By Οι δανεισμοί στο «τριφύλλι» την τελευταία 25ετία – Οι 41 κινήσεις, οι περιπτώσεις που αποκτήθηκαν, ποιοι πέρασαν και δεν ακούμπησαν – Επί ημερών Γιάννη Αλαφούζου οι 28 μεταγραφές τέτοιου είδους.
Μέση προς τέλη της δεκαετίας του ’90, προέκυψε ο περιβόητος «νόμος Μποσμαν». Η απόφαση που άλλαξε την ιστορία του Ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Επιτρέποντας αρχικά τους ποδοσφαιριστές εντός χωρών μελών της Ευρωπαϊκής άνεσης να μετακινούνται χωρίς να «πιάνουν» θέση ξένου. Μετέπειτα διευρύνθηκε ο όρος στους «κοινοτικούς». Μέχρι που φτάσαμε στο σήμερα.
Η ποδοσφαιρική αγορά είναι πλέον ο ορισμός της παγκοσμιοποίησης. Οι αλλοδαποί ποδοσφαιριστές είναι ουσιαστικά πλειοψηφία στην Ελλάδα (όπως και στα περισσότερα Πρωταθλήματα). Οι μεταγραφές έγιναν περισσότερες και συχνότερες οι μετακινήσεις παικτών από ομάδα σε ομάδα ή από χώρα σε χώρα.
Για να διευκολυνθεί η διαδικασία που είναι απαραίτητη για τις ομάδες πλέον, έχει αυξηθεί κατακόρυφα το νούμερο των μετακινήσεων με τη μορφή του δανεισμού. Ειδικά τώρα που υπήρχε και το Financial Fair Play, τέτοιος τύπος μεταγραφών βόλευε τα κλαμπ και σε οικονομικό επίπεδο.
Είτε δανεισμοί με αντίτιμο προς την ομάδα στην οποία ανήκει ο παίκτης, είτε δανεισμοί με υποχρεωτική αγορά, είτε απλά με οψιόν αγοράς, αυτό το στυλ μεταγραφικών κινήσεων κάνει πλέον Πρωταθλητισμό! Ξεπερνώντας σε αριθμό τις μεταγραφές όπου αγοράζονται τα δικαιώματα του παίκτη, πληρώνοντας κλαμπ.
Ο Παναθηναϊκός έχει μπει σε αυτό το χορό για τα καλά. Οι «πράσινοι» από τη στιγμή που άνοιξε η αγορά κι άρχισαν να αυξάνονται οι μεταγραφικές κινήσεις (δεν υπήρχε πλέον όριο τριών ξένων στις Ελληνικές ομάδες), πολλές φορές κινήθηκαν για δανεισμό ποδοσφαιριστή. Από τον Ιανουάριο του 1997 όταν πήγε στο «τριφύλλι» ο Κώστας Μαλέκος απ’ την Ομόνοια, μέχρι τον Μιγιάτ Γκατσίνοβιτς τον περασμένο Ιανουάριο. Διάστημα 25 ετών.
Συνολικά αυτή την 25ετία, ο Παναθηναϊκός έχει πραγματοποιήσει συνολικά 41 μεταγραφές με τη μορφή δανεισμού. Με 39 διαφορετικούς ποδοσφαιριστές, καθώς υπήρξαν δύο περιπτώσεις όπου το «τριφύλλι» πήρε τον ίδιο παίκτη δανεικό σε δύο διαφορετικές μεταγραφικές περιόδους. Η πρώτη ήταν ο Κροάτης Γκόρντον Σίλντενφελντ (καλοκαίρι 2013-καλοκαίρι 2014) και η δεύτερη ο Έργκους Κάτσε (Ιανουάριος 2018-καλοκαίρι 2018).
Το εκπληκτικό όλων αυτών των δανεισμών, από την εποχή που ακόμη ο κόσμος ήξερε τις κινήσεις αυτές ως μεταγραφές «με υποσχετική», είναι πως έχουν φέρει ελάχιστες αποκτήσεις δικαιωμάτων παικτών. Για την ακρίβεια μόλις 4! Κάτι που μεταφράζεται σε ποσοστό 9,75%. Αρκετά χαμηλό φυσικά.
