0

Από το τοπικό στον Παναθηναϊκό, στην κατάκτηση Κυπέλλου και στην Εθνική. Ο Τάσος Λαγός κάνει τον απολογισμό της ζωής του!

Από τον Αλμυρό, στην Κ20 του Παναθηναϊκού αν και ήταν μόλις 14 ετών. Γρήγορα βρέθηκε να προπονείται στην πρώτη ομάδα με προπονητή τον Πεσέιρο. Είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στην ομάδα του 2014 που κατέκτησε το Κύπελλο και θα μπορούσε να μείνει στο τριφύλλι, αν δεχόταν την πρόταση του Στραματσόνι να ανανεώσει αλλά να πάει κάπου δανεικός. Εκείνος προτίμησε να φύγει. Οι λάθος επιλογές και οι κλειστές πόρτες μετά την ΑΕΛ.

Το Gazzetta… έστρωσε το τραπέζι στον Τάσο Λαγό κι εκείνος, μας… σέρβιρε την ιστορία της καριέρας του. Η κόντρα με τον Λέτο και τα τζιπ τους, το ψαροντούφεκο με Πέτριτς, ο Σισέ που ήθελε σέντρες ακριβείας, ο αντιστάρ Ζιλμπέρτο Σίλβα, ο ηγέτης Ζέκα κι ο Τεν Κάτε που δεν έλεγε ούτε καλημέρα. Ο Περέιρα που τον έκανε να θέλει να τον χτυπήσει κι ο Μιλιβόγεβιτς που τον… έβγαλε από τα ρούχα του.

Από εδώ ξεκίνησες την καριέρα σου και βρέθηκες στον Παναθηναϊκό;

«Ξεκίνησα από τον Αλμυρό. Στον Παναθηναϊκό βρέθηκα μέσω του Ακη Παναγιωτόπουλου, του δημοσιογράφου που είναι κι αυτός από τον Αλμυρό και γνώριζε τον Τζίγγερ. Αυτός είχε έρθει να δει τον Αλμυρό, συγκεκριμένα είχε έρθει να δει δύο παίκτες. Σ’ αυτό το ματς έπαιξα πολύ καλά κι εγώ και έτσι μου είπε: “Μαζί μ’ αυτούς τους δύο θα έρθεις να δοκιμαστείς και εσύ”».

Στον Παναθηναϊκό προπονητής τότε ποιος ήταν;

«Στα δοκιμαστικά έκανα μια προπόνηση με τον Βονόρτα και πήγα σ’ ένα τουρνουά με τον Αμπαδιωτάκη αν δεν κάνω λάθος».

Από ποιο τμήμα ξεκίνησες;

«Από την Κ20. Ήμουν μόλις 14-15 ετών και ήταν να ξεκινήσω από την Κ17, αλλά ήμουν δυνατός για την ηλικία μου και δεν είχα θέμα να παίξω με μεγαλύτερους. Ετσι μου είπαν να πάω για προετοιμασία πιο νωρίς με την Κ20. Στην Κ17 δεν έπαιξα καθόλου».

Με ποιους παίκτες που έκαναν καριέρα αργότερα ήσουν συμπαίκτης;

«Ήταν ο Παντίδος, ο Φέτσης, ο Κατσίκης, ο Σάμιος… Κάποια παιδιά έπαιξαν μπάλα. Μετά ήταν ο Χουχούμης, ο Μαυρίας, ο Μαρινάκης, ο Καπίνο, ο Τριανταφυλλόπουλος, ο Ταμπάκης, ο Ρισβάνης και πολλά άλλα παιδιά που ίσως ξεχνάω τώρα».

Ποιος προπονητής σε πήρε στην πρώτη ομάδα πρώτη φορά;

«Την πρώτη μου χρονιά που πήγα, η πρώτη φορά που ανέβηκα σε προπόνηση με την πρώτη ομάδα ήταν την εβδομάδα μετά το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό σε επίπεδο Κ20, όπου είχαμε νικήσει 1-0. Προπονητής στην πρώτη ομάδα ήταν ο Πεσέιρο. Δηλαδή από το τοπικό μέσα σε έναν μήνα πήγα στον Παναθηναϊκό και έκανα προπονήσεις με την πρώτη ομάδα».

«Ο Τεν Κάτε δεν έλεγε ούτε “καλημέρα”»
Πώς ήταν ο Πεσέιρο;

«Ο Πεσέιρο ήταν κύριος, χαιρετούσε, μιλούσε στα παιδιά. Κοιτούσε πολύ τα τμήματα της Ακαδημίας».

