By Δύο γκολ από τον Αντωνιάδη και ένα από τον Καμάρα, έφεραν τα πάντα “τούμπα” και ο Παναθηναϊκός “σφράγισε” την πιο χρυσή σελίδα του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Τι και αν είχε ηττηθεί με το “βαρύ” 4-1 στην έδρα του Ερυθρού Αστέρα; Είχε έρθει η ώρα να “μιλήσει” η Λεωφόρος. Ο Παναθηναϊκός βρισκόταν στα ημιτελικά του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, αφού στους “8” είχε ήδη αποκλείσει την πολύ δυνατή Έβερτον.
Μια “πορεία” που λίγοι πίστευαν. Μετά το τέλος του πρώτου ημιτελικού, φαινόταν σαν να είχαν όλα κριθεί. Και πως η ρεβάνς της Αθήνας, θα έπαιρνε “μορφή” διαδικαστικού χαρακτήρα. Υπολόγιζαν όμως, χωρίς την…μαχητική ψυχή του Τριφυλλιού.
Η ομαδάρα του Φέρενς Πούσκας, ευτύχισε να βρει γρήγορα ένα γκολ με (ποιον άλλον) τον Αντωνιάδη. Ο ίσως πιο “καυτός” κεντρικός επιθετικός της Ευρώπης εκείνη τη σεζόν, “ανέβασε” τον δείκτη του σκορ στο 55′, κάνοντας το 2-0. Έτσι, οι Πράσινοι χάρη στο έκτος έδρας γκολ που είχαν σημειώσει στην Σερβία, ήθελαν ένα γκολ για να πάρουν προβάδισμα πρόκρισης.
Και αυτό, ήρθε στο 63′. Ο Καμάρας “όπλισε” εντός περιοχής και το δυνατό του σουτ κατέληξε στα δίχτυα. Είναι ίσως μέχρι και σήμερα, το σημαντικότερο τέρμα στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου, σε συλλογικό επίπεδο.
Η κατάσταση δεν άλλαξε στο τελευταίο μισάωρο και με αυτό τον τρόπο, ο Παναθηναϊκός είχε κλείσει…εισιτήρια για το Γουέμπλεϊ, όπου θα αντιμετώπιζε τον Άγιαξ του Γιόχαν Κρόιφ, στον μεγάλο τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών (μετέπειτα Champions League) για τη σεζόν 1970-1971.
πηγή: paopantou.gr
Comments