτά δεν είναι το πιο σημαντικό πράγμα, αλλά είναι πολύ σημαντικά γιατί με αυτό τον τρόπο δείχνεις σε κάποιον πόσο τον σέβεσαι. Πιστεύω πως απέδειξα πως δεν είμαι απλά ο τρίτος αμυντικός της ομάδας που θα πάρει μέρος στο rotation. Δεν ήρθα άλλωστε στον Παναθηναϊκό για να είμαι παίκτης του rotation, αλλά για να αγωνιστώ σε κάθε παιχνίδι και να βοηθήσω τον σύλλογο.
Υπήρχε πλάνο. Βέβαια, δεν ξεκίνησα πολύ καλά γιατί περίμενα κάτι διαφορετικό στην αρχή. Το ξεπέρασα όμως αυτό και στο τέλος απέδειξα με τις εμφανίσεις μου πως δεν είμαι ο τρίτος αμυντικός, αλλά ο πρώτος.
Δεν μιλούσα σε δημοσιογράφους, ούτε πίεζα μέσω των social media. Μιλούσα στον αγωνιστικό χώρο με τις εμφανίσεις μου. Απλά ζήτησα να με σεβαστούν, δεν ζήτησα κάτι τρελό. Είχα θαυμάσια σχέση με τον Σπύρο, τον αθλητικό διευθυντή, με τον κόουτς, με όλο το επιτελείο, με τους πάντες ήμασταν φίλοι στην ομάδα.
Ακόμα και τώρα που έχω αποχωρήσει δέχομαι τόσα πολλά μηνύματα από την ομάδα. Από αυτή την άποψη νιώθω τον σεβασμό τους. Εάν με ήθελαν στην ομάδα γιατί περίμεναν να φτάσουμε στο τελευταίο παιχνίδι της σεζόν; Γιατί να μην υπογράψω πριν το τελευταίο ματς; Καταλαβαίνω υπήρχε άγχος για την κατάκτηση του πρωταθλήματος για αυτό δεν ρωτούσα, ούτε πίεζα για το συμβόλαιο μου. Αυτό όμως δεν σημαίνει, πως ένας σύλλογος όταν παλεύει για το πρωτάθλημα πως δεν πρέπει να ασχολείται με τα υπόλοιπα ζητήματα.
Πρέπει να ασχολείσαι με όλα τα θέματα. Μπορεί τώρα να παλεύεις για τον τίτλο, ανεξάρτητα εάν τον κατακτήσεις, όμως μετά από δύο εβδομάδες θα πρέπει να είσαι έτοιμος για την επόμενη σεζόν.
Αυτά τα πράγματα θα έπρεπε να ξεκαθαρίσουν πολύ νωρίτερα. Για παράδειγμα την προηγούμενη χρονιά χάσαμε την πρόκριση από την Σλάβια γιατί έγιναν αργά κάποια πράγματα. Θεωρώ πως ήμασταν καλύτερη ομάδα από την Σλάβια, απλά ήταν λίγο πιο γρήγοροι.
Το ποδόσφαιρο δεν είναι μόνοι οι αγώνες και τα αποτελέσματα. Ποδόσφαιρο είναι η καθημερινότητα. Είναι οι προπονήσεις, η ατμόσφαιρα που επικρατεί στα αποδυτήρια. Πως γίνεται ένας παίκτης όπως ο Κουρμπέλης να αποχωρεί έτσι;
Είναι κάτι που δεν καταλαβαίνω, αλλά δεν είμαι θυμωμένος. Δέχομαι ότι μπορεί να υπάρχει οικονομική διαφορά, αλλά πως γίνεται να μην βλέπουν κάποια πράγματα; Μπορεί να φέρουν στον Παναθηναϊκό παίκτες με καλύτερο χαρακτήρα και νοοτροπία από μένα και τον Κουρμπέλη. Θα δούμε.
Ο πρόεδρος, μας απέδειξε πολλές φορές στην περυσινή σεζόν πως δεν φοβάται να ξοδέψει χρήματα. Ότι μας υπόσχονταν και αφού το φέρναμε σε πέρας το έκανε, τηρούσε τις δεσμεύσεις του. Στα τρία τελευταία ματς χάθηκαν οι ελπίδες μας για τον τίτλο. Δεν θεωρώ ωστόσο πως αποτύχαμε. Δες που βρισκόμασταν έναν χρόνο πριν.
Επίσης δεν θυμάμαι ποια ήταν η τελευταία φορά που ο Παναθηναϊκός τερμάτισε δεύτερος. Δεν γίνεται να αλλάξεις τα πάντα σε ένα-δύο χρόνια. Καταφέραμε όμως να κατακτήσουμε το Κύπελλο και μέχρι την τελευταία αγωνιστική να παλέψουμε για το πρωτάθλημα. Δεν γίνεται να αλλάξει η νοοτροπία του συλλόγου μέσα σε μια διετία. Απαιτείται περισσότερος χρόνος».
