By Ο Παναθηναϊκός έχασε από μια κροτίδα και κατάλαβε πως την «έχει» την αντίπαλο. Ειδικά αν κάνει αυτά που πρέπει μεταγραφικά.
Ήταν η κατοχή στην ΑΕΚ ή δεν ήταν; Ήταν σε εκείνο το σημείο που έπρεπε να δοθεί η μπάλα στην ΑΕΚ; Η κροτίδα σημαίνει επιβράβευση, επειδή ο Μπρινιόλι ξεκάθαρα είναι επηρεασμένος; Δεν έχουν σημασία όλα αυτά. Ούτε θα τα συζητάμε κάνα τρίμηνο και βάλε, όπως έγινε μετά το ματς του πρώτου γύρου όπου οι παίκτες που τους σπρώχνουν στην πλάτη πέφτουν προς τα πίσω.
Έχασε ο Παναθηναϊκός, μπορούν οι πάντες να κοιμηθούν ήσυχοι. Έχασε όπως έχασε. Σε ένα ματς που σε καμία περίπτωση δεν ήταν χειρότερος. Σωστά το είπε ο Αλμέιδα, στις λεπτομέρειες. Μια κροτίδα εμείς, ένα δοκάρι εσείς, έτσι πάει. Πρόκειται βέβαια για την αντίπαλο που θα έκανε… χαβαλέ στον ντεφορμέ Παναθηναϊκό. Οι Πράσινοι θα ήταν παιχνιδάκι στα χέρια και στις ορέξεις των παικτών της Ένωσης. Δεν έγινε. Τύχη και μια κροτίδα, έδωσαν τη νίκη στην ΑΕΚ. Έτσι είναι το ποδόσφαιρο.
Διδακτική ήττα δεν υπάρχει. Ο Παναθηναϊκός απλά μπορεί να βρει ελάχιστη αυτοπεποίθηση μέσα απ’ την ποδοσφαιρική του αντίδραση. Γιατί έμοιαζε να πηγαίνει σα… πρόβατο στη σφαγή απ’ όσα ακούγαμε. Παραδομένος στις ορέξεις της υπερομάδας με τις απίστευτες λύσεις. Ενώ εκείνος ούτε λύσεις έχει, ούτε καλή περίοδο διανύει, τί να κάνει; Θα μετρά γκολ απ’ τα αποδυτήρια.
Το αποτέλεσμα είναι άδικο πέρα για πέρα. Μπορεί όποιος θέλει να διαφωνεί, αλλά μάλλον θα το κάνει για δικούς του οπαδικούς σκοπούς. Δε λέμε πως θα ήταν δίκαιο να νικήσει ο Παναθηναϊκός. Ένα ματς σε γενικές γραμμές κακό, το οποίο είχε φέρει στα μέτρα του το Τριφύλλι.
Τα πάντα θα ήταν διαφορετικό αν η μπάλα είχε πάρει λίγα εκατοστά πιο δίπλα όχι στο δοκάρι του Ιωαννίδη. Στη φάση του Μπερνάρ. Κρίμα κι άδικο ο Βραζιλιάνος να μην επιβραβευτεί για ένα πολύ καλό ματς που έκανε. Η ενέργειά του είναι απ’ αυτές που βλέπουμε στα ευρωπαϊκά γήπεδα και μένουμε με ανοιχτό το στόμα. Και στο πως αποφεύγει τον Μουκουντί και στο πως πάει να τελειώσει τη φάση.
Στην ουσία τώρα. Όλο το ματς κρίθηκε σε μια κροτίδα, εκεί συμφωνούν οι πάντες. Όπως κι αν τη βλέπουν τη φάση. Με κίτρινα ή πράσινα γυαλιά. Θετικό για τον Παναθηναϊκό και την ταυτότητά του, πως δεν έκανε τον… πεθαμένο ο Μπρινιόλι. Ούτε του ζήτησε κανείς να μείνει κάτω. Δεν φώναζαν πάνε να φύγουμε απ’ τον πάγκο, έμειναν εκεί και έπαιξαν.