Η πρώτη περίπτωση που ο Παναθηναϊκός αγόρασε τελικά τον παίκτη που δανείστηκε, ήταν ο Αντρέας Ίβανσιτς. Ο Αυστριακός είχε μετακομίσει στην Αθήνα το καλοκαίρι του 2006, με διετή δανεισμό από την Ρεντ Μπουλ Σάλτσμπουργκ. Μετά από δύο καλές σεζόν αποφασίστηκε η απόκτησή του στην έναρξη της πολυμετοχικότητας. Όμως τα πράγματα δεν πήγαν καλά για τον νεότερο αρχηγό στην ιστορία της Εθνικής Αυστρίας, καθώς έχασε τη θέση του στην ομάδα επί ημερών Χενκ Τεν Κάτε. Έτσι παραχωρήθηκε δανεικός στην Μάιντς, η οποία αργότερα έκανε χρήση της οψιόν αγοράς που είχε προβλεφθεί μετά την εξαιρετική παρουσία του Ίβανσιτς.
Η δεύτερη περίπτωση είναι ουσιαστικά την ίδια περίοδο. Καλοκαίρι του 2007 ο Παναθηναϊκός πήρε δανεικό απ’ την Κορίνθιανς τον Μαρσέλο Μάτος. Ο Βραζιλιάνος κέρδισε αμέσως τον κόσμο των «πράσινων» με τις εξαιρετικές του εμφανίσεις. Το καλοκαίρι του 2008 ξοδεύτηκαν αρκετά χρήματα (περίπου 4 εκ. ευρώ) για α αποκτηθεί ο λατινοαμερικάνος αμυντικός μέσος. Ο ερχομός του Ζιλμπέρτο Σίλβα και η προτίμηση του Τεν Κάτε στον Σιμάο για το «6», έφερε τον Μάτος εκτός ενδεκάδας. Αυτό δημιούργησε προβλήματα στον Βραζιλιάνο, ο οποίος παρουσίασε ακόμη και ψυχολογικά θέματα. Έτσι παραχωρήθηκε δανεικός στην Κορίνθιανς, ενώ ένα χρόνο μετά παρότι ο Παναθηναϊκός ήθελε να τον φέρει πίσω, με κλάματα παρακαλούσε να μείνει στην πατρίδα του. Το έκανε για λογαριασμό της Μποταφόνγκο, ομάδα στην οποία τελικά πήρε μεταγραφή.
To 2011 ο Παναθηναϊκός του Ζεσουάλδο Φερέιρα, ξεχώρισε και πήρε δανεικό τον Κουίνσι Οβούσου Αμπέγιε. Ο Γκανέζος με Ολλανδική υπηκοότητα έκανε εκπληκτική σεζόν, η οποία δεν έφερε κάποιο τίτλο αλλά «σφραγίστηκε» από εξαιρετικές εμφανίσεις της ομάδας. Έτσι, το καλοκαίρι του 2012 αποφασίστηκε να αποκτηθεί από την Αλ Σάαντ. Ακολούθως ήταν σα να πρόκειται για άλλο ποδοσφαιριστή. Έβγαλε όλα τα προβλήματα του χαρακτήρα του, δεν είχε ιδιαίτερη όρεξη για δουλειά κι έτσι ο Παναθηναϊκός άμεσα άρχισε να ψάχνει τρόπους να τον… ξεφορτωθεί.
Δίχως τα προβλήματα σε επίπεδο χαρακτήρα, πάνω-κάτω ίδια περίπτωση ήταν κι ο Μεχντί Αμπέντ. Ο Αλγερινός αποτέλεσε τη μεγάλη έκπληξη της σεζόν 2013-14. Ως δανεικός απ’ τη Νιούκαστλ η οποία τον είχε παραχωρήσει την προηγούμενη χρονιά στην Σεντ Τζόνστον της Σκωτίας. Την περίοδο του τελευταίου «πράσινου» τίτλου (Κύπελλο) ο Αμπέντ ήταν απ’ τους κορυφαίους της σεζόν! Απ’ τα κορυφαία κεντρικά χαφ του Παναθηναϊκού της τελευταίας δεκαετίας. Καλοκαίρι του 2014 προτίμησε να επιστρέψει στην Αγγλία και στις «καρακάξες». Έκανε συμμετοχές στην Premier League, είχε εξαιρετική παρουσία, αλλά τραυματίστηκε κι έχασε τη θέση του στην ενδεκάδα. Έτσι με ένα χρόνο καθυστέρηση (καλοκαίρι 2015) ο Παναθηναϊκός τον απέκτησε. Παρ’ όλα αυτά δεν είχε την ίδια απόδοση και ειδικά επί ημερών Αντρέα Στραματσόνι έπαψε να παίρνει ευκαιρίες. Μοιραία στο τέλος της σεζόν παραχωρήθηκε στην Γαλλική Ντιζόν.
