Ο καλός ο μαθητής

Tα δεδομένα και τα ζητούμενα του Παναθηναϊκού πριν από την τελική ευθεία των 23 ημερών που θα καθορίσει τα πάντα στην τρέχουσα σεζόν.

Να, λοιπόν, που βρέθηκε και η ομάδα την οποία ο Παναθηναϊκός νίκησε τέσσερις φορές εφέτος. Δυο μέσα – δυο έξω. Είναι η ομάδα από την οποία πριν λίγα χρόνια είχε πάθει τα μεγαλύτερα χουνέρια. Και στο πρωτάθλημα και στο Κύπελλο. Η ομάδα της οποίας το αφεντικό δεν ήθελε στον πρώτο γύρο να συνεργαστεί με τους ανθρώπους που έχουν μετατρέψει σε «χαλιά» τα «χάλια» πολλών ελληνικών γηπέδων τα δύο τελευταία χρόνια. Αξίζουν «μπράβο» στη Λαμία για το πλάνο της στη ρεβάνς, για την τόλμη της, για τον τρόπο με τον οποίο εγκλώβισε (στο 3-5-2 που γινόταν 3-6-1 σε αμυντική φάση) τον Παναθηναϊκό με υπεραριθμία στον κεντρικό άξονα και του όρθωσε αδιαπέραστο «στοπ» από την αριστερή πτερυγά του, η οποία συνήθως είναι η πιο παραγωγική, με Χουάνκαρ – Βιγιαφάνιες – Αϊτόρ.

Αυτή τη φορά ο Τζιανλούκα Φέστα δεν παρέταξε διώροφο πούλμαν, αλλά μια ομάδα με ξεκάθαρο σχέδιο και για το πώς θα περιορίσει και για το πώς θα λαβώσει τον Παναθηναϊκό. Ομως ειδικά σ’ αυτό το παιχνίδι συνέβη αυτό ακριβώς που ανέφερε ο πάντα μετριοπαθής και αντικειμενικός στις δημόσιες τοποθετήσεις του, Ιβάν Γιοβάνοβιτς. «Μίλησε» η ατομική ποιότητα. Ενα λάθος του Τζαντετόπουλου, ένα εκπληκτικό ρολάρισμα του σώματος από τον Φώτη Ιωαννίδη, ένα υπέροχο πλασέ, 0-1 και τέλος. Αυτή τη φορά ο Παναθηναϊκός δεν είχε… δέκα ευκαιρίες όπως στο πρώτο ματς. Είχε μόνο μια πολύ καλή στιγμή με το άστοχο πλασέ του Παλάσιος προτού βρει δίχτυα ο Ιωαννίδης, ο οποίος φαίνεται να φορτίζει αυτοπεποίθηση και να βάζει αέρα στα νεανικά πανιά του στην πιο κρίσιμη καμπή ολόκληρης της σεζόν. Σε 23 μέρες ο Παναθηναϊκός παίζει πέντε ματς στα play offs (Αρη και ΠΑΣ Γιάννινα στη Λεωφόρο, όλα τα ντέρμπι εκτός έδρας, κατά σειρά σε ΟΑΚΑ – Φάληρο – Τούμπα) και έναν τελικό Κυπέλλου, διεκδικώντας την επιστροφή στην Ευρώπη και ένα τρόπαιο. Τέτοια άνοιξη, με στόχους, με προσδοκίες, με όνειρα, δεν είχε ζήσει από το 2017, όταν με τον Μαρίνο Ουζουνίδη στον πάγκο είχε αποκλειστεί με εκείνο το αλησμόνητο και απίθανο 4-0 στην Τούμπα.

