Στο ίδιο έργο θεατές…

Ο Παναθηναϊκός που προσπαθεί να αναγεννηθεί βρίσκεται και πάλι στο στόχαστρο με σκοπό την αποδόμησή του.

«Τι πιο σύνηθες» θα μπορούσε να πει κάποιος. Ο Παναθηναϊκός βρίσκεται και πάλι στο στόχαστρο. Εδώ βρισκόταν τις χρονιές που έπαιρνε τα πάντα. Που σάρωνε τους τίτλους. Που «σκούπιζε» τον πρωταθλητή Ευρώπης Ολυμπιακό, που δεν τον άφηνε να σηκώσει κεφάλι και τον κέρδιζε με κάθε πιθανό τρόπο. Ακόμα και τότε η ομάδα του «τριφυλλιού» για χίλιους και έναν χιλιοειπωμένους λόγους ήταν στο στόχαστρο.

Και τώρα που η ομάδα «χτίζεται» και πάλι από το μηδέν, μετά από την απώλεια του Super Cup από τον Ολυμπιακό είναι η κατάλληλη στιγμή να «χτυπηθεί» και πάλι. Και τι δεν έχουμε ακούσει και τι δεν έχουμε διαβάσει από την έναρξη του δεύτερου ημιχρόνου στον τελικό της Ρόδου μέχρι και σήμερα! Δεν περίμεναν καν να λήξει ο τελικός για την κριτική.

Όμως, αυτό που προκαλεί εντύπωση και μάλιστα αλγεινή είναι ο τρόπος που τα γνωστά… κέντρα έχουν αποφασίσει να «χτυπήσουν» τον Παναθηναϊκό. Ένας τρόπος πανομοιότυπος με αυτόν του 2012. Και πιο συγκεκριμένα, με το καλοκαίρι του 2012. Όταν ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είχε μπει για πρώτη φορά με κάθε επισημότητα στα κοινά του «τριφυλλιού», είχε πάρει τη σκυτάλη από τον Παύλο και τον Θανάση και είχε αποφασίσει να φέρει στο ΟΑΚΑ τον Αργύρη Πεδουλάκη, μετά την απόφαση του Ζέλικο Ομπράντοβιτς να αποχωρήσει.

Το λάθος τους και το… αυτί του Πεδουλάκη

Τότε ο Αργύρης Πεδουλάκης «σταυρώθηκε». Για πολλούς λόγους. Οι περισσότεροι εκ των οποίων μόνο μπασκετικοί δεν ήταν. Ήταν άλλοι λόγοι. Να χαμε να λέγαμε. Κάτι ανάλογο γίνεται και τώρα. Στο στόχαστρο και πάλι ο Πεδουλάκης. Γιατί κάποιοι θεωρούν ότι είναι ο εύκολος στόχος. Αλλά αυτό είναι το λάθος τους. Το αυτί του Πεδουλάκη δεν ιδρώνει. Είναι τέτοια η στόφα του που λίγοι μπορούν να τον επηρεάσουν και να του «θολώσουν» την κρίση. Οπότε οι προσπάθειες που γίνονται για να απαξιωθεί και αυτή τη φορά πάνε περίπατο. Εδώ και δύο ημέρες ο Πεδουλάκης κρίνεται για τη συμπεριφορά του απέναντι στον Λαρεντζάκη. Επειδή αντέδρασε (με ακραίο λεκτικό τρόπο) απέναντι σε ένα αθλητή που έδειξε την απόλυτη ασέβεια στον Παναθηναϊκό, στους αντιπάλους του, στους συμπαίκτες του στην Εθνική ομάδα. Και σηκώθηκε για να υπερασπιστεί την ομάδα. Κάποιοι μπορεί να διαφωνούν με την αντίδραση του Αργύρη Πεδουλάκη. Δεκτό. Όμως δε θα τον κρίνουμε επειδή υπερασπίστηκε τον Παναθηναϊκό. Τελεία και παύλα. Και το καλύτερο σενάριο για τον Πεδουλάκη είναι αυτό. Να ασχολούνται μαζί του, να τον βρίζουν, να τον κατακρίνουν, να του ασκούν εμπαθή κριτική και να αφήνουν ήσυχη την ομάδα να δουλέψει. Είπαμε, το αυτί του δεν ιδρώνει.