Ήταν ο προπονητής που καθόρισε την εξέλιξή σου;

«Δεν θα έλεγα ότι καθόρισε, αλλά σίγουρα βοήθησε. Με πήρε από το πουθενά, όπως με βοήθησαν κι οι άλλοι προπονητές στα πιο κάτω κλιμάκια. Όλοι με βοήθησαν εκτός από τον Τεν Κάτε. Ο Τεν Κάτε δεν ήθελε να βλέπει ούτε Ακαδημίες. Περνούσες από δίπλα του και δεν σου έλεγε ούτε καλημέρα».

Είχε υφάκι;

«Είχε τουπέ, “εγώ είμαι και κανένας άλλος”. Ο Πεσέιρο ήταν φανταστικός, όπως κι οι βοηθοί του. Ήταν κύριος».

Το ψαροντούφεκο με Πέτριτς κι η κατάκτηση Κυπέλλου
Στον Παναθηναϊκό ποιον γούσταρες περισσότερο ως παίκτη αλλά κι ως προσωπικότητα;

«Αυτός που έζησα περισσότερο είναι ο Ζέκα, ήταν φοβερός. Σε βοηθούσε σε ό,τι ήθελες στην προπόνηση και όχι μόνο. Δεν έλεγε “όχι” ποτέ. Επίσης, με τον Κουτρουμπή ήμασταν μαζί και στο ίδιο δωμάτιο και από την πρώτη μέρα που ήρθε στον Παναθηναϊκό ήμασταν μαζί. Είναι σαν αδερφός μου».

Κάτι προσωπικό θυμάσαι;

«Είναι αρκετά… Κάναμε παρέα και έξω από το γήπεδο, έχει πολύ χαβαλέ. Θυμάμαι μια φορά που είχαμε πάει σε ένα νησάκι, στη Μονή απέναντι από την Αίγινα. Εγώ κι ο Πέτριτς πήραμε μαζί τα ψαροντούφεκά μας. Όμως όταν βούτηξα είδα έναν ροφό, τον χτυπάω και ενθουσιάστηκε ο Ζέκα. Ήθελε να πάμε ξανά».

Εσύ ήσουν Παναθηναϊκός μικρός;

«Πριν πάω στον Παναθηναϊκό, έβλεπα πολύ τον θείο μου τον Θανάση Κωστούλα. Τον θαύμαζα από μικρός για το ήθος του και την ποδοσφαιρική του αξία. Φοβερός άνθρωπος».

Τον Ολυμπιακό αντίπαλο πότε τον έπαιξες πρώτη φορά;

«Το πρώτο μου ντέρμπι ήταν στην Παιανία στο “Κανόνι”, με την Κ20 που όπως σας είπα νικήσαμε 1-0 και παρόλο που ήμασταν μικροί καταλάβαινες ότι το Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός είναι κάτι άλλο, ένιωθες την αντιπαλότητα που υπάρχει μεταξύ των δύο ομάδων. Ερχόταν κόσμος τότε και στους μικρούς».

Η πρώτη σου συμμετοχή βασικός στον Παναθηναϊκό;

«Αλλαγή του Καραγκούνη έγινα σ’ ένα ματς με τον Αγροτικό Αστέρα. Πρέπει να ήταν στο 30′, κάτι είχε πάθει ο “Κάρα”».

Την κατάκτηση του Κυπέλλου πως την θυμάσαι;

«Υπήρχε δίψα, ήμασταν στην καλύτερή μας περίοδο. Τότε με τον ΠΑΟΚ είχαμε αρκετές νίκες και πιστεύαμε ότι θα νικήσουμε. Το βλέπαμε ότι θα πάρουμε άλλη μία νίκη. Είχαμε ψυχολογία, γιατί είχαμε νικήσει 3-0 τον Ολυμπιακό μέσα στο Καραϊσκάκης. Από τότε είχαμε ψυχολογία, μας έβγαιναν όλα. Βέβαια, υπήρχε και φοβερό κλίμα. Όπως πήγε η ομάδα την πρώτη χρονιά δεν το πίστευε κανείς. Ήμασταν μικροί, αλλά κι ο Αναστασίου έκανε φοβερή δουλειά».

«Ο Αναστασίου πάντα έβρισκε κάτι να μου πει, ήθελε να βελτιώνει συνεχώς τους παίκτες»
Για τον Αναστασίου τι μπορείς να μας πεις;

«Τίποτα… Μόνο καλά λόγια! Το μεγαλύτερο κομμάτι τις επιτυχίας εκείνης της ομάδας είναι του προπονητή 100%. Και με τη διαχείριση που έκανε και με τις επιλογές που έκανε, μας βοήθησε. Για παράδειγμα πήρε εμένα που ήμουν μικρός και με εξέλιξε. Κι αυτό δεν το έκανε μόνο με εμένα».

