By Ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής του Παναθηναϊκού, Γκόραν Βλάοβιτς, μίλησε για την «καυτή» Λεωφόρο που μπορεί να φέρει την ανατροπή, για το παιχνίδι με την Μπαρτσελόνα και τα χρόνια του στο «τριφύλλι».
Αναλυτικά όσα είπε ο Κροάτης:
-Έχουν περάσει περίπου δύο δεκαετίες από όταν έφυγες από την Ελλάδα και τον Παναθηναϊκό. Συνεχίζεις να παρακολουθείς τις εξελίξεις;
«Είδα μερικά ματς την περσινή σεζόν, αλλά κάθε χρονιά, ο τηλεοπτικός πάροχος στην Κροατία αλλάζει, οπότε δεν είναι εύκολο. Παρακολούθησα, όμως, ένα μέρος από το ματς με τη Σλάβια Πράγας.
Δεν είναι καλό σκορ το 2-0, αλλά όπως έχουν διαμορφωθεί τα δεδομένα, χωρίς να μετράει το γκολ εκτός έδρας, τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο.
Δεν έχω καθαρή εικόνα της ομάδας, αλλά όπως έχω βιώσει εγώ τη Λεωφόρο, όλα μπορούν να ανατραπούν εκεί».
-Κόντρα στη Σλάβια Πράγας ξεκίνησε και η δική σας μυθική πορεία έως τους «8» του Champions League. Ξύπνησαν μνήμες;
«Πραγματικά από εκείνη τη σεζόν, μου έχει μείνει τόσο έντονα εκείνο το ζευγάρι με την Μπαρτσελόνα. Σαν να έχει επισκιάσει τα πάντα.
Πόσο κοντά φτάσαμε στα ημιτελικά του Champions League… Είναι ένα από τα ελάχιστα ματς που μου έχουν μείνει χαραγμένα τόσο έντονα».
-Συχνά λέγεται πως ο ήχος της μπάλας να περνά ξυστά από το δοκάρι της Μπαρτσελόνα έφτασε από τη Βαρκελώνη έως την Ελλάδα.
«Όντως; Δεν το είχα ξανακούσει! Η αλήθεια είναι πως ήταν τόσο κοντά, αλλά στο ποδόσφαιρο μετρούν μόνο τα γκολ, όχι το πόσο κοντά έφτασες».
-Με ποιον συμπαίκτη ήσουν πιο κοντά στον Παναθηναϊκό;
«Σίγουρα με τους Κροάτες που αγωνίστηκαν στον σύλλογο τα τέσσερα χρόνια που έμεινα σε αυτόν.
Με τους Ντάνιελ Σάριτς, Σίλβιο Μάριτς, Ρόμπερτ Γιάρνι. Είναι λογικό, γιατί προερχόμαστε από την ίδια χώρα, συνυπήρχαμε στην εθνική Κροατίας.
Είχα πολύ καλές σχέσεις με τον Ολισαντέμπε και τον Χένρικσεν επίσης, ενώ από τους Έλληνες, ο καλύτερός μου φίλος ήταν ο Στέφανος Κοτσόλης».
-Συνεργάστηκες με τον Γιάννη Κυράστα, τον Σέρχιο Μαρκαριάν, τον Ιτζάκ Σουμ και αρκετούς ακόμα προπονητές στον Παναθηναϊκό. Ποιον ξεχώρισες;
«Χωρίς αμφιβολία τον Φερνάντο Σάντος. Δυστυχώς, όμως, έφυγε πολύ γρήγορα και δεν πρόλαβα να συνεργαστώ αρκετά μαζί του.
Στην προετοιμασία εκείνης της σεζόν επέστρεψα με τραυματισμό από το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002 και για περίπου έναν μήνα ήμουν εκτός. Όταν ξεκίνησα να παίζω, μετά από λίγο αποχώρησε.
Είναι ο κορυφαίος που πέρασε από τον Παναθηναϊκό σε εκείνα τα χρόνια και δεν είναι μόνο η γνώμη μου. Το δείχνουν τα όσα έχει καταφέρει, φτάνοντας ως την κατάκτηση του EURO το 2016. Είμαι σίγουρος πως με αυτόν στον πάγκο, ο σύλλογος θα είχε κάνει ακόμα καλύτερες πορείες στην Ευρώπη».
Comments