19 facts για το 19ο «πράσινο» Κύπελλο Ελλάδας…

1. Ο Παναθηναϊκός απέδειξε για ακόμα μία φορά ότι είναι η πιο βαριά φανέλα της Ελλάδας. Με μπάτζετ μικρότερο από τους υπόλοιπους ανταγωνιστές του κατέκτησε τον έναν από τους δύο εγχώριους τίτλους, κλείνοντας έτσι γλυκά τη χρονιά. Όσο για τον ΠΑΟΚ; Όταν σε τελικούς Κυπέλλου Ελλάδας συναντάει την ΑΕΚ (2017, 2018, 2019), τον Ολυμπιακό (2001, 2021) ή τον Άρη (2003) ξεθαρρεύει. Αντιθέτως, όταν βλέπει πράσινο (2014, 2022) μαζεύεται…

2. Νίκη στο χορτάρι, νίκη και στην εξέδρα. Ο λαός του Παναθηναϊκού επικράτησε εμφατικά σε ένταση, παλμό και αριθμό του αντίστοιχου «ασπρόμαυρου» ο οποίος, τουλάχιστον, κέρδισε τα άτυπα βραβεία της πιο επιτυχημένης κατάσβεσης πυρκαγιάς και της πιο εύστοχης ρίψης πέτρας.

3. Πριν από πέντε χρόνια, ένα παιχνίδι μεταξύ Παναθηναϊκού και ΠΑΟΚ στο γήπεδο της Λεωφόρου διακόπηκε και κατακυρώθηκε υπέρ των Θεσσαλονικέων, για ένα μισοάδειο κουτάκι μπίρας που πέτυχε στο κεφάλι τον Βλάνταν Ίβιτς, αν και οι «πράσινοι» προηγούνταν 1-0. Ο Αϊτόρ θα μπορούσε -όπως ο Ίβιτς- να προφασιστεί τραυματισμό, να δηλώσει αδυναμία συνέχισης του αγώνα, να, να, να… Δεν το έκανε. Κάπως προκλητικός, βέβαια, ο πανηγυρισμός του, αλλά μην ξεχνάμε ότι επρόκειτο για τον μοναδικό -όπως αποδείχθηκε- σκόρερ ενός τελικού που ο Παναθηναϊκός ήθελε όσο τίποτα άλλο να κερδίσει. Με το πάθος να ξεχειλίζει, όλοι μπορεί να ξεφύγουν, κάποιες φορές…

4. Στις 25 Ιανουαρίου, 2022 σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης, είχα γράψει το εξής σκωπτικό σχόλιο: «Οι εργασίες αποκατάστασης προχωρούν με ταχύτατους ρυθμούς και θέλουμε να πιστεύουμε ότι το νέο σκέπαστρο του γηπέδου της Λεωφόρου Αλεξάνδρας θα έχει τοποθετηθεί το αργότερο έως την Παρασκευή. Για λόγους ασφαλείας, και μέχρι οι ειδικοί να αποφανθούν ότι δεν θα συντρέχει πια κίνδυνος όσον αφορά τη στατικότητα, η ομάδα δεν θα χρησιμοποιεί καθόλου τον ποδοσφαιριστή Γιάννη Κώτσιρα στα εντός έδρας παιχνίδια της». Ο Αρκάς αμυντικός του Τριφυλλιού, πάντως, έσωσε την ομάδα του από σίγουρη παραβίαση, απομακρύνοντας με δυσκολία την μπάλα πάνω στη γραμμή, όταν το momentum ήταν με τον Δικέφαλο του Βορρά. Του αξίζουν συγχαρητήρια, όχι μόνο για την ενέργειά του αυτή, αλλά και για τη συνολική εμφάνισή του, η οποία ήταν σχεδόν αλάνθαστη. Ίσως του οφείλω και εγώ μία συγγνώμη…

