Και το μπάτζετ ανέβασε και την ποιότητα: Είχε πρόγραμμα ο Παναθηναϊκός

Το παζλ του βόλεϊ γυναικών του Παναθηναϊκού, συμπληρώθηκε ουσιαστικά. Μεγαλύτερες φιλοδοξίες και προσδοκίες για τις νταμπλούχες Ελλάδος. Θέλοντας ακόμη πιο άνετη κατάκτηση τίτλων, έχοντας όνειρα εκτός των συνόρων. Γι’ αυτό οι κινήσεις που έγιναν συνόδευσαν τα όνειρα και τις φιλοδοξίες που υπάρχουν.

Μετά την επιστροφή στην κορυφή για το τμήμα, η αλήθεια είναι πως υπήρξε υπερβολικά έντονη γκρίνια κι αμφισβήτηση. Εντός κι εκτός των… τειχών. Πολλοί πίστεψαν πως θα υπάρξει μείωση στο μπάτζετ, μείωση αγωνιστικής δυναμικής λόγω της απώλειας ενός σημαντικού χορηγού. Δείχνοντας κάποιοι να μην εμπιστεύονται τη διοίκηση που επανέφερε το τριφύλλι στην φυσική του θέση.

Ίσως να εξέφραζαν απλά την επιθυμία τους. Ειδικά οι εκτός Παναθηναϊκού, που είχαν δεδομένη την οπισθοχώρηση σε οικονομικό και αγωνιστικό επίπεδο. Δεν ήξεραν, δεν ρώταγαν; Όχι τίποτα άλλο, κατέληξαν να βρίσκουν ψεγάδια σε τρομερές αθλήτριες μέχρι και στα κιλά τους.

Μη συζητάμε περί ανέμων και υδάτων όμως, ας μπούμε στην ουσία. Ο Παναθηναϊκός του βόλεϊ γυναικών ακολούθησε τις επιλογές του προπονητή του. Ο Γκάιτς όρισε το πώς θα λειτουργήσει η ομάδα. Που είναι και το απόλυτα λογικό. Την επιτυχημένη συνταγή την έχουμε δει και στο βόλεϊ ανδρών.

Η Χαντάβα που αποτέλεσε παρελθόν, είναι λογικό να μην ήθελε να μείνει στον πάγκο για να έχει μπροστά της δυο ξένες από το υψηλό επίπεδο του ευρωπαϊκού βόλεϊ. Ούτε την ομάδα μπορεί να κατηγορήσει κανείς, ούτε φυσικά την αθλήτρια που έχει απαιτήσεις, αγαπάει τον σύλλογο αλλά έχει και εκείνη φιλοδοξίες. Ο Γκάιτς ήθελε μια παίκτρια με πολύ καλά χτυπήματα σε συνδυασμό με ασφάλεια στην υποδοχή. Η Ανάε τα εξασφαλίζει αυτά. Παίζει ολοκληρωμένο βόλεϊ και είναι περιζήτητη με συμβόλαια εξαψήφια.

Πήρε το μεγαλύτερο συμβόλαιο στον Παναθηναϊκό γιατί είναι αθλήτρια από το πάνω ράφι και μόνο έτσι μπορούσε να τη δελεάσει ο πρωταθλητής.

Όσο για τη Μέντιτς, η ταχύτητά στον τρόπο που αγωνίζεται, τα αθλητικά της προσόντα και η έφεση στο μπλοκ την καθιστούν μια επιλογή που θα κριθεί στο γήπεδο αλλά επί των τελευταίων δεδομένων που είχαμε με την Κρος, δεν υπολείπεται σε τίποτα. Και φυσικά η Ανθούλη στη θέση της διαγώνιας, ακόμη κι αν παίξει το μισό απ’ αυτό που μπορεί, είναι αναβάθμιση συγκριτικά με την Στεπανένκο και ο Παναθηναϊκός μπορεί να βρει χρυσό στην περίπτωση της και να εξασφαλίσει και το δικό του μέλλον και της αθλήτριας.

Η Παπαφωτίου έμεινε λαμβάνοντας δίκαιη αύξηση δεδομένου ότι είναι η καλύτερη Ελληνίδα πασαδόρος. Η Γκρόθες έμεινε με ακόμα μεγαλύτερη αύξηση που προβλεπόταν στην option του συμβολαίου που είχε υπογράψει πέρυσι. Η Ρόγκα, η Χατζηευστρατιάδου, η Μεταξά που έφεραν το πρωτάθλημα ανταμειφθηκαν με νέα συμβόλαια.

Τα «μαύρα» σενάρια για τα οικονομικά/το μπάτζετ, οδήγησαν στην σημαντική αύξηση του προϋπολογισμού. Αύξηση έναντι του ήδη υψηλού περυσινού. Κινήσεις με αθλητική λογική, πέρα απ’ την αναβάθμιση σε επίπεδο ονομάτων. Φρεσκάδα, ποιότητα, ταλέντο και κίνητρο. Συν τη συσπείρωση του κόσμου που όχι απλά δε μειώνεται αλλά ισχυροποιείται όλο και περισσότερο.

Αυτοί είναι και οι λόγοι που οδήγησαν κυρίως τις «φωνές» που εκφράζουν τον ανταγωνισμό, να προπαγανδίζουν με σενάρια φαντασίας θεωρώντας πως έτσι θα κάνουν ζημιά στον Παναθηναϊκό. Έτσι είναι ευκολότερο κιόλας να μην εστιάζουν στο τι -δεν- γίνεται, στις ομάδες που εκφράζουν. Αυτές που πρέπει να βελτιωθούν σημαντικά για να πλησιάσουν τον Παναθηναϊκό.

Αντ’ αυτού, ισχύει το όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια. Μόνο που η συγκεκριμένη λογική απλά θα παγιώνει όλο και περισσότερο την ανωτερότητα του Τριφυλλιού. Γρηγορότερα και ευκολότερα απ’ όσο και οι ίδιοι οι Πράσινοι θα το περίμεναν. Στο τέλος της ημέρας, όλοι και όλα κρίνονται στο γήπεδο. Ωστόσο στον Παναθηναϊκό έχουν κάθε δικαίωμα να είναι αισιόδοξοι για διατήρηση των σκήπτρων και το… κάτι ακόμα περισσότερο από την 8αδα που έπιασε πέρυσι στην Ευρώπη. Και μην ξεχνάμε ότι έχει αφήσει και μια θέση ξένης κενή…