Adam’s shoes!

Boy meets girl. Girl meets boy. They fall in love. They get married. They divorce.

Τόσο κλασική ιστορία, όσο εκείνες από τη Βίβλο των ρομαντικών ταινιών. Με τις εκσυγχρονιστικές παραλλαγές τους να ανοίγουν το φάσμα του «ένα αγόρι γνώρισε ένα κορίτσι». Και καλά κάνουν. Στο ποδόσφαιρο, η αντιστοίχιση της κλασικής ρομαντικής κωμωδίας έρχεται επίσης σε μικρές προτάσεις.

Boy plays soccer. Boy loves soccer. Boy gets transferred. Boy fails. Boy gets second chance.

Φυσικά θα μπορούσε να είναι και κορίτσι. Μακριά από μας τα στερεότυπα και τα κλισέ. Μόνο που στην προκειμένη περίπτωση μιλάμε για αγόρι. Τον Άνταμ. Το αγόρι που πήρε τα ταλέντα του στην Γερμανία, τα πρόβαλλε και τα πλάσαρε με μάλλον αλαζονικό τρόπο, με αποτέλεσμα να πρέπει μετά να τα μαζέψει και να γυρίσει πίσω. Όχι ακριβώς στο σπίτι, αλλά σίγουρα πιο κοντά στο σπίτι. Πάμε, όμως, να το πιάσουμε από την αρχή.

Μπράβο, καλώς ήρθατε!

Οι σταθμοί ήταν τρεις. Ιντρίγια, όπου ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο. Μπράβο, όπου έφτιαξε το όνομά του στο σλοβενικό ποδόσφαιρο και η Ντομζάλε, όπου τον ανακάλυψαν οι σκάουτς. Στην πορεία του τα πρόσωπα εναλλάσσονταν. Όμως εναλλάσσονταν με έναν τρόπο παράδοξο, σα να ήθελε πάντα το σύμπαν να του παρέχει ένα δίκτυ ασφαλείας. Ο προπονητής του στην Ντομζάλε θα γινόταν προπονητής του στην Ριέκα, ο τεχνικός διευθυντής που τον πήρε στην Νυρεμβέργη ήταν ο ίδιος που πίεσε για να τον πάρει στην Κροατία – ο Άνταμ Τσέριν έγραφε χιλιόμετρα, όμως έμοιαζε να ακούει την ίδια φωνή στην πλοήγηση.

Στην Ντομζάλε έφτασε 15 ετών. Πέρασε τέσσερα χρόνια στην ακαδημία της, μέχρι να αρχίσει να βρίσκει χρόνο συμμετοχής. Τη σεζόν 2016-17 είχε μηδέν συμμετοχές στην πρώτη ομάδα. Το 2017 έκανε ντεμπούτο. 23 Ιουλίου του 2017, μια εβδομάδα αφότου είχε κλείσει τα 18 του χρόνια. Τη σεζόν 2017-18 ήταν, πλέον, βασικός. 41 συμμετοχές, οκτώ γκολ, εφτά ασίστ και talk of the town, που λέγαμε από μικρά παιδιά. «Είναι κάτι που περίμενα, αλλά δε σταματάω εδώ. Θέλω να γίνομαι διαρκώς καλύτερος. Με ικανοποιεί ότι έκανα μια εντυπωσιακή είσοδο στο ποδόσφαιρο, όμως στόχος μου είναι να συνεχίσω ακόμα ψηλότερα», έλεγε ο ίδιος, δείγμα της προσωπικότητας που δεν φείδεται αυτοπεποίθησης και φιλοδοξίας.

«Με την προσωπικότητα, την ωριμότητα και το ταλέντο που έχει, σίγουρα βλέπουμε έναν παίκτη που έχει δυνατότητες. Εγώ πιστεύω σε εκείνον, θεωρώ ότι έχει λαμπρό μέλλον μπροστά του. Δική μας δουλειά είναι να του παρέχουμε τις καλύτερες δυνατότητες εξελίξης, δική του δουλειά να τις εκμεταλλευτεί», σχολίαζε ο Σιμόν Ρόζμαν, προπονητής του τότε στην Ντομζάλε για να προσθέσει ο πολύπειρος Βόσνιος μέσος Σενιάντ Ίμπριτσιτς. «Πιστεύω ότι είναι ένας από τους καλύτερους νεαρούς παίκτες όχι μόνο στην Σλοβενία, αλλά σε όλο τον κόσμο».