5. Fun fact: Όταν ο Παναθηναϊκός αντιμετωπίζει τον ΠΑΟΚ σε τελικούς Κυπέλλου φορώντας ριγέ φανέλα, τον κερδίζει. Αυτό συνέβη το 1955 (2-0), το 2014 (4-1, με τις ρίγες να είναι οριζόντιες) και το Σάββατο (1-0). Ο μοναδικός χαμένος τελικός του Τριφυλλιού ήταν το 1972, όταν η ομάδα του Φέρεντς Πούσκας παρατάχθηκε με ολόλευκες εμφανίσεις, με την τάξη να αποκαθίσταται πέντε χρόνια αργότερα (1977) στο ίδιο γήπεδο («Γεώργιος Καραϊσκάκης), με τον αθηναϊκό σύλλογο να επικρατεί 2-1, διατηρώντας την παραδοσιακή αμφίεσή του (πράσινη φανέλα, λευκό σορτ).

6. Για το ότι φτάσαμε στο σημείο ο Παναθηναϊκός να παρατάσσεται στον τελικό απέναντι σε μια ομάδα θεωρητικά καλύτερη από εκείνον, αλλά οι εταιρείες στοιχήματος να μοιράζουν ισότιμα το ποσοστό επικράτησης και τελικά οι Αθηναίοι να χρίζονται Κυπελλούχοι, η ούγια γράφει ένα όνομα: Ιβάν Γιοβάνοβιτς! Η ανανέωσή του είναι καθ’ όλα ορθή. Λάθος θα είναι η μη έμπρακτη στήριξή του από τον Γιάννη Αλαφούζο, ο οποίος, πλέον, είναι υποχρεωμένος να μην επαναλάβει τα λάθη προηγούμενων ετών και να αυξήσει αισθητά το μπάτζετ της περιόδου 2022-23, επαναφέροντας τον σύλλογο σε τροχιά πρωταθλητισμού, όπως δηλαδή του αρμόζει βάσει ιστορίας. Γιατί καλό το Κύπελλο, το πανηγυρίσαμε, το χαρήκαμε και ποτέ δεν το σνομπάρουμε, αλλά ο μεγάλος στόχος πρέπει να είναι πάντοτε το νταμπλ.

7. «Τι να μας πείτε για τον Λαόθ σας»… Ο Ισπανός διαιτητής έκλεισε τα μάτια σε πεντακάθαρη αποβολή του Αουγκούστο. Αν ο ΠΑΟΚ έμενε σε εκείνη τη φάση με δέκα ποδοσφαιριστές, το πιθανότερο είναι ότι το σκορ θα άνοιγε και άλλο υπέρ του Παναθηναϊκού. Στη δε φάση του πέναλτι υπάρχει διπλή παράβαση, στον Ιωαννίδη και τον Αϊτόρ. Κακώς φωνάζει ο κύριος Λουτσέσκου…

8. Τα τετριμμένα κλισέ του τύπου «ο τελικός πρέπει να είναι γιορτή του ποδοσφαίρου», κλπ., που χρησιμοποιούνται κατά κόρον, είναι και κάπως υποκριτικά. Η παρουσία φανατικών οπαδών και των δύο ομάδων, η καζούρα, τα καπνογόνα, τα πλακάτ, τα κερκιδοπανό, ακόμα και οι χειρονομίες ή η ανταλλαγή υβριστικών -αλλά όχι αντεθνικών- συνθημάτων δίνουν χρώμα σε ένα ντέρμπι. Ας μη γελιόμαστε, το γήπεδο δεν είναι εκκλησία και, καλώς ή κακώς, δεν θα γίνουμε ποτέ Ηνωμένο Βασίλειο. Μεταξύ μας, ίσως να μη θέλουμε κιόλας. Βέβαια, οι κροτίδες που εκτοξεύονται στον αγωνιστικό χώρο (ρίξτε τις στην τάφρο έστω, αν και πάλι είναι επικίνδυνες), τα στυλό-φωτοβολίδες, τα μαχαιρώματα (ευτυχώς δεν είχαμε τέτοια τούτη τη φορά) και οι πετροβολισμοί εναντίον ποδοσφαιριστών είναι τελείως διαφορετικά από όσα αναφέρω πιο πάνω και πρέπει να εξαλειφθούν από τους ίδιους τους οπαδούς.

