By Οι Πράσινοι το δρόμο τους, οι άλλοι την επικοινωνία τους.
Οι συγκρίσεις που κάνουν οι περισσότεροι, είναι με το πως άρχισε η περασμένη σεζόν. Τότε που ο Παναθηναϊκός «χτιζόταν». Ήταν ποδοσφαιρικό το γεγονός πως δέχτηκε «σφαλιάρες» σε επίπεδο αποτελεσμάτων. Ακόμη κι όταν δεν τις άξιζε. Με το πέρασμα των μηνών η ομάδα βελτιώθηκε, φτάνοντας μέχρι το σήμερα.
Το ποδόσφαιρο και η ουσία που έχει το Τριφύλλι, δεν είναι τίποτα άλλο απ’ τη συνέχεια της τελικής ευθείας της περασμένης σεζόν. Ως σύνολο οι Πράσινοι έχουν συνέπεια και σταθερότητα. Συνδυάζοντας με νέα στοιχεία που ήρθαν να προστεθούν για να βελτιώσουν την εικόνα της ομάδας.
Το «δέσιμο» δε συγκρίνεται με κανέναν άλλο αντίπαλο στην Ελλάδα. Η ανασταλτική ικανότητα του Παναθηναϊκού, του επιτρέπει να μη δέχεται ούτε ευκαιρίες. Το Τριφύλλι αποτίναξε τη νοοτροπία που το έκανε φοβικό και διακρίνεται για την ποδοσφαιρική του ηρεμία. Την επέδειξε και στα ματς που έμεινε πίσω στο σκορ. Το έδειξε και σε αυτά που «μύριζαν» γκέλα.
Οι 8 νίκες δεν είναι καθόλου απλή υπόθεση. Ήρθαν ως ντόμινο στο οποίο κάθε κομμάτι είναι κάτι που διαθέτει ο Παναθηναϊκός και το εξελίσσει. Μέσω της δουλειάς, της καθημερινότητας στο προπονητικό κέντρο και φυσικά της ψυχολογίας. Της αυτοπεποίθησης. Ένα σύνολο με απόλυτη συσπείρωση με τον κόσμο του. Πίστη και θετική ενέργεια για να συνεχίσει μέχρι τον τελικό στόχο.
Έχουμε ξεχάσει κι εμείς πότε είχε αυτό το συνδυασμό ο Παναθηναϊκός. Ως φυσικό επακόλουθο της ποδοσφαιρικής προσπάθειας πάντα. Ενός καταπληκτικού προπονητή που αποτελεί «χρυσάφι» για τη χώρα την ίδια και όχι μόνο για τον πάγκο του Τριφυλλιού. Από εκεί δίνεται και το σύνθημα. Ούτε έπαρση, ούτε αλαζονεία, ούτε ασέβεια σε κανέναν. Ακόμη κι αν οι υπόλοιποι έχουν επιδείξει όλα τα παραπάνω.
Συνολικά οι αιτιάσεις που προβάλουν οι υπόλοιποι, απλά για να μειώσουν τον Παναθηναϊκό, προσκρούουν σε τοίχο. Έτσι είναι η τοξική Super League όμως. Ο πρώτος, αυτός που έχει το απόλυτο, κοιτά τη δουλειά του. Έχει το κεφάλι κάτω και προχωρά προς το στόχο του. Χωρίς να διατυμπανίζει το αυτονόητο, χωρίς να επιζητά διαρκώς επιβεβαίωση επικοινωνιακού χαρακτήρα.
Οι Πράσινοι βρίσκονται στο +6 απ’ την ΑΕΚ, στο +9 απ’ τον ΠΑΟΚ, στο +10 απ’ τον Ολυμπιακό και στο +11 απ’ τον Άρη. Τί μαθαίνει καθημερινά ένας Έλληνας φίλαθλος; Πρώτα απ’ όλα πως η ΑΕΚ… κρύβει την μπάλα, δεν έχει αντίπαλο και αδικείται απ’ τη διαιτησία.
Ο δε ΠΑΟΚ τρεις νίκες πίσω κι έχοντας χάσει στην Τούμπα απ’ τον Παναθηναϊκό, νίκησε τον Ολυμπιακό και θυμήθηκε πως του έφταιξε το VAR κι έτσι έχασε απ’ το Τριφύλλι. Για τη φάση του κατά φαντασία πέναλτι που υποδείχθηκε κι ευτυχώς πήρε πίσω ο διαιτητής στο τέλος του παιχνιδιού ΠΑΟΚ-Παναθηναϊκός. Κατά τα άλλα, τα γνωστά. -9, φουλ για πρωτάθλημα κι αυτός.
Ο Ολυμπιακός μια κατηγορία μόνος του ως συνήθως. Τον κυνηγούν οι πάντες αλλά θα επανέλθει γιατί είναι Ολυμπιακός. Συνολικά απ’ την αντίδραση όλων, θεωρείς πως κάπου τους ενόχλησε που δεν είναι η συγκεκριμένη ομάδα πρώτη. Λέγονται απίθανα πράγματα, μέχρι και για το πόσο… εύκολα ανατρέπεται μια διαφορά 10 βαθμών. Δικαίωμά τους να το πιστεύουν.
Εδώ ο Άρης στο -11 και περιμένει να νικήσει τον Παναθηναϊκό να μειώσει στους 8 και… βουρ για πρωτάθλημα κι αυτός. Ένα επικοινωνιακό πανηγύρι απ’ όλες τις μπάντες με λίγα λόγια. Με έπαρση, αλαζονεία, φωνές, χαρές και πανηγύρια, για όσους είναι πίσω απ’ το Τριφύλλι.
Το λέμε διαρκώς. Δεν πρέπει να ενοχλεί. Ίσα-ίσα πρέπει να χαροποιεί τον Παναθηναϊκό όλο αυτό το… πανηγύρι. Ας πιστεύουν πως παίζουν το καλύτερο ποδόσφαιρο, πως αδικούνται, πως θα καλύψουν για πλάκα τις διαφορές που έχουν δημιουργηθεί.
Οι Πράσινοι τη δουλειά τους. Στο τέλος ποιος λέτε να δικαιωθεί; Ο κάθε φαφλατάς της επικοινωνίας, ή αυτός που δουλεύει σταθερά και με συνέπεια, χωρίς μεγάλα λόγια κι αυτά που «λέει», είναι μόνο στο γήπεδο;
Δε χρειάζεται ούτε να μας ξενίζει, ούτε να μας ενοχλεί κάτι. Ελληνική Super League, διαχρονικά ήταν αυτή η διαδικασία που εξελίσσεται, με τον τρόπο που εξελίσσεται. Το Τριφύλλι ας διατηρήσει το βλέμμα στο στόχο. Τα υπόλοιπα είναι απλά για τις εντυπώσεις. Στα λόγια ας έχουμε 5 πρωταθλητές. Εμάς και κυρίως το ποδοσφαιρικό τμήμα του Παναθηναϊκού, μας ενδιαφέρει η ουσία, όχι η έπαρση και η ασέβεια. Σιχαμένα «προνόμια» είναι αυτά. Το dna των Πράσινων δεν τα σηκώνει.
Comments