Οι λύσεις που γέννησε για τον Γιοβάνοβιτς η επιδημία της ίωσης

Οι παίκτες του Παναθηναϊκού που άρπαξαν την ευκαιρία

Το δεύτερο πιο σημαντικό στοιχείο για έναν προπονητή, πέρα απ’ το δίνει μία ξεκάθαρη ταυτότητα και φιλοσοφία στην ομάδα του, μαζί με έναν συγκεκριμένο αγωνιστικό προσανατολισμό στο “τι κάνουμε όταν έχουμε κι όταν δεν έχουμε την μπάλα”, είναι το κομμάτι της διαχείρισης. Όχι μόνο εν ώρα αγώνα με τις παρεμβάσεις, τις τροποποιήσεις του πλάνου και τις αλλαγές απ’ τον πάγκο, αλλά το σύνολο της διαχείρισης του ποδοσφαιρικού τμήματος. Ειδικά, όταν δημιουργούνται μικρές ή μεγάλες κρίσεις.

Ο Παναθηναϊκός πέρασε μία τέτοια την περασμένη εβδομάδα με την επιδημία της επιθετικής ίωσης που “χτύπησε” το “Γ. Καλαφάτης” κι οδήγησε μέρα με την ημέρα, όχι έναν και δύο, αλλά 8 ποδοσφαιριστές του “τριφυλλιού” (Γκατσίνοβιτς, Χατζηθεοδωρίδη, Βιτάλ, Κουρμπέλη, Ρούμπεν, Χατζηγιοβάνη, Ξενόπουλο και Χουάνκαρ) “κρεβατωμένους” με υψηλό πυρετό κι εκτός μάχης απ’ το κομβικό ματς με τον Άρη στο “Βικελίδης” στη 2h αγωνιστική των playoffs.

Αν προσθέσει κανείς και τους “λαβωμένους” Βέλεθ, Ιωαννίδη, Μακέντα και τον ανέτοιμο ακόμα (μετά την αρθροσκόπηση) Λούντκβιστ, το σύνολο των απόντων έφτανε κυριολεκτικά την ντουζίνα.

Μέσα σ’ ένα τόσο δύσκολο περιβάλλον εργασίας (με προπονήσεις 9 εναντίον 9), ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς και το επιτελείο του πήραν πολύ υψηλό βαθμό. Όχι μόνο γιατί κατέληξαν σε ένα αγωνιστικό πλάνο με τρεις στόπερ (3-4-3, πρώτη φορά επί των ημερών του στο “τριφύλλι”), που στο τέλος της ημέρας “κλείδωσε” αγωνιστικά κάθε επιθετικό ατού του Άρη, αλλά πάνω απ’ όλα για τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίστηκαν εσωτερικά, αυτά τα κρίσιμα 24ωρα της “κρίσης”.

Πρώτα απ’ όλα, ο Γιοβάνοβιτς και οι συνεργάτες του δεν μετέδωσαν πανικό στο υπόλοιπο γκρουπ. Αντιθέτως ήταν όλοι τους πάρα πολύ ψύχραιμοι, μολονότι καθημερινά έβγαινε κι άλλος ένας παίκτης νοκ-άουτ και αναπροσαρμοζόταν ξανά το πλάνο τους κι αυτό που φρόντισαν να μεταδώσουν προς όλη την ομάδα είναι πίστη κι εμπιστοσύνη. Σε όλους όσοι ήταν πλέον διαθέσιμοι. Κι αυτό όλη η ομάδα και δη οι παίκτες που έπαιξαν το ανταπέδωσαν μέσα στο χορτάρι.

Έπαιξαν 20 παίκτες στα δύο ματς

Αν άφησε πίσω κάτι καλό όλη αυτή η περιπέτεια της τελευταίας εβδομάδας στον Παναθηναϊκό ήταν το γεγονός πως αφενός μεν ανέβηκε η ψυχολογία και η αυτοπεποίθηση όλης της ομάδας, μαζί με το πνεύμα της ομοψυχίας και της συσπείρωσης στα δύσκολα, αφετέρου δε αρκετοί παίκτες που το τελευταίο διάστημα δεν βρίσκονταν στην πρώτη γραμμή του Γιοβάνοβιτς, του έδειξαν με την εικόνα τους μέσα στο γήπεδο -με το σωστό τρόπο κι όχι με γκρίνιες, “μουτράκια” και διαρροές “δυσαρέσκειας”- πως μπορεί να τους υπολογίζει.

Η ίωση “γέννησε” επιπλέον λύσεις στο rotation του Σέρβου τεχνικού για το φίνις της σεζόν σε playoffs και ημιτελικά (και πιθανότατα τελικό) Κυπέλλου. Κι αν στα δύο πρώτα παιχνίδια των αγώνων κατάταξης με την ΑΕΚ και τον Άρη, ο Γιοβάνοβιτς χρησιμοποίησε ήδη (λόγω ειδικών συνθηκών) 20 παίκτες μαζί με τον 20χρονο Βαγιαννίδη, είναι δεδομένο πως μπορεί να κρατήσει και θα κρατήσει ένα αρκετά πιο ανοικτό rotation σε σχέση με το πώς ολοκλήρωσε τη regular season. Προκειμένου να μπορέσει να βγει το πολύ επιβαρυμένο πρόγραμμα με σερί ματς και στις δύο εγχώριες διοργανώσεις.

Σε κάθε περίπτωση, το ευχάριστο για τον Σέρβο τεχνικό (που έχει αποδείξει πολλάκις πως δεν έχει “κολλήματα”) είναι πως οι περισσότεροι απ’ τους ποδοσφαιριστές που χρησιμοποίησε του επέστρεψαν αυτό το συναίσθημα της εμπιστοσύνης. Και του απέδειξαν πως εφόσον χρειαστεί, εκείνοι θα είναι “εκεί”.

Ο Σάρλια και ο Πούγγουρας

Παίκτες όπως ο Ζβόνιμιρ Σάρλια, που έπαιξε ελάχιστα στο β’ γύρο της Super League Interwetten, διότι δεν “έσπαγε” με τίποτα το δίδυμο Βέλεθ-Σένκεφελντ ή ο Αχιλλέας Πούγγουρας, ο οποίος έχει μετρήσει μόλις 9 συμμετοχές την εφετινή σεζόν λόγω κατάγματος στο μετατάρσιο, αλλά και “πτώσης” στην ιεραρχία των στόπερ, μπήκαν στο “Βικελίδης” κι έπαιξαν σαν να μην υπήρχε… αύριο. Με τρομερό βαθμό συγκέντρωσης κι εκτέλεσης σε πολύ υψηλό βαθμό όσων τους ζητήθηκε απ’ τον πάγκο.

Ο Αλμπέρτο Μπρινιόλι γύρισε κάτω απ’ τα “πράσινα” γκολπόστ μετά από ενάμισι μήνα κι έκανε ότι δεν είχε κάνει στις προηγούμενες συμμετοχές του, δηλαδή τη διαφορά σε ένα ματς, με μία top-class απόκρουσε στην κεφαλιά-δυναμίτη του Εντιαγέ στο 48’. Στο season high-light του Ιταλού γκολκίπερ – μέχρι το επόμενο.