Η σκληρή αλήθεια: Ο Πεδουλάκης είχε 7,2 εκατ. μπάτζετ και έπαιρνε νταμπλ!

Ξέρετε τι μπάτζετ είχε να διαχειριστεί ως προπονητής του μπασκετικού Παναθηναϊκού ο Αργύρης Πεδουλάκης την περιβόητη σεζόν 2012-13; Ναι, τότε που είχε φύγει από τον Εξάστερο ο Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς και ΟΛΟΙ οι παίκτες, με εξαίρεση τους Διαμαντίδη, Τσαρτσαρή; 7,2 εκατ. ευρώ. Σωστά διαβάσατε. Ναι, στο τιμόνι του Παναθηναϊκού ήταν τότε ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος, όμως το μπάτζετ δεν έφτανε στον ουρανό. Ούτε «μακρινό» με το φετινό ήταν…

Να θυμίσω ότι εκείνη η ομάδα η οποία πρωτίστως διέθετε ΑΡΧΕΣ, δεν ήταν μπασκετικό «σκορποχώρι» και πήρε ξένους παίκτες που δίπλα στους δύο σπουδαίους Ελληνες την οδήγησαν την ίδια σεζόν στο νταμπλ και μέχρι τα προημιτελικά της Ευρωλίγκας όπου αποκλείστηκε στην τρομερή σειρά από τη Μπαρτσελόνα με 3-2.

Εκείνος ο Παναθηναϊκός του Πεδουλάκη, με τα 7,2 εκατ. ευρώ μπάτζετ, κατέκτησε το κύπελλο και το πρωτάθλημα (με 3-0 στη σειρά!) από τον πρωταθλητή Ευρώπης Ολυμπιακό ενώ έκανε πολύ σπουδαίες εμφανίσεις στην Ευρώπη γι αυτό έφτασε στους «8». Δεν… ταλαιπωριόταν στις 3 τελευταίες θέσεις της Ευρωλίγκας!

Πως το πέτυχε; Με ψαγμένες επιλογές οι οποίες αποδείχθηκαν χρυσάφι και με παίκτες που δεν τους… ήθελαν άλλες ομάδες είτε λόγω τραυματισμών είτε γιατί δεν τους έκαναν. Τότε με εξαίρεση τον Ούκιτς που έπαιρνε 700.000 ευρώ, όλοι οι άλλοι ξένοι ήταν κάτω από τα 500. Ο Ματσιούλις –που θέλει δέκα σαν τους σημερινούς- στα 400.000, ο Λάσμε στα 300.000. Και ο Γκιστ, η μεγάλη ανταλλαγή που έκανε για χρόνια μετά σπουδαία καριέρα με τον Παναθηναϊκό. Κάντε τις συγκρίσεις…

Μαζί και κάποια ελληνόπουλα –Ξανθόπουλος, Γιαννόπουλος- που έπαιρναν κάτω από 80.000 ευρώ αλλά ήταν χαρούμενα που συμμετείχαν σε αυτή την ομάδα.

Μέσα από τεράστια αμφισβήτηση, προσωπική πρωτίστως, ο Αργύρης Πεδουλάκης έχτισε μια ομάδα σχεδόν από την αρχή, η οποία κυριάρχησε στην Ελλάδα. Και στην Ευρώπη ΤΙΜΟΥΣΕ το όνομα του Παναθηναϊκού. Όλα αυτά, ξαναλέω, με μπάτζετ 7,2 εκατ. ευρώ όχι… 17 ή 27 εκατ.

Πάμε στο σήμερα. Ο αντίστοιχος «Ούκιτς» του Παναθηναϊκού στα χρήματα είναι ο Οκάρο Ουάιτ που αμείβεται με 700.000 ευρώ. Είναι να χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο, δηλαδή, με την ανυπαρξίαμ του! Οι σημερινοί ξένοι ούτε απέξω από το ΟΑΚΑ δεν θα περνούσαν στην ομάδα μαχητών του Πεδουλάκη.

Ο Παναθηναϊκός πήρε 7 ξένους και έχει τον εξής ένα: Τον σπουδαίο Νεμάνια Νέντοβιτς. Μόνο τα ελληνόπουλα, ο Παπαπέτρου και ο Παπαγιάννης μπορούν να αποτελούν σημείο αναφοράς σε αυτή την ομάδα. Όταν παίζουν και δεν είναι τραυματίες. Ή όταν η ομάδα τους δεν απαιτεί από εκείνους να φτιάχνουν και καμιά… μακαρονάδα, δηλαδή να κάνουν τα πάντα, όπως συμβαίνει συνήθως με τον Παπαγιάννη.