Περιπτώσεις παικτών που με τη μορφή δανεισμού πραγματοποίησαν εξαιρετικές εμφανίσεις, δεν υπήρξαν τόσες πολλές. Γι’ αυτό και ο κόσμος τους θυμάται εύκολα όσους ξεχώρισαν κι ας μην αποκτήθηκαν ποτέ. Στην κορυφή της μικρής λίστας σαφώς βρίσκεται ο Πολ Ζοζέ Εμποκού. Το 2016-17 ο Αφρικανός τα πήγε περίφημα. Ένα απ’ τα κορυφαία εξτρέμ των τελευταίων αρκετών ετών για το «τριφύλλι», που όμως δεν υπήρξε η οικονομική δυνατότητα να αποκτηθεί απ’ την Κιέβο Βερόνα.
Πολύ καλός σε μια γενικά κακή σεζόν, ήταν ο Ιμπραϊμ Σισοκό. Ο Ιβοριανός που έπαιζε τόσο ως ακραίος όσο και ως επιτελικός χαφ, ήταν ποιοτικός ποδοσφαιριστής και ξεχώριζε το 2012-13. Όμως δεν ήταν εφικτό να πληρωθεί η Βόλφσμπουργκ για να αποκτηθούν τα δικαιώματά του.
Θετική παρουσία είχε και ο Γκίγιας Ζαχίντ το 2019-20. Ο Νορβηγός με καταγωγή απ’ το Πακιστάν αν και δεν άρχισε καλά τη σεζόν, είχε καλή συνέχεια. Τελικά επέστρεψε στον ΑΠΟΕΛ και δεν έγινε προσπάθεια απόκτησής του λόγω φυγής του Γιώργου Δώνη.
Σε επίπεδο δανεισμών που πέρασαν και δεν ακούμπησαν ή ακόμη έγιναν ανέκδοτο στα στέκια των φίλων του Παναθηναϊκού, είναι περισσότερα τα παραδείγμα. Αν ψάξει κανείς ένα top-3, τότε θα ξεχωρίσει τους Νίκι Κάιπερ, Γιοχέι Καζιγιάμα και Γιούρι Μαμούτε. Ο πρώτος Ολλανδός που άνηκε στην Τβέντε και αποκτήθηκε Ιανουάριο του 2013. Αν τον δει σε φωτογραφία οπαδός του Παναθηναϊκού, δύσκολα θα θυμηθεί πως είχε τέτοιο παίκτη στην ομάδα του. Ο Καζιγιάμα ήταν Ιάπωνας που δεν ήξερε λέξη Αγγλικά και γενικά μια συμπαθητική φυσιογνωμία που για μισή σεζόν απ’ τον Ιανουάριο του 2013 μέχρι τον Μάιο της ίδιας χρονιάς, φόρεσε τη φανέλα του Παναθηναϊκού. Μισή σεζόν έμεινε και το «μαμούθ» απ’ τη Βραζιλία. Ο Γιούρι Μαμούτε που αντί για τις αντίπαλες εστίες, «μάτωνε» την ψυχή των φιλάθλων που όσο τον έβλεπαν με τη φανέλα του Παναθηναϊκού στο δεύτερο μισό της περιόδου 2015-16.
Ειδική αναφορά πρέπει να γίνει και στον Βίκτορ Ιμπάρμπο. Ο Κολομβιανός ένα απ’ τα σημαντικότερα ονόματα που αποκτήθηκαν με τη μορφή δανεισμού αυτά τα 25 χρόνια. Για αυτόν ξοδεύτηκε περίπου 1,5 εκατομμύριο για το ενοίκιο στην ομάδα του και φυσικά το δικό του συμβόλαιο. Το καλοκαίρι του 2016 όλα αυτά. Είχε κάποιες καλές εμφανίσεις, αλλά σαφώς κερδίζει το… χρυσό βατόμουρο λόγω του κόστους της κίνησης. Έμεινε για μισή σεζόν, καθώς τα Χριστούγεννα έφυγε για διακοπές, δε γύρισε ποτέ στην ώρα του και ενώ έστελνε χαρτιά πως είναι άρρωστος, έκανε ποσταρίσματα από πάρτι στα οποία διασκέδαζε! Ο δανεισμός του τερματίστηκε πρόωρα κι έτσι γλίτωσε κάποια χρήματα ο Παναθηναϊκός.
Ένα επιπλέον εντυπωσιακό στοιχείο της ανάλυσης των δανεισμών του «τριφυλλιού», έχει να κάνει με τον όγκο κινήσεων που πραγματοποιήθηκαν από το 2012 μέχρι σήμερα. Την τελευταία δεκαετία δηλαδή, το διάστημα που μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ είναι ο Γιάννης Αλαφούζος.