Το όλο σκηνικό που έχει στηθεί είναι σκηνικό αποδόμησης. Είναι καρμπόν με ότι είχε γίνει το καλοκαίρι του 2012 και όλοι θυμόμαστε τι συνέβη το καλοκαίρι του 2013. Προσοχή, δε λέμε ότι θα συμβεί το ίδιο, αλλά καλό θα είναι όλοι μας να μην βιαζόμαστε να βγάλουμε συμπεράσματα. Ναι. Ο Ολυμπιακός πήρε δικαιότατα τον πρώτο τίτλο της χρονιάς. Γιατί; Μα γιατί είναι μια έτοιμη ομάδα, που «χτίζεται» εδώ και τρία χρόνια υπό τις οδηγίες του ίδιου προπονητή ο οποίος είχε μια ξεκάθαρη αγωνιστική φιλοσοφία. Αυτή η ομάδα, λοιπόν, βρήκε απέναντί της τον «αιώνιο» αντίπαλό της που «χτίζεται» εδώ και… δέκα ημέρες (όταν μπήκαν στις προπονήσεις οι προτελευταίοι). Με παίκτες που καλά-καλά δεν έχουν κάνει πέντε προπονήσεις όλοι μαζί, που δε ξέρουν ονόματα συμπαικτών ή μελών του σταφ (χωρίς καμία δόση υπερβολής), με το ρόστερ να μην έχει συμπληρωθεί και με έναν νέο προπονητή ο οποίος δεν είχε στη διάθεσή του τον βασικό του playmaker.

Δε χρειάζεται να έχεις βγάλει ΤΕΦΑΑ και να έχεις πτυχίο προπονητικής για να καταλάβεις ποιο είναι το μεγάλο φαβορί. Και για να τα λέμε όλα. Όλα τα παραπάνω στοιχεία που αφορούν τον Παναθηναϊκό είναι ξεκάθαρα επιλογές των «πρασίνων». Πλην του τραυματισμού του Ουόλτερς.

Και μιας και η κουβέντα για τον σχεδιασμό του Παναθηναϊκού. Ναι. Οι «πράσινοι» έχουν αργήσει να «κλείσουν» το ρόστερ τους. Όμως, θα πρέπει να καταλάβουμε όλοι ότι υπάρχουν συγκεκριμένοι λόγοι. Δηλαδή, τι συζητάμε τώρα; Δε θα ήθελε ο Ράντονιτς να έχει όλους τους παίκτες του στη διάθεσή του; Θα προτιμούσε να περιμένει; Και αναλόγως με τον παίκτη που θα έρθει θα πρέπει να δούμε τι θα αποφασίσουν στον Παναθηναϊκό. Να πάνε σε μια λογική 8 ξένων ή όχι;

ΥΓ: Η όλη κουβέντα που γίνεται αναφορικά με την απόφαση του ΕΣΑΚΕ να δώσει το δικαίωμα στις ομάδες να έχουν 7 ξένους (και να αγωνίζονται οι 6) είναι υπερβολική. Δεν υπάρχει λόγος να γίνεται. Και τις προηγούμενες χρονιές οι ομάδες που το ήθελαν ή οι ομάδες που τους το επέτρεπαν τα οικονομικά τους είχαν παραπάνω από 6 ξένους στα ρόστερ τους. Η μόνη διαφορά ήταν ότι υπήρχε ο περιορισμός στις αλλαγές. Κάτι που πλέον δεν υπάρχει. Και κατά την ταπεινή μας γνώμη είναι απολύτως σωστό. Συμβαίνει στα περισσότερα πρωταθλήματα και παράλληλα με όλα όσα μπορεί να σε βρουν κατά τη διάρκεια μας σεζόν με ατελείωτα παιχνίδια, είναι απόλυτα λογικό οι ομάδες να έχουν αυτή την ευελιξία. Έξι ξένοι έπαιζαν, έξι ξένοι θα παίζουν.