Οσο για τα νέα παιδιά, όπως ο Μαντζούκας; Βλέπετε εσείς κάποια βελτίωση; Βλέπετε να έχει πάρει σιγά σιγά κάποιο ρόλο στο παιχνίδι;

Το χειρότερο για τον Παναθηναϊκό δεν είναι ότι έχασε τρίτο σερί ματς από τον Ολυμπιακό και μάλιστα με 28 πόντους. Θα μπορούσε η διαφορά να είχε φτάσει και στους 40. Δεν ήταν δύσκολο με την απόσταση και κυρίως τη νοοτροπία των δύο ομάδων. Γιατί ο Ολυμπιακός –το έλεγα και την επόμενη μέρα της νίκης του Παναθηναϊκού στο ΣΕΦ- είναι σαφώς ανώτερη ομάδα και σε παίκτες και σε προπονητή. Σε ΟΛΑ. Και από τη στιγμή που κέρδισε το κύπελλο απεγκλωβίστηκε ψυχολογικά. Οπότε χθες ήταν φυσιολογικό να κάνει πάρτι.

Φυσιολογικό δεν είναι για τον μπασκετικό Παναθηναϊκό να ρεζιλεύεται στο παρκέ εξαιτίας των επιλογών που έχουν γίνει. Άλλο χάνεις ένα παιχνίδι, άλλο ταπεινώνεσαι αγωνιστικά. Ο Δημήτρης Πρίφτης και το επιτελείο του είναι ΥΠΟΛΟΓΟΙ για όλα αυτά. Όπως, μεγάλες ευθύνες έχουν ο Δημήτρης Διαμαντίδης και ο Φραγκίσκος Αλβέρτης. Οι οποίοι, προσοχή, τώρα κρίνονται ως παράγοντες όχι ως οι τεράστιοι αθλητικοί μύθοι του παρελθόντος. Κρίνονται με ΣΕΒΑΣΜΟ, αλλά κρίνονται όπως όλοι.

Οι επιλογές παικτών που έκανε ο Πρίφτης και οι συνεργάτες του αποδείχθηκαν τραγικές. Κι αυτό φαίνεται μέσα στα γήπεδα, όπου ο φετινός Παναθηναϊκός κάνει συλλογή από συντριβές. Το -20 plus μοιάζει πλέον κάτι… συνηθισμένο. Και η διαπίστωση του προπονητή ότι ήταν «ντροπή» είναι απλά… διαπίστωση, όχι λύση.

Ο φετινός Παναθηναϊκός υποφέρει πιότερο από την έλλειψη ΑΡΧΩΝ ως ομάδα παρά εκατομμυρίων ευρώ. Και η εκούσια αποστασιοποίηση του Γιαννακόπουλου δεν μπορεί να αποτελεί διαρκώς άλλοθι για κανένα Πρίφτη.

Και πέρυσι είχε αποχωρήσει ο ιδιοκτήτης της ΚΑΕ, αλλά ο Παναθηναϊκός ήταν πολύ πιο αξιοπρεπής στα παρκέ.

Αν χαίρεσαι να βλέπεις τον Ολυμπιακό του Μπαρτζώκα δεν είναι επειδή τρέχουν τα εκατομμύρια ευρώ από τα μπατζάκια –καθώς αυτό δεν συμβαίνει- αλλά γιατί είναι μια ομάδα η οποία ξεχειλίζει από τους κανόνες που τη μπόλιασε ο προπονητής της. Σκυλίσια άμυνα, λυσσαλέα προσπάθεια για κάθε μπάλα.

Ρόλοι συγκεκριμένοι σε κάθε παίκτη και κανείς –ούτε καν ο μεγάλος Σλούκας- δεν είναι πάνω από την ίδια την ομάδα.

Ο Ολυμπιακός που έχασε στο ΣΕΦ από τον Παναθηναϊκό δεν πανικοβλήθηκε γιατί ήξερε ότι είναι καλύτερος κι αυτό θα έβγαινε στην πορεία της σεζόν. Ο Ολυμπιακός που έχανε τρία δεκάλεπτα από τον Παναθηναϊκό στον τελικό του κυπέλλου δεν πανικοβλήθηκε γιατί ήξερε ότι είναι καλύτερος και στο φινάλε νίκησε εύκολα.

Ο Ολυμπιακός μπήκε χθες στο παρκέ και «στραγγάλισε» τον αντίπαλό του από το πρώτο δεκάλεπτο. Με πλάνο, με στόχο και ψυχολογία, την ίδια στιγμή που απέναντί του δεν είχε μαχητές αλλά κάποιους περιφερόμενους που φορούσαν μια πολύ βαριά φανέλα και ως εκεί.

Δεν γνωρίζω αν η ΚΑΕ Παναθηναϊκός πουληθεί αύριο, σε ένα χρόνο ή σε… εκατό. Εκείνο που ξέρω όμως είναι ότι όσο οι άνθρωποι που βρίσκονται στον Παναθηναϊκό «βολεύονται» πίσω από το άλλοθι του «χαμηλού μπάτζετ» και της απουσίας του Γιαννακόπουλου, τόσο ο Εξάστερος θα βυθίζεται. Για να σταματήσει αυτή η «κατηφόρα» απαιτούνται αρχές πολύ πριν τα εκατομμύρια. Απαιτούνται ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ και «σπάσιμο αβγών».

7,2 εκατ. ευρώ μπάτζετ είχε ο Πεδουλάκης και πήρε νταμπλ, φτάνοντας μέχρι τους «8» της Ευρώπης. Ο Πρίφτης και οι παίκτες του συλλέγουν «20-30άρες» και ζητάνε συγνώμες…