Τζόρντι, να τον «σφάξεις» μπορείς αλλά να του πάρεις την περηφάνια ΠΟΤΕ!

Πραγματικά, μόνο η λέξη αηδία μπορεί να περιγράψει όσα είδαμε και βιώσαμε το βράδυ της Παρασκευής (4/3) στο Μαρούσι. Μια διαιτητική τριάδα άθλιων τύπων με πορτοκαλί, που είχαν προαποφασίσει ότι η Αρμάνι θα κέρδιζε στο ΟΑΚΑ ό,τι και να γινόταν. Δεν πάει να έκανε ο Παναθηναϊκός το παιχνίδι της ζωής του; Εν ανάγκη και την μπάλα στο καλάθι θα έβαζαν αυτά τα ρεντίκολα, χωρίς ίχνος ντροπής.

Ο άθλιος Μπερτομέου μπορεί να τελειώνει το καλοκαίρι. Η διαφθορά όμως με την οποία έχει ποτίσει τη διοργάνωση, δεν πρόκειται να φύγει τόσο εύκολα. Η Ευρωλίγκα είναι μια λίγκα με τις κορυφαίες ομάδες στην Ευρώπη, αλλά σαν θεσμός δεν είχε υπάρξει ποτέ πιο άρρωστος! Ποτέ πιο βρώμικος! Δεν έχει ξαναγίνει να πρέπει ντε και καλά ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ συγκεκριμένες ομάδες να πηγαίνουν στους «8» και στο Final-4.

Αλλά κάλε μου «φίλε» Τζόρντι. Τον Παναθηναϊκό ειδικά τον φετινό μπορείς να τον… σφάξεις διαιτητικά. Να τον αφήσεις να βγει τελευταίο, ναι. Να του κανείς πόλεμο νεύρων, αντοχής και υπομονής. Όμως παραγοντίσκε της σειράς, μάθε κάτι. Την περηφάνια, την αξιοπρέπεια του Παναθηναϊκού και του κόσμου του δεν θα την πάρεις! Αυτό το τμήμα δεν θα το λυγίσεις. Ποτέ! Και φεύγοντας, αυτή θα την κουβαλάς ως τη μεγαλύτερη προσωπική αποτυχία της διοίκησής σου.