Έτσι πυροβολεί ο Παναθηναϊκός…

Ο Παναθηναϊκός βρίσκει… δίχτυα με πολλούς τρόπους, όμως τα στατιστικά δείχνουν ότι μέσα από την περιοχή “απειλεί” περισσότερο.

Πατάει περιοχή και μπαίνει με την μπάλα στα δίχτυα… αν φτιάξει και την “αεροπορία” τους…τελειώνει. Ο φετινός Παναθηναϊκός είναι μια ομάδα που έχει μάθει μέσα από τα θέλω του προπονητή του να λειτουργεί με αλτρουισμό και ομαδικότητα. Κοντά οι γραμμές, κοντινές αποστάσεις ανάμεσα στους παίκτες που κάνουν τον τελικό συνδιασμό για να βγει τελική. Μέχρι και την 13η αγωνιστική ήταν ένα καλοκουρδισμένο ρολόι που δεν έχανε ούτε δευτερόλεπτο.

Κατά τη διάρκεια του Γενάρη αυτό χάθηκε εν μέρει κυρίως λόγω ντεφορμαρίσματος και απουσίας κομβικών παικτών, όπως των Αϊτόρ και Πέρεθ που είναι οι μετρονόμοι του στη μεσαία γραμμή και δευτερεύοντος του Ισλανδού που συμβάλει στην ηρεμία της άμυνας, συμμετέχοντας παραλληλα σε μεγάλο βαθμό στο build up.

Η στατιστική είναι κομμάτι του αθλητισμού και αμείλικτη σε ότι αφορά τα αποτελέσματα. Ο Παναθηναϊκός σκοράρει στο πρωτάθλημα φέτος κατά 87% μέσα από τη μεγάλη και τη μικρή περιοχή! Μέχρι και το Σάββατο λοιπόν συνολικά έιχε βάλει 9 γκολ μέσα από το μικρό κουτί και άλλα 16, μαζί με τις εκτελέσεις πέναλτι, μέσα από το μεγαλύτερο κουτί των αντιπάλων. Επίσης έχει σκοράρει μόνο δύο φορές με σουτ έξω από την περιοχή και αυτες πολύ κοντά στα όρια της, πράγμα που δείχνει ότι δεν σουτάρει σχεδόν καθόλου από μέση η μακρινή απόσταση.

Το Τριφύλλι σκοράρει σπάνια με κεφαλιές

Το τελευταίο στατιστικο αλλά ίσως και σημαντικότερο για τους εναλλακτικούς τρόπους που σκοράρει ο Παναθηναϊκός έχει να κανει με τις κεφαλιές. Έχει σκοράρει με το κεφαλι μονο τρεις φορές, 2 από εκτελέσεις φάουλ, καμιά από κόρνερ και μόνο 1 φορά σε κανονική ροή παιχνιδιού. Με την υποσημείωση ότι δεν θεωρείται εναέρια προσπαθεια η κεφαλιά… φιδάκι του Σποράρ, άρα καμία.

Όλα αυτά μέχρι το Σάββατο που είδαμε ξανά μια ομάδα Compact, με pressing ψηλά, με σωστό passing game σε timing κυρίως και ένταση στο ρυθμό της που έπνιξε το Βόλο. Οπότε ήθελε πάταγε περιοχή από τον αξονα, έβγαζε συνεργασίες από τα άκρα και επιτέλους σουτάρε όταν οι προϋποθέσεις ήταν ιδανικές. Το αποτέλεσμα; 33 τελικές με 8 στο τερμα σύμφωνα με την Superleague, κατοχή 74 – 26 και 13 κόρνερ. Καταιγισμός!

Εν κατακλείδι αν ο Ιβάν μπορέσει (με το λιγοστό χρόνο βέβαια που έχει στη διάθεσή του) να εκμεταλλευτεί το υπερόπλο που λέγεται Μαντσίνι, στα play off θα δούμε ακόμα καλύτερη ομάδα από αυτήν του πρώτου γύρου. Αν μέσα από την προπόνηση φτιάξει τα κατάλληλα δίδυμα μπακ – εξτρέμ στις πτέρυγες, με αυτοματισμούς και γλυκές σέντρες, τότε η “αεροπορία” θα πάρει μπρος και θα δώσει μια ακόμα διάσταση στο επιθετικό τρίτο του γηπέδου. Με αυτόν τον τρόπο θα αυξήσει ο Παναθηναϊκός και την παραγωγή των φάσεων συνολικά.

ΥΓ: Επειδή η γλώσσα των αριθμών είναι αμείλικτη όπως είπαμε πριν και η μπάλα “πόρνη” όπως είχε πει ο Ίβιτσα, μπορεί το επόμενο Σάββατο να είναι η μέρα που θα παρουν μπροστά τα κεφάλια των Σποράρ και Ιωαννίδη. Το μπόι το έχουν…