By Η «μετάλλαξη» μιας soft ομάδας που δεν μπορούσε να νικήσει σε ντέρμπι μέχρι τον Φεβρουάριο σε μια «μηχανή αποτελεσμάτων» που κλείνει τη σεζόν ως η καλύτερη του πρωταθλήματος.
Με τέτοια γηπεδική αύρα και με τέτοια ορμητικότητα στο «κύμα» που έχει ανέβει ο Παναθηναϊκός δεν θα μπορούσε να χάσει βαθμούς από τον ελλιπή ΠΑΣ Γιάννινα που παρατάχθηκε στη Λεωφόρο χωρίς Περέα, Πίρσμαν, Ερασμούσπε, Καραχάλιο, δηλαδή χωρίς ολόκληρη τη σπονδυλική στήλη του. Το ματς ήταν θέμα… ενός γκολ. Το κράτησε ο Λοντίγκιν όσο το κράτησε, το έβαλε με ισχυρή δόση τύχης στο 37′ ο Βιγιαφάνιες αφού προηγουμένως οι Πράσινοι είχαν ξοδέψει πέντε φάσεις. Κι όταν το τρίποντο «κλείδωσε» με το απίστευτης έμπνευσης σουτ του Μαουρίσιο (κάτω από τα πόδια του Οικονομόπουλου στη γωνία όπου ο κίπερ δεν έχει οπτικό πεδίο), εγένετο πάρτι και το σκορ έφτασε στο 4-0. Σετ μπολ και ματς μπολ μαζί στην εορταστική Λεωφόρο που ήταν εφέτος το μεγαλύτερο όπλο αυτής της ομάδας και προσέλκυσε φίλους της ομάδας οι οποίοι δεν…πολύ-πατούσαν στο γήπεδο τα δύο προηγούμενα χρόνια. Μια εβδομάδα πριν από τον τελικό Κυπέλλου εναντίον του πιο «σκληραγωγημένου» και έμπειρου ΠΑΟΚ ο οποίος, όμως, έχει ξεχάσει τι σημαίνει η λέξη «νίκη», ο Παναθηναϊκός βρίσκεται στο πικ του.
Μέσα ο Γκατσίνοβιτς και μάλιστα κεφάτος και έτοιμος όπως φάνηκε στο ματς με τον ΠΑΣ. Μέσα ο Κουρμπέλης που δείχνει όλο και καλύτερα από παιχνίδι σε παιχνίδι με καταλυτική παρουσία στο 2-1 επί του Ολυμπιακού στο Φάληρο. Μέσα ο Μακέντα που έλειπε από τον Ιανουάριο. Γκολ ο Καρλίτος που δεν είχε σκοράρει εντός του 2022! Πρώτο γκολ ο Βιγιαφάνιες στην εφετινή σεζόν. Σούπερ εμφάνιση από τον Χουάνκαρ, ο οποίος είχε αποβληθεί στα Γιάννενα, δεν είχε παίξει με τον Ολυμπιακό και είχε μέτρια απόδοση με την ΑΕΚ. Και το σημαντικότερο: προοπτική αποφόρτισης για τους Σένκεφελντ, Βέλεθ, Κώτσιρα, Ρουμπέν Πέρεθ, Παλάσιος και Αϊτόρ την Τρίτη στην Τούμπα. Ένα εξίσου πολύτιμο δώρο για παίκτες που αγωνίζονται non stop στα play offs και είναι πάρα πολύ επιβαρυμένοι συγκριτικά με τη regular season, διότι έπαιζαν αδιάλειπτα σε διαδοχικά απαιτητικά ματς, υπό την πίεση του αποτελέσματος.
Ο Παναθηναϊκός έχει μετατραπεί στον… προ Μαρσέιγ ΠΑΟΚ! Δεν χάνει ποτέ! Εντός – εκτός έδρας, είτε παίζει καλά, είτε είναι κατώτερος του αντιπάλου του. Γιατί; Διότι εκτός από τη χημεία της «καθιερωμένης» ενδεκάδας του, μπολιάστηκε βήμα – βήμα με απίστευτη αυτοπεποίθηση, βρήκε σε μια ομάδα 30άρηδων νεανικό ενθουσιασμό και εφηβικά κίνητρα για επιτυχία στις… πανελλήνιες εξετάσεις (για τις… ευρωπαϊκές υπάρχει χρόνος ακόμα).
Μια ομάδα η οποία μέχρι την προτελευταία αγωνιστική της regular season δεν είχε νικήσει ούτε σ’ ένα ντέρμπι και είχε να επιδείξει ως σημαντικότερες επιτυχίες της δυο εντός έδρας τρίποντα με 2-0 επί του Αρη και του ΠΑΣ Γιάννινα έχει μετατραπεί σε μια μηχανή αποτελεσμάτων! Μια ομάδα που μπορούσε να δεχθεί γκολ με… κάθε τρόπο (ατομικό σφάλμα, στατική φάση, κόντρα επίθεση) έφτασε στο σημείο να έχει δεχθεί μόνο ένα γκολ σε ροή αγώνα στα τελευταία 13 ματς (από τον Ζίβκοβιτς στη Λεωφόρο, εκτός από το πέναλτι του Αμραμπατ και το γκολ του Τικίνιο από στατική φάση). Μια ομάδα η οποία εκτός έδρας δεν είχε νικήσει ούτε μία από τις πρώτες οκτώ της βαθμολογίας πάει να τερματίσει αήττητη (και) μακριά από τη Λεωφόρο στα play offs!
