By Η μεγαλύτερη νίκη της τελευταίας πενταετίας, έχει α’’ την κορφή ως τα νύχια της τη σφραγίδα του Γιοβάνοβιτς.
Στο βράδυ που είχαν νικήσει η Άρης (με τεράστιο διπλό στην Τούμπα) και η ΑΕΚ και τον είχαν προσπεράσει. Κι όμως ο Παναθηναϊκός δεν λύγισε κάτω απ’ αυτό το βάρος.
Και μολονότι πήγε στο Φάληρο τρομερά καταπονημένος, διότι το τελευταίο τρίμηνο και το αήττητο σερί του (12 ματς μαζί με το Κύπελλο) βγήκαν με έναν κορμό 13-14 παικτών κι ο Σέρβος τεχνικός γνώριζε πως έπρεπε να κάνει αλλαγές, ο Παναθηναϊκός και ο προπονητής του απλά δεν… μάσησαν.
Ο Γιοβάνοβιτς προετοίμασε ένα εξαιρετικό πλάνο τακτικά, απορρόφησε κάθε επιθετικό όπλο και προσπάθεια του Ολυμπιακού με την τριάδα στην άμυνα (καταπληκτικοί οι Κουρμπέλης, Σένκεφελντ και Σάρλια) και στην επίθεση πέτυχε τον απόλυτο… αιφνιδιασμό. Ο Παλάσιος βρήκε χώρο στο… ξέφωτο και χτύπησε εκεί που δεν το περίμενε κανείς με ένα καταληκτικό γκολ, βγαλμένο απ’ τα πιο όμορφα όνειρα κάθε φίλου του Παναθηναϊκού.
“Χορός” πάνω στον Αβραάμ Παπαδόπουλο, δύο προσποιήσεις κι ένα υπέροχο πλασέ εκεί που η μπάλα απλά δεν πιανόταν. Αυτό που χρειαζόταν ο Παναθηναϊκός για να βρει ψυχολογία και ακόμη μεγαλύτερη πίστη.
Ο “χρυσοκέφαλος” Μπαρτ Σένκεφελντ
Στο δεύτερο ημίχρονο παρά την αναμενόμενη πίεση του Ολυμπιακού, μετά την είσοδο και του Τικίνιο στο γήπεδο δίπλα στον Ελ Αραμπί, ο Παναθηναϊκός κράτησε την ψυχραιμία του και την αυτοσυγκέντρωσή του. Κι εκεί όπου όλοι θα περίμεναν πως τα πράγματα θα ζόριζαν για τους “πράσινους”, ήρθε το δεύτερο χτύπημα από τον “χρυσοκέφαλο” Μπαρτ Σένκεφελντ που γράφει πλέον ιστορία.
Όπως και με τον Άρη, αλλά πολύ πιο αποφασιστικά αυτή τη φορά, μπήκε με την μπάλα στα… δίκτυα στο 54’ με την κεφαλιά που δεν μπόρεσε να σταματήσει κανείς στην “ερυθρόλευκη” άμυνα. Ο Παναθηναϊκός είχε φέρει πλέον το ματς εκεί που ήθελε. Και δεν θα μπορούσε πια να χάσει αυτή τη νίκη απ’ τα χέρια του.
