Πάρις Λι: Ένα αμυντικό …μαμούνι με επιθετικές αρετές

Tο παιχνίδι του Πάρις Λι, που είναι ο εκλεκτός του Παναθηναϊκού για την θέση του πόιντ γκαρντ. Η αμυντική συνέπεια, η ικανότητα να παίξει με και χωρίς την μπάλα στα χέρια, το μικρό δέμας και το συγκεκριμένο στυλ παιχνιδιού στο οποίο έχει μάθει να παίζει

Ο Λι είναι ένας παίκτης που έχει κάνει μέχρι στιγμής στην καριέρα του όλα τα απαραίτητα βήματα, ανεβαίνοτας βήμα-βήμα στην ευρωπαϊκή βαθμίδα. Μετά την αποφοίτησή του από το Ιλινόις Στέιτ ξεκίνησε την ευρωπαϊκή του πορεία στην Αντβέρπ (με την οποία προκρίθηκε στο Final Four του 2019 στο Basketball Champions League όντας ο ηγέτης της), για να ακολουθήσει μία οριακά καλή σεζόν στο ιδιαίτερο περιβάλλον της Μπάμπεργκ (2019/20), το ξεπέταγμα στην Ορλεάνς πέρυσι (2020/21) και η ρούκι παρουσία στην EuroLeague με την Μονακό την φετινή σεζόν (2021/22), όπου είχε 7.2 πόντους, 1.4 ριμπάουντ, 2.4 ασίστ και 1 κλέψιμο μέσο όρο με 35.1% στα τρίποντα σε 19 λεπτά συμμετοχής.

Όλα αυτά είναι λίγο-πολύ γνωστά. Το θέμα πλέον είναι γιατί ο Παναθηναϊκός έσπευσε πάνω του πριν ακόμα ολοκληρωθεί η φετινή σεζόν και τι ελπίζει να πάρει από αυτόν.

Ένας παίκτης που παίζει με και χωρίς την μπάλα στα χέρια

Ξεκινώντας από τα βασικά: Ο Λι είναι ένας undersized πόιντ γκαρντ, ο οποίος συνηθίζει να παίζει σε υψηλές ταχύτητες. Όλες οι ομάδες που έχει αγωνιστεί μέχρι στιγμής στην πορεία του στην Ευρώπη συνήθιζαν να παίζουν γρήγορο μπάσκετ. Από την Αντβέρπ, μέχρι την Μπάμπεργκ, την Ορλεάνς και την Μονακό, αυτές είναι ομάδες που γενικά έπαιζαν/παίζουν σε υψηλό τέμπο και αγωνίζονται σε πρωταθλήματα που γενικά υπάρχει ταχύτητα και αθλητικά προσόντα, αν και οι Μονεγάσκοι κατέβασαν (λίγο) το τέμπο τους με τον Ομπράντοβιτς στον πάγκο τους. Αυτό είναι κάτι που ο κόσμος πρέπει να έχει υπόψη του όταν βλέπει τον βραχύσωμο γκαρντ.

Ο Λι είναι ένας αριστερόχειρας γκαρντ που ξεχωρίζει για την ικανότητά του να σουτάρει μετά από ντρίμπλα. Αρέσκεται να στήνει Pick and Roll στην κορυφή και προτιμά γενικά να σουτάρει μετά από δεξιά ντρίμπλα, τηρώντας επίσης σε μεγάλο βαθμό πλέον την λογική ότι τα σουτ του έρχονται είτε πίσω από την γραμμή του τριπόντου, είτε στο “ζωγραφιστό”, αν και όσο περνούν τα χρόνια μειώνει τις διεισδύσεις του. Σύμφωνα με το InStat Scout, σε κάθε μία από τις 5 σεζόν που βρίσκεται στην Ευρώπη σημειώνει τουλάχιστον 1 πόντο ανά κατοχή σε καταστάσεις Pick and Roll όπου εκδήλωσε προσπάθεια, σε ένα πολύ καλό νούμερο

Ο απόφοιτος του κολεγίου του Ιλινόις Στέιτ μπορεί επίσης να παίξει το Pick and Roll ως δημιουργός σε καλό, αλλά όχι ελίτ επίπεδο. Έχει την δυνατότητα να βρει τον ψηλό που ρολάρει στο καλάθι, ενώ – όταν πηγαίνει αριστερά – μπορεί να δει και την αδύνατη πλευρά για να πασάρει σε συμπαίκτη του στην περιφέρεια.

