By Και δεν ήταν μόνο για τη νίκη
Τι θα πει… «έπαιζε με ομάδα με κίνητρο;» Έπρεπε να νικήσει
Δεν πέρασαν καλά καλά πέντε ημέρες από το εφιαλτικό βράδυ του ΣΕΦ και ο Παναθηναϊκός πραγματοποίησε ολοκληρωτική εμφάνιση στο δεύτερο ημίχρονο του αγώνα με τον Κολοσσό στη Ρόδου, ενώ δύο 24ωρα αργότερα κατάφερε να νικήσει μια ομάδα που «καιγόταν» για τη νίκη στο ΟΑΚΑ. Και όχι μόνο να τη νικήσει αλλά να παίξει και (κατα διαστήματα) όμορφο μπάσκετ, με -επιτέλους- σκληρές άμυνες κάνοντας το αυτονόητο απέναντι στην Μπάγερν Μονάχου.
Και ναι. Μπορεί ο Παναθηναϊκός να μην έχει κανένα απολύτως κίνητρο στην EuroLeague, αλλά τι… θα πει έπαιζε με ομάδα που ψάχνει playoffs και πλεονέκτημα; Ο Παναθηναϊκός είναι πάντα Παναθηναϊκός και σε οποιαδήποτε κατάσταση και αν βρίσκεται, ειδικά μέσα στο γήπεδό του (ασχέτως εάν ο κόσμος έχει… ξενερώσει φέτος έχοντας δεχθεί και τη χαριστική βολή στο ΣΕΦ) οφείλει να παίρνει νίκες απέναντι σε ομάδες αυτού του βεληνεκούς.
Και πραγματικά ήταν ευχάριστη η εικονα των «πρασίνων» στο ΟΑΚΑ. Υπήρχε όρεξη από το πρώτο λεπτό, διάθεση στην άμυνα, έπαιξαν στοχευμένο μπάσκετ, ήταν συγκεντρωμένοι στο μεγαλύτερο διάστημα με εξαίρεση μόνο ένα-δυο «νεκρά» δίλεπτα και τρίλεπτα, ενώ ο Πρίφτης -πάντα τηρουμένων των αναλογιών- προσπάθησε να βάλει και άλλους πρωταγωνιστές στο rotation. Το κυριότερο όλων; Ότι η αναμέτρηση στο ΣΕΦ φαντάζει πλέον ως μια κακιά ανάμνηση. Ο Παναθηναϊκός έβγαλε αντίδραση και έδειξε ότι εάν είναι πλήρης, τα πάντα θα παραμένουν ανοικτά…
Ο… κυματοθραύστης Πρίφτης
Κακά τα ψέματα. Η Μπάγερν είναι σκληροτράχηλη ομάδα, έχει συγκεκριμένη φιλοσοφία και διαθέτει παίκτες που γνωρίζουν την EuroLeague. Δεν είναι τυχαία η θέση της ούτε το 12-11 ρεκόρ. Κάτι που δίνει επιπρόσθετη αξία στη νίκη του Παναθηναϊκού των… πολλών προβλημάτων. Ο Πρίφτης δεν χρησιμοποιεί τις απουσίες ως δικαιολογία αν και θα μπορούσε (και έπρεπε κατ’ εμέ) να το κάνει.
Αν πιστεύει μέσα του ότι θα μπορούσε η ομάδα να πάει καλύτερα εάν δεν είχε τόσα προβλήματα και τόσες απουσίες στο μεγαλύτερο διάστημα της σεζόν; 100% το πιστεύει ωστόσο προτιμάει να γίνεται εκείνος ο κυματοθραύστης και να «πληρώνει» το μάρμαρο κάποιων (η αλήθεια είναι λανθασμένων βάσει αποτελέσματος) επιλογών, παρά να στέκεται σε κάθε ματς ότι έλειπε ο Παπαπέτρου ή ο Γιόβιτς ή ο Μποχωρίδης ή ότι δεν υπήρχαν καν παίκτες και προπόνηση κ.ο.κ. Όπως είπε και ο 53χρονος τεχνικός είχε στα προπονητικά «διπλά» πλέι μέικερ τον βοηθό του Κώστα Χαραλαμπίδη και στη ρακέτα τον -επίσης βοηθό του- Βασίλη Σίμτσακ! Θέλω να πω ότι κάλλιστα θα μπορούσε να το κάνει συνέχεια αν βάλουμε στο τραπέζι και τις (έτσι και αλλιώς) περιορισμένες λύσεις.