Θυμάσαι κάτι προσωπικό που σου είπε;

«Είχε πολλά. Πάντα ήταν από πάνω μου για να με βελιτώσει. Και καλό ματς να έκανα, θα ερχόταν από πάνω μου, θα με έπιανε και θα έβρισκε κάτι κακό για να με βελτιώσει συνέχεια».

Δηλαδή ποια στοιχεία βελτίωσες μαζί του;

«Ήθελε καλές τοποθετήσεις στο κέντρο, ήταν κάτι που το ζητούσε πολύ.

Είχε τρέλα με τα κοντρόλ. Ήθελε να κάνεις καλό κοντρόλ για να μπορείς να ανοίξεις το παιχνίδι μπροστά, έπρεπε να είσαι γρήγορος στα πόδια. Μου έβαζε ασκήσεις για να είμαι πιο γρήγορος και να έχω καλύτερα γυρίσματα».

Σου αρέσει η δουλειά του στον Παναιτωλικό;

«Εχει δουλέψει την ομάδα. Είναι ομάδα προπονητή. Και στον Παναιτωλικό βάζει μικρούς παίκτες, δεν φοβάται. Κι ο Καρέλης μαζί του αναγεννήθηκε. Κάνει καλή διαχείριση και παίρνει από τους παίκτες το 100%».

Επηρεάστηκε από τον ολλανδικό τρόπο παιχνιδιού;

«Σίγουρα. Μεγάλωσε και έπαιξε στην Ολλανδία που φημίζονται για την κατοχή της μπάλας, οπότε λογικό είναι να ήθελε να το περάσει αυτό και στους παίκτες. Και εμείς στον Παναθηναϊκό δουλεύαμε στην κυκλοφορία και στο πρέσινγκ και όλα αυτά μας τα έβγαζε ο προπονητής. Δηλαδή τα δουλεύαμε, δεν τα κάναμε από μόνοι μας. Τακτικά μας βοηθούσε πολύ. Είχε και τον βοηθό του τον Ρούτερ, ο Στιβ ήταν πολύ ψείρας. Ο Βος ήταν ο γυμναστής, ο οποίος δεν μας έκανε το τρελό τρέξιμο αλλα μ’ αυτά που έκανε και σε συνδυασμό με τις ασκήσεις μας, έβγαζα αυτό που έπρεπε».

«Πιστεύαμε ότι θα νικούσαμε τον Ολυμπιακό, αυτό που έκανε ο Περέιρα ήταν τραγικό»
Εκείνη η ομάδα πήρε ένα Κύπελλο, γιατί όμως δεν πήρε και πρωτάθλημα;

«Πήραμε το Κύπελλο και την επόμενη σεζόν, μέχρι το ντέρμπι με τον Περέιρα που έκανε χειρονομίες και μπήκε ο κόσμος μέσα, παλέψαμε για το πρωτάθλημα. Αυτό που χρειαζόμασταν τότε ήταν να μην μπει ο κόσμος μέσα, αλλά αυτό που έκανε τότε ο προπονητής του Ολυμπιακού ήταν τραγικό. Ήταν λες και το έκανε επίτηδες. Πας στη 13 και κάνεις αυτό που κάνεις… Όχι ότι κι αυτή η αντίδραση ήταν σωστή, αλλά ο κόσμος είναι δύσκολο να κρατηθεί. Και αυτό το ματς πιστεύαμε πολύ ότι θα το πάρουμε. Θυμάμαι ότι στην ανάλυση που μας έκανε ο Αναστασίου, στο video, μας ρώτησε τί θέλουμε να κάνουμε: Αν θέλουμε να περιμένουμε πίσω ή να πάμε μπροστά στην πίεση. Και εμείς θέλαμε να πάμε να πιέσουμε, να βγούμε μπροστά. Δεν το φοβόμασταν, το πιστεύαμε πολύ. Είχαμε και τον κόσμο μας».

Από εκείνη την ομάδα ποιος ήταν ο μεγάλος ηγέτης;

«Ο Ζέκα ήταν ηγέτης, σε τραβούσε μαζί του. Και μέσα στα αποδυτήρια μ’ αυτά που σου έλεγε και όπως κινούνταν μέσα στο γήπεδο. Επιθετικό είχαμε τον Μπεργκ, ήταν φοβερός. Ο Μπεργκ ήταν μια χαρά με όλους μας».

