By Δεν χρειάζεται ούτε ενθουσιασμός ούτε απαισιοδοξία μετά από φιλικά, όμως ο Παναθηναϊκός είναι ξεκάθαρο πως περιμένει την ατομική ποιότητα για να κάνει σε υψηλότερο βαθμό αυτά που ήδη ξέρει!
Προετοιμασία, η ομάδα λογικό να είναι όχι μακριά απ’ το έτοιμη, αλλά δεν το βλέπει καν! Βλέπεις βέβαια και το ματς με τη Γουότφορντ που ήταν πρώτο φιλικό και με το δίκιο σου σκέφτεσαι: «Δηλαδή όταν είναι έτοιμος ο Παναθηναϊκός, που θα έχει φτάσει;». Όχι, ούτε ενθουσιασμοί ούτε απαισιοδοξίες. Μακριά αυτά. Κακό κάνει είτε το ένα είτε το άλλο.
Απλά είναι η εικόνα της ομάδας που σε κάνει να ελπίζεις, έστω και κρυφά, έστω και χαμηλόφωνα. Βλέπεις τη συνέχεια, τη συνέπεια που έχει αποκτήσει το σύνολο του Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Βλέπεις πόσο καλό είναι όταν δεν υπάρχουν δεκάδες άλλα προβλήματα και εστιάζεις στη δουλειά, το επίπεδο της προόδου που επιτυγχάνεται. Ο 60χρονος τεχνικός είναι για δεύτερη σεζόν στην ομάδα, δεύτερη προετοιμασία. Τεράστια υπόθεση.
Παίκτες που δουλεύουν αυτοματοποιημένα. Στο πρέσινγκ, στην αποφυγή του πρέσινγκ, στο build up του παιχνιδιού, στο transition, παντού. Ακόμη και τα νεότερα παιδιά ή οι νεοφερμένοι παίκτες, γίνονται εύκολα «γρανάζια» μιας καλοδουλεμένης… μηχανής. Ένα χρόνο πριν, υπήρχαν απλά βίδες και εξαρτήματα κι έπρεπε να φτιαχτεί η μηχανή. Χαοτική η διαφορά λοιπόν.
Από το πρώτο φιλικό το μόνο συμπέρασμα που μπορεί να βγει με σιγουριά, είναι πως ο Παναθηναϊκός θα καταλήξει στη σεζόν με τον δικό του τρόπο. Τη φιλοσοφία του, την αγωνιστική του ταυτότητα, δε θα τα αλλάζει. Να τα προσαρμόσει ίσως, αλλά δε θα μεταλλαχτεί για χάρη κανενός. Είτε πετύχει είτε όχι αυτή η ομάδα, θα το κάνει με τον τρόπο της. Αυτό ορίζει και το μέγεθος του Παναθηναϊκού άλλωστε. Όχι να γίνεται ουρά, αλλά να οδηγεί.
Προφανώς και η τελική… γεύση στην καλή συνταγή που έχει δημιουργήσει ο Παναθηναϊκός, θα κριθεί απ’ το ατομικό ταλέντο. Προφανώς ένα ποιοτικό δεκάρι αντί του Ηλιάδη, είναι υπόθεση. Ένα φορ κλάσης αντί του Καμπετσή, είναι υπόθεση. Αναφερόμαστε απλά στις μεταγραφές που θα ακολουθήσουν χωρίς να μειώνουμε τα παιδιά. Στο κάτω κάτω το είπε κι ο ίδιος ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Χρειάζεται ενίσχυση ο Παναθηναϊκός. Και θα την έχει αφού μεταγραφές θα γίνουν.
Δεν είδαμε τον Μάγκνουσον-λογικό αφού είναι τρεις μέρες στην Αυστρία-δεν είδαμε μια ορθολογική διάταξη χαφ έστω με τους υπάρχοντες παίκτες, όπως το ίδιο ισχύει και στην επίθεση. Πάντα, όσο καλά δουλεμένο σύνολο κι αν είσαι, το επίπεδό σου καθορίζεται από την ατομική ποιότητα.
Απ’ την άλλη, δεν μπορείς να βασιστείς αποκλειστικά στην ατομική ποιότητα και στις εξάρσεις παικτών για να πετύχεις. Ο Παναθηναϊκός έχει πλαστεί ποδοσφαιρικά με εξαιρετικό τρόπο. Όχι φέτος το καλοκαίρι, αλλά από το περσινό ξεκίνησε, χρειάστηκαν πολλοί μήνες «ψησίματος» σε επίσημα ματς για να φτάσει στο σήμερα που λέμε όλοι με σιγουριά «αυτός είναι Παναθηναϊκός». Ακόμη κι αν του βγάλεις τις φανέλες, τα ποδοσφαιρικά χαρακτηριστικά είναι έμβλημα για το σύνολο του Γιοβάνοβιτς.
Τώρα θέλει το κάτι παραπάνω. Θέλει κινήσεις… Μάγκνουσον στα χαφ, στα εξτρέμ και στον φορ. Προφανώς δε θα γίνουν πέντε κινήσεις αυτού του βεληνεκούς. Αν συμβεί κάτι τέτοιο, θα είναι έκπληξη, ευχάριστη προφανώς. Απλά αν το… ορεκτικό είναι τόσο «νόστιμο», το μυαλό δεν μπορεί να μην τρέξει στο κυρίως πιάτο μόλις έρθουν τα κατάλληλα «υλικά»!
Comments