By Η πρόοδος που έδειξε ο Παναθηναϊκός απέναντι σε κλειστή άμυνα
Μια ομάδα, η οποία έχει μόλις πριν από 3 ημέρες νικήσει έναν μεγάλο αντίπαλο και έχει ξεσπάσει και εκτονωθεί ψυχολογικά κατά τους πανηγυρισμούς είναι μια ομάδα που αντιμετωπίζει τον κίνδυνο να έχει “αδειάσει” και να μην αντιμετωπίσει με την ίδια συγκέντρωση, την ίδια ένταση και το ίδιο πάθος το επόμενο παιχνίδι. Ειδικά όταν δεν “προκαλεί” τέτοια συναισθήματα και τέτοια νοοτροπία το όνομα του αντιπάλου. Ο Παναθηναϊκός όμως κατάφερε, παίζοντας πάνω κάτω με τους ίδιους ποδοσφαιριστές που είχαν ξεκινήσει απέναντι στον Ολυμπιακό, να μπει με την σωστή νοοτροπία στο παιχνίδι με την Λαμία. Συνέβη προφανώς και επειδή η παρουσία στον τελικό του Κυπέλλου αποτελούσε από μόνη της έναν σημαντικό παράγοντα παρακίνησης για τους ποδοσφαιριστές. Συνέβη όμως κυρίως επειδή ο προπονητής μεταδίδει την σωστή νοοτροπία.
Ο Παναθηναϊκός μπήκε στο τερέν της Λεωφόρου με την διάθεση να καθαρίσει την πρόκριση προκειμένου να μη ζορίσει τον εαυτό του στη ρεβάνς της ερχόμενης Τετάρτης. Και ακριβώς επειδή είχε αυτή τη νοοτροπία δεν “σταμάτησε” στο 1-0 και έψαξε πολύ το δεύτερο γκολ. Κατά τη διάρκεια αυτού του παιχνιδιού η ομάδα του Ιβάν Γιοβάνοβιτς έδειξε την πρόοδο που έχει κάνει, στο τακτικό κομμάτι, στην αντιμετώπιση τέτοιων καταστάσεων παιχνιδιού.
Απέναντι σε μια ομάδα με 10 ή 11 παίκτες πίσω από την μπάλα, η οποία προσπαθούσε πολύ να διατηρεί τη συνοχή της και να μικραίνει το γήπεδο όπου κυκλοφορούσε την μπάλα ο Παναθηναϊκός, οι ποδοσφαιριστές του Γιοβάνοβιτς έδειξαν την πρόοδό τους.
Άλλαζαν ρυθμό στην ανάπτυξη, ανέβαζαν πολύ τον ρυθμό απέναντι σε μια ομάδα που προσπαθούσε παντοιοτρόπως να τον μειώσει, άλλαζαν πλευρές στην ανάπτυξη, έπαιξαν ποδόσφαιρο τοποθέτησης με υπομονή και συγκέντρωση σε όλα τα στάδια ανάπτυξης των επιθέσεων, και γι’ αυτό κατάφεραν να δημιουργήσουν κλασικές ευκαιρίες.
Ο Παναθηναϊκός δημιουργούσε διαρκώς εκπλήξεις στην αντίπαλό του επειδή άλλαζε τρόπο επιθετικής ανάπτυξης και έκανε πολλές τακτικές ενέργειες προκειμένου να αναστατώνει την αντίπαλη άμυνα.
Τα έκανε όλα σωστά ο Παναθηναϊκός, κι ας μη το δείχνει το 1-0. Είναι άλλη κουβέντα το αποτέλεσμα και η αποτελεσματικότητα στην ολοκλήρωση των επιθέσεων, εκεί όπου έδειξε αδυναμία, και είναι άλλη κουβέντα η επιθετική ανάπτυξη του Παναθηναϊκού. Αυτό το παιχνίδι ήταν ακόμη ένα καθαρό σημάδι βελτίωσης μιας ομάδας στο τακτικό κομμάτι. Αν κανείς επιχειρήσει μια σύγκριση του τρόπου που αντιμετώπισε αυτή την κατάσταση παιχνιδιού ο Παναθηναϊκός με τον τρόπο που αντιμετώπιζε ίδιες καταστάσεις το περασμένο φθινόπωρο συνειδητοποιεί πόσο έχει προοδεύσει η ομάδα που καθοδηγεί ο Γιοβάνοβιτς.
Στο τακτικό κομμάτι, ο Παναθηναϊκός είναι με σιγουριά η πιο βελτιωμένη ομάδα του πρωταθλήματος και ενδεχομένως η καλύτερη – δηλαδή αυτή με το μεγαλύτερο ρεπερτόριο στην επιθετική ανάπτυξη. Και επειδή πρόκειται και για την ομάδα με την μεγαλύτερη ικανότητα στις επιθετικές μονομαχίες και τις ντρίμπλες, είναι σήμερα η πιο απρόβλεπτη ομάδα στο επιθετικό της κομμάτι.
Όλα τα παραπάνω βεβαίως δεν είναι τίτλοι, ούτε δίνουν ευρωπαϊκό εισιτήριο. Και γι’ αυτό στα μάτια των πολλών το έργο του Γιοβάνοβιτς θα κριθεί ως επιτυχημένο ή αποτυχημένο από την κατάκτηση ή όχι του Κυπέλλου και την εξασφάλιση του ευρωπαϊκού εισιτηρίου. Στα μάτια όμως κάποιου που παρακολουθεί τον Παναθηναϊκό από το περασμένο καλοκαίρι, η βελτίωση είναι παραπάνω από εμφανής, όπως άλλωστε σχολίασε και ο Πέδρο Μαρτίνς την παραμονή του ντέρμπι Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός, όταν είπε ότι αυτός είναι ο καλύτερος Παναθηναϊκός που έχει δει από τότε που ήρθε στην Ελλάδα.
Comments