Ποιον παίκτη απολάμβανες να βλέπεις στις προπονήσεις;

«Τον Πέτριτς, πολλή ποιότητα».

Θυμάσαι κανένα περιστατικό;

«Κάναμε πολλή παρέα, είχε πολλή ποιότητα στα κοντρόλ, στα τελειώματα. Είναι πολλά αυτά που έχουμε περάσει τι να πρωτοπώ…».

Η κατσάδα του Καραγκούνη, ο αυστηρός Κατσουράνης και ο Μιλιβόγεβιτς που τον… έβγαλε από τα ρούχα του
Με τον Καραγκούνη θυμάσαι κάτι;

«Συνεργαστήκαμε δύο χρόνια, όσο πήγαινα στις προπονήσεις της πρώτης ομάδας. Ωραίος! Ήταν όπως τον βλέπατε και στο γήπεδο. Ήθελε πάντα να κερδίζει, αν έχανε κάποια μονομαχία νευρίαζε».

Με Καραγκούνη θα έχεις κάτι να μας πεις…

«Ναι, είμαστε στην προπόνηση και τον μαρκάρω. Του κάνω ένα τάκλιν και δεν τον βρίσκω, σουτάρει, νομίζω δεν το έβαλε και όπως σηκώνομαι του λέω: “Κάρα εντάξει”; Και μου βάζει μια κατσάδα: “Ρε Λαγέ πώς πας έτσι”»!

Τι είναι αυτό που μπορεί να σε τρελάνει;

«Αν δω ότι δεν με σέβονται ή αν δω ότι κάποιος πάει να με χτυπήσει με δόλο. Επίσης, αυτό που έκανε ο προπονητής του Ολυμπιακού ήταν ό,τι χειρότερο. Αν τον είχε μπροστά μου μπορεί να τον βαρούσα. Στην έξω ζωή είμαι πιο ήρεμος, μέσα στο γήπεδο αλλάζω».

Ο αντίπαλος που σε εκνεύριζε πιο πολύ;

«Ο Μιλιβόγεβιτς. Μπορεί να θυμάστε και το ντέρμπι στη Λεωφόρο που ο Αναστασίου με έβγαλε αμέσως μετά τη φάση. Του κλέβω τη μπάλα και μετά με χτυπάει επίτηδες. Είχα κάρτα και σηκώθηκα για να τσακωθώ.

Ο Αναστασίου με έβγαλε αμέσως, με παίρνουν από τον πάγκο και με στέλνουν μέσα στα αποδυτήρια. Μόλις πάω να βγω στη φυσούνα αφού ηρέμησα, έβαλε ο Πέτριτς το γκολ και έγινε το 2-0».

Ως παίκτης σου άρεσε ο Μιλιβόγεβιτς;

«Πολύ καλός παίκτης, δεν είναι τυχαίο εκεί που έπαιξε».

Ποιος άλλος παίκτης σου άρεσε;

«Ο Κατσουράνης, τον πρόλαβα και κάναμε και παρέα. Ωραίος! Μπορεί να ήταν αυστηρός, που χρειάζεται κι αυτό. Σε έκραζε για κάτι που έπρεπε να κάνεις σωστά».

Πες μας μια ιστορία με Κατσουράνη.

«Με Ζεσουάλδο Φερέιρα χωριζόμασταν σε ομάδες μία μέρα πριν τον αγώνα. Ο Κατσουράνης ήταν από τη μία κι ο Γιούρκας από την άλλη και επέλεγαν παίκτες. Ε, αυτές οι ομάδες έπρεπε να φτάσουν στους 15 βαθμούς. Είμαστε στο τελευταίο ματς, κερδίζαμε σε εκείνο το σημείο και όπως γίνεται μια φάση, με έχει βάλει στόπερ. Κάνω ένα ωραίο τάκλιν, κόβω τη μπάλα τέλεια και πάω να παίξω πάσα μέσα στο κέντρο. Όμως έκλεψε ο Κλέιτον, σούταρε και έστειλε τη μπάλα δοκάρι και άουτ. Άκουσα πολλά καντήλια, πολλά καντήλια. Με πήραν τα γέλια όπως και τον Λουκά (Βύντρα), γιατί ήταν πολύ υπερβολικός. Κοιτάξτε, όμως, μέσα απ’ αυτά φτιάχνεις χαρακτήρα. Κάνεις μια πάσα, χάνεις ένα γκολ, θα χάσεις το ματς».

