Το «πρέπει» του Παναθηναϊκού στη μετά Κουρμπέλη εποχή

Ο Δημήτρης Κουρμπέλης ΤΙΜΗΣΕ τη φανέλα και το περιβραχιόνιο του Παναθηναϊκού στα 6,5 χρόνια που έζησε και ανδρώθηκε ποδοσφαιρικά στο τριφύλλι.

Από τον Δεκέμβριο του 2016 όταν με εισήγηση του Μαρίνου Ουζουνίδη αποκτήθηκε έως το τέλος της φετινής σεζόν που ήταν και η καλύτερη απ΄όσες έζησε με τον Παναθηναϊκό καθώς έφτασε μία ανάσα από τον τίτλο του πρωταθλητή.

Σε αυτά τα χρόνια ο Κουρμπέλης:

–       Έμεινε πιστός στον Παναθηναϊκό όταν οι περισσότεροι έφευγαν –τους πουλούσαν, σωστότερα- την εποχή που ο Αλαφούζος είχε τραβήξει την πρίζα. Δεν αποδέχτηκε την πρόταση του ΠΑΟΚ λέγοντας πως σε ό,τι αφορά το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν υπήρχε για εκείνον κάτι καλύτερο από το να είναι αρχηγός του Παναθηναϊκού.

–       Πέρασε έναν πολύ σοβαρό τραυματισμό που τον κράτησε εκτός γηπέδων για περισσότερο από ένα χρόνο, αλλά δεν λύγισε. Αντίθετα επανήλθε, έγινε βασικός στον Παναθηναϊκό του Γιοβάνοβιτς, κατέκτησε το κύπελλο, έκανε μια γεμάτη σεζόν, επέστρεψε και στην Εθνική ομάδα.

Δεν αλλοίωσε σε καμιά στιγμή τον χαρακτήρα του. Παρέμεινε σοβαρός, κύριος, δίχως οπαδικές κορώνες. Το είδατε αυτό και στην τελευταία του συνέντευξη ως ποδοσφαιριστής του Παναθηναϊκού στη Nova. Εκεί που όπως σχολιάσαμε σε κείμενό μας στο SDNA απέδειξε ξανά με περίσσια ωριμότητα στα λεγόμενά του γιατί ΑΞΙΖΕ να είναι αρχηγός του τριφυλλιού.

Λίγους μήνες προτού κλείσει τα 30 ο Κουρμπέλης κλήθηκε να πάρει απόφαση ζωής έχοντας στρωμένη στα πόδια του μια τεράστια πρόταση από την τουρκική Τραμπζονσπόρ, την ομάδα του αρχηγού της Εθνικής Τάσου Μπακασέτα. Σύμφωνα με τις πληροφορίες από τη γείτονα πρόκειται για 3ετές συμβόλαιο με ένα εκατ. ευρώ ετησίως. Δεν μπορείς να πεις «όχι» σε αυτά τα χρήματα.

Η πρόταση του Παναθηναϊκού «ταβάνιασε» στις 650.000 ευρώ (από μισό εκατ. ετησίως που λάμβανε) για δύο χρόνια. Αρκετά καλή, αλλά όχι σαν την τεράστια τουρκική.

Ο Κουρμπέλης έκρινε ότι ο κύκλος του στον Παναθηναϊκό έκλεισε. Μπροστά του άνοιξε μια νέα πρόκληση, όχι μόνο οικονομική αλλά και από πλευράς εμπειρίας όπως είναι η παρουσία σε ένα ξένο πρωτάθλημα.

Για ένα χαρακτήρα σαν τον διεθνή μέσο ο οποίος μετράει πολύ κάθε απόφασή του είναι βέβαιο πως στάθμισε τα πάντα μέχρι να καταλήξει. Βάζοντας στη ζυγαριά τα υπέρ και τα κατά. Βεβαίως, όπως σε όλες τις αποφάσεις, μόνο η ζωή δύναται να δώσει την απάντηση εάν έπραξε σωστά ή όχι. Σίγουρα πάντως ουδείς μπορεί να τον αδικήσει. Τρία εκατομμύρια είναι αυτά, δε λες «όχι» πόσο μάλλον μπαίνοντας στο τελευταίο παραγωγικό ποδοσφαιρικά στάδιο της καριέρας σου.

Και ο Παναθηναϊκός; Έκανε αυτό που θεωρούσε σωστό, πρόσφερε στον αρχηγό του ένα καλό συμβόλαιο, τον βλέπει να φεύγει και πλέον κοιτάζει ΜΠΡΟΣΤΑ. Βασική προϋπόθεση να ψάξει πλέον για έναν καλύτερο Κουρμπέλη, σε ό,τι αφορά τα ποδοσφαιρικά χαρακτηριστικά, η ομάδα του Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Έναν ποδοσφαιριστή στο 6-8 με μεγαλύτερη ταχύτητα και καλύτερη δυνατότητα στην ανάπτυξη. Βεβαίως ο Κουρμπέλης του έδινε «πολλά» και με την προσωπικότητά του και με την αρχηγική παρουσία του στα αποδυτήρια. Όμως καθαρά ποδοσφαιρικά στη διεθνή αγορά υπάρχουν ποδοσφαιριστές που μπορούν να δώσουν κι άλλα πράγματα τα οποία έχει ανάγκη ο Παναθηναϊκός της Ευρώπης.

Δείτε, π.χ, πόσα κερδίζει η ΑΕΚ από τον Γιόνσον και ο Ολυμπιακός από τον Χουάνγκ.

Η θέση είναι ΚΟΜΒΙΚΗ. Ο Ρούμπεν Πέρεθ θυμίζω ότι μπει στα 35. Ο Τσόκαϊ δεν είναι, ακόμη τουλάχιστον, για βασικός. Οπότε ο Παναθηναϊκός μετά την αποχώρηση του Κουρμπέλη «καίγεται» για ποιοτική αναβάθμιση στη θέση 6-8.

Πάντα στη ζωή υπάρχουν διαζύγια win win, αρκεί… Αρκεί ο Παναθηναϊκός να κάνει σωστή επιλογή –και σύντομα αφού υπάρχουν οι ευρωπαϊκοί προκριματικοί, όχι να φτάσει πάλι… Σεπτέμβριος- και ο Κουρμπέλης να αποδειχθεί ότι πήρε για τον εαυτό του την ορθή απόφαση. Επαναλαμβάνω αυτά μόνο η πορεία μπορεί να τα δείξει.

Εως τότε κρατάμε το γεγονός ότι το διαζύγιο είναι βελούδινο και συνοδεύεται με την εκατέρωθεν εκτίμηση και τα «ευχαριστώ» των δύο πλευρών.