Υπερβολή; Δεν το σκέφτηκε έτσι η Νυρεμβέργη το καλοκαίρι του 2019, δεν το σκέφτηκαν έτσι ούτε στην Σλοβενία, στην οποία είχε κληθεί από τα 18 του χρόνια. Έστω και στις προπονήσεις.«Μπορώ να πω ότι μου έκανε έκπληξη το πόσο γρήγορα ήρθε η κλήση. Όλα είναι υπέροχα, ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου δόθηκε», έλεγε ο Άνταμ. Και γρήγορα θα συνέχιζαν όλα να έρχονται.

Γερμανικό… μήλο!

Το καλοκαίρι του 2019 ήταν το τελευταίο (σ.σ. μέχρι το φετινό) που θα το ζούσαμε όπως το είχαμε συνηθίσει. Η άγνοια είναι συχνά ευλογία και ο κόσμος ακόμα ονειρευόταν χωρίς φόβο. Ήταν το καλοκαίρι που ο Νταμίρ Κάναντι άφηνε τον Ατρόμητο για την Γερμανία και το καλοκαίρι στο οποίο ο Άνταμ Τσέριν θα άφηνε την Σλοβενία για τον ίδιο προορισμό. «Έχουμε ποδοσφαιριστές τους οποίους προτιθέμεθα να πουλήσουμε ακόμα και για 100 χιλιάδες ευρώ, αλλά υπάρχουν κι εκείνοι που δεν πρόκειται να φύγουν για λιγότερα από ένα ή δύο εκατομμύρια», δήλωνε ο τεχνικός διευθυντής της Ντομζάλε και σε ένα καλοκαίρι που έφυγε ο Μπέντζαμιν Σέκσο για την Σάλτσμπουργκ έναντι 2,5 εκ. ευρώ, και ο Σαμάρ Νίκολσον για τη Σαρλερουά έναντι 1,5 εκ. ευρώ, ο Τσέριν θα ήταν ο επόμενος.

«Δεν έχουμε παίκτη σαν κι αυτόν. Αξίζει μέχρι και το τελευταίο σεντ που δαπανήσαμε». Διθυραμβικά τα σχόλια υποδοχής από τον τότε τεχνικό διευθυντή της Νυρεμβέργης, Ρόμπερτ Παλιτσούκα. Η Νυρεμβέργη έκλεινε το μεταγραφικό παζάρι στις καθυστερήσεις του Αυγούστου με τον Άνταμ Τσέριν να είναι η 13η της μεταγραφή, στη θέση 14ων παικτών που είχαν αποχωρήσει. Κάτι σαν τη Λάρισα, δηλαδή, αλλά σε χειμερινή μεταγραφική περίοδο. Και όλοι ξέρουμε πώς πάει αυτό για τη Λάρισα (ή τον Απόλλωνα)… Κάπως έτσι πήγε και για την Νυρεμβέργη του Νταμίρ Κάναντι.

Τον Νοέμβριο ο συμπαθής Αυστριακός είχε απολυθεί. Και ο Άνταμ; «Όλα εδώ είναι τόσο μεγάλα», δήλωνε όταν πρωτοπήγε στην βαυαρική πόλη, χωρίς ωστόσο να τον τρομάζει ο ανταγωνισμός. «Είμαι παίκτης που κάνει τη διαφορά. Ένας παίκτης που κάθε ομάδα χρειάζεται». Οκ, να χαλαρώναμε λίγο; Αναγκαστικά θα το έκανε: Πρώτη συμμετοχή 17 λεπτά, δεύτερη συμμετοχή εννέα λεπτά, τρία συμμετοχή τρία λεπτά. Έχει φύγει το μισό της σεζόν, έχει φύγει το 4-3-3 του Κάναντι που ευνοεί τα «οκτάρια», κι έχει έρθει το 4-2-3-1, το οποίο ευνοεί τα «εξάρια». Ο Τσέριν δεν τρελαίνεται – και θα στο πει – να παίζει πιο πίσω, αλλά το έκανε αναγκαστικά. Και η καταστροφή ήρθε!

