Γκιστ: Αποθέωσε τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο

Ο Τζέιμς Γκιστ  αποθέωσε τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο για την στάση που κράτησε στο δύσκολο πρόβλημα με την κόρη του

Αναλυτικά όσα ο Γκιστ είπε στο «basketnews»:

Για τη μετακίνησή του στον Παναθηναϊκό: «Ειλικρινά, δεν είχα ιδέα ότι θα γινόταν αυτή η κίνηση. Δεν το ήξερα μέχρι να γίνει επίσημο. Είχαμε μόλις τελειώσει το τελευταίο μας παιχνίδι στον πρώτο γύρο της Euroleague -νομίζω ότι ήταν εναντίον της Σαλόν- και μετά το παιχνίδι, ένας δημοσιογράφος με ρώτησε αν αυτό ήταν το τελευταίο μου παιχνίδι με τη Μάλαγα. Ήταν η πρώτη φορά που άκουσα κάτι για μένα ότι έφευγα από τη Μάλαγα.

Το αστείο είναι ότι πριν από εκείνη τη σεζόν (2012-13), είχα την ευκαιρία να υπογράψω με τον Παναθηναϊκό. Μίλησα με τον Διαμαντίδη και τον Σωτήρη Μανωλόπουλο, τότε βοηθό προπονητή. Προσπαθούσαν να με πείσουν να έρθω, και είπα, “Μπα, δεν ξέρω. Η Ισπανία είναι καλύτερη για μένα.”

Κάπου, κάπως, κατέληξα στον Παναθηναϊκό εκείνη τη χρονιά, αλλά αγνοούσα τη μετακόμιση και ότι θα με ανταλλάξουν για τον Άντι Πάνκο. Έτσι, ήταν αρκετά προγραμματισμένο και έγινε σε λίγες μέρες».

Για τον λόγο που έφυγε από τη Μάλαγα: «Το μόνο που ξέρω είναι ότι ο προπονητής μου εκείνη την εποχή, ο Γιασμίν Ρέπεσα, ήταν δυσαρεστημένος μαζί μου. Δεν ένιωθε ότι η ομάδα θα μπορούσε να κερδίσει κάτι σημαντικό μαζί μου. Δεν ήμουν η πρώτη του επιλογή. Ήξερα ότι είχαμε τον ίδιο ατζέντη, αλλά είχε άλλους 2-3 παίκτες που ήθελε να φέρει. Έτσι, όταν με πήρε, δεν ήταν πολύ χαρούμενος.

Δεν είμαι ο τύπος του παίκτη που θα φέρει εχθρότητα σε μια ομάδα. Είμαι περισσότερο σαν τον κολλητό που κρατά την ομάδα ενωμένη. Μου είπαν ότι ο Παναθηναϊκός είχε έναν παίκτη με τον οποίο ήταν δυσαρεστημένοι, που ήταν ο Άντι Πάνκο, και είχαμε παρόμοια συμβόλαια. Έτσι, η ανταλλαγή έγινε πιο εύκολο.

Στην αρχή στενοχωρήθηκα πολύ! Πριν πάω στην Αθήνα, ήμουν στη Μάλαγα στο νότιο άκρο της Ισπανίας. Είναι ζεστό, όμορφο, κοντά στο νερό, ο ήλιος δεν δύει μέχρι τις 11 η ώρα, και το σπίτι μου ήταν τέλειο. Η Μάλαγα ήταν ισόβαθμη στην πρώτη θέση με τη Μακάμπι Τελ Αβίβ εκείνη τη χρονιά.

Δεν τα πηγαίναμε καλά στο ισπανικό πρωτάθλημα, ίσως γιατί δεν το πήραμε τόσο σοβαρά. Όταν έμαθα ότι επρόκειτο να πάρω μεταγραφή στην Αθήνα, δεν ήξερα τίποτα για την πόλη. Έλεγα, “Διάολε! Φεύγω από όλα αυτά. Φεύγω από τον παράδεισο για να φτάσω στην Αθήνα”.

Μείναμε με τη γυναίκα μου σε ένα μικρό διαμέρισμα στην Κηφισιά και δεν είχαμε θάλασσα. Νομίζαμε ότι είχαμε κάνει ένα τεράστιο λάθος. Πραγματικά έμοιαζε με υποβάθμιση.

Μόλις γνώρισα την Αθήνα και κατάλαβα πόσο κοντά ήμασταν πραγματικά στη θάλασσα, πώς ήταν η βάση των οπαδών, πόσο καταπληκτικό ήταν το φαγητό και ότι η ομάδα διαγωνιζόταν πάντα για πρωταθλήματα, άρχισα πραγματικά να προσαρμόζομαι και να απολαμβάνω τη στιγμή. Δεν πίστευα ποτέ ότι θα μεταφραστεί σε επτά χρόνια στον Παναθηναϊκό.

Δεν ήξερα τι να περιμένω ερχόμενος στην Ελλάδα. Δεν ήξερα αν αυτή ήταν η τελευταία μου ευκαιρία να αποδείξω τον εαυτό μου ή αν επρόκειτο να αποσυρθώ την επόμενη χρονιά (2013). Έτυχε να είναι κάτι σπουδαίο.