Το «τριφύλλι» αυτά τα χρόνια μένει μακριά από επιτυχίες και οικονομικά δεν ήταν στα καλύτερά του. Οι δανεισμοί έγιναν συνήθης τρόπος ενίσχυσης του ρόστερ. Από τις 41 συνολικά κινήσεις των τελευταίων 25 ετών, επί ημερών Γιάννη Αλαφούζου ο Παναθηναϊκός πραγματοποίησε τις 28!
Οι δανεικοί του Παναθηναϊκού από το «άνοιγμα» της ποδοσφαιρικής αγοράς το 1997 μέχρι και σήμερα:
Κώστας Μαλέκος (Ομόνοια) – Ιανουάριος 1997
Ρούντολφ Σκάτσελ (Μαρσέιγ) – καλοκαίρι 2004
Σάντορ Τόργκελε (Κρίσταλ Πάλας) – καλοκαίρι 2005
Ρικάρντο Μπόβιο (Μάλαγα) – καλοκαίρι 2006
Αντρέας Ίβανσιτς (RB Σάλτσμπουργκ) – καλοκαίρι 2006
Μαρσέλο Μάτος (Κορίνθιανς) – καλοκαίρι 2007
Τζόζεφ Ενακαρίρε (Διναμό Μόσχας) – καλοκαίρι 2007
Μανούτσο (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ) – Ιανουάριος 2008
Έλντερ Πόστιγκα (Πόρτο) – Ιανουάριος 2008
Γιακούμπ Βαβζίνιακ (Λέγκια Βαρσοβίας) – Ιανουάριος 2009
Ντάνιελ Φερνάντες (Μπόχουμ) – καλοκαίρι 2010
Κουίνσι Οβούσου Αμπέγιε (Αλ Σάαντ) – καλοκαίρι 2011
Ρούντολφ Γκέργκελι (Τζένοα) – καλοκαίρι 2011
Ιμπραϊμ Σισοκό (Βόλφσμπουργκ) – καλοκαίρι 2012
Κώστας Μπαρμπαρούσης (Τομ Τομσκ) – καλοκαίρι 2012
Νίκι Κάιπερ (Τβέντε) – Ιανουάριος 2013
Γιοχέι Καζιγιάμα (FC Τόκιο) – Ιανουάριος 2013
Μεχντί Αμπέντ (Νιούκαστλ) – καλοκαίρι 2013
Γκόρντον Σίλντενφελντ (Διναμό Μόσχας) – καλοκαίρι 2013
Ουασίμ Μπούι (Γιουβέντους) – καλόκαίρι 2014
Γκόρντον Σίλντενφελντ (Διναμό Μόσχας) – καλοκαίρι 2014
Βαλμίρ Μπερίσα (Ρόμα) – καλοκαίρι 2014
Χάρης Μαυρίας (Σάντερλαντ) – Ιανουάριος 2015
Λούκας Εβαντζελίστα (Ουντινέζε) – Ιανουάριος 2016
Γιούρι Μαμούτε (Γκρέμιο) – Ιανουάριος 2016
Βίκτορ Ιμπάρμπο (Κάλιαρι) – καλοκαίρι 2016
Πολ Ζοζέ Εμποκού (Κιέβο Βερόνα) – καλοκαίρι 2016
Βίκτωρ Κλωναρίδης (Λανς) – Ιανουάριος 2017
Γιακούμπα Σιλά (Ρεν) – καλοκαίρι 2017
Όσκαρ Χίλιεμαρκ (Τζένοα) – καλοκαίρι 2017
Μπράιαν Καμπέσας (Αταλάντα) – καλοκαίρι 2017
Έργκους Κάτσε (ΠΑΟΚ) – Ιανουάριος 2018
Γιάννης Μυστακίδης (ΠΑΟΚ) – Ιανουάριος 2018
Έργκους Κάτσε (ΠΑΟΚ) – καλοκαίρι 2018
Γκίγιας Ζαχίντ (ΑΠΟΕΛ) – καλοκαίρι 2019
Ντομινίκ Νάγκι (Λέγκια Βαρσοβίας) – Ιανουάριος 2020
Ανουάρ (Βαγιαδολίδ) – Ιανουάριος 2020
Σεχ Νιάς (Λιλ) – Ιανουάριος 2021
Ματέους Βιτάλ (Κορίνθιανς) – καλοκαίρι 2021
Ραμόν Πασκάλ Λούντκβιστ (Χρόνιγκεν) – καλοκαίρι 2021
Μιγιάτ Γκατσίνοβιτς (Χόφενχαϊμ) – Ιανουάριος 2022
Comments