Έρχεται το καλοκαίρι που μπορεί να κάνει τον Παναθηναϊκό διεκδικητή του πρωταθλήματος…

Οι συνθήκες πρωταθλητισμού που έχει δημιουργήσει στον Παναθηναϊκό ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς και οι καθοριστικές μεταγραφικές κινήσεις που πρέπει να γίνουν και που θα επαναφέρουν στην αγωνιστική κανονικότητα το ”τριφύλλι”.

Είναι ζωτικής σημασίας ζήτημα για κάθε ποδοσφαιρικό οργανισμό η συνέχεια. Η μαγική λέξη ”continuity”. Η διαδικασία της εξέλιξης, της πρόδου, της βελτίωσης πάνω σε στέρεες βάσεις, η δημιουργία συγκεκριμένων αρχών σε επίπεδο φιλοσοφίας και ενός ”κορμού” σε ότι αφορά τα πρόσωπα, στοιχεία που δημιουργούν συνοχή απαιτούμενη για την επίτευξη υψηλών στόχων. Το ράβε-ξήλωνε ποτέ δεν οδήγησε πουθενά, ειδικά στο ‘‘τριφύλλι” όπου έχει ξεπεράσει τις 120 μεταγραφές την τελευταία δεκαετία.

Εδώ και χρόνια ο Παναθηναϊκός αγνοούσε την συνθήκη που θα συναντήσει μπροστά του το καλοκαίρι που μας έρχεται. Πάνε πέντε χρόνια από την τελευταία φορά που ο σύλλογος είχε ένα ανταγωνιστικό σύνολο υπό τις οδηγίες του Μαρίνου Ουζουνίδη και την τεχνική διεύθυνση του Νίκου Λυμπερόπουλου, το οποίο το μόνο που ήθελε για να κάνει πρωταθλητισμό ήταν 3-4 κινήσεις από το πάνω ράφι. Ένας εξαιρετικός προπονητής υπήρχε, όπως επίσης υπήρχε και ένας πολύ καλός ”κορμός” ποδοσφαιριστών που θα έδιναν την συνέχεια, με τις μεταγραφές να βάζουν το κάτι παραπάνω που έλειπε.

Ο Βλαχοδήμος κάτω από τα δοκάρια, ο Χουλτ στο αριστερό άκρο της άμυνας, ο Κουλιμπαλί στο δεξί, ο Μολέδο στο κέντρο των μετόπισθεν. Ο Ζέκα, ο Κουρμπέλης και ο Βιγιαφάνιες στη μεσαία γραμμή, ο Μπεργκ στην κορυφή της επίθεσης, ο Εμποκού και ο Κλωναρίδης στα άκρα. Οι δύο βασικότεροι ”πυλώνες”, όμως, ο Ζέκα και ο Μπεργκ πουλήθηκαν εκείνο το καλοκαίρι και στην συνέχεια ακολούθησε ότι ακολούθησε, με το κλαμπ να πληρώνει ακριβά τις συνέπειες για την επόμενη πενταετία.

Στο φινάλε της φετινής σεζόν και ανεξάρτητα από την κατάληξή της, ο Παναθηναϊκός έχει μπροστά του μία πολύ ευνοϊκή συνθήκη για την επόμενη ημέρα

