By Η τρομερή εμφάνιση του Βιγιαφάνιες, ο καθοριστικό; Μπρινιόλι και η χαμένη ευκαιρία για «τρίποντο».
O Παναθηναϊκός ταξίδεψε στη Θεσσαλονίκη αυθημερόν, χωρίς τον Βέλεθ, χωρίς τον Ρούμπεν, τον Χουάνκαρ, χωρίς τον Γκατσίνοβιτς και τον Ιωαννίδη που είναι βασικότατοι. Χωρίς τον Κουρμπέλη, τον Χατζηγιοβάνη, τον Βιτάλ που θα μπορούσαν να δώσουν λύσεις από τον πάγκο κατά την διάρκεια του αγώνα, έναν πάγκο που είχε μόνο τον Μαουρίσιο ως αξιόπιστη λύση, ικανή να δώσει το κάτι παραπάνω. H ίωση αποδεκάτισε το «τριφύλλι», τον έστειλε να παίξει στο «Βικελίδης» ένα παιχνίδι-τελικό, όντας πραγματικά μισός. Κυριολεκτικά. Δίχως ίχνος υπερβολής. Είναι πραγματικά γκαντέμης ο Παναθηναϊκός που ξοδεύει ένα τεράστιο ποσό κάθε μήνα για να προφυλαχθεί από τον Covid19, τα έχει καταφέρει περίφημα και τελικά την «πάτησε» από αυτό τον ιό που… σέρνεται το τελευταίο διάστημα στην επικράτεια.
Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς, όμως, παρουσίασε τον πιο ψυχωμένο φετινό Παναθηναϊκό, εμφάνισε έντεκα «πολεμιστές» πάνω στο χορτάρι που άφησαν στην άκρη τον light χαρακτήρα και έβγαλαν δυναμική αντίδραση στις συνθήκες που είχαν δημιουργηθεί. Πρώτοι στις περισσότερες μονομαχίες, απόλυτη συγκέντρωση στο ανασταλτικό πλάνο, σκληράδα, ένταση, πάθος και «τσαμπουκά» όταν και όποτε χρειάστηκε. Οι «πράσινοι» πήραν έναν υπερπολύτιμο βαθμό, θα μπορούσαν βάσει της εικόνας τους να έχουν πάρει και την νίκη και η διακοπή του πρωταθλήματος τους βρίσκει στο -2 από τους «κίτρινους» και στο -3 από την ΑΕΚ που έχασε στο ΟΑΚΑ από τον ΠΑΟΚ και «έμπλεξε» για τα καλά, καθώς στην επανέναρξη πηγαίνει στο «Καραϊσκάκης» ενώ ο Παναθηναϊκός φιλοξενεί τον ΠΑΟΚ και ο Άρης τον ΠΑΣ Γιάννινα.
Απόλυτη προσαρμογή στο εναλλακτικό πλάνο και χαμένη ευκαιρία
Ο Παναθηναϊκός του Γιοβάνοβιτς είναι μία ομάδα που θέλει την μπάλα στα πόδια της, που πρεσάρει ψηλά, που προσπαθεί να παίξει κυριαρχικό ποδόσφαιρο. Η ταυτότητα του συνόλου είναι δεδομένη, με τα καλά της και τα στραβά της. Κάποιες φορές, όμως, οι συνθήκες «οδηγούν» σε κάτι διαφορετικό και η τόλμη του Σέρβου τεχνικού, η επιλογή του να εμφανίσει ένα διαφορετικό «τριφύλλι» δικαιώθηκε τόσο από το αποτέλεσμα όσο και από την εικόνα του ματς.
Δεν έχει τόσο σημασία το 3-4-3, όσο οι τακτικές επιλογές που πήρε ο 60χρονος κόουτς. Πίεση στο 2/3, ελάχιστα ρίσκα, η μπάλα με την θέλησή του στον αντίπαλο, «πάγωμα» του ρυθμού και στις καλές προϋποθέσεις άμεση μετάβαση προς την επίθεση. Οι «πράσινοι» έδειξαν σημαντική προσαρμογή στο σχέδιο, λειτούργησαν εξαιρετικά στο ανασταλτικό κομμάτι. Μόνο τυχαίο δεν είναι που ο Άρης είχε μόνο μία μεγάλη φάση στο ματς, την κεφαλιά του Εντιαγέ στο 48′ όπου προήλθε από στατική φάση και όχι σε ροή παιχνιδιού.