Ξεκίνησε με βαθμολογικό μειονέκτημα έναντι ΑΕΚ και Αρη. Δεν έκανε θετική εκκίνηση (εντός έδρας 1-1 με την Ενωση από την οποία βάσει απόδοσης θα μπορούσε να είχε ηττηθεί). Εχασε κατά τη διάρκεια των play offs τον Βέλεθ, τον Χουάνκαρ, τον Ιωαννίδη, τον Γκατσίνοβιτς… Αναγκάστηκε λόγω ίωσης και τραυματισμών να ταξιδέψει με 13 παίκτες + πιτσιρικάδες στη Θεσσαλονίκη για το καθοριστικό στην ψυχολογία της ομάδας και στην οικονομία των play offs 0-0 με τον Αρη στη δεύτερη αγωνιστική, όταν ακόμα έβλεπε τους Κιτρινόμαυρους Αθήνας και Θεσσαλονίκης από χαμηλά. Αναγκάστηκε να παίξει 5-4-1 με Σάρλια – Κουρμπέλη – Σένκεφελντ και να αφήσει στον πάγκο για «συντήρηση» Ρουμπέν Πέρεθ και Χουάνκαρ στο «Γ. Καραϊσκάκης» όπου νίκησε μετά από οκτώ χρόνια! Δεν πήγαν όλα «ρολόι», δεν ήταν όλα ρόδινα. Χρειάστηκαν πολλές κουβέντες με τους παίκτες, ώρες ανάλυσης, σωστή αξιολόγηση των μετρήσεων για τις αντοχές και τα όρια κάθε «βασικού» και περισσότερο απ΄ όλα τολμηρές κι γενναίες αποφάσεις από τον «Γιοβάνοβιτς πόρομ – πορόμ ποομπέρομ – περόμ».
Και τελικά ήταν αυτή η τάση του προπονητή σε αλλαγές που οδήγησε τον Παναθηναϊκό στην τελική επιτυχία! Ασφαλώς ήταν «άλλη» ομάδα πριν από τον Ιανουάριο δίχως τον Μπαρτ Σένκεφελντ. Με τον Ολλανδό, όμως, «έφαγε» τρία στο Βόλο και τρία στο Ηράκλειο, με τον Ολλανδό στην ενδεκάδα ηττήθηκε εντός έδρας από τον Αστέρα Τρίπολης και εκτός έδρας από τον Παναιτωλικό. Aσφαλώς τον βοήθησε με την οξύνοια και την ποδοσφαιρική παιδεία του ο δανεικός Μιγιάτ Γκατσίνοβιτς περισσότερο απ΄όσο περιμέναμε όλοι. Ασφαλώς είχε τη συνεισφορά του ο αρχηγός Κουρμπέλης. Όμως ο Παναθηναϊκός δεν θα είχε φτάσει στο σημείο να χαρακτηρίζεται από όλους ως η καλύτερη ομάδα στο «κλείσιμο» της σεζόν αν ο προπονητής του δεν ήταν και ανοιχτόμυαλος εκτός από δουλευταράς, ρεαλιστής και σεμνός.
Στα 60 του ο άνθρωπος δεν αλλάζει εύκολα. «Κολλάει» εύκολα. Όμως ο Γιοβάνοβιτς άλλαξε σε πάρα πολλά συγκριτικά με την εκκίνηση της σεζόν. Αλλαξε πρόσωπα, διατάξεις, man management με «μαστίγιο και καρότο». Βρήκε περισσότερους τρόπους ανάπτυξης, αποφάσισε να αξιοποιήσει και τις κόντρα επιθέσεις, άλλαξε νοοτροπία όταν αποφάσισε να αποτινάξει το «πάμε να παίξουμε όπως ξέρουμε» με το «πάμε να πάρουμε το αποτέλεσμα κι αν μπορούμε να παίξουμε όπως ξέρουμε».
Εγινε πιο «ευέλικτος», έγινε πιο ρεαλιστής γιατί είχε μέσα του το «πρέπει». Είχε μέσα του το βάρος της ευθύνης απέναντι σ’ αυτό που γράφει «Παναθηναϊκός» ως προς τη βαρύτητα του μεγέθους και την επίτευξη ενός στόχου που δεν ήταν άπιαστος.
Ας μην υπερβάλλουμε, ο Παναθηναϊκός μ’ αυτό το ρόστερ και μ’ αυτό το μπάτζετ δεν έκανε κάποια τεράστια υπέρβαση επειδή θα παίξει τελικά στον β’ προκριματικό γύρο του Conference League. Υπέρβαση έκανε με την απόδοσή του. Με την αλλαγή προς το καλύτερο συγκεκριμένων παικτών. Με τα αποτελέσματά του, κυρίως εναντίον του Ολυμπιακού αλλά και συνολικά στα play offs. Με τη συμπεριφορά του που ξεκινούσε από τον χαρακτήρα του προπονητή. Μ’ όλα αυτά έκανε υπέρβαση εφέτος ο Παναθηναϊκός, όχι επειδή (μ’ αυτή την απογοητευτική ΑΕΚ…) κατάφερε να πάρει μια θέση στην πρώτη τετράδα. Θα είναι ακόμα μεγαλύτερη η υπέρβαση αν κατακτήσει το Κύπελλο, σ’ ένα ματς που ξεκινά από το «ξερό» 50%-50%! Μα ακόμα κι αν δεν τα καταφέρει, η κληρονομιά της εφετινής σεζόν στο DNA της ομάδας είναι ανεκτίμητης αξίας, παρότι την επόμενη σεζόν οι αλλαγές δεν αναμένονται λίγες.
Πηγή: gazzetta.gr
Comments