1. Την παρουσία στον πάγκο του Ιβάν Γιοβάνοβιτς, ο οποίος από την καμένη γη που βρήκε, έφτιαξε ένα ανταγωνιστικό σύνολο και δημιούργησε συνθήκες πρωταθλητισμού ενόψει της νέας αγωνιστικής περιόδου. Ο Σέρβος τεχνικός με την σοβαρότητα, την μεθοδικότητα και το know how που έχει στο να ”χτίζει” ομάδες, παρουσίασε τον καλύτερο Παναθηναϊκό των τελευταίων ετών, μία ομάδα που κυριαρχεί πάνω στο χορτάρι και με την απαραίτητη ενίσχυση θα μπορέσει να κάνει το επόμενο βήμα. Στο δικό μου το μυαλό, στη δική μου θεωρία για το ποδόσφαιρο, η παραμονή του για τα επόμενα χρόνια θα έπρεπε ήδη να έχει ανακοινωθεί.
2. Την ανάδειξη ενός ”κορμού” παικτών που δείχνουν ότι μπορούν να αποτελέσουν κομμάτι ενός συνόλου που θα μπει στο γήπεδο την επόμενη αγωνιστική περίοδο για να διεκδικήσει το πρωτάθλημα. Ο Μπρινιόλι στην εστία, ο Χουάνκαρ στα αριστερά, ο Βέλεθ με τον Σένκεφελντ στους στόπερ, ο Κώτσιρας δεξιά. Ο Ρούμπεν, ο Βιγιαφάνιες, ο Κουρμπέλης στη μεσαία γραμμή, ο Γκατσίνοβιτς αν παραμείνει. Οι Αϊτόρ και Παλάσιος στα ”φτερά” της επίθεσης, ο Ιωαννίδης και ο Καρλίτος ως λύσεις στη κορυφή.
3. Την αποχώρηση ποδοσφαιριστών με σημαντικά συμβόλαια, οι οποίοι δεν λογίζονται στις πρώτες επιλογές του προπονητή, οπότε θα ”ανοίξουν” σημαντικό χώρο στο μπάτζετ για ενίσχυση. Οι 550 χιλιάδες του Μαουρίσιο, οι 300 χιλιάδες του Λούντκβιστ, τα 200 του Σάντσες, τα 450 του Αγιούμπ, οι 600 χιλιάδες του Βιτάλ, τα 200 του Μπεκ, τα 150 του Χατζηγιοβάνη και ένα 650άρι σε πιθανή αποχώρηση ενός εκ των Καρλίτος, Μακέντα. Ένα ποσό πάνω από 3 εκατομμύρια ευρώ, ξέχωρα από το ποσό που φαίνεται πως είναι διατεθειμένη να παρέχει η διοίκηση στο ποδοσφαιρικό τμήμα για σημαντικές ”’ενέσεις” ποιότητας. Μην ξεχνάμε πως πέρσι δαπανήθηκε 1.7 εκατομμύρια ευρώ για την αγορά του Σεμπάστιαν Παλάσιος, κάτι που όπως φαίνεται θα συμβεί φέτος για την αγορά σέντερ φορ από το πάνω ράφι.

Από κει και πέρα και έχοντας μια ξεκάθαρη εικόνα τόσο για τον τρόπο που θέλει ο Γιοβάνοβιτς να παίζει ο δικός του Παναθηναϊκός, όσο και από τις αδυναμίες του συνόλου, οι ”πράσινοι” κατά την ταπεινή μας άποψη, θα πρέπει να έχουν ως προτεραιότητα:

