By Φτάσαμε λοιπόν πέντε αγώνες πριν από την διακοπή του πρωταθλήματος και αναμένουμε όλοι να παρακολουθήσουμε την αγωνιστική συμπεριφορά του Παναθηναϊκού σ’ αυτά τα απαιτητικά τεστ που απομένουν.
Οι λόγοι είναι πολλοί: η δυσκολία των αντιπάλων, η πίεση που αυξάνει όσο οι αγωνιστικές προχωρούν αφού ο δυσδιάκριτος γίνεται ευδιάκριτος πλέον στόχος, η αγωνία να διατηρηθεί, αν όχι να αυξηθεί, η βαθμολογική διαφορά ώστε μετά την διακοπή η ομάδα να ξεκινήσει με σοβαρό πλεονέκτημα έναντι των έτερων διεκδικητών των πρώτων δύο θέσεων.
Από τα πέντε παιχνίδια έως το τέλος του πρώτου γύρου τα επόμενα τρία είναι και τα πλέον καθοριστικά. Με τον Άρη και τον Ολυμπιακό εντός και ενδιάμεσα με τον Βόλο εκτός. Αναλύοντας την συνολικότερη κατάσταση των αντιπάλων, το πρόγραμμα αλλά και την ιδιόμορφη φετινή διοργάνωση μπορεί κάποιος να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι παρουσιάζεται στον Παναθηναϊκό μία μοναδική ευκαιρία για να αποκτήσει ένα σοβαρότατο βαθμολογικό προβάδισμα. Αυτό βέβαια δεν υπονοεί ότι πρέπει να θεωρήσουμε δεδομένη την επικράτηση του τριφυλλιού, απλά οι συγκυρίες, νομίζω, ότι δεν θα είναι εσφαλμένο να θεωρηθούν ευνοϊκές.
Τα αποτελέσματα της ομάδας του Γιοβάνοβιτς έχουν αναγκάσει όλους μας να περάσουμε από έναν μικροσκοπικό τρόπο θεώρησης της ποδοσφαιρικής πραγματικότητας και προοπτικής του Παναθηναϊκού σε έναν άλλο, μακροσκοπικό, με σαφώς πιο εξωστρεφή και συγκριτική διάθεση. Πιο απλά, ενώ πέρυσι τέτοιο καιρό συζητούσαμε περισσότερο για το τι πρέπει να κάνουμε ώστε να βελτιωθούμε περεταίρω, αδιαφορώντας για τους άλλους αφού έτσι κι’ αλλιώς φαίνονταν απλησίαστοι, φέτος αντίθετα, που αναπάντεχα παρακολουθούμε την εξέλιξη του πρωταθλήματος με ανταγωνιστικό πνεύμα έχει μεγάλη σημασία να παρατηρούμε σε τι κατάσταση βρίσκονται και οι υπόλοιπες ομάδες. Αυτή κι’ αν είναι αλλαγή, κι’ όσο ο στόχος έρχεται πιο κοντά τόσο μεγαλύτερη θα είναι η συσπείρωση του κόσμου και τόσο πιο εύκολα θα ξεπερνιούνται τα όποια εσωτερικά θέματα, γιατί τέτοια πάντα θα υπάρχουν.
Ο Άρης λοιπόν είναι ένα ερωτηματικό, δεν φαίνεται ακόμα οι, ποιοτικοί αναμφισβήτητα, παίκτες του να έχουν βρει συγκεκριμένους ρόλους. Είναι όμως ικανοί να πιάσουν διαστήματα εξαιρετικής απόδοσης και με το ταλέντο που διαθέτουν ορισμένοι από αυτούς να κάνουν ζημιά(ές). Το δυναμικό και αμυντικογενές κέντρο των προηγούμενων χρόνων έδωσε την θέση του σε ένα σχήμα πιο ελαφρύ μεν αλλά με πολύ μεγαλύτερη μεσοεπιθετική ποιότητα. Θα ήταν αδύνατο να μην γίνει αναφορά στον Μανού Γκαρθία με το σπουδαίο βιογραφικό και στον Μαντσίνι, αν φυσικά αγωνιστεί, που σχεδόν πάντα βρίσκει τρόπους να μας ταλαιπωρεί.
Απέναντι σ’ αυτόν τον αντίπαλο ο Παναθηναϊκός θα αντιπαρατάξει την ισχύ του δεμένου συνόλου με τους ξεκάθαρους ρόλους και ιδέες παιχνιδιού. Η λογική του ποδοσφαίρου είναι με το μέρος του αλλά η μπάλα ως γνωστόν είναι θηλυκού γένους και.. συχνά έχει τις δικές της ιδιοτροπίες. Περιμένουμε όλοι με ενδιαφέρον να δούμε αν ο Βραζιλιάνος Μπερνάρ θα δώσει συνέχεια στην ενθαρρυντική εμφάνιση της προηγούμενης Κυριακής. Είμαι σίγουρος ότι όπως και ο κόσμος έτσι και ο Γιοβάνοβιτς περιμένει πολύ περισσότερα από αυτόν. Οι αυτοματισμοί και ο συγχρονισμός με τους συμπαίκτες του δεν υπάρχουν ακόμα σε επαρκή βαθμό στο παιχνίδι του. Αναφέρομαι ειδικά σε αυτόν τον παίκτη γιατί σύμφωνα με τον σχεδιασμό ο Παναθηναϊκός επένδυσε πολλά επάνω του, είναι μια μεταγραφή που αν βγει θα προσφέρει πολλά. Κάτι άλλο που περιμένω να δω είναι και η βελτίωση του Μάγκνουσον, τόσο στη δημιουργία όσο και σε ορισμένες κινήσεις του στην άμυνα, σαν να πηγαίνει αργά η χαλαρά σε κάποιες εύκολες φάσεις, σαν να μην συνεννοείται καλά με τον Μπρινιόλι, κάτι πάντως δεν μου μοιάζει να λειτουργεί σωστά. Περιμένουμε να ξανακάνει παιχνίδια όπως αυτό του πρώτου ημιχρόνου εναντίον της Σλάβια στην Αθήνα όπου ήταν καταπληκτικός, από τότε δεν έχει πραγματοποιήσει ανάλογη εμφάνιση.
Comments