Το «φαινόμενο» Παναθηναϊκός έχει εξήγηση…

Tο 9 στα 9 που έχει πολλούς… πατεράδες, μα πάνω από όλους την αύρα.

Λένε ότι οι ήττες στο ποδόσφαιρο είναι… ορφανές από πατέρα, ενώ οι νίκες έχουν πάντα πολλούς… πατεράδες. Δεν ξέρω όταν θα έρθει η πρώτη ήττα για τον Παναθηναϊκό, αν θα υπάρξει «πατέρας» για αυτήν, αλλά αλήθεια είναι ότι οι νίκες και αυτό το 9 στα 9 έχουν όντως πολλούς… πατεράδες, με μεγαλύτερο όλων την αύρα του κόσμου του Παναθηναϊκού και αυτό που συμβαίνει κάθε Κυριακή στη Λεωφόρο.

Ολο αυτό που συμβαίνει στο «Απόστολος Νικολαϊδης», ο Παναθηναϊκός δεν το έχτισε φέτος, το έχτισε την περσινή σεζόν και απλώς φέτος γιγαντώθηκε. Το ότι η σεζόν θα τελειώσει και ο Παναθηναϊκός θα έχει διψήφιο αριθμό αγώνων που θα έχει ανακοινωθεί sold out, είναι η απόδειξη ότι το φετινό «φαινόμενο» Παναθηναϊκός έχει πολλές εκφάνσεις.

Και κανείς μπορούσε να καταλάβει τι θα συμβεί φέτος στη Λεωφόρο πριν αρχίσει το πρωτάθλημα. Το δέσιμο και η πίστη των φίλων του Παναθηναϊκού με αυτή την ομάδα, φάνηκε ξεκάθαρα από το καλοκαίρι και εκείνο το βράδι της ρεβάνς με την Σλάβια Πράγας. Οσοι ήταν στη Λεωφόρο εκείνο το βράδυ (εγώ ήμουν), κατάλαβαν τι θα ακολουθούσε. Ο Παναθηναϊκός αποκλείστηκε, αλλά η ατμόσφαιρα ήταν τέτοια, το δέσιμο του κοινού με την ομάδα ήταν τέτοιο, που ακόμη και στη δύσκολη βραδιά του αποκλεισμού, ακόμη και μετά τη λήξη του ματς, καταλάβαινες ότι εδώ έχει χτιστεί μία σχέση εμπιστοσύνης, σεβασμού και λατρείας που θα κρατήσει καιρό.

Προσθέστε τώρα σε όλα αυτά την δίψα των φίλων του Παναθηναϊκού να δουν την ομάδα τους να κατακτά το πρωτάθλημα μετά από πολλά χρόνια και έχετε όλο εκείνο το εκρηκτικό μείγμα που έχει βοηθήσει τα μέγιστα σε αυτό το 9 στα 9. Μπορεί άλλωστε να λένε πολλοί ότι ο κόσμος δεν παίζει μπάλα, αλλά η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν αρκετές βραδιές που και ο κόσμος βοηθά ώστε η μπάλα να καταλήξει στα δίχτυα. Δίνει εκείνο το έξτρα καύσιμο που χρειάζεται ο ποδοσφαιριστής για να δώσει το κάτι παραπάνω για να εξαντλήσει τα περιθώρια και τα κουράγια του, για να πιστέψει ότι μπορεί. Και αυτό συνέβη και στο παιχνίδι με τον Αρη. Ο κόσμος δεν έπαψε ποτέ να πιστεύει και να σπρώχνει προς τη νίκη και η ομάδα δεν έπαψε ποτέ να προσπαθεί να φτάσει σε αυτήν.

Όπως προανέφερα όμως, όλο αυτό δεν γεννήθηκε φέτος, δεν το έφερε όλο αυτό το τρία στα τρία ή το πέντε στα πέντε ή το επτά στα επτά. Το έφερε η περσινή δουλειά του Ιβάν Γιοβάνοβιτς και των παικτών. Γι’ αυτό και όλα ξεκίνησαν εκείνη τη νύχτα του αποκλεισμού από την Σλάβια Πράγας, πριν καν ξεκινήσει το πρωτάθλημα και έρθει η πρώτη νίκη κόντρα στον Ιωνικό. Ο Ιβάν και οι παίκτες του ήταν που με τη δουλειά και το ποδόσφαιρό τους, άρχισαν να παρακινούν τον κόσμο του Παναθηναϊκού να πάει να τους δει, να πάει να τους στηρίξει. Και αυτή η δουλειά είναι που εμφάνισε τον Παναθηναϊκό πιο έτοιμο από ποτέ για να διεκδικήσει το πρωτάθλημα για πρώτη φορά μετά από αρκετά χρόνια.