9. Η ταχύτατη αποχώρηση των οπαδών του ΠΑΟΚ με τη λήξη του παιχνιδιού θύμισε σε πολλούς τον τελικό Κυπέλλου της 28ης Μαΐου 1986, όταν ο Παναθηναϊκός συνέτριψε 4-0 τον Ολυμπιακό, με τη μισή πλευρά του μαρουσιώτικου σταδίου να είναι κατάμεστη και την άλλη μισή άδεια! Φρονώ ότι στην περίπτωση που οι «πράσινοι» ανήκαν στην πλευρά των ηττημένων, ο κόσμος τους δεν θα τους γύριζε την πλάτη (τουλάχιστον σε τέτοιο βαθμό) και θα παρέμενε μέχρι και την απονομή για να τους χειροκροτήσει.

10. Άτυχος της βραδιάς ο τεράστιος Ντόκεν, μια συγκλονιστική μορφή της «πράσινης» κερκίδας. Πάνω στον ενθουσιασμό του για τη μεγάλη νίκη του Παναθηναϊκού, έπιασε μια κροτίδα που τελικά έσκασε στο χέρι του. Δυστυχώς έχει χάσει ένα μέρος του αντίχειρα και του μεσαίου δάχτυλού του. Ο ίδιος, πάντως, παρά τον αφόρητο πόνο που ένιωθε και το σοκ που υπέστη, δεν μιλιόταν, όχι κάποιον άλλο λόγο, αλλά επειδή δεν μπορούσε να παρευρεθεί στην απονομή! Περαστικά, γίγαντα. Εσένα τίποτα δεν μπορεί να σε πτοήσει…

11. Έξοδος στην Ευρώπη έπειτα από χρόνια και ζαμάνια, Κύπελλο Ελλάδας, πρωτάθλημα στην Κ19, διακρίσεις και στα υπόλοιπα τμήματα υποδομής (η ομάδα Κ18 διεκδικεί και εκείνη το πρωτάθλημα της ΕΠΣΑ), νταμπλ για την ομάδα των ακρωτηριασμένων, άνοδος για το ποδόσφαιρο γυναικών. Το «πράσινο» ποδόσφαιρο ανεβαίνει σε όλα τα επίπεδα. Ήταν δίκαιο, έγινε πράξη…

12. Στο τελευταίο ημίωρο του τελικού, οι ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού οπισθοχώρησαν, δίνοντας στον ΠΑΟΚ την ευκαιρία να πιστέψει ότι μπορεί να ισοφαρίσει. Αυτό συνέβη για δύο λόγους. Πρώτον, λόγω απειρίας σε τελικούς (μην ξεχνάμε ότι οι Θεσσαλονικείς είναι πιο μπαρουτοκαπνισμένοι σε παρόμοιες καταστάσεις, έχοντας κατακτήσει τέσσερα Κύπελλα Ελλάδας την τελευταία πενταετία) και δεύτερον, επειδή όσο περνάει ο χρόνος, συνηθίζεται οι παίκτες της ομάδας που προηγείται να δίνουν προτεραιότητα στο πώς θα κρατήσουν το αποτέλεσμα και όχι στο πώς θα το διευρύνουν. Το άγχος που διακατείχε την ομάδα του Ιβάν Γιοβάνοβιτς ήταν κάτι παραπάνω από εμφανές. Ήταν, όμως, και δικαιολογημένο. Οι Παναθηναϊκοί λαχταρούσαν αυτό το τρόπαιο, ίσως το είχαν και μεγαλύτερη ανάγκη από τους πιο χορτασμένους -τα τελευταία χρόνια- ΠΑΟΚτσήδες.

13. Η εικόνα του αγώνα έδινε την εντύπωση ότι ο Παναθηναϊκός, ακόμα και αν με χρήση VAR δεν καταλογιζόταν το πέναλτι που έκρινε την αναμέτρηση, αργά ή γρήγορα θα προηγούνταν στο σκορ. Ήταν πιο επικίνδυνος και πιο ζωηρός από τον Δικέφαλο του Βορρά, είχε καλύτερη κυκλοφορία της μπάλας, ενώ και η πράσινη πλευρά του ΟΑΚΑ έδινε μεγαλύτερο boost απ’ ό,τι η αντίστοιχη ασπρόμαυρη.