ΠΑΟΚ και πάλι λοιπόν, όπως το 2014! Μα από τότε έχουν αλλάξει σχεδόν τα πάντα στον Δικέφαλο… Η ομάδα εναντίον της οποίας ο Παναθηναϊκός έχει σταθερά τα χειρότερα αποτελέσματα τα τελευταία χρόνια. Προσοχή: όχι απαραίτητα τις χειρότερες εμφανίσεις, αλλά τα χειρότερα αποτελέσματα. Τον νίκησε και πέρυσι στη Λεωφόρο (και μάλιστα με αναπάντεχη τριάρα), τον νίκησε και εφέτος με τα χίλια ζόρια (2-1 στη Λεωφόρο), αλλά συγκριτικά με τον Ολυμπιακό ο Δικέφαλος είναι πιο «δύσκολος» για τον Παναθηναϊκό. Ειδικά αυτός, ο ατσάλινος εφετινός ΠΑΟΚ συγκριτικά με αυτόν, τον εφετινό Ολυμπιακό, ο οποίος σε τρία ματς δεν έχει βάλει ούτε γκολ στους Πράσινους. Στη μοναδική ομάδα που ακόμα δεν έχουν νικήσει στην τρέχουσα σεζόν!

Είτε έχει κερδίσει το εισιτήριο στο Conference League, είτε το έχει χάσει, ο Παναθηναϊκός αουτσάιντερ θα είναι στον τελικό του ΟΑΚΑ. Αουτσάιντερ θα ήταν και εναντίον του πρωταθλητή Ελλάδας, τώρα είναι μεγαλύτερο. Οι πιθανότητές του θα αυξηθούν αν δεν έχει το άγχος του «όλα ή τίποτα». Αν έχει ήδη στο τσεπάκι το διαβατήριο της επιστροφής στην Ευρώπη. Ομως και πάλι το φαβορί θα είναι μια ομάδα με απόλυτα ενεργούς 22-23 παίκτες. Μια ομάδα ενισχυμένη με τον Ολιβέιρα, μια ομάδα σκληραγωγημένη στα πολύ δύσκολα (Μίντιλαντ – Γάνδη – Μαρσέιγ, προημιτελικοί με ΑΕΚ, ημιτελικοί με Ολυμπιακό), ένα σύνολο με τρομερή αυτοπεποίθηση που δεν λυγίζει ποτέ! Μια ομάδα η οποία – εν αντιθέσει με τον Παναθηναϊκό που παίζει τα ρέστα του στα επόμενα πέντε ματς και διαθέτει ρεαλιστικά ενεργό ρόστερ 15 παικτών – έχει την πολυτέλεια της διαχείρισης στα play offs. Κι ας έχει ο ΠΑΟΚ την υποχρέωση ενός επιπλέον αγώνα, του εξ’ αναβολής εναντίον του Ολυμπιακού. Θα βρει τον τρόπο και τον χρόνο να γιατρέψει τις πάμπολλες ανοιχτές πληγές του, ενώ στον Παναθηναϊκό το μόνο που μπορεί να συμβεί είναι να ανοίξουν περισσότερες, εφόσον ο Γιοβάνοβιτς χρησιμοποιεί την… κλασική ενδεκάδα με αλλαγές τους Μαουρίσιο, Αλεξανδρόπουλο, Καρλίτος και Σάντσες. Αυτοί είναι όλοι κι’ όλοι υπό νορμάλ συνθήκες.

Και, ναι, αυτοί είναι ικανοί να το πάρουν το Κύπελλο! Είναι η πιο φορμαρισμένη, η πιο βελτιωμένη, η πιο μονταρισμένη ομάδα από την εκκίνηση του β΄γύρου και μετά. Η ομάδα που βρήκε εναλλακτικές επιλογές στην επίθεση (έφτασε να παίρνει γκολ και από τον φορ της), που δεν δέχεται γκολ εύκολα πια, που… έστρωσε χαρακτήρα στα ντέρμπι, που σκλήρυνε και έμαθε να παίζει και να παίρνει το αποτέλεσμα που θέλει. Ομως ακόμα δεν έχει κερδίσει τίποτα αυτός ο Παναθηναϊκός, εκτός από τη συμπάθεια και την εκτίμηση φίλων και «εχθρών». Αυτή, όμως, δεν αρκεί ούτε για την Ευρώπη ούτε για την κούπα εναντίον μιας ομάδας που έμαθε να υπερπηδά όλα τα εμπόδια.

Ο εφετινός Παναθηναϊκός έκανε πολλές υπερβάσεις από τον Ιανουάριο μέχρι σήμερα, αλλά είναι σαν τον διαβασμένο μαθητή πριν από τις Πανελλήνιες. Ολα θα κριθούν εκείνες τις έξι μέρες, σ’ αυτά τα έξι ματς…