– Έπειτα από δύο χρόνια τι θα σου λείψει περισσότερο από τον Παναθηναϊκό;
«Ασφαλώς θα μου λείψουν πολύ, πρώτα απ’όλα οι φίλοι μου. Πέρασα πολλές καλές στιγμές εκτός γηπέδου. Θα μου λείψουν ο Ιωαννίδης, ο Κουρμπέλης, ο Τσέριν, ο Σπόραρ, ο Βέρμπιτς, ο Γκατσίνοβιτς στην πρώτη χρονιά μου.
Αυτά τα παιδιά θα είναι φίλοι για όλη την ζωή μου, μιλάμε κάθε μέρα. Στο ποδόσφαιρο κάνεις φίλους, όμως όταν αλλάζεις ομάδα χάνεται η επαφή.
Στην προκειμένη περίπτωση δεν ισχύει αυτό. Μιλάμε συνεχώς με αυτά τα παιδιά, αποτελούν κομμάτι της ζωής μου. Επίσης θα μου λείψει η ατμόσφαιρα στην ομάδα, οι προπονήσεις ήταν απίστευτες. Απολάμβανα τα πάντα, ρίξαμε πολύ γέλιο, πολύ καλό προπονητικό επιτελείο. Απόλαυσα τα πάντα.
Δεν φανταζόμουν τον εαυτό μου σε άλλη ομάδα αυτό το καλοκαίρι, ούτε το περίμενα. Όταν μίλησα με τον προπονητή συμφωνήσαμε να συνεχίσω εδώ.
Μου είπε πως δεν υπάρχει κάτι καλύτερο από το να συνεχίσω για άλλα δύο-τρία χρόνια στον Παναθηναϊκό και αφού συμπληρώσω μια πενταετία τότε να δω τι θα κάνω στη συνέχεια της καριέρας μου. Αυτός ήταν ο στόχος μου. Ίσως να μην γινόμουν θρύλος του συλλόγου, αλλά σκεφτόμουν πως όλοι θα με θυμούνται. Έτσι φανταζόμουν τα πράγματα».
– Ποιος θα είναι ο επόμενος σταθμός της καριέρας σου; Υπάρχει περίπτωση να σε ξαναδούμε στο ελληνικό πρωτάθλημα;
«Στην Κροατία είναι δύσκολο, αν και υπάρχει στην παρούσα φάση μια ομάδα την οποία δεν θα ήθελα να αναφέρω. Σε ότι αφορά την Ελλάδα δεν υπάρχει περίπτωση τώρα να αγωνιστώ σε άλλο σύλλογο.
Τούτο είπα και στον μάνατζερ μου όταν με ρώτησε γι’ αυτό το ενδεχόμενο. Του εξήγησα πως εάν του τηλεφωνήσουν από κάποια ελληνική ομάδα, πως δεν είμαι έτοιμος στην παρούσα φάση. Ίσως στο μέλλον επιστρέψω στην Ελλάδα, αλλά για τώρα όχι. Τα media δεν γνωρίζουν τον τρόπο σκέψης μου γιατί δεν μιλάω στους δημοσιογράφους. Προτιμώ να μιλώ με τον απόδοση μου στον αγωνιστικό χώρο.
Είμαι ωστόσο ένας τύπος που δεν θα σε προδώσει. Εάν είσαι μαζί μου, θα είμαι και εγώ με σένα μέχρι τέλους. Γι’ αυτό σου είπα πως δεν είμαι έτοιμος για να πάω σε άλλη ελληνική ομάδα. Θα δούμε τι θα γίνει. Ο μάνατζερ μου ασχολείται με αυτό το θέμα και περιμένω να δω τι επιλογές θα έχω, αν και όπως προανέφερα δεν περίμενα να συμβεί κάτι τέτοιο».
-Ποια θεωρείς ως την καλύτερη στιγμή σου στον Παναθηναϊκό;
«Υπήρχαν πολλές καλές στιγμές, όπως η κατάκτηση του Κυπέλλου που ήταν και το πρώτο τρόπαιο της καριέρας μου, μολονότι αγωνίστηκα για λίγα λεπτά στο τέλος.
Όλο το τελευταίο διάστημα, όπου έπαιζα συνεχώς για τρεις-τέσσερις μήνες και ήμουν απόλυτα υγιής άρχισα να νιώθω την πολύ όμορφη επαφή που αναπτύχθηκε με τους οπαδούς του Παναθηναϊκού, αλλά και να έχω πολύ έντονα συναισθήματα για τον σύλλογο.
