Η απαραίτητη σωστή διαχείριση ενόψει της συνέχειας.Ξέρουμε που ζούμε και γνωρίζουμε όλοι ότι σε αυτή τη χώρα όσο εύκολη είναι η αποθέωση, άλλο τόσο είναι και η απαξίωση. Χαζό το ένα, χαζό και το άλλο. Καμία ισορροπία, καμία ψυχραιμία προτού γίνουν εκτιμήσεις. Βγάζουμε την ντουντούκα και αρχίζουμε τη… συνθηματολογία, είτε πρόκειται για τα καλά, είτε για τα άσχημα. Συνεπώς, τα όσα γράφονται στα social media ή λέγονται δεξιά και αριστερά μετά το χθεσινό στραβοπάτημα των πράσινων, δεν προκαλούν εντύπωση. Το αντίστροφο σε μέγιστο βαθμό γινόταν όταν η ομάδα πήγαινε από νίκη σε νίκη στον πρώτο γύρο. Με την υπερβολή σε όλο της το μεγαλείο, όμως, ή την προσπάθεια ορισμένων να βγουν στην επιφάνεια για να ποτίσουν ξανά την ομάδα με μιζέρια, δεν είναι να ασχολείσαι σοβαρά. Καταγράφουμε τα παραπάνω και προχωράμε…
* Μετά την ισοπαλία με τον Ιωνικό, τονίζαμε ότι το σημαντικό για την ομάδα ήταν να διαχειριστεί σωστά την επόμενη μέρα για να μην την πατήσει ξανά. Η αλήθεια είναι, βέβαια, ότι η εικόνα του ματς στη Νίκαια με αυτή κόντρα στον ΟΦΗ είναι διαφορετική. Στη χθεσινή αναμέτρηση ο Παναθηναϊκός ήταν εγκλωβισμένος σε μια δική του πίεση, δίχως λόγο, χωρίς την παραμικρή αιτία. Οι “πράσινοι” έπαιζαν από την αρχή σαν να είχαν μια σφικτή θηλιά στον λαιμό τους κι αυτό μόνο κακό μπορεί να κάνει σε αυτές τις περιπτώσεις.
* Ο πρωταθλητισμός έχει “πρέπει” και πίεση. Αυτές οι λέξεις μπαίνουν στην καθημερινότητα της ομάδας, θέλουμε δε θέλουμε. Είναι διαφορετικό, όμως, το “πρέπει” για τις νίκες και την κορυφή και διαφορετικό το “πρέπει να βάλουμε γκολ στο 20′”! Στο τελευταίο δεν υπάρχει λογική. Το μόνο που μπορεί να κάνει μια τέτοιου τύπου αντιμετώπιση είναι να σου χαλάσει το μυαλό. Να σε καταστρέψει πνευματικά και να τρέχεις και να μη φτάνεις! Κάπως έτσι έγινε και στο χθεσινό ματς στη Λεωφόρο.
* Μετά την αποβολή του Γιοχού στο 10′, οι παίκτες του Ιβάν Γιοβάνοβιτς είχαν μια ακατανόητη πίεση, η οποία οδήγησε σε βιασύνη και εν τέλει εκνευρισμό. Θαρρείς και έπρεπε ντε και καλά να σκοράρουν νωρίς για να παίξουν πιο άνετα στη συνέχεια. Έβλεπες τις κινήσεις τους, τους μορφασμούς τους και φυσικά τον τρόπο παιχνιδιού τους όσο περνούσε η ώρα και διέκρινες ξεκάθαρα ένα άγχος, χωρίς οι συνθήκες του αγώνα να… επιτρέπουν κάτι τέτοιο. Το άγχος, φυσικά, έγινε ακόμη μεγαλύτερο όταν ο ΟΦΗ σκόραρε στη μοναδική “κατεβασιά” του, λίγο μετά το δοκάρι του Παλάσιος. Κι εκεί άρχισαν οι… γιόμες, στοιχείο που δε μας είχε δείξει ποτέ ο Παναθηναϊκός τη φετινή σεζόν.