Ο Παναθηναϊκός επιθετικά κατάφερνε να βγαίνει άμεσα στο ανοιχτό γήπεδο αλλά όταν έφτανε στο επιθετικό τρίτο του έλειψε η σωστή επιλογή. Μία σωστή πάσα, μία πολύ καλή μεταβίβαση που θα οδηγούσε σε μια «καθαρή» ευκαιρία, σε μία ιδανική εκτέλεση. Παρόλα αυτά, οι φιλοξενούμενοι είχαν δύο σπουδαίες φάσεις. Με την κεφαλιά του Πούγγουρα στο 27′ που έβγαλε ο Κουέστα και με τον Σάντσες στο 66′, με την μπάλα να περνά λίγο άουτ, μετά το λάθος του Άρη και το κλέψιμο του Αϊτόρ ψηλά. Αν είχαν περισσότερο καθαρό μυαλό και υπομονή, οι δύο θα ήταν πέντε και το μηδέν, μπορεί να ήταν ένα.
Συγκλονιστικός ο Βιγιαφάνιες
Δεν υπήρχε ποδοσφαιριστής του Παναθηναϊκού απόψε που να μην έκανε ένα καλό παιχνίδι, με εξαίρεση ίσως τον Καρλίτος που θα μπορούσε να δώσει περισσότερα. Άλλοι περισσότερο, άλλοι λιγότερο βοήθησαν τα μέγιστα. Εξαιρετικός ο Σάρλια, ο Σένκεφελντ επίσης. Ο Αλεξανδρόπουλος κομβικός, Αϊτόρ και Παλάσιος έδωσαν μάχες αλλά αυτός που ξεχώρισε ένα «κλικ» παραπάνω ήταν ο Λούκας Βιγιαφάνιες. Ο Αργεντινός μέσος που έχει «μεταμορφωθεί» σε έναν εξαιρετικό κεντρικό μέσο, έκανε τα πάντα και τα έκανε σωστά. Ανασταλτικά και δημιουργικά. Καθοριστικός στο κράτημα της μπάλας, έδωσε ηρεμία στην ομάδα του, έτρεξε σαν να μην υπάρχει αύριο και… κλάταρε στο 75′ όταν και έδωσε την θέση του στον Μαουρίσιο.
Ο «Βίγια» σήκωσε την ομάδα στις πλάτες του απόψε, ήταν πάντα εκεί για να εμψυχώσει, να δώσει οδηγίες, να μονομαχήσει με τον αντίπαλο, να δώσει βοήθεια στον συμπαίκτη του. Του έλειψε πολύ του Παναθηναϊκού το προηγούμενο διάστημα η ποιότητα του έμπειρου χαφ.
Ο Μπρινιόλι έκανε αυτό που πρέπει να κάνει ο γκολκίπερ του Παναθηναϊκού
Όταν στις αρχές Φεβρουαρίου γράφαμε για την προβληματική επίδοση του Μπρινιόλι κάτω από τα δοκάρια, το βασικό κριτήριο ήταν η δουλειά που πρέπει να κάνει ο τερματοφύλακας του Παναθηναϊκού. Δεν φτάνει μόνο το «δεν κρέμασε πουθενά την ομάδα», δεν φτάνει μόνο το καλό παιχνίδι με τα πόδια. Ο πορτιέρε του μεγάλου κλαμπ πρέπει να κάνει την διαφορά, πρέπει να είναι σε θέση να μπορεί να δίνει βαθμούς, να κρίνει με τις επεμβάσεις του, τα παιχνίδια. Μέχρι και απόψε ο Ιταλός δεν το είχε κάνει αυτό. Σε κανένα ματς. Κάλλιο αργά παρά ποτέ, όμως.
Mία φάση έκανε ο Άρης-και τι φάση-, με τον Εντιαγέ από το ύψος της μικρής περιοχής να πιάνει την κεφαλιά στο 48′, αμαρκάριστος. Ο Μπρινιόλι ήταν «εκεί», είχε σωστή τοποθέτηση, τρομερά αντανακλαστικά και έδιωξε σε κόρνερ, στην πιο δύσκολη, εντυπωσιακή και κομβική επέμβασή του με την φανέλα του Παναθηναϊκού. Κράτησε «όρθιο» το «τριφύλλι» ο έμπειρος κίπερ και η επιστροφή του κάτω από τα δοκάρια έδωσε στο σύνολο αυτό το κάτι παραπάνω που είναι και το ζητούμενο.
Υ.Γ1: Ρεσιτάλ ανάποδων σφυριγμάτων, πραγματικό ρεσιτάλ από τον Τάμας Μπόγκναρ, ειδικά στα τελευταία λεπτά του αγώνα.
Comments