Δεν είχα καν την ευκαιρία να γνωρίσω τον Πεδουλάκη πριν από αυτό. Η πρώτη μου συνάντηση μαζί του ήταν η πρώτη προπόνηση πριν παίξουμε με τη Ζαλγκίρις για τον πρώτο γύρο στο TOP 16. Δεν μπορώ να πω αν είχε κάποιο αντίκτυπο στη μεταγραφή αλλά μόλις έφτασα εκεί, είχε τεράστιο αντίκτυπο».

Για τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο: «Με τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο δεν μιλάμε κάθε μέρα, αλλά υπάρχει αμοιβαίος σεβασμός όποτε μιλάμε. Κάτι που μπορεί να μην γνωρίζουν πολλοί είναι ότι εγώ και ο Γιαννακόπουλος έχουμε μια πολύ καλή σχέση που δημιουργήθηκε μετά τον τρίτο χρόνο μου.

Το καλοκαίρι του 2014, περνούσα μια μάχη για την κηδεμονία με την κόρη μου στην Αμερική και άργησα στο προπονητικό στρατόπεδο. Ο Ντούσκο Ιβάνοβιτς ήταν ο προπονητής μας εκείνη την εποχή και ήθελε τους πάντες εκεί μέχρι μια συγκεκριμένη ημερομηνία. Έπρεπε να πάρω μια απόφαση και η οικογένειά μου είναι πρώτη.

Ο Ντούσκο είπε ότι μπορεί να με αφήσουν ελεύθερο εάν δεν εμφανιζόμουν μέχρι μια συγκεκριμένη ημερομηνία. Ο Γιαννακόπουλος είπε, “Οποιοσδήποτε παίκτης μπορεί να απελευθερωθεί εκτός από τον Τζέιμς σε αυτό το σημείο. Δεν το κάνει επίτηδες γιατί πρέπει να φροντίσει την οικογένειά του”.

Ο Γιαννακόπουλος είναι από τους τύπους που νοιάζονται πραγματικά για την οικογένειά τους. Αυτό είναι ένα επίπεδο που εγώ και αυτός το βλέπουμε πραγματικά κατάματα. Ξέρει πώς νιώθω για την κόρη μου και τα παιδιά μου και ξέρω πώς νιώθει για την οικογένειά του. Γι’ αυτό μπορέσαμε να σχετιστούμε με μια τέτοια κατάσταση.

Αργότερα μέσα στη χρονιά (2014-15), όταν απέτυχα στο τεστ ντόπινγκ, ο Γιαννακόπουλος ήταν πολύ στενοχωρημένος. Μόλις είχα υπογράψει νέο διετές συμβόλαιο και θυμάμαι το επιχείρημα που είχαμε. Το κύριο σημείο ήταν, “Γιατί το έκανες αυτό στην ομάδα; Έκανες κακό στον σύλλογο”.

Η πρώτη μου αντίδραση ήταν: «Δεν με νοιάζει η ομάδα, θα χάσω την κόρη μου». Αν δεν είχα δουλειά για να δείξω ότι μπορώ να στηρίξω την κόρη μου, θα έχανα. Έπρεπε να τη βγάλω από την κατάσταση.

Άρα, ο Γιαννακόπουλος με έβλεπε ως άνθρωπο, δεν με έβλεπε ως παίκτη. Εκείνη τη στιγμή, μπορέσαμε να κάνουμε μια συζήτηση και να δούμε ο ένας τον άλλον για αυτό που είμαστε. Από εκείνο το σημείο και μετά, η σχέση μας ανέβηκε σε άλλο επίπεδο. Η πρώτη μας αλληλεπίδραση μεταξύ μας ήταν πολύ ενεργητική και αυθόρμητη. Είμαστε και οι δύο μια μπάλα… φωτιάς.

Όταν παίζαμε με τον Ολυμπιακό στους τελικούς και ουρλιάζαμε ο ένας στον άλλο, δεν ήξερα καν ότι ήταν πρόεδρος.

Στο τέλος της σεζόν, είχαμε ένα ομαδικό δείπνο στο σπίτι του. Εγώ και η γυναίκα μου τρώγαμε και περνούσαμε καλά. Θέλαμε να πούμε ένα γεια στον πρόεδρο και να τον ευχαριστήσουμε που μας προσκάλεσε. Εν τω μεταξύ, ήταν εκεί όλη την ώρα και μιλούσε μαζί μας. Δεν είχαμε ιδέα ότι ήταν ο πρόεδρος. Η στιγμή ήταν αληθινή. Είδε ποιος είμαι ως άτομο.

Οπότε, τον καταλαβαίνω 100% όταν έχει τις στιγμές του και ξεπερνά την κορυφή. Δεν έχω τίποτα άλλο παρά μεγάλο σεβασμό για αυτόν. Είναι κάποιος που τον θεωρώ φίλο και έχουμε μια σχέση που δεν γνωρίζουν πολλοί.