* Θυμηθείτε άλλα παιχνίδια μέσα στη χρονιά τα οποία το “τριφύλλι” τα πήρε δύσκολα. Πρόχειρα μας έρχονται στο μυαλό οι αναμετρήσεις με Άρη, Αστέρα Τρίπολης και Παναιτωλικό. Σε όλα αυτά τα ματς, υπήρχε καθαρό μυαλό, ορθολογικός τρόπος ανάπτυξης και ηρεμία μέχρι την επίτευξη του στόχου. Όλα αυτά χθες δεν τα είδαμε ποτέ. Σέντρες, φτηνά λάθη, εγκλωβισμένοι άπαντες σε μια τεράστια και ακατανόητη πίεση. Οι πράσινοι έγιναν αυτοκαταστροφικοί στο χθεσινό ματς. Μόνοι τους μπήκαν σε μια ανυπόφορη πνευματικά κατάσταση και πάλι καλά να λένε που έσωσαν την παρτίδα και το αήττητο στο φινάλε, χάρη στο γκολ του εξαιρετικού και πολύτιμου φέτος, Φώτη Ιωαννίδη.
* Υπάρχει ακόμα δρόμος. Ο Παναθηναϊκός οφείλει πρώτα απ’ όλα να ηρεμήσει κι αυτό το γνωρίζει πολύ καλύτερα απ’ όλους ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Η ανάγκη για επιστροφή στις νίκες είναι μεγάλη, ενόψει και της δύσκολης συνέχειας που ακολουθεί. Για να συμβεί αυτό θα πρέπει, πέρα από τη σκληρή δουλειά για διορθώσεις στα κακώς κείμενα, άπαντες να καθαρίσουν το μυαλό τους. Οι γκέλες κάποια στιγμή θα έρχονταν. Το άσχημο είναι ότι ήρθαν μαζεμένες. Ο Παναθηναϊκός οφείλει να τα αφήσει αυτά πίσω του, να δει με ψυχραιμία και ηρεμία τη συνέχεια, να καταλάβει ότι παραμένει πρώτος και έχει μπροστά του έναν μαραθώνιο στο οποίο η συγκέντρωση πρέπει να είναι στα ύψη και ο συνδυασμός επιμονή – υπομονή κρίνεται απαραίτητος.
ΥΓ: Εννοείται ότι η μεταγραφική ενίσχυση είναι απαραίτητη. Χθες, αργά, είχαμε την πρώτη κίνηση με την απόκτηση του αριστερού μπακ Πούχατς, που θα καλύψει το κενό του Γκάνεα. Υπάρχει συνέχεια. Το μεγαλύτερο πρόβλημα παρατηρείται στις λύσεις μεσοεπιθετικά κι εκεί περιμένουμε τους επόμενους που θα ντυθούν στα πράσινα.
ΥΓ2: Όποιος δεν έχει δει το ματς μπορεί να απορήσει, αλλά όσοι έχουν εικόνα αντιλαμβάνονται πλήρως ότι ο Γκορτσίλας τα έκανε μούσκεμα χθες. Ανέχθηκε το εντυπωσιακά καταστροφικό παιχνίδι του ΟΦΗ (Είπαμε, κάθε ομάδα κάνει τη δουλειά της, αλλά… κάπου ώπα με τις καθυστερήσεις και τη “μπαχαλοποίηση” ενός ματς για να πάρεις το αποτέλεσμα που θες!) και η απόφαση για 9 λεπτά καθυστερήσεων στο τέλος, είναι από μόνη της αστεία. Σε ματς που κάθε λίγο και λιγάκι είχαμε διακοπές και στο οποίο μόνο οι αλλαγές ήταν τέσσερα λεπτά και που, η απόφαση του Έλληνα διαιτητή να δώσει τόσο λίγο εξτρά χρόνο, προκαλεί την κοινή γνώμη…
Για να μαθαίνετε πάντα πρώτοι την αθλητική επικαιρότητα, ακολουθήστε μας στη σελίδα μας στο GoogleNews στο Facebook στο Twitter στο Instagram
Να αξιοποιηθεί ο Βαγιαννίδης, ως αριστερό εξτρέμ.
Ο Μάγκνουσον είναι ντεφορμέ όπως και ο Παλάσιος.
Ας παίξει και ο Πούγγουρας και κάποια από τα άλλα νέα παιδιά.
Στην Κύπρο κάποιοι ήταν εξαιρετικοί.
Ο Γιοβάνοβιτς έχει πολλά προσόντα σε διαχείριση του έμψυχου δυναμικού,
αλλά θέλει λίγο περισσότερο ευελιξία στην τακτική και στις αλλαγές συστήματος ανάλογα με την περίπτωση.