Σκέψου πριν από δύο χρόνια κάποιες στιγμές σκεφτόμουν πόσος χρόνος απομένει για να ολοκληρωθεί η σεζόν. Φέτος δεν ήθελα να ολοκληρωθεί η χρονιά για να κάνουμε διακοπές, αλλά να συνεχίσουμε να παίζουμε. Είναι εκπληκτικό να αισθάνεσαι έτσι σε μια ομάδα. Όλοι θέλαμε να συνεχίσουμε να παίζουμε».
– Πως εξηγείς το γεγονός πως χάσατε ένα τόσο μεγάλο βαθμολογικό αβαντάζ, το οποίο είχατε χτίσει στον πρώτο γύρο; Εν τέλει οδήγησε στην απώλεια του πρωταθλήματος.
«Πολλά πράγματα μπορούν να συμβούν. Στο ποδόσφαιρο και ειδικά στην Ελλάδα μπορείς να χάσεις βαθμούς. Περάσαμε μια δύσκολη περίοδο όταν χάσαμε από τον Αστέρα Τρίπολης και φέραμε ισοπαλία με τον ΟΦΗ. Υπήρχαν αγώνες όπου περιμέναμε να κατακτήσουμε τρεις βαθμούς, αλλά στο τέλος χάσαμε. Υπήρχαν ματς όπου είχαμε άγχος ή ήμασταν κουρασμένοι, όμως κατορθώσαμε να ξαναβρούμε τους εαυτούς μας.
Η ΑΕΚ επίσης ήταν εκπληκτική στον δεύτερο γύρο, αφού δεν έκανε την λάθος κίνηση. Θα μπορούσα βέβαια να μιλήσω για τους διαιτητές, για κάποιες λεπτομέρειες, για το θέμα με τον Covid την τελευταία εβδομάδα, όπου δεν μπορούσαμε να προπονηθούμε στα δύο τελευταία παιχνίδια της σεζόν. Μπορούμε να βρούμε εκατοντάδες δικαιολογίες, αλλά θα μπορούσαμε να έχουμε κλείσει την σεζόν νωρίτερα, δίχως να φτάσουμε στις τρεις τελευταίες αναμετρήσεις. Ίσως έπρεπε να είχαμε περισσότερο κουράγιο να τελειώναμε νωρίτερα με το πρωτάθλημα».
– Θεωρείς πως δεν έπρεπε να διεξαχθεί το τελευταίο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό λόγω της περιπέτειας σας με τον covid;
«Για μένα αυτή είναι μια γελοία ιστορία. Μου είναι δύσκολο να μιλήσω για αυτό το θέμα γιατί μόνο εμείς γνωρίζουμε τι περάσαμε και πως αισθανόμασταν εκείνη την εβδομάδα. Στην προπόνηση πριν από τον αγώνα με τον Ολυμπιακό, απλά προσπαθήσαμε να ακολουθήσουμε χαλαρό πρόγραμμα και να το διασκεδάσουμε, αλλά δεν είχε καθόλου πλάκα γιατί είσαι νεκρός.
Θέλεις να δώσεις πάσα ή να συνεχίσεις να τρέχεις, αλλά δεν μπορείς. Χάνεις την πάσα, δεν μπορείς να τρέξεις, είσαι αργός. Είσαι φοβισμένος και αναρωτιέσαι πως θα παίξεις την επόμενη μέρα εάν βρίσκεσαι σε αυτή την κατάσταση.
Ο γιατρός μας εργαζόταν κάθε μέρα 24 ώρες το 24ωρο προκειμένου να μας βοηθήσει να αισθανθούμε καλύτερα. Το ίδιο και οι φυσιοθεραπευτές. Θέλεις να προσφέρεις, όμως όταν είσαι άρρωστος δεν μπορείς.
Για μένα είναι πολύ γελοίο που παίξαμε αυτό το ματς. Στην Ελλάδα δυστυχώς αυτά τα πράγματα συμβαίνουν και κανείς δεν θα μιλήσει. Κανείς δεν θα μιλήσει και για τον Άμραμπατ που έπρεπε να αντικρίσει την κόκκινη κάρτα στην ‘OPAP Arena’ ή για το πέναλτι που κέρδισε ο Βίντα κόντρα στον Ολυμπιακό ή ακόμα και για τον πέναλτι που έγινε στον Σπόραρ στο τελευταίο ματς με τον Ολυμπιακό και ενώ ήταν το ματς 0-0. Κανείς δεν θα μιλήσει δυστυχώς. Όλοι θα θυμούνται απλά ποιος κέρδισε και ποιος έχασε. Έτσι είναι όμως το ποδόσφαιρο. Ποιος νοιάζεται για τους ηττημένους;
– Πιστεύεις τα λάθη του ρέφερι Νταμπάνοβιτς στο παιχνίδι με την ΑΕΚ ήταν το αποκορύφωμα;
«Στο ποδόσφαιρο θα γίνουν λάθη. Και εμείς οι ποδοσφαιριστές κάνουμε λάθη, όπως και οι διαιτητές. Υπάρχουν όμως κάποια λάθη που δεν γίνεται να τα αποδεχθείς. Μπορείς να κάνεις λάθος σε ένα φάουλ, αλλά δεν γίνεται όταν υπάρχει ξεκάθαρο χέρι.
