By
Όταν στα τρία πέναλτι, δίνεται το ένα, μπορεί να μιλά ο… Πεναλτιακός; Ρωτάμε απ’ την αρχή για να μην το έχουμε απορία στη συνέχεια. Διότι ο καθένας λέει το μακρύ και το κοντό του, αλλά για ακόμη μια φορά ο Παναθηναϊκός είδε εκνευριστική αντιμετώπιση και απροθυμία να του δοθούν αυτά που έπρεπε. Οι πάντες λαλίστατοι για το αν έκανε χέρι ο Παλάσιος 2-3 φάσεις πριν το 1-2 με τον Άρη. Τώρα δε θα ασχολήθηκαν με την αναμέτρηση.
Καλά έκαναν. Πέρα απ’ την εχθρική προς τον Παναθηναϊκό διαιτησία, είχαμε και μια εξαιρετική απόδοση απ’ τους Πράσινους. Απ’ αυτές που αν τις κάνουν άλλες ομάδες, πανηγυρίζει η πλάση. Τώρα που έγινε αυτό με το Τριφύλλι, θα αναλυθεί έντονα η… δυσκολία στο γκολ που έχει η ομάδα, γιατί δημιούργησε πολλές «καθαρές» ευκαιρίες και σκόραρε μόλις δύο φορές.
Δεν είναι μισοάδειο ή μισογεμάτο το ποτήρι. Είναι η συνολική ατμόσφαιρα που πρέπει να υπάρχει γύρω απ’ τις ομάδες. Παναθηναϊκός σημαίνει ξεχείλωμα στον αρνητισμό για να βρίσκεται διαρκώς σε έναν προβληματισμό. Ακόμη κι όταν παίζει εξαιρετικά, καλή ώρα όπως έγινε στη Λεωφόρο με τον Βόλο.
Είναι περιττή η ιδιαίτερη ανάλυση του ματς. Κάλλιστα μπορούσε το Τριφύλλι να ξεπεράσει την πεντάρα του πρώτου γύρου. Έδειχνε να δημιουργεί φάσεις σχεδόν σε κάθε επίθεση. Ισορροπώντας ιδανικά ανασταλτικά, καθώς ακόμη και για το διάστημα που το ματς ήταν στα ίσα αριθμητικά πριν την αποβολή του Σι, ο Βόλος δεν είχε κάνει σουτ. Κι εκεί ερχόμαστε στη μεγάλη απορία σχετικά με το τί ακριβώς βλέπουν κάποιοι προπονητές. Το λέμε με σεβασμό στον Κώστα Μπράτσο. Απλά να μιλά για αποτέλεσμα που δικαιωματικά άξιζε στην ομάδα του, μετά απ’ αυτόν τον αγώνα, είναι μιας μορφής προσβολή προς τη νοημοσύνη όσων είδαν τον αγώνα.
Μια δίκαιη καταγραφή πεπραγμένων, θα ήταν το 6-0. Αλλά μην αρχίσουμε να δημιουργούμε σκορ που δεν επιτεύχθηκαν. Το 2-0 που ήρθε, ας γίνει αιτία προβληματισμού για τους Πράσινους, προκειμένου να βγάλουν κάτι απ’ την αναμέτρηση. Το να μη δημιουργείς, είναι κατανοητό. Το να δημιουργείς με τόση άνεση και συχνότητα, αλλά να μην μπορείς με τίποτα να τη βάλεις μέσα, είναι θέμα συγκέντρωσης κυρίως.
Συνολικά, ποδοσφαιρικά, ο Παναθηναϊκός ήταν «χορταστικός». Έπαιξε μπάλα για να νικήσει άνετα και για να χαρεί ο κόσμος. Μετά από καιρό να χαρεί ο κόσμος, για πρώτη φορά το 2023 για την ακρίβεια. Επειδή ακριβώς είναι η πρώτη φορά, δε λέμε πως… γύρισε ο διακόπτης. Ας το αποδείξουν οι Πράσινοι στα επόμενα ματς.
