Όλοι οι Big-5 θα ήθελαν τον Παλάσιος

Ο Σεμπαστιάν Παλάσιος που δεν σταματάει να τρέχει.

Όλοι οι ποδοσφαιριστές από τη λατινική Αμερική θέλουν κάποιο χρόνο όταν αλλάζουν ημισφαίριο και δεν είναι σωστό να απαιτούμε θαύματα από την πρώτη μέρα. Αυτά τα θαύματα που ο Αργεντίνος εξτρέμ προσφέρει πλέον απλόχερα.

Τον έβλεπα να γαζώνει όλη τη δεξιά πλευρά και σκεφτόμουν για μια ακόμη φορά αυτή τη σαύρα τον Μπουκέ που τον έστειλε εξέδρα και έκοψε το δρόμο του Παναθηναϊκού στην Ευρώπη. Όχι μόνο γιατί έμειναν οι πράσινοι μείον τον καλύτερο παίκτη του, αλλά και διότι ο Παλάσιος είναι ο μόνος τριφυλλοφόρος αυτή την εποχή που βγάζει για πλάκα ενενήντα λεπτά τρεχάλα. Και όταν όλοι σχεδόν οι ποδοσφαιριστές των δύο ομάδων κλατάρανε σήμερα γύρω στο εξήντα, ο Σεμπαστιάν έκανε κούρσες λες και πρωταγωνιστούσε στους «Μαχητές των Δρόμων» και είχε κρυφό κουμπάκι νίτρο!

Τα σέβη μου λοιπόν, στον παίκτη του ΠΑΟ που θα ήθελαν να έχουν στη σύνθεσή τους όλες οι ομάδες του ελληνικού Big Four (άντε Big Five, για να μη στενοχωρήσω τους Αρειανούς) και πάμε στην αγωνία του Αλέκου. Ο οποίος με το που τελείωσε το παιχνίδι, μου στέλνει απολύτως χαρακτηριστικό μήνυμα στο Viber:
«Οιωνός η διαιτησία;»
Ανταριάζομαι εγώ, αμέσως του τηλεφωνάω:
«Έλα μωρή Αλεκάρα, τι σε χάλασε;»
«Χρηστάρα», μου λέει, «δεν ξέρω ποιο παιχνίδι είδες εσύ, αλλά εγώ έκοψα κάτι σπρωξιές περίεργες, κάτι κλωτσιές βρώμικες, κάτι αγκωνιές και φάπες που τις άφησε να περάσουν ατιμώρητες ο Σιδηρό. Και σκέφτομαι αν είναι μήνυμα για το μέλλον. Ότι και καλά, το πήρατε το Κύπελλο, βγήκατε Ευρώπη, ομάδα καλή έχετε, αλλά μη σας μπαίνουν φιλοδοξίες για Πρωτάθλημα…»
«Τι να σου πω», του απαντάω, «μάλλον αγχώνεσαι γιατί για πρώτη φορά μετά από χρόνια πας για μεγάλα πράγματα και σε πιάνει φόβος μη σου κόψουν το δρόμο».
«Μακάρι να είναι έτσι και να κάνω εγώ λάθος», μου λέει, «κράτα το, όμως, στο πίσω μέρος του μυαλού σου και το ξανασυζητάμε»!

Το κράτησα κι εγώ, όπως κράτησε και ο Παναθηναϊκός τους τρεις βαθμούς και πάμε για φρέσκα από βδομάδα.