Εσύ αντιμίλησες ποτέ;

«Όχι ποτέ. Εγώ άκουγα τα πάντα».

«Μια ομάδα όπως ο Παναθηναϊκός πρέπει να παίρνει τίτλους. Με την πολυμετοχικότητα όλα ήταν υπερβολικά»
Τον Τζίγγερ τον είχες γνωρίσει;

«Δεν έτυχε. Μία δύο φορές τον είδα, δεν ερχόταν πολλές φορές στην Παιανία. Επί Τζίγγερ όμως όλα δούλευαν ρολόι. Και στα εστιατόρια και στην Ακαδημία, παντού. Μετά που έφυγε υπήρξαν πολλά προβλήματα. Μετά την πολυμετοχικότητα υπήρξαν πολλά προβλήματα».

Ήσουν υπέρ ή κατά του Τζίγγερ;

«Είχε μια ομάδα που δεν της έλειπε τίποτα. Ότι δεν έπαιρνε τίτλους του το χρεώνουν οι οπαδοί και αυτό έφερε τη ρήξη. Όταν είσαι στον Παναθηναϊκό και δεν παίρνεις τίτλους είναι άσχημο».

Για τον Νικόλα Πατέρα έχεις γνώμη;

«Όχι ιδιαίτερα. Αλλα στη χρονιά της πολυμετοχικότητας εκτοξεύθηκαν όλα σε υπερθετικό βαθμό. Όλα ήταν απίστευτα. Γα παράδειγμα, έβλεπες ότι εκεί που μπορεί να έτρωγες δύο φαγητά, εκεί είχε τέσσερα και πέντε… Ψάρια που ήταν και δύσκολο να φας».

«Αν δεν έβγαζες σέντρα ακριβείας στον Σισέ, σου φώναζε»
Ο Σισέ;

«Ωραίος ο Τζιμπρίλ. Στην προπόνηση ήταν σοβαρός, ήθελε τη μπάλα στα πόδια ή να του βγάλεις σέντρα ακριβείας στο κεφάλι. Αν δεν του την έβγαζες όπως θα ήθελε θα άκουγες πολλά, σου φώναζε.

Αν όμως τον έβρισκες εκεί που έπρεπε και έκανε γκολ θα ήσουν γι’ αυτόν ο καλύτερος παίκτης. Ωραίος τύπος, έκανε και το χαβαλέ του. Εγώ έτυχε να του έχω βγάλει πάσες και να με αποθεώσει και έτυχε να μην τον βρω και να κράξει».

Τι πλάκες έκανε;

«Ε, μπορεί να πήγαινε πίσω από τον άλλον να τον σπρώξει για να πέσει. Δεν είχε ύφος, μιλούσε στα παιδιά».

Σαλπιγγίδης;

«Ωραίος, ωραίος… Φοβερός χαρακτήρας και επαγγελματίας».

Λέτο;

«Παίξαμε μαζί και μετά. Αυτό το πρόβλημα που προέκυψε στο κεφάλι του στέρησε να κάνει κι άλλα πράγματα. Αν δεν κάνω λάθος είχε χτυπήσει στην Αργεντινή με μια μπάρα στο κεφάλι και είχε και αυτό το πρόβλημα στο γόνατο, αλλά γαmW τα παιδιά».

Όταν ο Λέτο έσπασε τη μάσκα του τζιπ του
Πες μας καμια ιστορία.

«Τότε ήταν που είχα πάρει ένα Jeep Wrangler. Ο Λέτο είχε ένα Land Rover και πήγαμε να φύγουμε μαζί από την προπόνηση. Τον ακούω εγώ μαρσάρει, μετά τον βλέπω να πατάει ένα κουμπί και να σηκώνεται το αμάξι από τη μία πλευρά. Μου κάνει: “Τί έγινε”; Του είπα: “Ελα ακολούθα με αν έχεις καλό αμάξι”. Πήγαμε εκεί πιο κάτω από το Καλαφάτης που είχε κάτι αναχώματα, το δικό μου αμάξι δεν κώλωσε πουθενά. Βουλιάζω σε μία φάση, έβαλα την τετρακίνηση έφυγα… Ο Λέτο πάει να μπει στο πρώτο ανάχωμα, σηκώνει το αμάξι, πέφτει και σπάει τη μάσκα. Του λέω: “Φίλε εμένα το αμάξι πάει παντού, εσένα όχι”».

Σε έβρισε;

«Όχι. Τί να τον κάνω; Εκείνος μου είπε, εγώ τί να έκανα; Να πήγαινα στην άσφαλτο μαζί του δεν υπήρχε περίπτωση, θα έχανα».

