Tο ματς με την Ζάλγκιρις αποτελεί την μεγάλη ευκαιρία για να δείξει ότι βρίσκεται πλέον στον σωστό δρόμο…
Ένα βήμα μπρος, δύο πίσω. Και ξανά. Ένα βήμα μπρος, δύο πίσω. Ε, δεν είναι ώρα να αλλάξει αυτό; Δεν ήρθε ώρα να σταματήσουν τα πισωγυρίσματα για τον Παναθηναϊκό και να αποδείξει ότι το 2/2 της τελευταίας «διαβολοβδομάδας» δεν ήταν καθόλου τυχαίο;
Από το ξεκίνημα της φετινής σεζόν, ίσως να είναι η πρώτη φορά που ο Παναθηναϊκός έχει πάρει μερικές βαθιές ανάσες. Η πρώτη φορά που «παράγει» μπάσκετ. Η πρώτη φορά που έχει αρχίσει να αλλάζει το αρνητικό κλίμα και να δίνει ελπίδες ότι έρχονται καλύτερες ημέρες στις τάξεις της ομάδας.
Έστω και αν χρειάστηκαν οι λεπτομέρειες για να γίνει αυτό. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η νίκη από την ήττα στο ματς με την Βίρτους απείχε ένα χαμένο layup του Τζαϊτέ. Εάν είχε ευστοχήσει στο… πέναλτι ίσως τώρα να μιλούσαμε από άλλη βάση. Όμως έτσι είναι αυτά. Η ιστορία γράφεται από τα γεγονότα και όχι με τα «εάν» και τα «εφόσον». Και η ουσία είναι ότι ο Παναθηναϊκός μπόρεσε να ορθοποδήσει και να ατενίσει με περισσότερη αισιοδοξία το άμεσο μέλλον.
#EveryGameMatters
Το ρεκόρ στην Euroleague μπορεί να απέχει μίας νίκης από την τελευταία θέση, αλλά την ίδια ώρα απέχει και μίας νίκη από την οκτάδα. Κάτι που δείχνει με τον πιο πειστικό τρόπο ότι τα πάντα μπορούν να συμβούν και να αλλάξουν από τη μία ημέρα στην άλλη. To hashtag της Euroleague «#EveryGameMatters» αποτυπώνει στον απόλυτο βαθμό το κλισέ των αθλητών και των προπονητών, ότι «κάθε ματς είναι διαφορετικό».
Από τη στιγμή που ο Παναθηναϊκός μπόρεσε να «γεμίσει» το σακούλι του με τρεις νίκες στα τέσσερα τελευταία ματς (σ.σ. αν και θα μπορούσε να ήταν τέσσερις στα τελευταία πέντε αν συμπεριλάβουμε και το ματς με την Παρτίζαν) μπορεί να «πατήσει» καλύτερα στα πόδια του και να ανακτήσει την χαμένη του ψυχολογία.
Θεωρώ ότι το μεγάλο τεστ για τους «πράσινους» θα είναι το ματς με την Ζάλγκιρις στο Κάουνας. Μπορεί να είναι αρκετά ανεβασμένοι οι Λιθουανοί έχοντας 6-4 ρεκόρ, αλλά δεν πρέπει να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Πρόκειται για μια ομάδα στα μέτρα του Παναθηναϊκού την οποία πρέπει να νικήσει εάν θέλει να κάνει το «κάτι παραπάνω» στην Euroleague. Και όταν λέω το «κάτι παραπάνω» να μπορέσει να μείνει ανταγωνιστικός και μέσα στην διεκδίκηση των playoffs έως το τέλος.
Είναι μια καλή ευκαιρία. Λίγο το momentum, λίγο η ψυχολογία μετά τις τέσσερις συνεχόμενες νίκες (σ.σ. συμπεριλαμβάνοντας και τα ματς πρωταθλήματος με Καρδίτσα και ΠΑΟΚ), λίγο το καλύτερο αγωνιστικό πρόσωπο που άρχισε να παρουσιάζει, λίγο η προσαρμογή του Ντουέιν Μπέικον, έχουν αυξήσει την αυτοπεποίθηση στις τάξεις της ομάδας. Μια αυτοπεποίθηση την οποία οφείλουν να δέιξουν από το πρώτο λεπτό.
Και ξέρετε. Εάν αρχίσει η… κατηφόρα στην «Ζalgirio Arena» (ένα από τα καλύτερα ευρωπαϊκά γήπεδα σε επίπεδο έδρας, φωνής και συμμετοχής του κόσμου) δύσκολα γυρίζει το χαρτί μετά. Και γι’ αυτό ο Παναθηναϊκός πρέπει να μπει στο παρκέ με το μαχαίρι στα δόντια. Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση θα έχει πρόβλημα. Και δεν ξέρω εάν είναι το ίδιο εύκολο να «κυνηγήσει» και πάλι στο σκορ. Διαφορετικό να το κάνει στο ΟΑΚΑ όπου μπορεί να πάρει ώθηση από τον κόσμο και διαφορετικό εκτός. Θυμάστε τι έγινε στην Πόλη; Θυμάστε τι έγινε στο Βερολίνο; Ε, δεν θέλει και πολύ να επαναληφθεί η ιστορία στο Κάουνας έτσι και τον πάρει η κάτω βόλτα.
Ο Παναθηναϊκός πρέπει να προσέξει την άμυνά του. Από εκεί πρέπει να ξεκινήσει. Είδαμε και απέναντι στην Βιλερμπάν ότι έτσι, και μόνο έτσι, μπόρεσε να βρει εύκολα καλάθια. Έτσι πήρε ψυχολογία δίνοντας στην εξέλιξη του ματς ουσία στην αμυντική προσπάθεια. Έτσι μπόρεσε να διαχειριστεί σωστά το παιχνίδι με αποτέλεσμα να βγάλει στην πορεία και καλές συνεργασίες στο ‘πέντε εναντίον πέντε’. Ενδεχόμενο ήττας και δη… εύκολης ήττας θα είναι ένα ακόμα πισωγύρισμα. Και από τη στιγμή που ακολουθεί και το μεγάλο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό στο ΣΕΦ η απόσταση της απογοήτευσης με τον ενθουσιασμό είναι πάρα πολύ μικρή.
Comments