Δεν γίνεται να σηκώσεις το χέρι και να σταματήσεις την μπάλα λες και παίζεις μπάσκετ. Ακόμα και ο προπονητής της ΑΕΚ, ο Ματίας Αλμείδα είδε τα πάντα και αντικατέστησε αμέσως τον Άμραμπατ. Θα μπορούσαμε ωστόσο να παίξουμε πιο μυαλωμένα και να κερδίσουμε αυτό το ντέρμπι και όχι να πάμε για να πάρουμε τον βαθμό της ισοπαλίας.
Αυτό ίσως είναι το δικό μας λάθος, των παικτών, αφού ο προπονητής ποτέ δεν θα μας είπε κάτι τέτοιο. Έπρεπε να αγωνιστούμε για τη νίκη. Γι’ αυτό σου έλεγα προηγουμένως για τη νοοτροπία. Χρειάζονται τρία-τέσσερα χρόνια για να αποκτήσεις αυτή τη νοοτροπία. Να πεις δηλαδή πως παίζεις με την ΑΕΚ εκτός έδρας, αλλά πας για να νικήσεις. Πως δεν σε νοιάζει αυτό».
– Άξιζε εν τέλει ο Παναθηναϊκός το πρωτάθλημα;
«Φυσικά, όταν αγωνίζεται σε 36 ματς και στα 35 εξ αυτών βρίσκεσαι μόνος στην κορυφή, ασφαλώς και το αξίζεις. Ποιος νοιάζεται όμως στο τέλος για όλα αυτά; Δείξαμε ότι το αξίζαμε, όμως στο τέλος όλα είναι ίδια, δεν αλλάζει κάτι».
– Πιστεύεις ότι στην επόμενη σεζόν ο Παναθηναϊκός θα παραμείνει εξίσου ανταγωνιστικός διεκδικώντας τον τίτλο;
«Θεωρώ πως με αυτό τον προπονητή ο Παναθηναϊκός θα είναι ξανά ισχυρός. Θα τον προετοιμάσει προς την σωστή κατεύθυνση. Υπάρχει αυτοπεποίθηση και ακόμη μεγαλύτερη δίψα για να τα καταφέρει η ομάδα.
Είμαστε όλοι θυμωμένοι για τον τρόπο που χάθηκε το πρωτάθλημα και πιστεύω ο προπονητής θα σπρώξει τους παίκτες στη σωστή πλευρά. Ελπίζω να φέρουν καλούς παίκτες για να πετύχει η ομάδα τον στόχο της και να ξέρουν πως θα είμαι ο μεγαλύτερος οπαδός του Παναθηναϊκού.
Δεν ξέρω τι πιστεύουν για μένα αλλά όπως και να έχει, δεν μπορεί να αλλάξει κάτι. Αυτό που ξέρω είναι πόσο αγαπώ τον Παναθηναϊκό και πόσο απόλαυσα την παρουσία μου στην ομάδα δίνοντας ότι είχα. Κάποιες φορές ίσως να μην ήμουν καλός. Είναι λογικό, δεν μπορείς να παίζεις πάντα καλά, ακόμη και αν αγωνίζεσαι στη Ρεάλ Μαδρίτης.
Έδωσα τα πάντα σε κάθε παιχνίδι. Κάποιες φορές τα πήγα πολύ καλά και άλλες όχι και τόσο. Δεν είμαι ο τύπος που θα πήγαινα στους οπαδούς και θα έλεγα πως όλα είναι εντάξει. Στο τέλος θεωρώ πως άλλαξαν γνώμη για μένα και έλαβα πολλά θετικά μηνύματα.
Προσωπικά αυτό είναι και το πιο σημαντικό. Να με θυμούνται ως έναν καλό άνθρωπο. Το αν είμαι ικανός η κακός ποδοσφαιριστής δεν θα αλλάξει, αλλά προσπαθώ για το καλύτερο. Το μόνο βέβαιο είναι πως λατρεύω να είμαι πράσινος».
Comments