Η εμφάνιση ήταν πειστική. Εκεί πρέπει να επενδύσει το Τριφύλλι. Όχι για το θέαμα αποκλειστικά. Καλό-χρυσό το θέαμα, αλλά δεν το ζητάμε στη λογική της ικανοποίησης της δικής μας ανάγκης να δούμε ωραίο ποδόσφαιρο. Πρωτίστως μέσω των τόσο καλών εμφανίσεων, θα έρθουν τα αποτελέσματα που τόσο ανάγκη έχουν οι Πράσινοι στη «μάχη» για το πρωτάθλημα.
Καλύτερος όλων ο Παλάσιος. Εκπληκτική εμφάνιση, ώριμη, ουσιαστική, εντυπωσιακή. Ο Αργεντινός απλά απέδειξε σε αυτό το παιχνίδι, για ποιο λόγο χρειάζονται οι λύσεις για τις οποίες μιλούσαν όλοι. Ουσιαστικά ήρθε απ’ τον πάγκο, καθώς αντικατέστησε τον Κλεϊνχέισλερ, έστω και πριν αρχίσει η αναμέτρηση. Ήρθε ως ανατροπή του αρχικού σχεδίου για το ματς.
Αυτό ήταν τύχη; Προφανώς και όχι. Ήταν όμως θέμα διαχείρισης. Πλέον μπορείς να έχεις έναν τέτοιο παίκτη στον πάγκο. Πλέον, ο Παλάσιος δεν ζει με το… μαχαίρι στο λαιμό πως πρέπει να παίζει 90 λεπτά σε κάθε ματς και να πιάνει συγκεκριμένα στάνταρ απόδοσης, αλλιώς η ομάδα δε θα παίρνει τίποτα.
Έμεινε στον πάγκο, ξεκουράστηκε πνευματικά και σωματικά. Δεν είναι μόνο ο ανταγωνισμός εντός ομάδας, καθώς πλέον υπάρχει και ο Μαντσίνι. Είναι κυρίως η πίεση που έχει φύγει απ’ τον Παλάσιος. Πίεση πως αυτός έπρεπε να οδηγήσει απ’ τα εξτρέμ το Τριφύλλι. Μια διαδικασία που δεν την έχει συνηθίσει, ειδικά σε συνθήκες πρωταθλητισμού.
Ο Παναθηναϊκός άρεσε. Ακόμη κι όταν νικούσε σε προηγούμενες αναμετρήσεις, δεν το κατόρθωνε αυτό. Μιλάμε πάντα για το κακό διάστημα μετά το Μουντιάλ. Μπροστά του πλέον υπάρχει το ντέρμπι με τον αιώνιο. Το παιχνίδι με το λιγότερο άγχος μέχρι να έρθουν τα πλέι οφ.
Δεν το υποτιμούμε σε καμία περίπτωση, το υπέρτατο ματς και για τις δύο ομάδες είναι. Απλά παίζεις εκτός έδρας σε ντέρμπι, το «πρέπει» για τη νίκη είναι μεν μεγάλο, όμως μικρότερο απ’ τον αντίπαλό σου. Στοιχείο με το οποίο πρέπει να «παίξεις». Τη δική τους πίεση κι ανάγκη. Αλλά αυτά όταν έρθει η ώρα.
Υ.Γ. Ιδεατό θα ήταν ξένοι διαιτητές σε όλα τα ματς του Παναθηναϊκού. Καμία εμπιστοσύνη σε κανέναν Έλληνα.
Υ.Γ.1: Ο Μαντσίνι μπορεί με άνεση να εξελιχθεί σε μια απ’ τις πιο πετυχημένες μεταγραφές που έκανε ο Παναθηναϊκός, τα τελευταία 12-13 χρόνια.
Για να μαθαίνετε πάντα πρώτοι την αθλητική επικαιρότητα, ακολουθήστε μας στη σελίδα μας στο Googlenews στο Facebook στο Twitter στο Insta
Comments