Τα προηγούμενα χρόνια – λόγω και του γεγονότος ότι ήταν ο βασικός χειριστής των ομάδων του – ο Λι ενίοτε το παράκανε με τις επιθετικές του επιλογές, παίρνοντας τραβηγμένα σουτ. Στην Μονακό ωστόσο ο ρόλος του άλλαξε λόγω της συνύπαρξής του με τον Μάικ Τζέιμς, με αποτέλεσμα να είναι πιο μετρημένος στις επιλογές του, πάντα τηρουμένων των αναλογιών.

Ιδού το Shot Chart του Αμερικανού την φετινή σεζόν στην EuroLeague:

Αυτό πάντως που κάνει πραγματικά χρήσιμο τον Λι είναι η ικανότητά του να είναι εξίσου αποδοτικός και χωρίς την μπάλα στα χέρια του. Ο Αμερικανός γκαρντ είναι μεν ένας παίκτης που του αρέσει να σουτάρει μετά από ντρίμπλα, ωστόσο είναι αποδοτικός (αν και δεν είναι κλασικός σουτέρ) σε Spot Up καταστάσεις (σουτ από στάση) και μπορεί να συνυπάρξει στο παρκέ με έναν γκαρντ που θέλει την μπάλα στα χέρια, κάτι που απέδειξε ακόμα περισσότερο φέτος παίζοντας στο πλευρό του Μάικ Τζέιμς. Δεδομένου ότι ο Παναθηναϊκός συνήθως δίνει την μπάλα συχνά στα χέρια του Νεμάνια Νέντοβιτς, αυτό το προσόν είναι απαραίτητο για να ανοίγει το γήπεδο καλύτερα.

Ο Λι μπορεί να σουτάρει εξαιρετικά από οπουδήποτε στο παρκέ μετά από ντρίμπλα, ωστόσο υπάρχει ένα σημείο στο οποίο δεν φτάνει σε αυτά τα νούμερα: Το τρίποντο από αριστερά στις 45 μοίρες όπου σουτάρει με 33% στην 5ετία που βρίσκεται στην Ευρώπη, πιθανότατα επειδή είναι αριστερόχειρας. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι κάτι τέτοιο τον κάνει λιγότερο επικινδυνο. Όπως και να έχει αν κάποιος παρατηρήσει το Shot Chart του με όλα τα σουτ που έχει επιχειρήσει την 5ετία που βρίσκεται στην Ευρώπη σε όλες τις διοργανώσεις μπορεί να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα:

Η πίεση στην μπάλα και το θέμα του ύψους

Στην άλλη πλευρά του παρκέ ο Λι είναι ένα… μαμούνι. Γνωστός από τα κολεγιακό του χρόνια για την άμυνά του πάνω στην μπάλα, ο Αμερικανός γκαρντ έχει την δυνατότητα να πιέζει συνεχώς τον αντίπαλο πόιντ γκαρντ και να του δυσκολεύει την ζωή. Παράλληλα, έχει πολύ ενεργά χέρια, κάτι που τον βοηθάει να κάνει αρκετά κλεψίματα. Αυτή η πίεση βέβαια συχνά οδηγεί σε αρκετά φάουλ, αλλά και σε κάποια περιττά ρίσκα, που μπορεί να δημιουργήσουν ανισορροπία στην άμυνα.

