Η ψυχή των πανηγυρισμών ήταν ο Τάσος Χατζηγιοβάνης.
Να φύγουμε από την Καλογρέζα, να πάμε πιο νότια, στο Teatro, στο μεγάλο γλέντι του Παναθηναϊκού για την κατάκτηση του Κυπέλλου. Αξίζει να σταθούμε σε κάτι. Τόσο ως συμπεριφορά στο ΟΑΚΑ όσο και στα μπουζούκια. Η ψυχή των πανηγυρισμών ήταν ο Τάσος Χατζηγιοβάνης. Μπορεί να μην έπαιξε ούτε λεπτό, μπορεί φέτος να ήταν αναπληρωματικός αλλά είναι από μικρό παιδί στο ”τριφύλλι” και δεν είχε πανηγυρίσει τίποτα. Στη πιο δύσκολη εποχή του συλλόγου, τα χρόνια μόνο εύκολα δεν ήταν. Το χάρηκε με την ψυχή του, έδωσε ρεσιτάλ, έβαψε πράσινα τα μαλλιά του, έριξε και την ζεϊμπεκιά του.
Είναι ασυγχώρητο αυτό το μεγάλο ταλέντο να παραμένει στάσιμο λόγω νοοτροπίας. Αν κάτσει κανείς να μετρήσεις πόσες ”πατάτες” έκανε φέτος θα χάσει το μέτρημα. Δυστυχώς δεν κατάλαβε ποτέ ότι ο Γιοβάνοβιτς τον είχε στο μυαλό του ως ένα μεγάλο στοίχημα. Αν δεν ήταν έτσι θα τον είχε στείλει εκτός ομάδας πολύ καιρό τώρα o Σέρβος τεχνικός. Μακάρι, όπου και αν συνεχίσει την καριέρα του, να μπορέσει να ωριμάσει. Αν ωριμάσει, η καριέρα του θα πάρει την πορεία που της αξίζει.
Comments