Μην παρεξηγηθούμε, στην Ελλάδα είμαστε, ντέρμπι βιώνουμε τόσα χρόνια. Προφανώς και δεν ήταν λόγος ή για να μη σηκωθεί ο Μπρινιόλι, ή για να πάρει ο Παναθηναϊκός την ομάδα και να φύγει μπας και «κλειδώσει» τη νίκη στα χαρτιά και κυνηγά και τιμωρίες έξτρα της Ένωσης. Απλά τα αυτονόητα στην Ελλάδα επιβραβεύονται. Ειδικά όταν οι αντίπαλοί σου, αυτά περιμένουν εδώ και τόσα χρόνια. Όχι μόνο οι συγκεκριμένοι αντίπαλοι, όλοι.
Ακόμη πιο ουσιαστική, η ίδια η κατανόηση του Παναθηναϊκού για το ξεκάθαρο πλέον: Την… έχει την ΑΕΚ. Πήγε ντεφορμέ, έχοντας τις ελλείψεις του επειδή λανθασμένα δεν έχει προχωρήσει τις μεταγραφές που χρειάζεται και δεν της επέτρεψε στην έδρα της να επιβάλλει το ρυθμό της. Η Ένωση είναι η ομάδα που παίζοντας εκτός με τον Άρη, εντός με τον ΠΑΟΚ κι εκτός με τον Ολυμπιακό, έβρισκε εκπληκτικό ρυθμό και έμοιαζε να «πνίγει» τον αντίπαλο. Σε δύο ματς με τον Παναθηναϊκό και ειδικά αυτό στη Νέα Φιλαδέλφεια λόγω περιόδου και έδρας, οι Πράσινοι ήταν αυτοί που όριζαν ουσιαστικά την ροή του ματς.
Το ποιος νικά, για μια φάση, μια κροτίδα, ένα σουτ, ένα λάθος, πείτε το όπως θέλετε, δεν αλλάζει το τι έγινε για 90 λεπτά συν τις καθυστερήσεις. Το Τριφύλλι απ’ αυτή την ΑΕΚ που την έχει και 4 βαθμούς πίσω, δεν έχει να φοβηθεί το παραμικρό. Έχοντας μπροστά τους πλέον και από ένα ματς σε κάθε έδρα (στα πλέι οφ).
Κι αυτό μην το ξεχνάμε πάντως. Επειδή άρχισαν να σκουπίζουν τις τροπαιοθήκες για να υποδεχθούν τα τρόπαια. Ο Παναθηναϊκός πρέπει να κάνει δύο γκέλες για να τον προσπεράσει η ΑΕΚ. Μία ήττα και μία ισοπαλία, παραπάνω απ’ αυτή. Πρέπει να κάνει δύο ήττες και μία ισοπαλία για να τον περάσουν ΠΑΟΚ και Ολυμπιακός που είναι στο -7. Τα αυτονόητα λέμε, αλλά ειδικά οι Παναθηναϊκοί έχουμε το κακό συνήθειο του υπερενθουσιασμού ή της υπερβολικής γκρίνιας/στεναχώριας. Η πρώτη ήττα στο πρωτάθλημα ήταν. Η δεύτερη ίσως και να μην έρθει ποτέ, που ξέρετε;
Προφανώς κι όσα λέμε δεν μας κάνουν να ξεχνάμε την ανάγκη που υπάρχει για ενίσχυση. Ο Παναθηναϊκός από τα μέσα Νοέμβρη θεωρητικά ασχολείται με αυτό. Και δεν έχει κατορθώσει μέχρι τώρα να πάρει έναν εξτρέμ κι έναν επιτελικό χαφ που τόσο χρειάζεται. Ας τους πάρει, ας είναι αυτοί που πρέπει να είναι. Είπαμε, έχει δρόμο ακόμη. Χρειάζεται βοήθεια, ποιότητα και εμπειρία. Δεν χρειάζονται απλά λύσεις. Σε αυτή την ομάδα, σε αυτόν τον Μπερνάρ, αν βάλεις και δύο ακόμη λύσεις κοντινού επιπέδου, τότε πραγματικά δεν έχει κανείς να σου πει τίποτα στην πορεία που θα ακολουθήσει!
Για να μαθαίνετε πάντα πρώτοι την αθλητική επικαιρότητα, ακολουθήστε μας στη σελίδα μας στο GoogleNews στο Facebook στο Twitter στο Instagram
Comments