Όταν ρωτήθηκε σχετικά μετά τη ΝΙΚΗ (και όχι μετά από ήττα όπου κάλλιστα θα μπορούσε να ψάξει για δικαιολογίες), το έθιξε. Και καλά έκανε και το έθιξε. Όφειλε να το κάνει. Και για να το πάω και λίγο παρακάτω, επιλέξτε εσείς να βγάλετε από οποιαδήποτε ομάδα της οκτάδας δύο ΒΑΣΙΚΟΥΣ παίκτες για δύο μήνες (και όχι για 1-2 ματς), οι οποίοι έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο των μίνιμουμ 25 λεπτών στο παρκέ. Δεν λέω τίποτε άλλο. Απλά κάντε το. Ισως η κατάταξη να ήταν τελείως διαφορετική τώρα…
Με ΑΥΤΟΝ τον Σαντ-Ρος στο 80% των αγώνων, ο Παναθηναϊκός θα ήταν οκτάδα
Όσον αφορά το παιχνίδι με την Μπάγερν δεν γίνεται να μην εστιάσουμε περισσότερο τον Σαντ-Ρος. Αυτά τα σκαμπανεβάσματα του Κουβανού από την αρχή της σεζόν έχουν στερήσει από το Παναθηναϊκό και άλλες νίκες. Εάν ο Κουβανός έπαιζε στο 80% των αγώνων όπως έπαιξε και απέναντι στην Μπαγερν, οι «πράσινοι» θα είχαν πάρει περισσότερες νίκες και τώρα θα κάναμε κουβέντα από άλλη βάση. Όμως δεν μπορούμε να μιλάμε υποθετικά, οπότε ο Σαντ-Ρος οφείλει να παίζει κατ’ αυτόν τον τρόπο από εδώ και στο εξής. Τουλάχιστον να βγάλει τα… σπασμένα της EuroLeague στα ελληνικά playoffs.
Το θετικό για τον Παναθηναϊκό είναι ότι έχει αρχίσει να ανεβαίνει ο Μέικον. Πλέον τον έχουμε μάθει. Είναι παίκτης ψυχολογίας. Θα έχει καλό ξεκίνημα στο ματς; Θα έχει και καλή συνέχεια. Δεν θα έχει καλό ξεκίνημα; Τα πράγματα στη συνέχεια θα γίνονται σκούρα για εκείνον και την ομάδα του. Μετά από ένα ντεφορμάρισμα όπου δεν μπορούσε να βρει σκορ με… τίποτα, ο Αμερικανός γκαρντ άρχισε να θυμίζει τον Μέικον από το ξεκίνημα της χρονιάς. Και τώρα, που άρχισε να αχνοφαίνεται η τελευταία στροφή πριν από την τελική ευθεία, άρχισε να… φορτσάρει. Για να (τον) δούμε.
Ο Οκάρο Ουάιτ συνεχίζει τα δικά του σκαμπανεβάσματα τα οποία και πρέπει να περιορίσει (αν και αμυντικά -προσπαθεί να- βγάζει ενέργεια), ο Νέντοβιτς φτάνει να έχει 14 πόντους και να αναρωτιέσαι «μα πώς; πότε;» ευστοχώντας εκεί που πρέπει, ενώ ο Παπαγιάννης μπόλικη και αθόρυβη δουλειά. Πόσοι σέντερ κατεβάζουν πλέον 14 ριμπάουντ σ’ ενα ματς και έχουν σταθερά 9+ ριμπάουντ σε κάθε παιχνίδι;
Comments