• Την απόκτηση ενός σέντερ φορ που θα έρθει και θα κάνει την διαφορά. Μπορεί να γίνει μεγάλη συζήτηση για τα χαρακτηριστικά, ωστόσο, σε ένα πράγμα θα συμφωνήσουν όλοι: Στην εκτελεστική δεινότητα, στο εύκολο γκολ, στα ”σίγουρα” 15 γκολ την σεζόν. Τώρα αν μπορεί να βρεθεί κάποιος που να μπορεί για παράδειγμα να πιέζει τον αντίπαλο με την αποτελεσματικότητα του Παλάσιος ή να μπορεί με την ταχύτητά του να ξεχωρίζει, ακόμη καλύτερα.
• Την προσθήκη ενός αριστεροπόδαρου στόπερ-ηγέτη που θα ανεβάσει επίπεδο το κέντρο της άμυνας του Παναθηναϊκού και θα δώσει ακόμη περισσότερες επιλογές και λύσεις στο build up, συστατικό του παιχνιδιού, στο οποίο ποντάρει πολλά το τεχνικό επιτελείο για την ανάπτυξη της ομάδας.
• Την μεταγραφή ενός κεντρικού μέσου από το πάνω ράφι. Του λείπει του συνόλου ένα 8άρι που θα παίζει με ένταση, θα μπορεί να πατάει εξίσου καλά έξω και από τις δύο περιοχές, θα έχει ταχύτητα, θα προσφέρει στο σκοράρισμα και στη δημιουργία, χωρίς να έχει αδυναμίες αμυντικά. Ένας Μαουρίσιο στα 28 του, με λίγα λόγια και απλά. Αν δεν βρεθεί φόρμουλα παραμονής του Γκατσίνοβιτς ή αν αποχωρήσει ο Βιγιαφάνιες, γίνεται εύκολα κατανοητό πως αλλάζουν τα δεδομένα και ο αριθμός των μεταγραφών θα πρέπει να αυξηθεί, όπως και θα διαφοροποιηθούν ανά περίπτωση και τα χαρακτηριστικά.
• Την αναβάθμιση στο αριστερό και το δεξί άκρο της άμυνας. Ο Παναθηναϊκός έβγαλε όλη την σεζόν χωρίς ουσιαστικό back up του Χουάνκαρ, καθώς ο Χατζηθεοδωρίδης δεν ήταν στα πλάνα του προπονητή. Από κει και πέρα και από την στιγμή που το συμβόλαιο του Φακούντο Σάντσες λήγει, όσο τίμιος και αν είναι ο Αργεντινός άσος, το ”τριφύλλι” θα πρέπει να βρει έναν μπακ που να μπορεί να παίξει την θέση, όπως ο Χουάνκαρ, αν θέλει να κάνει αναβάθμιση. Μαζί με τον αναγεννημένο στα play offs Γιάννη Κώτσιρα να συνθέσουν ένα πολύ δυνατό δίδυμο επιλογών.
• Η αποχώρηση του Τάσου Χατζηγιοβάνη και η διαφαινόμενη επιστροφή του Ματέους Βιτάλ στην Κορίνθιανς(εκτός και αν παραμείνει με νέο δανεισμό) δημιουργούν δύο κενά στις θέσεις των ακραίων μεσοεπιθετικών, όπου μία ομάδα που παίζει με 4-3-3 θα έπρεπε να έχει τουλάχιστον τέσσερις. Αϊτόρ και Παλάσιος είναι οι σταθερές αξίες και οι παίκτες που έχουν πάρει σπίτι τους την φανέλα του βασικού. Οπότε δύο ακόμη εξτρέμ, όπου ιδανικά θα μιλάμε για δύο διαφορετικά προφίλ ώστε να υπάρχει πληθώρα επιλογών και χαρακτηριστικών.

Παράλληλα και για να αυξήσει τις πιθανότητες επιτυχίας, ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να δημιουργήσει έναν πολύ καλύτερο μηχανισμό, μία πολύ πιο λειτουργική δομή οργάνωσης και λειτουργίας σε αυτό το κομμάτι. Η μεταγραφική περίοδος του περσινού καλοκαιριού και το χειμερινό παζάρι, θα έπρεπε να έχουν διδάξει την διοίκηση του κλαμπ πως σε αυτό τον τομέα δεν δύναται να λειτουργήσει όσο αποτελεσματικά πρέπει ο σύλλογος περιμένοντας τα πάντα από τον προπονητή και τις προτάσεις των ατζέντηδων. Όπως επίσης δεν είναι ιδανικό σενάριο το ”ξεκινάω τις κινήσεις μετά το τέλος της σεζόν”, καθώς ο προγραμματισμός είναι το Α και το Ω και αρκετές αξιόλογες περιπτώσεις μπορεί ήδη να έχουν χαθεί.

Όπως και να᾽χει , το ”τριφύλλι” αν δεν πυροβολήσει τα χέρια του, θα πάει σε ένα καλοκαίρι ”στρωμένο”, σε μία μεταγραφική περίοδο που αν κάνει αυτά που πρέπει, θα μπορεί να παραταχθεί στο επόμενο πρωτάθλημα με τον μίνιμουμ στόχο που αρμόζει στο μέγεθός του: Την διεκδίκηση του πρωταθλήματος.