By Το «βάθος» στη μεσαία γραμμή και το man management του Γιοβάνοβιτς
Όλα τα φώτα στον Παλάσιος, λοιπόν. Ηταν το «δικό» του ματς. Εξαφανισμένος μέχρι το 30’ στην ανενεργή επιθετικά δεξιά πτέρυγα του Παναθηναϊκού, «μπήκε» στο ματς στο τελευταίο 15λεπτο, έχασε μια σπουδαία ευκαιρία στο 40’ από υπέροχη no look ασίστ του Αϊτόρ (ο εξαιρετικός Γιαννιώτης με τα ακροδάχτυλα «έβγαλε» το «μυτάκι» του Αργεντινού) και έκανε πάρτι μετά το 65’. Γιατί; Διότι ο Γιοβάνοβιτς κατάλαβε πως είχε πάρει «από κάτω» τον Αϊτόρ μετά το χαμένο πέναλτι, τον άλλαξε με τον Χατζηγιοβάνη και μετέθεσε τον Παλάσιος αριστερά. Όταν ο Παναθηναϊκός έχει τη μπάλα στα πόδια του (και στο β’ ημίχρονο την είχε λόγω και της κόπωσης του Ατρομήτου, την οποία υπογράμμισε στις δηλώσεις του και ο Κόουλμαν), συνήθως αναπτύσσεται σε 3-5-2 ή και σε 3-4-3 με τρεις παίκτες κοντά και πέριξ της αντίπαλης περιοχής: ο Χουάνκαρ γίνεται χαφ – εξτρέμ και ο αριστερός χαφ μετατρέπεται σε επιθετικό.
Οταν ζητάς πέναλτι για να βάλεις το πρώτο σου γκολ…
Κι αν ο (φίλος του) Χουάνκαρ είπε μεταξύ σοβαρού και αστείου «Εδωσαν δύο εκατ. ευρώ για να τον αποκτήσουν, πρέπει να αποδεικνύει την κλάση του και το κάνει» μετά τη λήξη του ματς, η αλήθεια είναι πως ο Παλάσιος, όντας η ακριβότερη μεταγραφή επί Αλαφούζου, κουβαλούσε έξτρα βάρος. Φάνηκε και από το γεγονός ότι μόλις στην έκτη αγωνιστική είχε ζητήσει (!) από τον Καρλίτος να εκτελέσει ο ίδιος το πέναλτι που είχε κερδίσει εναντίον του Ιωνικού για να πετύχει το πρώτο του γκολ με τον Παναθηναϊκό! Δεν γίνεται αυτό συχνά, αλλά ήταν προφανές πόσο διψούσε για να «αποδείξει» ότι αξίζει τα χρήματα που είχαν δαπανηθεί. Οτι διέθετε ποδοσφαιρικό/επαγγελματικό φιλότιμο ήταν εύκολο να το διαπιστώσει κάποιος από νωρίς. Οτι θα ένιωθε, με την υπομονή και τη στήριξη του Γιοβάνοβιτς (που δεν το «έκαψε») τόσο σημαντικός για την ομάδα του, δεν το περιμέναμε..
Βρήκε πολλά γκολ μετά τις χαμένες ευκαιρίες του στο ντέρμπι του ΟΑΚΑ με την ΑΕΚ, ξεπέρασε τον Καρλίτος (10 έναντι 9), αλλά ενόψει και play offs ας έχουμε στο νου μας ότι δεν μπορεί να παίζει και ασταμάτητα. Κι αν υπάρχει ένα «αφανές», αλλά τεράστιο όφελος από το ματς του Περιστερίου για τον Παναθηναϊκό, αυτό είναι ότι «κέρδισε» παίκτες. Ότι αποδείχθηκε πόσο αθόρυβη δουλειά κάνει στο man management ο Γιοβάνοβιτς που δεν είχε στη διάθεσή του τον καλύτερο αμυντικό του (Σένκεφελντ) και τους δυο βασικούς χαφ του (Ρουμπέν Πέρεθ – Βιγιαφάνιες).
