Και τίτλους πήρε και Ευρώπη έπαιξε γιατί ….είχε πρόγραμμα!

Το Κύπελλο Ελλάδας του 2010 έμοιαζε μακρινό για τους φίλους του Παναθηναϊκού. Οι πράσινοι έπρεπε να περιμένουν μια δεκαετία για να σηκώσουν ξανά τρόπαιο όταν και με την κατάκτηση του League Cup έσπασαν την ανομβρία μιας δεκαετίας. Στο ενδιάμεσο ο Παναθηναϊκός ταλαιπωρήθηκε πολύ, δεν ήταν άτυχος ώστε να φτάνει κοντά σε τίτλους και να τους χάνει αλλά ήταν σε «συναγερμό» για την επιβίωση του.

Η απουσία ισχυρής διοίκησης και χρηματοδότη έφεραν τον Παναθηναϊκό κοντά στην καταστροφή. Μεσολάβησαν αναλαμπές, όπως η πορεία του 2014-2015, όταν και η ομάδα υπό τις οδηγίες του Δημήτρη Ανδρεόπουλου για πρώτη χρονιά έφτασε μια ανάσα από τους τελικούς χάνοντας την πρόκριση από τον μετέπειτα πρωταθλητή ΠΑΟΚ με 3-2 νίκες. Ωστόσο αυτό ήταν καθαρά ένα δημιούργημα Ανδρεόπουλου καθώς τα οικονομικά προβλήματα ουδέποτε είχαν λυθεί. Ο κόσμος ήταν ο βασικός χρηματοδότης της ομάδας δίνοντας βοήθεια ακόμα και για βασικά προβλήματα όπως η μετακίνηση και η διαμονή της ομάδας σε αρκετές περιπτώσεις.

Η παρουσία του Δημήτρη Γιαννακόπουλου είναι δεδομένο πως έδωσε λύσεις και τακτοποίησε τα οικονομικά ζητήματα της ομάδας και αυτό κανένας δεν μπορεί να το αρνηθεί. Όσον αφορά το αγωνιστικό, όμως, τα λεφτά από μόνα τους δεν δίνουν τη λύση. Ο Δημήτρης Ανδρεόπουλος κατάφερε να χτίσει μια ομάδα και όχι να αγοράσει μια ομάδα. Αυτό είναι το κλειδί που έκανε τον Παναθηναϊκό να βρει σταθερότητα και να βρεθεί στην κορυφή ξανά και ξανά και να τον ωθήσει ακόμα και σε ευρωπαϊκή διάκριση.

Ο Ανδρεόπουλος δεν είναι απλά ένας προπονητής αλλά με βάση τα ποδοσφαιρικά δεδομένα θα μπορούσαμε να τον λογίζουμε ως μάνατζερ καθώς όχι μόνο κοουτσάρει τον Παναθηναϊκό αλλά είναι ικανός σκάουτερ, ψυχολόγος και τα περασμένα χρόνια ακόμα και διαχειριστής των οικονομικών. Πολύ σημαντικό δεδομένο είναι πως ο προπονητής των πρασίνων είναι ένας άνθρωπος που έζησε τον Παναθηναϊκό και ως παίκτης για πολλά χρόνια, αγαπήθηκε και αγάπησε το σύλλογο και τον έβαλε πάνω από όλα και όλους. Επαγγελματίας μεν αλλά και λάτρης του Παναθηναϊκού λειτούργησε με γνώμονα το καλό της ομάδας όλα αυτά τα χρόνια. Δεν βιάστηκε να γιγαντώσει τον Παναθηναϊκό και αυτό λειτούργησε θετικά για να αποφύγει η ομάδα το φαινόμενο του… πυροτεχνήματος.

Έτσι, όταν το 2019 ο Παναθηναϊκός αποκλείστηκε από την Κηφισιά στους προημιτελικούς υπήρξε φυσικά απογοήτευση αλλά όλοι γνώριζαν ότι οι βάσεις έχουν μπει για κάτι καλό. Και αυτό φάνηκε ένα χρόνο μετά όταν οι πράσινοι κατέκτησαν πρωτάθλημα και League Cup. Οι τίτλοι του 2020 βασίστηκαν στην ομάδα του 2019 η οποία με τη σειρά της κράτησε στοιχεία από τα προηγούμενα χρόνια. Αν δεν υπήρχε το επιτυχημένο 2020 αλλά και η επόμενη χρονιά σκληρού ανταγωνισμού που μπορεί να μην έφερε τίτλο αλλά χαλύβδωσε τον Παναθηναϊκό τότε δε θα υπήρχε ούτε το φετινό πρωτάθλημα ούτε η πορεία τους 4 του Challenge Cup.

Το επιτελείο των πρασίνων έκανε μεταγραφές από το πάνω ράφι, όπως ο Ντερ Ντρις και ο Στάλεκαρ, και φυσικά έντυσε ξανά στα πράσινα έναν από τους καλύτερους Έλληνες παίκτες, τον Θανάση Πρωτοψάλτη, αλλά διατήρησε τον κορμό των προηγούμενων ετών και συνέχισε να παράγει νεαρούς αθλητές όπως ο Μάρκου, ο Σερεμέτης και ο Ρουσόπουλος οι οποίοι εξελίσσονται σταθερά και με υπομονή. Το μυστικό της επιτυχίας είναι αυτό, η υπομονή. Για να έχεις μέλλον στον αθλητισμό πρέπει να έχεις παρόν και αυτό το ξέρει πολύ καλά ο Δημήτρης Ανδρεόπουλος. Η αποχώρηση του Δημήτρη Γιαννακόπουλου από τα κοινά του ερασιτέχνη δεν έδινε την πολυτέλεια για ατέλειωτες αγορές ακριβών παικτών. Αυτό σημαίνει πως απαιτείται πλάνο το οποίο θα αξιοποιεί το υλικό που υπάρχει στην πρώτη ομάδα αλλά και στις υποδομές και αυτό είναι ο σκεπτικό του κόουτς των πρασίνων.

Ο Παναθηναϊκός έχει έναν πολύ έξυπνο και μεθοδικό προπονητή. Για αυτό το λόγο η εξέλιξη της ομάδας είναι σταθερή, οι τίτλο συνεχίζονται και η όρεξη για ευρωπαϊκές διακρίσεις μεγαλώνει και παίρνει σάρκα και οστά. Οι πράσινοι είναι ξανά μια ομάδα πρωταθλητισμού, όπως επιτάσσει το μέγεθος και η ιστορία του, και με τη λογική και τα δεδομένα που λειτουργεί πλέον έχει λαμπρό μέλλον σε Ελλάδα και Ευρώπη.