Ζιλμπέρτο;

«Τι να πεις γι αυτήν την προσωπικότητα! Τρομερός. Είχε έρθει ως αρχηγός της σελεσάο και φάνηκε η ποιότητά του και στον Παναθηναϊκό.

Ντρεπόμουν να τον κοιτάξω, ήταν τόσο απλός, φερόταν λες και δεν είχε παίξει πουθενά».

Πρόλαβες και Γιούρκα Σεϊταρίδη είπες;

«Φοβερός. Του αρέσει η ταχύτητα, τα αυτοκίνητα, οι μηχανές».

Είχες μπει στη Lamborghini του;

«Ναι, είχα μπει, κάναμε παρέα. Φοβερός ο Γιούρκας, βοηθούσε πολύ και τα παιδιά που ερχόντουσαν από κάτω. Και μετά την πολυμετοχικότητα, έμεινε στην ομάδα ως αρχηγός».

Τάσο έχεις ζήσει πολλά μέσα στην καριέρα σου. Μας λες ότι προσωπικότητες όπως ο Ζιλμπέρτο Σίλβα κι ο Γιούρκας βοηθούν τους συμπαίκτες τους και είναι ταπεινοί. Υπάρχουν όμως και παίκτες που δεν έχουν κάνει κάτι στην καριέρα τους και έχουν ύφος; Έχεις συναντήσει τέτοιους;

«Υπάρχουν αυτά τα φαινόμενα σίγουρα, αλλά είναι στο χαρακτήρα του καθενός. Στη Β’ Εθνική για παράδειγμα, αν κάνεις μια παρατήρηση με έντονο ύφος μπορεί να παρεξηγηθούν. Δεν το δέχονται, νομίζουν ότι θες το κακό τους. Όμως, 100% έχει να κάνει με το χαρακτήρα του καθένα».

«Ο Στραματσόνι ευθύνεται που έφυγα από τον Παναθηναϊκό, αλλά ήταν ευθύς»
Ο Στραματσόνι;

«Κατά κύριο λόγο ήταν ο βασικός λόγος που έφυγα από τον Παναθηναϊκό. Όμως, οφείλω να πω ότι είχε έρθει και μου είχε πει: “Θέλω να είμαι ξεκάθαρος μαζί σου, θα είσαι 5ος – 6ος στους αμυντικούς χαφ αν μείνεις. Θέλω να ανανεώσεις, αλλά θα φύγεις δανεικός”.

Είχα μια πρόταση τότε εγώ που ήταν μεγαλύτερη. Είχα ζητήσει ένα ποσό. Μου φάνηκε περίεργο να πάω δανεικός, δεν μου άρεσε. Δεν παρεξηγηθήκαμε, ήταν ευθύς και μιλήσαμε με ωραίο τρόπο. Και όταν ήταν να φύγω, με πήρε τηλέφωνο μπας και τα βρίσκαμε και έμενα αλλά να πήγαινα κάπου δανεικός».

Άρα ο Στραματσόνι μιλούσε και για οικονομικά;

«Ναι».

Ήταν πιο πολύ μάνατζερ ή προπονητής;

«Νομίζω και τα δύο. Αυτός κανόνιζε και τα συμβόλαια των παικτών».

«Ίσως έπρεπε να πάω δανεικός και να μείνω στον Παναθηναϊκό»
Θα ήθελες να μείνεις πιο πολύ στον Παναθηναϊκό;

«Σίγουρα. Όπως εξελίχθηκε η πορεία μου θα έπρεπε ίσως να ανανεώσω και να πάω κάπου δανεικός».

Θεωρείς ότι μετά τον Παναθηναϊκό, η πορεία σου δεν ήταν αυτή που περίμενες;

«Όχι δεν ήταν. Εκανα μια λάθος επιλογή, πηγαίνοντας στη Β’ Γερμανίας. Φεύγοντας από τον Παναθηναϊκό δεν έπρεπε να πάω εκεί. Ο προπονητής με ήθελε εκεί, ήταν τελείως διαφορετικός τρόπος προπόνησης. Αυτός ήθελε δύναμη και τρέξιμο. Αν εγώ είχα αυτά τα στοιχεία, εκείνος ήθελε πολλά παραπάνω. Ενώ αυτός με ήθελε, τελικά δεν με στήριξε, ήθελε ακραία πράγματα».