Το βάθος στη μεσαία γραμμή και το man management
Μόλις πριν από έναν μήνα ο Παναθηναϊκός είχε φτάσει στο σημείο – λόγω ελλείψεων και τραυματισμών των Αλεξανδρόπουλου – Λούντκβιστ κατά τη διάρκεια της αναμέτρησης να παίζει στην Τούμπα 4-2-3-1 με δίδυμο εσωτερικών χαφ Αγιούμπ – Γκατσίνοβιτς, στο ντεμπούτο του Μαροκινού και του Σέρβου! Έναν μήνα μετά, εν τη απουσία της βασικής τριάδας του πρώτου γύρου (Πέρεθ, Μαουρίσιο, Βιγιαφάνιες), βάζει Κουρμπέλη – Αλεξανδρόπουλο – Γκατσίνοβιτς (που έχει βρει ρυθμό πλέον) και… ούτε γάτα – ούτε ζημιά. Αφήνει τον φορμαρισμένο και κεφάτο αλλά κουρασμένο Ατρόμητο χωρίς ευκαιρία σε 94 λεπτά, παίρνει το «διπλό» και κοιτάζει μπροστά με το κεφάλι ψηλά.
Κι όχι μόνο αυτό! Παίρνει καλή απόδοση και από τον Σάρλια που έχει παίξει σ’ ολόκληρο τον δεύτερο γύρο μόνο στον Αγρίνιο και από τον Χατζηγιοβάνη, του οποίου η αλλαγή διάθεσης (μακάρι και νοοτροπίας μέχρι το καλοκαίρι που πιθανότατα θα αποχωρήσει) φάνηκε πεντακάθαρα στον τρόπο με τον οποίο πανηγύρισε το 0-1 από δική του ασίστ: σφιγμένη γροθιά, άλμα, φωνές, δηλαδή… κανονικός πανηγυρισμός παίκτη που θεωρεί τον εαυτό του ενεργό μέλος μιας ομάδας, ενός συνόλου με τον οποίο έχει κοινούς στόχους.
Υγιή αντανακλαστικά μετά το σοκ στο Αγρίνιο
Δεν είναι, δα και για… τρομερό πανηγύρι αυτή η νίκη του Παναθηναϊκού στο Περιστέρι. Όμως αν συνυπολογιστεί ότι μέχρι χθες αυτή η ομάδα είχε νικήσει εκτός έδρας μόνο τους τρεις από τους τέσσερις τελευταίους της βαθμολογίας (Απόλλωνα, Λαμία, Ιωνικό), είναι θετικό βήμα για να πιστέψουν όλοι οι παίκτες περισσότερο στους εαυτούς τους (ειδικά δεδομένης της θετικής τους αντίδρασης μετά την απώλεια του πέναλτι), αλλά και για τη συσπείρωση εντός των τειχών: όσο περισσότεροι κι όσο περισσότερο νιώθουν πως έχουν συμμετοχή σε μια επιτυχία, τόσο το καλύτερο για μια ομάδα!
Ο Παναθηναϊκός κλείνει τη regular season με υγιή αντανακλαστικά μετά την απροσδόκητη ήττα από τον Παναιτωλικό (νίκες με ΑΕΚ – Ατρόμητο), ολοκληρώνει με τέσσερα τρίποντα στα πέντε τελευταία παιχνίδια μετά τη «μαύρη εβδομάδα» του (τρεις σερί ήττες από 29/1 μέχρι 6/2 από Αστέρα, ΟΦΗ, ΠΑΟΚ), αλλά ο δρόμος είναι ακόμα μακρύς και δύσβατος. Για να φτάσει στην εξασφάλιση της συμμετοχής του στο Conference League πρέπει να βάλει «από κάτω» την ΑΕΚ ή τον Αρη. Το «-4» και το «-3» με το οποίο ξεκινά στα play offs δεν είναι τεράστιο μειονέκτημα.
Για να τα καταφέρει, ωστόσο, θα κληθεί να αξιοποιήσει το μεγαλύτερο πλέον βάθος στον πάγκο του (με εξαίρεση τη θέση του φορ) και να εμφανιστεί πολύ πιο αποτελεσματικός συγκριτικά με τη regular season. Με εννιά βαθμούς σε δέκα ματς θα μείνει πάλι στον καναπέ, περιμένοντας εκτός απροόπτου τον τελικό του Κυπέλλου. Τόσους, εννέα, μάζεψε σε δέκα παιχνίδια εναντίον Ολυμπιακού (2), ΠΑΟΚ (0), ΑΕΚ (3), Αρη (3), ΟΦΗ (1) στο πρωτάθλημα…
Comments