By Και αυτό δεν είναι μια απλή νίκη, είναι ο θρίαμβος του Γιοβάνοβιτς!
Ο Παναθηναϊκός,, δεν νίκησε χθες κυρίως λόγω της απόδοσής του στον αγωνιστικό χώρο ή του πλάνου και της ενδεκάδας του Γιοβάνοβιτς. Νίκησε κυρίως διότι ήταν πνευματικά πιο έτοιμος από τον αντίπαλό του. Και αυτό δεν είναι μια απλή νίκη, είναι ο θρίαμβος του Γιοβάνοβιτς! Το θαύμα του Παναθηναϊκού δεν είναι ότι έκλεισε τους χώρους, ήταν πειθαρχημένος/συγκεντρωμένος/παθιασμένος, ούτε ότι βρήκε ένα απίθανο γκολ του εκπληκτικού Παλάσιος και μια κεφαλιά του Σένκεφελντ. Αλλά ότι από το γκολ του Τικίνιο στο 70’ μέχρι το 97’ δεν δέχθηκε ούτε μισή καθαρή φάση από τον πρωταθλητή! Ούτε μισή! Ο Παναθηναϊκός που συνήθως κατέρρεε σαν τραπουλόχαρτο στο «Γ. Καραϊσκάκης» σε αντίστοιχες περιπτώσεις (έχει «γυρίσει» παιχνίδια και παιχνίδια ο Ολυμπιακός…) είχε για πρώτη φορά μετά από εκείνο το 0-3 του 2014 την ικανότητα, την πίστη, τη θετική ενέργεια και το καθαρό μυαλό να μπει στο β’ μέρος για να αναζητήσει το δεύτερο γκολ, αλλά και τον χαρακτήρα για να μην λυγίσει στην ισχύ της έδρας, στη δύναμη της κερκίδας, στις σέντρες του αντιπάλου.
Ηταν αυτό μια επιπλέον απόδειξη της προόδου που έχει συντελεστεί επί Γιοβάνοβιτς σε «άυλα» πεδία. Σ’ αυτά που δεν φαίνονται. Σ’ αυτά που λέγονται, γίνονται, «ζυμώνονται» στα αποδυτήρια. Στην αλλαγή της νοοτροπίας των παικτών. Για χρονικό διάστημα δέκα μηνών είναι ένα τεράστιο, πολύτιμο επίτευγμα για τον συγκεκριμένο προπονητή και τους συνεργάτες του, για το οποίο δικαιούνται να αισθάνονται υπερήφανοι ακόμα κι αν ο Παναθηναϊκός μείνει ως εκ θαύματος πια εκτός Ευρώπης και ηττηθεί το επόμενο Σάββατο στον τελικό του ΟΑΚΑ. Eίναι αληθινό επίτευγμα διότι ο Σέρβος: α) παρέλαβα μια σμπαραλιασμένη ψυχολογικά και ποδοσφαιρικά ομάδα β) δεν δεν είχε υποστήριξη από κάποιον τεχνικό διευθυντή γ) αυτά τα αποδυτήρια δεν ήταν ούτε τα πιο «δεκτικά» ούτε τα πιο «εύκολα»…
Comments