Η αύρα του Ερνάντεζ και ο ρόλος «κλειδί» του Φράγκου

Είναι γεγονός πως ο Παναθηναϊκός δε στερείται προσωπικοτήτων. Υπάρχουν αρκετοί παίκτες με βαρύ βιογραφικό και μεγάλα κατορθώματα στην καριέρα τους είτε μιλάμε για τους Έλληνες είτε για τους ξένους. Το γεγονός ότι στο τριφύλλι βρέθηκαν δύο παίκτες με την ποιότητα του Ερνάντεζ και του Κόβαρ μιλάει από μόνο του. Αξίζει, όμως, να επισημάνουμε ότι στον Παναθηναϊκό βρίσκεται ο αρχηγός της εθνικής ομάδας, Γιώργος Πετρέας, και ο Ανδρέας Φράγκος ο οποίος είναι ένας από τους καλύτερους Έλληνες ακραίους της τελευταίας δεκαετίας. Δεν είναι ορθό να μιλάμε με υποθέσεις αλλά σε έναν Παναθηναϊκό χωρίς Ερνάντεζ ο Φράγκος θα μπορούσε να είναι ο ηγέτης της ομάδας. Εκτός από το δυναμισμό και την ενέργεια που δίνει ο Έλληνας ακραίος δίνει και ουσία προσφέροντας στους πράσινους ασφάλεια στην πίσω ζώνη και κομβικές λύσεις στην επίθεση. Το γεγονός ότι ο έμπειρος ακραίος έχει κλείσει τα 33 του όχι μόνο δεν αποδεικνύεται ανασταλτικό αλλά δείχνει να ανεβάζει επίπεδο τους πράσινους σε πολλούς τομείς. Σε πολλά παιχνίδια που ο Παναθηναϊκός αντιμετώπιζε ομάδες με ιδιαίτερα απειλητικούς σέρβερ ο Φράγκος ήταν η απάντηση. Αυτό το είδαμε με αποκορύφωμα το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό όπου ο Ιντάλγκο ήταν ο νούμερο ένα κίνδυνος για την υποδοχή του τριφυλλιού αλλά με πρώτο και καλύτερο τον Ανδρέα Φράγκο «ακύρωσε» έναν σέρβερ που λίγοι θα μπορούσαν να σταματήσουν. Σαφώς και ο Γίρι Κόβαρ ήταν ένα σημαντικό στήριγμα ωστόσο ο Ιταλός είχε σκαμπανεβάσματα στη μέχρι τώρα απόδοσή του. Σίγουρα στην καλή του μέρα ο Κόβαρ μπορεί να κάνει πράγματα που λίγοι θα έκαναν αλλά αυτός που έχει καταφέρει με τη σταθερότητά του να ξεχωρίσει είναι ο Φράγκος. Παρότι δεν είναι rookie διάγει μια δεύτερη… εφηβεία αφού το πάθος και η ενέργεια που βγάζει στον αγωνιστικό χώρο ανεβάζουν ψυχολογικά την ομάδα και παράλληλα δίνουν ώθηση και στους νεαρότερους του ρόστερ. Επιπλέον, έχει δώσει μια πολύ καλή εναλλακτική στην επίθεση καθώς μπορεί ο Κουβανός διαγώνιος της ομάδας να είναι η αιχμή του δόρατος αλλά ο Φράγκος είναι μια εναλλακτική με πολλές λύσεις και ποικιλία στα χτυπήματά του. Πολύ σημαντικό είναι, φυσικά, και το γεγονός ότι ο Ερνάντεζ δεν κολλάει στα δύσκολα. Ο Παναθηναϊκός έχει έναν διαγώνιο που μπορεί να του δίνει πολύτιμους πόντους ακόμα και σε μέτρια βράδια της ομάδας όπου οι επιλογές στερεύουν.

Μπορεί να Βαν Ντερ Ντρις να ήταν μια καλή επιλογή πέρυσι αλλά με τον Ερνάντεζ ο Δημήτρης Ανδρεόπουλος βρήκε έναν παίκτη που δεν παρασύρεται από κακές μέρες, παρότι έχει έντονες αντιδράσεις, και που μπορεί να του δίνει σίγουρες λύσεις σε επίθεση και σερβίς. Αν βάλουμε στη συζήτηση και την αλληλεπίδραση με τον κόσμο αλλά και τη σύνδεση που έχει αποκτήσει με την εξέδρα αυτό είναι ένα δεδομένο που δημιουργεί μια κατάσταση που μπορεί να ανεβάσει συνολικά τον Παναθηναϊκό αγωνιστικά. Συγκεκριμένα, είδαμε πως ο Ερνάντεζ ξεσήκωσε τον κόσμο τόσο κόντρα στον Ολυμπιακό όσο και κόντρα στον ΠΑΟΚ και αυτό έφερε με τη σειρά του ένα ξέσπασμα, από κόσμο και ομάδα, που μετατράπηκε σε πίεση προς τον αντίπαλο.

Συνολικά μπορεί να εμφανίζονται ατέλειες στον Παναθηναϊκό αλλά υπάρχουν κάποιοι άξονες πολύ βασικοί που ηγούνται και δείχνουν το δρόμο. Ο ενθουσιασμός και η κλάση του Ερνάντεζ αλλά και η «βρώμικη» αλλά πολύτιμη δουλειά του Φράγκου είναι δύο βασικά στοιχεία του τριφυλλιού που το ένα δίπλα στο άλλο φέρνουν ισορροπία. Μπορεί να υπάρχουν ακόμα αρκετά βήματα ώστε να στεφθεί η φετινή προσπάθεια με επιτυχία αλλά με αυτούς τους στυλοβάτες και φυσικά με τα υπόλοιπα πολύτιμα γρανάζια ο Δημήτρης Ανδρεόπουλος μπορεί να καταστρώνει τα πλάνα του με μεγαλύτερη ευχέρεια.