Μεγάλη ελπίδα ο Αλεξανδρόπουλος

Τόσο ο Παναθηναϊκός όσο και η Εθνική οφείλουν να επενδύσουν στον Αλεξανδρόπουλο.

O Γκουστάβο Πογέτ χρειάζεται να αξιοποιήσει το όποιο ταλέντο μπορεί να βγάλει το ποδόσφαιρο μας. Τόσο ο Παναθηναϊκός όσο και η Εθνική οφείλουν να επενδύσουν στον Αλεξανδρόπουλο. Από την στιγμή που σταμάτησαν και οι τελευταίοι του 2004, η Εθνική ομάδα αντιμετώπισε μεγάλο πρόβλημα από το γεγονός πως το ποδόσφαιρο μας δεν έβγαλε κάποιον κεντρικό χαφ, που να είναι σε θέση να κάνει πολλά πράγματα μέσα στο γήπεδο.

Οι Ζαγοράκης, Καραγκούνης, Μπασινάς, Κατσουράνης ήταν υπερπαίκτες. Δεν υπήρχε κάτι που δεν μπορούσαν να κάνουν στο γήπεδο. Ήταν πολύ καλοί στο τακτικό κομμάτι και στο διάβασμα του παιχνιδιού. Εντυπωσιακοί στη δουλειά χωρίς μπάλα, στην πίεση στον αντίπαλο και με σπάνια ικανότητα στη δημιουργία αλλά και στην απειλή στην αντίπαλη εστία. Σε πολύ μεγάλο βαθμό η επιτυχία της χρυσής γενιάς ποδοσφαιριστών βασίστηκε στην ικανότητα των κεντρικών μας χαφ να κάνουν σχεδόν τα πάντα στο γήπεδο.

Δυστυχώς το ποδόσφαιρο μας δεν έβγαλε κεντρικούς χαφ που να πλησιάζουν τα προσόντα τους. Είναι νωρίς για να συγκριθεί, ο Αλεξανδρόπουλος με τους ποδοσφαιριστές που προανέφερα, όμως είναι η ελπίδα του ελληνικού ποδοσφαίρου να βγάλει μετά από πολλά χρόνια το ποδόσφαιρο μας ξανά έναν κεντρικό χαφ που να μπορεί να κάνει πολλές δουλειές στο γήπεδο και να καλύπτει αποστάσεις στον αγωνιστικό χώρο.