Την φετινή σεζόν η Μονακό είχε μία από τις καλύτερες άμυνες στο Pick and Roll στην EuroLeague και αυτό είναι κάτι σε έναν βαθμό πιστώνεται και στον Λι. Οι Μονεγάσκοι βέβαια έπαιζαν μία άμυνα που ξεκινούσε με την πίεση των γκαρντ τους πάνω στην μπάλα (όπως ο Λι), αλλά είχαν παράλληλα ως φιλοσοφία να κλείνουν προς τα μέσα (επειδή γενικά δεν είχαν μέγεθος στην περιφερειακή τους γραμμή) και να αφήνουν το σουτ στους αντιπάλους τους.

Το θέμα του ύψους του Λι είναι λογικό να αποτελέσει ένα ζήτημα. Ο Αμερικανός είναι ένας εξαιρετικός αμυντικός πάνω στην μπάλα και ένας παίκτης που από την φύση του παλεύει κάθε φάση στην άμυνα, ακόμα και όταν έχει μειονέκτημα στο ύψος στο Post. Έχει δυνατό κορμό και παλεύει να παίξει άμυνα από μπροστά. Διαθέτει ενεργά χέρια που τον βοηθούν να κάνει κλεψίματα αν ο παίκτης που τον ποστάρει αφαιρεθεί. Ακόμα κι έτσι όμως, δεν παύει να είναι 1.83 μέτρα.

Είναι δεδομένο ότι οι καλές ομάδες θα τον σημαδέψουν, οπότε είναι απαραίτητο να έχει στο πλευρό του παίκτες με μέγεθος. Η Μονακό προσπαθούσε να προσαρμοστεί σε αυτό στέλνοντας συνήθως βοήθεια με το που έπαιρνε την μπάλα ο αντίπαλος του Λι, κάνοντας double-team. Αυτό απαιτεί αντίστοιχα έναν συγχρονισμό, καλές αμυντικές περιστροφές και αποφασιστικότητα. Όλα αυτά βέβαια είναι πράγματα που θα απασχολήσουν τον Παναθηναϊκό όταν αποφασίσει με ποιους παίκτες θα πλαισιώσει τον Αμερικανό.

Την φετινή σεζόν η Μονακό είχε μία από τις καλύτερες άμυνες στο Pick and Roll στην EuroLeague και αυτό είναι κάτι σε έναν βαθμό πιστώνεται και στον Λι. Οι Μονεγάσκοι βέβαια έπαιζαν μία άμυνα που ξεκινούσε με την πίεση των γκαρντ τους πάνω στην μπάλα (όπως ο Λι), αλλά είχαν παράλληλα ως φιλοσοφία να κλείνουν προς τα μέσα (επειδή γενικά δεν είχαν μέγεθος στην περιφερειακή τους γραμμή) και να αφήνουν το σουτ στους αντιπάλους τους.

Το θέμα του ύψους του Λι είναι λογικό να αποτελέσει ένα ζήτημα. Ο Αμερικανός είναι ένας εξαιρετικός αμυντικός πάνω στην μπάλα και ένας παίκτης που από την φύση του παλεύει κάθε φάση στην άμυνα, ακόμα και όταν έχει μειονέκτημα στο ύψος στο Post. Έχει δυνατό κορμό και παλεύει να παίξει άμυνα από μπροστά. Διαθέτει ενεργά χέρια που τον βοηθούν να κάνει κλεψίματα αν ο παίκτης που τον ποστάρει αφαιρεθεί. Ακόμα κι έτσι όμως, δεν παύει να είναι 1.83 μέτρα.

Είναι δεδομένο ότι οι καλές ομάδες θα τον σημαδέψουν, οπότε είναι απαραίτητο να έχει στο πλευρό του παίκτες με μέγεθος. Η Μονακό προσπαθούσε να προσαρμοστεί σε αυτό στέλνοντας συνήθως βοήθεια με το που έπαιρνε την μπάλα ο αντίπαλος του Λι, κάνοντας double-team. Αυτό απαιτεί αντίστοιχα έναν συγχρονισμό, καλές αμυντικές περιστροφές και αποφασιστικότητα. Όλα αυτά βέβαια είναι πράγματα που θα απασχολήσουν τον Παναθηναϊκό όταν αποφασίσει με ποιους παίκτες θα πλαισιώσει τον Αμερικανό.