Δηλαδή;

«Μας πήγαινε για προπόνηση σε κάτι αμπελώνες που ήταν οργωμένοι. Ήταν μια μεγάλη πλαγιά. Μας έβαζε τα ποδοσφαιρικά και να ανεβαίνουμε την ανηφόρα στο οργωμένο κομμάτι. Το ανεβήκαμε με μεγάλες προβολές και μας βγήκε η γλώσσα. Μετά το κατεβήκαμε με την όπισθεν και αφού κατεβήκαμε, μας είπε να το πάμε άλλη μία».

Η ομάδα υποβιβάστηκε

«Μέχρι τα Χριστούγεννα ήμασταν τρίτοι, μετά κάναμε διακοπή και στο δεύτερο γύρο δεν κάναμε ούτε μια νίκη και πέσαμε».

Αυτό πως το εξηγείς;

«Φταίγαμε κι οι παίκτες. Χρειαζόταν μια αλλαγή προπονητή σίγουρα, αλλά στη Γερμανία δεν το κάνουν εύκολα αυτό».

«Μετά την ΑΕΛ δεν μπορούσα να βρω ομάδα, κάτι γινόταν»
Μετά;

«Μετά γύρισα Ελλάδα και πήγα στη Λάρισα. Καλή χρονιά και για εμένα και για την ομάδα.

Σωθήκαμε γρήγορα, πήραμε τη Λαμία εκτός έδρας και μετά φύγαμε διακοπές. Πήγαμε ημιτελικά και αποκλειστήκαμε με το ψαλιδάκι του Χριστοδουλόπουλου. Μετά, με τον Φυντάνη, έγινε ό,τι έγινε. Σ’ αυτόν τον προπονητή χρωστάμε ό,τι έγινε σε πρωτάθλημα και Κύπελλο. Ύστερα με τον πρόεδρο είχα ένα θέμα το οποίο λύθηκε κάπως περίεργα».

Μετά η Κύπρος;

«Πήγα να παίξω γιατί ήμουν ένα εξάμηνο χωρίς ομάδα. Δεν μπορούσα να βρω ομάδα ενώ είχα μια καλή σεζόν».

Πιστεύεις ότι κάποιοι έβαζαν λόγια για να μην σε παίρνουν σε ομάδες;

«Ε, πιστεύω ότι ίσως αυτό έγινε. Κάποια πράγματα είναι περίεργα. Στην Κύπρο έπαιξα το δεύτερο εξάμηνο και επανήλθα. Μετά πήγα στον Απόλλωνα, ανεβήκαμε στη Super League στα μπαράζ με την Ξάνθη. Ήταν περίεργη αυτή η διαδικασία, μπέρδεμα. Η Ξάνθη έπαιξε με πιτσιρίκια και εμείς είχαμε 7-8 παίκτες. Τέρμα δεν είχαμε γιατί ο Αναγνωστόπουλος είχε συμφωνήσει με τον Ιωνικό και τελικά γύρισε πίσω γιατί δεν είχε υπογράψει με τον Ιωνικό. Αν δεν γυρνούσε θα έπαιζα εγώ τέρμα, είχα δοκιμάσει. Μετά στη Super League νομίζω ότι κάναμε μία από τις καλύτερες χρονιές ως ομάδα, είχαμε φοβερό κλίμα. Προπονητής ο Παράσχος. Σεβασμός, ο άνθρωπος είναι κύριος με κεφαλαίο κάπα. Ο Κασναφέρης στον πάγκο βοηθούσε πολύ κι αυτός. Γενικά υπήρχε καλό κλίμα, αλλά ό,τι κάναμε το κάναμε για τον προπονητή και γι’ αυτό ήρθε η γρήγορη σωτηρία. Αποφάσισε να φύγει πριν τα play out και άσχημα. Σίγουρα δεν τιμούν κανέναν αυτά που έγιναν με τον πρόεδρο. Όμως, ό,τι έγινε στον Απόλλωνα εκείνη τη σεζόν οφείλεται στον κύριο Παράσχο και στο κλίμα που είχαμε φτιάξει μεταξύ μας οι παίκτες.

Φέτος ήρθα στην Καρδίτσα σε ένα νέο project. Στην αρχή δεν περίμενα να έρθω, γιατί όταν με πήρε ο Γκόλιας το Μάιο δεν ήξερα τι θα γίνει. Μετά με πήρε ξανά και μου εξήγησε τι θα γίνει, έβλεπα και εγώ κινήσεις… Δεν ήξερες τι θα γίνει ακόμη. Η πόλη αγκάλιασε την προσπάθεια που κάναμε και ήρθαν παίκτες ονόματα για την κατηγορία. Φτιάξαμε μια πολύ καλή ομάδα. Νομίζω ότι αν συνεχίσει αυτή η προσπάθεια μόνο καλά πράγματα θα γίνονται, αν και το πρωτάθλημα είναι δύσκολο και περίεργο.

