Χουάνκαρ, Ρούμπεν Πέρεθ και Παλάσιος, τρεις ποδοσφαιριστές που από πολύ καλές λύσεις όπως θα περίμεναν οι περισσότεροι, έχουν αποδειχθεί εκ των κορυφαίων -αν όχι οι κορυφαίοι- στις θέσεις τους σε όλη τη Super League.
Το πρόσημο της σεζόν για τον Παναθηναϊκό, ακόμη δεν έχει καθοριστεί. Πρώτα απ’ όλα το ενδεχόμενο να κατακτήσει το κύπελλο, αλλά και η πιθανή επιστροφή στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, κρίνουν το αν η αγωνιστική περίοδος θα είναι θετική ή αρνητική.
Με ένα μεγάλο μέρος της σεζόν να έχει κυλήσει, ανεξάρτητα απ’ την τελική επίτευξη των στόχων ή μη, η ικανότητα και η ποδοσφαιρική αξία ορισμένων παικτών, μπορεί να εκτιμηθεί με ασφάλεια. Λόγω των πολλών εικόνων που υπάρχουν, σε διάφορες συνθήκες. Αγωνιστικές και ψυχολογικές. Στον τομέα της νοοτροπίας και της πνευματικής αντιμετώπισης καταστάσεων.
Τρεις άσοι του Τριφυλλιού, είναι σαφές πως αποτέλεσαν και αποτελούν το βαρόμετρο. Βάζοντας τους εαυτούς τους στο υψηλότερο σκαλί, όχι μόνο του Παναθηναϊκού αλλά συνολικά του πρωταθλήματος. Χουάνκαρ, Ρούμπεν Πέρεθ και Σεμπάστιαν Παλάσιος, σε οποιαδήποτε συζήτηση για τον κορυφαίο ποδοσφαιριστή στις θέσεις που αγωνίζονται, δε γίνεται να απουσιάζουν.
Ο Ισπανός αριστερός μπακ είναι σαφώς ο πιο ισορροπημένος σε υψηλά στάνταρ. Αμύνεται και δημιουργεί εξαιρετικά, στα περισσότερα ματς απ’ αυτά που έχει αγωνιστεί. Συνολικά 29 εμφανίσεις μέχρι τώρα. Το 1 γκολ και οι 3 ασίστ που έχει, μάλλον κρύβουν την αλήθεια της αγωνιστικής του παρουσίας. Την οποία αποδέχονται φίλοι κι «εχθροί».
Ταυτόχρονα, έχει επιδείξει πάθος και θέληση, στοιχεία που την πρώτη του σεζόν δεν είχαν φανεί. Καθώς δεν του ταίριαζε ο τρόπος με τον οποίο αγωνιζόταν το Τριφύλλι. Ειδικά η στιγμή που απ’ τα νεύρα του και το πείσμα που είχε, δάκρυσε ενώ είχε κάνει ασίστ στο ματς με τον ΠΑΣ Γιάννινα στη Λεωφόρο, ήταν συγκλονιστική.
Ίσως ακόμη μεγαλύτερη έκπληξη απ’ τον Χουάνκαρ, αν αναλογιστεί κανείς τον ανταγωνισμό στη θέση αυτή, αποτελεί ο Ρούμπεν Πέρεθ. Ο έμπειρος Ίβηρας αμυντικός μέσος, δεν είναι το 6άρι που θα τρέχει ασταμάτητα και θα «δαγκώνει» αντιπάλους. Χωρίς αυτό να σημαίνει πως μένει αδιάφορος ανασταλτικά. Κάθε άλλο.
Απλά η… δύναμή του, είναι η ικανότητα στη δημιουργία. Στο build up του παιχνιδιού. Ο παίκτης που θα πάρει την πρώτη πάσα, θα αντιμετωπίσει ψύχραιμα και σωστά την πίεση του αντιπάλου. Παίρνοντας την κατάλληλη απόφαση.
Οι κάθετες μεταβιβάσεις είναι στο βασικό ρεπερτόριό του, γι’ αυτό άλλωστε αποτελεί βαρόμετρο του Παναθηναϊκού στο συγκεκριμένο τομέα. Δύσκολα σε αγώνα που ο Ρούμπεν είχε κλειστεί σωστά απ’ τον αντίπαλο, μπόρεσε να είναι ιδιαίτερα απειλητικό το Τριφύλλι. Καθόλου συμπτωματική η επιλογή κάθε αντίπαλου προπονητή, πρώτα και πάνω απ’ όλα να βρει τρόπο να δυσκολέψει τον 32χρονο. Ο οποίος αισίως έχει συμπληρώσει 30 συμμετοχές, κάνοντας αθόρυβη δουλειά που κάνει «κρότο». Όντας ο ορισμός τους 6αριού που θέλει κάθε μεγάλο κλαμπ για να κυριαρχεί στους αγώνες.
Αναφορικά με τα εξτρέμ, το back to back «παίκτης του μήνα» που κέρδισε ο Σεμπάστιαν Παλάσιος, τα λέει όλα. Ο Αργεντινός πέρα απ’ την ποιότητά του, διαθέτει στοιχεία που κάνουν τη διαφορά. Ενέργεια, ταχύτητα, πείσμα, δύναμη. Είτε απέναντι σε κλειστές άμυνες, είτε όταν υπάρχουν χώροι, δίνει πράγματα στην ομάδα του τα οποία χρειάζονται για να προκύψουν θετικές αγωνιστικές συνέπειες.
34 παιχνίδια, 11 γκολ, 3 ασίστ. Αριθμοί που για εξτρέμ είναι επιβλητικοί. Ειδικά αν αναλογιστεί κανείς πως χρειάστηκε ένα διάστημα προσαρμογής, καθώς ήρθε απ’ τη λατινική Αμερική. Από τη στιγμή που βρήκε ρυθμό, κάνει τη διαφορά. Ανταποκρινόμενος σε κάθε συνθήκη και απαίτηση των αγώνων.
Τρεις ποδοσφαιριστές που κάλλιστα συμπεριλαμβάνονται στη -μέχρι τώρα- ενδεκάδα του πρωταθλήματος. Στοιχείο που για δεδομένα Παναθηναϊκού, δεν θα έπρεπε να αποτελεί είδηση. Όμως πάντα πρέπει να έχουμε αφετηρία τα δεδομένα της εποχής για την ομάδα.
Οι Πράσινοι τα προηγούμενα χρόνια θα έμοιαζε από υπερβολικό έως ουτοπικό να σκεφτούν πως θα συμπεριλάβουν παίκτη τους, ως top του πρωταθλήματος. Αυτό είχε να κάνει με το επίπεδο του ρόστερ τους, ή με την αγωνιστική τους φιλοσοφία όπως συνέβη την περασμένη σεζόν με τον Χουάνκαρ.
Οι τρεις ποδοσφαιριστές δεν είναι απλά το φετινό βαρόμετρο, αλλά το ίδιο το παράδειγμα. Αυξάνοντας τον αριθμό των παικτών ανάλογου και ανώτερου επιπέδου, τόσο αναφορικά με την ποδοσφαιρική ποιότητα όσο και με τη νοοτροπία, ο Παναθηναϊκός σταδιακά και σταθερά θα επιστρέψει εκεί που πρέπει να βρίσκεται.
Comments