By Tο γεγονός ότι για πρώτη φορά ο Γιώργος Παπαγιάννης θα έχει μια αξιόπιστη λύση ως back up στον πάγκο της ομάδας.
Η αλήθεια είναι ότι πρέπει να γυρίσουμε το χρόνο… πολύ πίσω για να βρούμε ρόστερ του Παναθηναϊκού με δύο σέντερ οι οποίοι μπορούσαν να συμπληρώσουν ιδανικά ο ένας τον άλλον. Ίσως από τη σεζόν 2016-17 με Μπουρούση και Γκιστ (σ.σ. όταν έπαιζε κατά συνθήκη στο «πέντε»). Και αυτό το πρόβλημα έγινε ακόμα μεγαλύτερο μετά την επιστροφή του Γιώργου Παπαγιάννη από το ΝΒΑ.
Τουλάχιστον να μην φαινόταν τόσο πολύ το «κενό» που άφηνε ο «Big Papa» όσο ήταν στον πάγκο για κάποιες ανάσες και την ίδια ώρα εκείνος που έπαιρνε θέση στο παρκέ να μην έμενε στο ματς για μερικά «σκάρτα» πεντάλεπτα. Μάλιστα στις δύο πρώτες σεζόν του Παπαγιάννη στο «τριφύλλι» μετά το πέρασμά του από το καλύτερο πρωτάθλημα του πλανήτη, προσπαθούσε και εκείνος να βρει τα πατήματά του. Άλλωστε τα δύο-τρία τελευταία χρόνια έχει πραγματοποιήσει το μεγάλο «step up» στην καριέρα του με αποτέλεσμα να φτάσει στο σημείο να είναι ο καλύτερος ριμπάουντερ και μπλοκέρ της EuroLeague.
Πολυτέλεια ως… δεύτερος
Αυτό ήταν και το μεγάλο πρόβλημα του Παναθηναϊκού όλα αυτά τα χρόνια. Πρόβλημα και μόνιμο θέμα συζήτησης. Όπως φαίνεται ωστόσο κάτι τέτοιο αποτελεί παρελθόν τις τάξεις του «τριφυλλιού» καθώς ο Λιθουανός σέντερ θα προσθέσει τη σιγουριά και την ασφάλεια που τόσο πολύ έλειψαν τα τελευταία χρόνια από την «πράσινη» frontline.
Οι τρεις λόγοι της επιλογής Γκουντάιτις
Ούτε πρόκειται για παίκτη-στοίχημα, ούτε για παίκτη «κάτσε να δούμε εάν θα αντεπεξέλθει», ούτε για παίκτη ο οποίος δεν γνωρίζει τι εστί EuroLeague ή τι σημαίνει να παίζεις και να έχεις πρωταγωνιστικό ρόλο σε υψηλό επίπεδο. Είναι 29 χρονών και μετράει αισίως 144 ματς στην κορυφαία ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση, με εξαιρετικά νούμερα (8.9π., 4.9ριμπ., 0.9μπλοκ, 61% στα δίποντα) και έχοντας αγωνιστεί σε ομάδες οι οποίες ξεκινούσαν τις σεζόν με υψηλούς στόχους όπως η Αρμάνι Μιλάνο και η Ζενίτ. Άλλωστε αυτός ήταν και ο ένας από τους τρεις βασικούς λόγους που το τεχνικό τιμ κατέληξε στην περίπτωση του Λιθουανού σέντερ.
Ο δεύτερος λόγος αφορά την σκληράδα που θα φέρει στην ρακέτα σε συνδυασμό με τον όγκο και τη σωματοδομή του. Είναι ο παίκτης ο οποίος μπορεί να «ματσάρει» δυνατά κορμιά και στις δύο πλευρές του παρκέ και να μην φαίνεται καθόλου το «κενό» κάθε φορά που ο Παπαγιάννης φορτώνεται με φάουλ ή πρέπει να καθίσει στον πάγκο για μερικές ανάσες. Άλλωστε ο «Big Papa» είχε φτάσει στο σημείο να κάνει τα… πάντα στο «ζωγραφιστό» και να παίζει για δύο παίκτες. Φυσικά η επιλογή του Γκουντάιτις «στοχεύει» και τα ματς με τον «αιώνιο» αντίπαλο καθώς ο Παναθηναϊκός ήθελε (έναν ακόμη) παίκτη που να κοντράρει τον Μουσταφά Φαλ. Άλλωστε με την δύναμή του ο Γάλλος σέντερ είχε δημιουργήσει ουκ ολίγα προβλήματα στους «πράσινους» στα μεταξύ τους ντέρμπι.
Ο τρίτος λόγος έχει να κάνει με δύο βασικά πράγματα που θέλει ο Ντέγιαν Ράντονιτς από τους ψηλούς του. Το pick n roll και το post up παιχνίδι. Αν μη τι άλλο ο Γκουντάιτις διαθέτει και τα δύο αυτά στοιχεία και μάλιστα στον υπέρτατο βαθμό. Είναι ο τρόπος με τον οποίο «τελειώνει» τις περισσότερες φάσεις στην επίθεση. Χάρη στον όγκο και τη δύναμή του μπορεί να ποστάρει οποιονδήποτε αντίπαλο, ακόμα και πιο ψηλούς από εκείνον, ενώ παρά τα 208 εκατοστά του μπορεί να παίξει εξαιρετικά το pick n roll και να εκμεταλλευτεί στο έπακρο τις ασίστ των γκαρντ. Ξεχνάει κανείς τα «όργια» που είχε κάνει στο ΟΑΚΑ τη σεζόν 2020-21 έχοντας διαλύσει την «πράσινη» άμυνα με συνεχόμενα pick n roll από πάσες του Κέβιν Πάνγκος;
Εν κατακλείδι, ο Γκουντάιτις ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσε να αποκτήσει ο Παναθηναϊκός για δεύτερος σέντερ. Δεν πρόκειται να κάνει το κάτι παραπάνω, δεν πρόκειται να εντυπωσιάσει, δεν πρόκειται να πάρει ηγετικό ρόλο (σ.σ. αν και θα έχει μερικές πολύ καλές βραδιές) αλλά βάσει βιογραφικού και ικανοτήτων, ο Λιθουανός σέντερ εγγυάται «ασφάλεια» πίσω από τον Παπαγιάννη. Κι αυτό ακριβώς ήθελε ο Παναθηναϊκός!
Comments