Αμβούργο-Νυρεμβέργη, 30 Ιανουαρίου του 2020. 39.985 θεατές. Η δεύτερη ομάδα της κατηγορίας με την 17η. Πρώτη εμφάνιση ως βασικός, πρώτο ματς μετά το winter break, όπου προφανώς και κάτι έκανε καλά ο Σλοβένος στην προετοιμασία, ώστε να πείσει τον προπονητή του, Γενς Κέλερ, να τον ξεκινήσει. Στο 17ο λεπτό χάνει τη μπάλα και το Αμβούργο σκοράρει στην αντεπίθεση. Στο 40ο λεπτό παίρνει κίτρινη κάρτα για καθυστέρηση του ματς. Ένα λεπτό μετά γίνεται αλλαγή. Πριν καν συμπληρωθεί το ημίχρονο, πριν καν παίξουν 45 λεπτά. Δεν υπήρχε αμφιβολία για τη συνέχεια. Ο Άνταμ είχε δαγκώσει το μήλο. Αλλά, παραδόξως, το αμάρτημά του θα τον έστελνε στον… παράδεισο.

Η αναγέννηση!

Ας μην χρυσώνουμε το χάπι: Η Νυρεμβέργη έψαχνε έναν τρόπο να τον ξεφορτωθεί. Το συμβόλαιο που είχε υπογράψει το 2019 είχε διάρκεια τεσσάρων ετών και ο δανεισμός του στην Ριέκα ήταν διετής. Εν ολίγοις: Δεν καιγόμαστε και να γυρίσεις, βρε αδερφέ. Εν τω μεταξύ, ο κόσμος είχε αλλάξει. Ο κορωνοϊός είχε έρθει στη ζωή μας, οι καραντίνες, οι περιορισμοί, τα ματς χωρίς οπαδούς, η μεταγραφική περίοδος που έληξε το φθινόπωρο. Ενδιάμεσα είχε αλλάξει δουλειά και ο Ρόμπερτ Παλικούτσα. Ο τεχνικός διευθυντής της Νυρεμβέργης ήταν τώρα τεχνικός διευθυντής της Ριέκα κι αν κάτι δεν είχε αλλάξει ήταν η πίστη του στον Άνταμ.

Ο Σλοβένος θα μετακομίσει στην Κροατία και θα βρει πολλά περισσότερα από όσα περίμενε. «Ο πρώτος και βασικός μου στόχος ήταν να παίξω όσο το δυνατόν περισσότερο και να κάνω μια επανεκκίνηση στην καριέρα μου. Είμαι και θα είμαι για πάντα ευγνώμων στην Ριέκα γιατί μου έδωσε την ευκαιρία να παίξω ξανά ποδόσφαιρο σε υψηλό επίπεδο και με γέμισε αυτοπεποίθηση. Μου έδωσε το προνόμιο να γίνω και διεθνής με την εθνική ομάδα της Σλοβενίας».

Πραγματικά, όλα έγιναν μέσα σε μια σεζόν. Βασικός στην Ριέκα, συμμετοχές στους ομίλους του Europa League, και στο ξεκίνημα της προηγούμενης σεζόν βασικός και στα προκριματικά για το Παγκόσμιο Κύπελλο. Το αποκορύφωμα ήρθε όταν σκόραρε απέναντι στην Κύπρο στις 14 Νοεμβρίου του 2021. «Δεν ξέρω τι σκέφτεται για μένα η Νυρεμβέργη για έναν απλούστατο λόγο: Εδώ και ενάμιση χρόνο δε με έχει πάρει τηλέφωνο κανείς. Δε θα είχα πρόβλημα να σας πω τι θα γίνει το καλοκαίρι, αλλά δεν έχω ιδέα τι θα γίνει το καλοκαίρι».

Το καλοκαίρι ήρθε. Ο Άνταμ Τσέριν έκλεισε τη σεζόν με 37 εμφανίσεις, δύο γκολ και εφτά ασίστ, δούλεψε με τον Ντράγκαν Τόμιτς, έμαθε ότι η ρήτρα του έπεσε στα 900 χιλιάδες ευρώ, και περίμενε τη Ριέκα να τον αγοράσει. Η κροατική ομάδα δεν το έκανε – ήθελε διαπραγμάτευση από μηδενική βάση για να τον πάρει φθηνότερα. Ο Παναθηναϊκός είδε φως. Και μπήκε. Ήρθε η στιγμή να βρει το μέγεθός του.

Adam’s shoes…

Η αυτοπεποίθηση δεν του έλειψε ποτέ!

πηγή: sdna.gr