Το πρωτάθλημα άργησε να ξεκινήσει, είναι πολλές οι ομάδες κι αυτό είναι απαράδεκτο. Για πολύ καιρό είχαμε τρία ματς την εβδομάδα. Δεν μας σεβάστηκαν καθόλου και ελπίζω να ξεκινάει καλά το πρωτάθλημα. Θα είναι πιο όμορφο. Βλέπουμε ομάδες να μπαίνουν, να βγαίνουν από το πρωτάθλημα κι αυτό δεν τιμά κανέναν. Στο Κύπελλο κάναμε μια εξαιρετική πορεία, φτάσαμε μέχρι τους “8” και αξίζουν μπράβο σε όλους. Την Καρδίτσα δεν την υπολόγιζαν και έφτασε σε μια φάση μαζί με Ολυμπιακό, ΠΑΟΚ, Παναθηναϊκό. Αν δεν υπήρχαν τα μέτρα για τον κορονοϊό, στο ματς με τον Παναθηναϊκό η εξέδρα θα ήταν φουλ. Απλά, αυτό το πλάνο θα πρέπει να στηριχτεί.

Η ομάδα δεν έχει ανέβει ακόμη Α’ Εθνική κι αυτό θέλουν οι άνθρωποι εδώ. Θέλω και εγώ να ειμαι μέρος αυτής της προσπάθειας. Αν το καταφέρουμε θα είναι τεράστιο επίτευγμα».

«Όποιος νιώθει άσχημα που παίζει στη Β’ Εθνική είναι κομπλεξικός»
Πώς θυμάσαι την κλήση σου στην Εθνική ομάδα;

«Ήταν μια περίοδος που η ομάδα πήγαινε καλά, αλλά και εγώ έκανα καλά ματς. Είχα πληροφορηθεί ότι μάλλον θα κληθώ και για μένα είναι ύψιστη τιμή να παίζεις στην Εθνική. Ήμουν και μέλος στα κλιμάκια και όταν ακούς τον εθνικό ύμνο ανατριχιάζεις. Με Μαρκαριάν κλήθηκα, είναι η ύψιστη τιμή όπως είπα».

Είχες θέση στην Α’ Εθνική;

«Ίσως να είχα, αλλά είναι πολλά πράγματα που συμβαίνουν. Προπονητές, τεχνικοί διευθυντές. Μπορεί κάποιος να μη θέλει τα στοιχεία μου».

Η ομάδα του Παράσχου στον Απόλλωνα Σμύρνης κακώς διαλύθηκε;

«Ετσι φάνηκε, σε μια ομάδα τις αποφάσεις τις παίρνει ο πρόεδρος. Είχε μια ομάδα που έπαιρνε αποτελέσματα και δεν κινδυνέψαμε. Μετά έφυγαν πολλοί παίκτες και έφυγε κι ο Παράσχος. Όλοι καταλάβαμε γιατί έφυγε ο Παράσχος κι αυτό ήταν για εμένα το μεγαλύτερο λάθος, αλλά αυτές τις αποφάσεις τις παίρνει ο πρόεδρος. Επειδή βγήκαν κάποιες δηλώσεις, ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του».

Επειδή έχεις παίξει στην Α’ Εθνική, σου φάνηκε άσχημο να παίζεις στη Β’;

«Δεν νιώθω άσχημα. Όποιος νιώθει άσχημα γι’ αυτό είναι κομπλεξικός. Υπάρχει η Α’ Εθνική αλλά κι η Β’. Ίσα ίσα είναι στόχος για μένα το ότι ήρθα στην Καρδίτσα. Θέλω να ανέβει η ομάδα, ο στόχος μου συμβαδίζει μ’ αυτόν της ομάδας. Υπάρχουν στόχοι και μπορείς να αναδειχθείς».

Την επόμενη σεζόν που θα σε δούμε;

«Θα είμαι στην Καρδίτσα και φέτος. Στόχος είναι να είμαστε περισσότερο ανταγωνιστικοί και αν μπορέσουμε να κάνουμε το βήμα για την άνοδο στη Super League».

Πηγή: gazzetta.gr

Στα «πράσινα» η Μέντιτς!

Previous article

Έφτασε στην Αυστρία η αποστολή (Vid)

Next article

You may also like

Comments

Leave a reply

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.