By
Η πραγματικότητα είναι πως ο ελληνικός αθλητισμός είναι έτη φωτός πίσω σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης. Φροντίζουν για αυτό όμως και οι ιθύνοντες, που συνεχίζουν να κρατούν τα σπορ εντός των τειχών σε πλήρη «ομηρία», χωρίς να κάνουν ούτε βήμα μπροστά στον δρόμο της προόδου.
Γιατί πρόοδος με τη διεξαγωγή δύο Final Four με προσκλήσεις που δεν ξεπερνούν τις 100, δεν υπάρχει. Μόνο βήματα προς τα πίσω και διατήρηση του ελληνικού αθλητισμού στην αφάνεια. Αυτός είναι ο στόχος τους; Γιατί στις δηλώσεις τους άλλα υπόσχονται…
Μετά, λοιπόν, το μεγάλο φιάσκο του μπάσκετ γυναικών, η Ομοσπονδία του βόλεϊ ζήλεψε από το κατόρθωμα της ΕΟΚ και είπε να ακολουθήσει το… πετυχημένο πλάνο και στην Καλαμάτα. Πώς θα προλάβουν τυχόν επεισόδια; Δεν θα έχουν κόσμο στις εξέδρες. Δεν είναι απλό;
Θα δώσουν το «παρών» οι καρέκλες και τα ντουβάρια. Δεν είναι αρκετό; Πιστεύει κάποιος ότι βλέπουν τον κόσμο ως κάτι διαφορετικό;
Το έχουμε ξαναγράψει και δεν θα σταματήσουμε να το γράφουμε ξανά και ξανά. Αθλητισμός χωρίς την παρουσία κόσμου, απλά δεν υπάρχει. Πουθενά. Σε κανένα σπορ. Έχετε ρωτήσει τους αθλητές-παίκτες πώς αισθάνονται να παίζουν σε άδεια γήπεδα; Πόσο διαφορετική είναι η ψυχολογία τους; Ή στην τελική ενδιαφέρεται κάποιος για τους πρωταγωνιστές;
Κι όμως έχουμε φτάσει στο 2023, να συζητάμε για το αν θα διοργανωθεί μία ΓΙΟΡΤΗ του αθλητισμού με κόσμο ή χωρίς. Υπάρχει κάτι πιο προσβλητικό; Κάτι που να υποβαθμίζει περισσότερο τον ελληνικό αθλητισμό; Αλλά και να μην, δεν χρειάζεται να ανησυχείτε, κάτι θα σκεφτούν οι αρμόδιοι.
Θα διοργανωθούν δύο Final Four με παρουσία 100 προσκλήσεων, κάτι που αφήνει της δύο ομοσπονδίες άκρως ικανοποιημένες και την αστυνομία ήσυχη, μην τρέχει και μέσα στο Σαββατοκύριακο στην Καλαμάτα.
Ο ελληνικός αθλητισμός είναι στα όριά του. Δεν υπάρχει άλλο περιθώριο. Εδώ καταφέρνουν να καταστρέψουν το καλύτερο πρωτάθλημα στο ποδόσφαιρο των τελευταίων 30 ετών. Στα υπόλοιπα θα κολλήσουν; Παιχνιδάκι…
Παιχνιδάκι όμως δεν μπορεί να γίνεται ο κόσμος του Παναθηναϊκού. Αυτός που είναι πάντα «παρών» και σε όλα τα αθλήματα. Είτε αυτό έχει να κάνει με τα δημοφιλή ποδόσφαιρο και μπάσκετ, είτε με τα πιο…. ψαγμένα βόλεϊ, πόλο και ΑμεΑ, στα οποία όλοι οι υπόλοιποι χρειάζονται ματς-τελικούς για να δώσουν το «παρών», αφού οι αμέτρητες προσκλήσεις για παρουσία πέφτουν στο λιμάνι.
Μία αθλητική εκδήλωση για να είναι γιορτή χρειάζεται άπαντες παρόντες. Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση, είναι απλά μια αγγαρεία που είναι επιθυμία να ολοκληρωθεί όσο το δυνατόν πιο γρήγορα. Ο ελληνικός αθλητισμός όμως δεν είναι κάτι προσπελάσιμο, είναι ένα τεράστιο κεφάλαιο που απαιτεί σεβασμό.
Αν οι αρμόδιοι είναι ικανοποιημένοι με το να διεξάγουν Final Four/Final-8 μεταξύ συγγενών και φίλων, τότε απλά δεν είναι ικανοί για τις θέσεις που έχουν επιλεχθεί/οριστεί. Και τι μένει να κάνουν; Απλά να αποχωρίσουν.
Όσο για την αστυνομία; Υπάρχει κάτι που να μπορεί να εγγυηθεί την ομαλή διεξαγωγή του; Υπάρχει κάτι στο οποίο μπορεί να φανεί αντάξια της θέσης της στην ελληνική κοινωνία; Έτσι για την αλλαγή. Για τον εντυπωσιασμό.
Για τον κόσμο του Παναθηναϊκού μην ανησυχείτε. Ήταν, είναι και θα είναι πάντα εκεί. Γιατί αυτή είναι η διαφορά του. Η νοοτροπία που έχει χτίσει τόσα χρόνια και το συναίσθημα της οικογένειας, που υποβόσκει την ανάγκη της υποστήριξης των μελών της. Παντού και πάντα…
Comments