14. Ο Γιάννης Αλαφούζος δεν το έχει καθόλου με τις δηλώσεις… Μάλλον όμως και ο Γιώργος Βαρδινογιάννης είναι ντεφορμέ τελευταία. Παρά το γεγονός ότι στην ουσία δεν έχει άδικο (όντως, κάποια γεγονότα μετρίασαν τη χαρά όλων μας, όχι μόνο του πρώην προέδρου της ΠΑΕ Παναθηναϊκός), θα μπορούσε να είναι λίγο πιο διαχυτικός και κατά τι πιο ενθουσιασμένος για τη νίκη του Τριφυλλιού. Χαμογέλα λίγο, «Καπετάνιε», τι σου ζητάνε;

15.  Ο Κωνσταντίνος Αργυρός αφιέρωσε στην ομάδα ποδοσφαίρου του Παναθηναϊκού το κομμάτι «Αθήνα μου». Δεν είμαι fan του Αργυρού και γενικότερα του είδους μουσικής που εκπροσωπεί, αλλά ο άνθρωπος νιώθει, ξέρει, καταλαβαίνει. Από όσους δίνουμε καθημερινό επικοινωνιακό αγώνα για να μην οικειοποιηθούν την πρωτεύουσα αυτοί που δεν πρέπει ένα τεράστιο «μπράβo» στον τραγουδιστή και φίλο του Τριφυλλιού.

16. Όπως απονεμήθηκε, πολλά χρόνια αργότερα, το Κύπελλο Ελλάδας της περιόδου 1963-64 στην ΑΕΚ, θα πρέπει, έστω και μεταχρονολογημένα, να απονεμηθεί από κοινού και το Κύπελλο Ελλάδας της σεζόν 1961-62 σε Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό (όπως συνέβαινε επί πολλές δεκαετίες στην Αγγλία και το Charity Shield). Ο τελικός τότε διακόπηκε… λόγω σκότους. Δεν νοείται να μην υπάρχει Κυπελλούχος ή έστω συγκυπελλούχοι επειδή δεν υπήρχαν προβολείς στο γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας! Οι δύο «αιώνιοι» αντίπαλοι πρέπει να συμμαχήσουν έστω για μία φορά και να διεκδικήσουν νομικά τον τίτλο, όπως το έπραξαν αντίστοιχα κάποτε και οι «κιτρινόμαυροι»…

17. Αυτή ήταν η 30ή συμμετοχή του Παναθηναϊκού σε τελικό Κυπέλλου Ελλάδας. Οι Αθηναίοι μετρούν 19 νίκες, 10 ήττες και ένα «κουτάκι» (1962), ποσοστό επιτυχίας 65,5%. Το αντίστοιχο ποσοστό του ΠΑΟΚ είναι 36,3% (8 νίκες και 14 ήττες)…

18. Τα συγχαρητήρια της ΚΑΕ στην ΠΑΕ Παναθηναϊκός ήταν το νέο της ημέρας! Μακάρι και η ομάδα του μπάσκετ να χαρίσει ακόμα μία χαρά στον κόσμο του Τριφυλλιού, στους επερχόμενους τελικούς της A1, όσο δύσκολο και αν μπορεί αυτό να θεωρηθεί, με δεδομένο ότι ο Ολυμπιακός φαίνεται να υπερισχύει αγωνιστικά. Αλλά έχουμε ακόμα καιρό μέχρι να φτάσουμε εκεί και, αναμφίβολα, ο Παναθηναϊκός έχει το know how και τη φανέλα να διεκδικήσει… μέχρι τέλους (ουπς!) το έκτο συνεχόμενο πρωτάθλημα και 41ο της ιστορίας του.

19. Φτάσαμε αισίως στους 1658 επίσημους ομαδικούς τίτλους σε όλα τα σπορ και συνεχίζουμε!